Na een middag voor onderzoek op de eerste hulp te hebben gezeten ivm heftige buikpijn, ben ik donderdagavond met spoed geopereerd ivm een blindedarmontsteking. Gelukkig was hij nog intact en hebben ze dmv een laparoscopie (kijkoperatie) de blinde darm verwijderd. Helaas reageerde ik nogal op de narcose en was ik daar flink beroerd van en werd ik wakker met heel veel pijn in mijn schouder (rechts). Ik heb daar morfine voor gekregen en daarna leek het te verbeteren. Gisteren wist ik echt niet waar ik het zoeken moest van de pijn in mijn schouder en dus weer morfine gehad en ipv dat ik die ochtend naar huis mocht, wat de bedoeling was, ben ik 's avonds pas naar huis gegaan. maar we hebben zo weinig informatie gehad. Doordat er geen plek was op chirurgie heb ik op de kraamafdeling gelegen (kwam daar nog de verpleegkundige tegen die ik bij 2 van mijn bevallingen heb gehad, dus dat was wel heel leuk, ze herkende ons ook nog), maar het is niet hun specialisme en heb dus verder van hun geen info gehad. De verzorging was verder super hoor, maar ze konden op veel dingen geen antwoord geven. Nu heb ik van de arts mee gekregen dat ik bij koorts of heftige buikpijn moet bellen en dat ik een week rustig aan moet doen en dat is het. Achteraf zit ik toch nog wel met vragen zoals tillen mag dat wel of niet. Ik heb gisteren even mogen douche want de pleisters moesten eraf en dat lukte niet, maar mag ik gewoon dagelijks douche ivm de oplosbare hechtingen. Ik heb zwaar lichamelijk werk, mag ik dat na een week ook weer doen. Heb ook gevraagd van de pijn in mijn schouder dat kwam door de c02 gas die ze gebruikt hebben om ruimte te creeeren in mijn buik, maar dat schijnt dus naar je schouder te trekken en pijn te veroorzaken,maar moet met 2 dagen over zijn. Ik hoop het ook echt want heb er nog heel veel pijn van. En wat waren jullie ervaringen met de pijn in je buik. Ik kan niet normaal lopen nog, zitten doet ontiegelijk zeer n ook draaien in bed is een ramp. op mijn rug liggen is het prettigst maar uiteindelijk vind mijn rug dat niet leuk meer. Ik kan best wel goed tegen pijn, want die dagen met buikpijn had ik ook echt pijn, maar heb je me niet gehoord en heb ik zonder pijnstillers gedaan. Maar nu kan ik het toch niet laten om auauau te fluisteren bij bewegingen. Moet eerlijk zeggen dat ik liever een bevalling doe dan dat ik een blindendamoperatie onderga, terwijl ik altijd dacht dat niets voorstelde. Had ook echt verwacht wel weer rond te lopen ipv in mijn bed te liggen en in ieder geval de kinderen weer een beetje te kunnen verzorgen,maar dat zie ik vandaag eerlijk gezegd nog niet gebeuren. borstvoeding geven aan de jongste is al een crime. Sorry voor het lange verhaal en ben benieuwd naar jullie ervaringen. Ik vind mezelf eigenlijk ook maar een aansteller... en baal van mijn eigen.
Toevallig is mijn zus dinsdag geopereerd aan haar blindedarm. Zij kon ook bijna niks de eerste dagen, alleen maar liggen en kermen van de pijn. Nu gaat het iedere dag een stukje beter. Pijn in de schouder heeft zij niet. Je mag niet tillen heb ik van haar begrepen. Beterschap!
Wat vervelend dat je zo'n last hebt, en niet alle info gekregen hebt. Die pijn in de schouder komt inderdaad door het lucht en gaat echt vanzelf over. Douchen mag ip na 48 uur na de operatie, geen probleem met de hechtingen. Verder moet je het wel nog even rustig aan doen met tillen huishoudelijk werk en je gewone werk. Wij adviseren altijd om het rustig aan te doen totdat je op de poli afspraak komt (dat is meestal met twee weken). Daar kijken ze hoe je hersteld en de wondjes genezen zijn. Het is een blijft en ok die je gehad hebt met een narcose waarvoor je lichaam de tijd nodig heeft te herstellen. Beterschap, hopelijk heb je wat aan deze info.
