Ik heb het ook ooit gebruikt tegen rugklachten door extreem hoge spierspanningen. Het hielp niet tegen de pijn maar ik werd er zooooooo rustig en chill van. Ik vond alles wel best. Heerljk maar t schijnt heel verslavend te zijn.
Bij mij werkte het dus niet tot amper. Zou ik voor een eventueel volgende keer zomaar 2 x 10 Mg in kunnen nemen?
Nee dat kan niet...dat moet je overleggen of je moet kijken naar andere mogelijkheden... Ik heb best extreme angsten gehad met pittige paniekaanvallen... Als ik dan ging mediteren dan werd ik rustig...zelfs zo rustig dat ik na het mediteren een hartslag van 55 had en gedurende de dag rond de 60-70 bleef. ( een hart fluctueert altijd) Zoveel rust kan alleen al mediteren geven...
Hoi Misa, Nu gelukkig niet meer maar daar heb ik nu AD voor 8 jaar geleden heb ik 2 verschillende trauma's gehad in 6 weken tijd, dat was wat veel..... Ik heb kort daarna EMDR gedaan, dit hielp al enorm. Helaas hield ik hier angst en paniek aan over, dus ben ik (met tegenzin!) gestart met AD. Vorig jaar dacht ik het inmiddels allemaal onder controle te hebben en ben ik in overleg met de huisarts, af gaan bouwen. Ik ben een klein jaartje zonder geweest om het te proberen, maar de angsten kwamen weer, ik sliep slecht, had constant maar die adrenaline in mijn lijf en had de hele tijd een onbestemd gevoel. Ook had ik vorig jaar 2 auto-ongelukjes (mijn schuld door niet opletten) en dat was ook al bijzonder, omdat ik al 25 jaar schade vrij rij. Ik hield mezelf maar voor dat ik die troep allemaal niet nodig had, kon best zonder. Heb vervolgens ontspanningsoefeningen, ademhalingsoefeningen, hypnotherapie geprobeerd, maar dit mocht allemaal niet baten. Ik ben in november 2 x op verzoek van mijn huisarts bij een psychiater geweest, en hij heeft me toch aangeraden weer te beginnen met "die troep". Gelijk in 1x de volle dosis, hoppakee. Wat voelde ik me kut de eerste week (veel oxazepam geslikt hhaha) Maar daarna......... heerlijk! Ik voelde me weer goed, gewoon mezelf, mijn eigen ik zoals ik was al die jaren. Geen angsten meer, geen paniek. Ik ga er voorlopig echt nooit meer mee stoppen, dat ene pilletje van 30 mg per dag, wat maakt het uit. Ik vergeet het alleen soms. Ik kan nog steeds huilen, ook best snel, maar mijn medicatie is zo afgestemd dat het ook net genoeg is, dus ben ik niet afgevlakt. Oxazepam heb ik altijd wel in huis, maar dat slik ik misschien 1x in de 3 maanden 1 pilletje, als er iets heftigs is wat indruk maakt. Liefs Kari
Heftig hoor, kari.. Ik heb ook al gelezen over dat EMDR, klinkt erg interessant. Maar heb je die angst daardoor gekregen, of is dat nog overgebleven? De gejaagdheid en onrust en zoals je zegt adrenaline in mijn lijf ken ik ook. Zo dood vermoeiend, slopend. Fijn dat jij het nu onder controle hebt. bosi: Ik denk oprecht dat mediteren oid me ook wel kan helpen, maar goed dat moet je ook leren. Kost tijd. Maar goed, ik ga het zeker proberen.
Nee hoor, die angststoornis is nog van het trauma, zeker niet van de EMDR, die heeft er juist voor gezorgd dat de scherpe randjes er vanaf zijn!
Een week had ik het echt goed onder de knie en nu na een 20 minuten mediteren loop ik de hele dag lekker stoned rond... Echt een soort high...maak me nergens druk om...voel me wat verliefd, zelfverzekerd en vol energie..
Ik heb ook oxazepam gehad, werkte bij mij zo goed dat ik de dag erna nog duf was... Heb nu temazepam werkt voor mij een stuk beter. Ik gebruik het puur om te slapen, niet overdag.