Mijn man zijn galblaas is eruit gehaald met een kijkoperatie. Hij heeft 2 weken niet gewerkt en daarna een week 50 procent. Hij heeft geen zwaar werk dus ik denk dat werken er voor jou met zwaar werk er nu even niet in zit. Beterschap!
bedankt voor jullie reacties Hopeful ik dacht dat zo'n kijkoperatie niets voorstelde Vooral omdat daar ook altijd voor gekozen wordt en ik dacht die wondjes heb je niet zoveel last van, maar ik was vergeten dat ze ook in je buik aan het rommelen zijn. Ik ben nu ook sinds donderdag niet meer naar de wc geweest (grote boodschap), moet ik dit nog in de gaten houden, want dat zal toch ook wel weer op gang moeten komen.
Ik heb paar jaar geleden blindedarm operatie gehad. Bedoeling was ook laproscopisch, maar puntje bij paaltje hebben ze me gewoon open gemaakt.. Heb er behoorlijk pijn aan gehad. Twee dagen in ziekenhuis en daarna met paracetamol naar huis gestuurd. Na twee weken hechtingen eruit, en pas na twee weken voelde ik me lichtelijk beter. Viel mij ook vies tegen. Paar maanden daarna galblaas operatie. Wel laproscopisch. Man man.. Dat deed nog veel meer pijn! Heel veel last gehad van de lucht, die langs m'n wond ging in m'n lichaam. Na twee dagen naar huis gestuurd terwijl ik heel veel pijn had, want pijn kon ik in het ziekenhuis hebben maar ook thuis zeiden ze.. Heeft een week of 3-4 geduurd voordat ik Weert een Beetje mens was. Vooral door die lucht in m'n lichaam die zo pijn deed. Tip: warme kruik op je schouders helpt! En zodra je weer een beetje mobieler bent, veel wandelen. Dat helpt de lucht te laten verdwijnen! Van de narcose, heb ik wel bijna een jaar lang last gehad voordat die een beetje uit m'n lichaam was. Heel lang erg moe geweest en vaak slechte concentratie. Daarom wil ik heel graag natuurlijk bevallen ondanks stuitligging van m'n eerste en nu ook m'n tweede kindje. Ben zo beroerd geweest van die opetatie's. Wil ik nooit meer meemaken!
OHja hier dezelfde operatie ook laporoscopisch gehad. Ik moest vanwege extra complicaties een week blijven. Maar man man wat een pijn in de buik had ik de 1e dgn. Het werd wel steeds minder. Ik voelde mij pas na een maand Weer een beetje pijnvrij.
Geen ervaring ermee, maar misschien kun je op de website van het ziekenhuis een informatiefolder vinden?
Ik ben er 4 jaar geleden aan geopereerd nadat ik eerst al 3 weken rond gelopen had met heftige buikpijn waarbij niks hielp. (Mijn ontstekingswaarde bleven te laag, waardoor ze er vanuit gingen dat het niet mijn blindedarm kon zijn) uiteindelijk geopereerd en verwijderd via een laparoscopie. Het voelde als een gigantische opluchting tot ik me bewoog. Uiteindelijk doordat ik er al een tijd mee liep en te snel ging werken wat langer over het volledige herstel gedaan. De eerste week na de operatie ging alles nog erg moeizaam de tweede week wilde ik perse gaan werken en bij godsgratie mocht ik van de arbo ongeveer 4 halve dagen werken incl reistijd. Na ongeveer 8 weken (+3 weken vakantie) kon ik pas weer fulltime werken. Mijn advies zou zijn overleg met de arbo-arts of, wanneer, hoeveel en welk werk je mag doen. Het wordt door hun gezien als een volwaardige operatie. (Ik dacht er ook te licht over)
Zelfde operatie gehad. Ik heb een dikke week last gehad van mijn schouder. Mezelf douchen en aankleden kon ik na 10 dagen nog niet fatsoenlijk. Ik werkte na 2 weken 1 uur per dag, als verpleegkundige. Ik viel gewoon in slaap op de afdeling. Heb erg lang last gehad van de narcose. Ik mocht 6 weken niet tillen. Na 2 maanden werkte ik 50%. Hopelijk loopt het bij jou voorspoediger. Enne die grote boodschap lucht echt op. Oja, dit was in 2011.
oeps.. ik zei tegen mijn leidinggevende dat ik er met een weel wel weer zou zijn. Het gaat al wel een stuk beter dan gisteren,maar als ik teveel loop dan begint de pijn in mijn buik weer op te laaien en ook mijn schouder. Zit nu ook nog onder de pijnstillers heb 4x dd paracetamol en 3x dd diclofanac. werk zelf ook in de zorg, maar als ik het hier lees ben ik eind volgende week nog niet aan het werk. Trouwens wat hebben jullie er ook allemaal lang last van gehad ondanks de laprascopisch methode nogmaals dacht echt dat dat een peuleschil was, maar daar heb ik me behoorlijk op verkeken.
Die van mij is er ook dmv een kijkoperatie er uit gehaald, maar om eerlijk te zijn heb ik nergens last van gehad. Inderdaad even geen zwaar werk, maar ik kon eigenlijk vrij snel alles weer. Ik zou je huisarts even bellen om te overleggen. Misschien kan je zwaardere pijnstilling krijgen.
Hier had ik de keuze en heb gezegd snij maar open (ben nu wel blij) Voor de littekens hoefde ik het niet te doen Hier wel een week krom gelopen wat voor mij het prettigste was. Strekken dus rechter op lopen duurde wel even. Tillen ook wel heb echt geluisterd naar mijn lichaam. En om dat ik een jaap heb is riemen voor mij niet fijn geeft een naar akkelig gevoel
Ook hier in 2010 verlost van een ontstoken blindedarm, laproscopisch idd. Donderdagavond geopereerd zaterdagochtend weer naar huis . Ook hier veel last van schouder/bovenrug door t gas. Toilet heb ik volgens mij op zaterdag gedaan Eerste twee weken liep ik met de handen om m'n buik t land op en neer, om toch wat beweging te hebben. Inderdaad tillen mag je de eerste weken nog niet, en dan vooral vanwege de interne hechtingen. Ben vier weken thuis geweest en daarna twee weken 50% en toen weer volledig. ik heb een administratieve functie, maar heb 35-40 minuten reistijd en dat was juist bij mij de bottleneck ivm de nawerking van de narcose. Wat mij opviel... toen ik daarna zwanger raakte van de tweede, heb ik tussen 12 en 18 weken "last" gehad van t interne litteken, alsof die kleine er op stond te stampen. daarna trok t vervelende gevoel weer weg. Ik wil je veel beterschap toewensen! En doe alsjeblieft rustig aan!!!!
Mijn blindedarm is er in het vroege voorjaar 2003 uitgehaald. al tijdje geleden. Hoewel ze vantevoren zeiden dat ze het laparascopisch zouden doen hebben ze uiteindelijk mijn buik gewoon open gesneden. Ook ik had na de operatie veel pijn. Was ook het eerste wat tot me doordrong toen ik bijkwam uit de narcose. PIJN en ik vroeg en kreeg extra morfine. De eerste 1 a 2 wk ook veel pijn gehad. Ik kon niet fatsoenlijk rechtop lopen. Bij een extra controle bij de HA bleek ik een fikse wondontsteking had. Die besloot de pus eruit te duwen. Oei oei dat was hels . Ben flauw gevallen op de bank van de HA, gelukkig lag ik al . Daarna wel een enorme opluchting. Verder herinner ik me dat ik snel daarna op excursie ging voor mijn studie met de bus. Echt elke hobbel en bobbel voelde ik. Moest mijn buik goed vasthouden. Mijn bijbaantje (universiteit schoonmaken) kon ik eerst niet doen en toen mocht ik wel werken maar niets tillen of zwaar vegen/dweilen. In de zomer ben ik nog bij de HA langs geweest omdat ik zo lang ook 'spierpijn' in mijn buik bleef houden. Dat scheen ook normaal te zijn omdat ze door/langs je spieren heen snijden. Dus het kan al met al lang duren. Let op met werk, zwaar werk kan de eerste weken niet. En let op tekenen van wondinfectie. Sterkte!