Misa, er zijn verschillende middelen te krijgen. Alprozolam, Tranxene etc Het kan best dat oxazepam het net niet voor je is. Ik voelde bijv helemaal niks bij tranxene, terwijl dat sterker schijnt te zijn dan oxazepam. Ik zou even overleggen met je huisarts! En voor de dames (met name Bosi) die hier elke keer weer de kans aangrijpen om Misa te vertellen dat ze vooral aan mindfullness moet doen, moet mediteren en van die rotzooi af moet blijven... Ik vind dat een beetje onaardig en lekker makkelijk! Fijn dat jij dat kan, en ik weet zeker dat Misa ook erg graag ontspannen zou willen worden door een paar keer diep door haar buik te ademhalen. Maar zo werkt het niet voor iedereen, en zeker niet voor de korte termijn, als je stress acuut is. De mogelijkheid voor een pilletje is er niet voor niks, en praat iemand geen schuldgevoel aan als ze dat nu even nodig heeft.
Meditatie en mindfulness is meer dan even diep door je buik adem te halen. Weet je wel wat het is? Ik heb juist zoiets, waarom pillen slikken als het ook anders kan? Ik heb last gehad van chronische hyperventilatie, ben meteen aan de slag gegaan met mindfulness en heb geen pillen nodig gehad. Af en toe komt het weer omhoog maar ik krijg het zelf weer onder controle nu. Maar ts zou daar wel meteen mee aan de slag moeten gaan, niet te lang uitstellen. Ik kreeg er op een woensdag last van en op vrijdag zat ik al bij de therapeut. Was wel een Mensendieck therapeut die ook mindfulness deed en dacht dat dat meer iets voor mij was. Was dus een gelukje voor mij, ik kwam er namelijk voor mijn ademhaling maar uiteindelijk zat het daar helemaal niet in. Ter ondersteuning gebruik ik heel soms valeriaan tabletjes, gewoon van de kruidvat. Of het echt werkt of als placebo werkt weet ik niet, maar het werkt voor mij dus ik vind het prima . In bepaalde situaties is het al een geruststellend idee dat ik ze bij me heb. Oh en een schuldgevoel aanpraten doen we toch niet, ik heb het idee dat ts liever geen pillen slikt, daarom zou ik dus eerst iets anders proberen.
Meditatie en mindfulness kan een prima hulpmiddel zijn voor bijv. hyperventilatie. Een enkele oxazepam kan hier bijvoorbeeld ook goed tegen helpen. Heb je chronisch last van een angststoornis of depressie dan is medicatie de beste remedie. Het stofje wat je mist in de hersenen kan met ontspanningstherapieën simpelweg niet worden aangevuld.
Ik reageerde toen ik overspannen was heel goed op valdispert rist extra sterk ( kruidvat en drogist )
Klopt. Maar denk dat het bij ts niet chronisch is en ook geen depressie. Herken het gevoel ook heel erg wat ze heeft, spieren aanspannen en brok in de keel o.a.. Voelt zo rot. Sporten en bewegen is ook goed, zorgt ervoor dat de spanning uit je lijf kan. Dan gebruik je je adrenaline tenminste ergens voor en kan het weg zeg maar. Ik moest heel erg omschakelen in mijn doen en laten, maar het heeft echt geholpen. Nu heb ik er nog wel eens last van, maar niet zo heftig. Weet nu hoe er mee om te gaan en maak me er niet zo druk meer om. Dat scheelt al een hoop . Want als je er last van hebt heb je snel de neiging om te denken, dit wil ik niet, ik moet me ontspannen, maar dat werkt juist averechts.
Ik denk dat je verder moet zoeken naar een oplossing van je stress. Een pil nemen helpt een paar uur maar zolang je de oorzaak niet aanpakt, blijf je pillen slikken. Is het geen idee om gewoon wat gesprekken met een psychotherapeut op te pakken? Als het de stress is van bijvoorbeeld kinderen met moeilijke periodes, slecht slapen e.d., dan weet je dat die niet nu over zijn. Misschien is het voor jou beter om dat te verwerken en oplossingen te zoeken. Dat kost meer tijd maar pillen zijn geen structurele oplossing. Kun je misschien dingen die je nu stress geven wat meer aan je man overlaten? Dat jij je minder druk maakt om het slapen en bijvoorbeeld de speen en gaat bijslapen? Verder gaan sporten, iets voor jezelf plannen, meer lezen over ontspanning en ademhaling en eens kijken of yoga wat voor je is? Zoals ik je posts vaak lees, is het je nu bij elkaar wat teveel en daar zijn juist veel andere oplossingen voor dan pillen. Maar, ik ken je niet en kan ernaast zitten natuurlijk. Ik probeer alleen even mee te denken. Ik snap hoe je in deze cirkel kunt komen.