Voor mij is het al een jaar of 13 geleden, toen werd de buik gewoon open gesneden. Bij mij was het een acute blindedarmontsteking en het was ook al doorgebroken. Ik was dus vooral heel erg ziek daarvan en heb nog een week kotsmisselijk in het ziekenhuis gelegen aan een infuus. Ik kan me niet zozeer erge buikpijn herinneren. Wel moest ik na die week weer naar school (nieuw schooljaar) en mocht absoluut de boekenstapel niet zelf tillen. Vond ik toen helemaal niet erg. Mijn litteken is altijd een barometer gebleven. De eerste jaren jeukte het bij iedere regenbui, tegenwoordig alleen nog bij 'extremer' weer zoals onweer en vorst. Als ik een zak patat uit de diepvries pak en het tegen mijn buik houd, voel ik het ook. Dubbelop tegenwoordig met nu ook een litteken van de keizersnede. Ik neem aan dat je altijd de juiste afdeling van het ziekenhuis kunt bellen of desnoods je huisarts als je meer info nodig hebt?
Ik heb een spoedoperatie gehad aan blindedarm, mijn blindedarm was wel al gebarsten dus ik moest na de operatie nog 5 dagen aan een infuus in het ziekenhuis blijven en ging daarna naar huis met een open wond die we 2x daags zelf moesten spoelen. Ik ben toen na 3 weken weer naar school gegaan (zat laatste jaar HBO-opleiding, was in 2009). Maar dit was een grote wond en geen kijkoperatie dus wat anders als jouw operatie. Vorig jaar mei ben ik dmv een kijkoperatie aan een bbz geopereerd, eileider verwijderd. Ik heb toen ook 2 dagen onwijze pijn in schouder gehad door die gassen. Schijnt normaal te zijn maar is echt geen pretje. Was bij mij wel na 2 dagen over, goed drinken schijnt te helpen. Na deze kijkoperatie ben ik na 2 weken weer gaan werken. Ik denk niet dat het lukt (en verstandig is) om na een week weer lichamelijk zwaar werk te gaan doen.
Je hebt dan geen grote zichtbare snede in je buik, maar vergeet niet dat ze van binnen wel een stukje darm hebben weggesneden. Helemaal niet vreemd dat je daar nog even pijn van hebt. Ik zou er ook zeker van uit gaan dat je de komende 6 weken rustig aan moet doen (zoals bij vrijwel alle buikoperaties). Beterschap!
Dit kan door de morfine komen. Dan kun je het beste Lactulose of macrogol halen om het weer op gang te brengen als het nog lang duurt.
En blindedarm ok gehad, torn ik jong was en met een snee, maar toen moest ik hele week in zkh liggen. Een van de pijnlijkste dingen due ik heb meegemaakt heb. Maar dat gas van de kijk operatie is VERSCHRIKKELIJK. Stijgt inderdaad naar je schouders en lijkt wel of het in de fik stond. Ik heb het nu 2 x gehad (galblaas en gbp) en bij gbp zeiden ze: lopen lopen lopen hoe eerder dat gas er uit is. Dus ik ben de dag na de ok tig keer de gang op en neer gelopen net moeite maar het werkte wel. Zodra het weer veel pijn deed, liep ik en was zo weer even weg. Dus hoe pijn het ook doet probeer effe te lopen, das mijn tip Succes