Lief dat jullie allemaal op jullie eigen manier betrokken en meelevend zijn. In het kort: onze zoon is ruim 4,5 en onze dochter is nu 3 jaar en 3 maand. Vanaf de geboorte van haar is het langzaam begonnen. Ik laat hier nu details achterwege, maar we haddenveel stress, zorgen en enorm veel slaapgebrek. We hebben veel schoonouder problemen (gehad...?) en ook mijn werk was/is onzeker. Alles bij elkaar ging het steeds slechter. Maar omdat de situatie van dochter niet veranderde, is het heel lastig aan je zelf te werken oid, want alleen al het slaapgebrek is iets heel groots en zwaarwegends. Toen ze 1,5 was werden klachten als een burn out gelabeld. Ergens fijn, hoe gek dat ook klinkt. De ha schreef oxazepam voor, terwijl ik ze niet wou. Ze wilde dat ik het voor nood toch in huis had. Ik ben maandenlang in therapie geweest, en weken daarna opnieuw een therapie opgepakt. Uiteraard hebben we met dochter ook in alle hoeken hulp gezocht. En in die periodes ging het op en af. Maar elke keer wel steeds iets beter. Maar toch merk ik dat het nu echt weer minder word. En ja dat maakt soms wel wat angstig, want je wilt je niet weer zo slecht gaan voelen. En je zo lang (al dus ruim 3 jaar) gespannen en veel meer dat dat voelen, is echt slopend. Ik heb ook gelezen over chronische hyperventilatie, en dat klopt wel heel erg eigenlijk. Of het nou werkt of niet, ik ga zeker mediteren proberen. Vanaf komende week gaat dochter naar de psz en zoon weer naar school dus dat maakt het me wat makkelijker om te starten met meditatie e.d. Moet je dat echt elke dag doen? Want op werkdagen vind ik het lastig een moment te vinden wanneer. En met een dochter die heel vroeg wakker is en ik mijn slaap erg nodig heb, vind ik opstaan om 5 uur geen optie... Ik heb een psychotherapeut benaderd, ook over EMDR. Ik heb nog geen reactie gehad, maar als ik komende week geen reactie krijg, dan bel ik even. Daarnaast heb ik iemand benaderd die mindfullness cursus geeft. Maar dat houd me financieel nog erg tegen. Dus ik ben echt bezig, maar kortdurig kan ik het niet meer noemen. Wel heel lief dat jullie zo meeleven en meedenken. Ik vind het fijn de verschillende ervaringen en tips te lezen. Ik kan wel goed scheiden wat bij mij past en wat niet hoor. Zo denk ik dat een enkele keer een oxazepam (als het werkt) te gebruiken. Maar dat zal niet vaak gebeuren. Ik wil het echte probleem oplossen en mijzelf onder controle krijgen. Blijvend, dus niet voor 8 uurtjes.
Nou als jij niet bezig bent om je probleem op te lossen, dan weet ik het ook niet meer! Heel goed. De eerste stap heb je dus al gezet. Wat ik me afvraag, heb je een trauma meegemaakt, waardoor je de EMDR zou willen doen? Liefs Kari
Ik heb niet gezegd dat het rotzooi is...Ik heb gezegd dat het niks voor mij is en dat ik veel beter reageerde op mediteren en yoga. Mindfulness heb ik niet genoemd... EN ik hield het altijd bij mezelf...ik heb nooit gezegd dat ze dom bezig is om alleen het medicijn te nemen. JIJ maakt van een hele positieve insteek iets vervelends... maar ben niet anders van je gewend. Het is jammer dat jij zo negatief in het leven staat. Ik weet daar wel wat op: ga eens mediteren... dat helpt En nu on topic...je kunt beter eerst zonder proberen. Dat zeggen de artsen ook. Probeer eerst anders en daarna pas medicijnen. Ik heb heftige perioden meegemaakt en ik zal zeker niet haar situatie bagatelliseren....ik geef alleen aan dat zelfs in de heftigste situaties je ook best eerst jezelf kunt helpen. Chronische hyperventilatie is zeker iets om naar te kijken. Ademhalen is zo belangrijk...en al helemaal correct ademhalen.
Dank. Ik wil ook echt dat het veranderd, want dit hou ik niet nog jaren vol... Nee ik heb geen trauma meegemaakt. Maar mijn psycholoog gaf toen wel aan dat mijn brein en lichaam reageert alsof ik een trauma heb gehad. Dat is me altijd bijgebleven en ik las ook dingen dat EMDR bij steeds meer situatie toegepast wordt, dus vandaar dat ik dacht: ik informeer er eens naar.