Hoi allemaal, Ik zit een beetje in tweestrijd met mezelf. Wellicht dat jullie kunnen helpen. Na 2 bbz en een miskraam eindelijk nu 33 weken gezond zwanger. Naja gezond..ik heb onverklaarbare chronische pijnen gekregen na de miskramen, mijn baan daardoor verloren enz. Ik zit nog in de ziektewet maar wil et alles aan doen om na mijn verlof, aangepast, werk te kunnen vinden. Mijn vriend is bezig met afstuderen en zit in zijn scriptie fase. Dit doet hij naast zijn werk, hij werkt nu in een totaal andere sector. Zijn contract loopt 1 aug af en zijn werkgever weet dat hij dan wil Stoppen om een baan in zijn afstudeer richting wil zoeken. Het plan was dus ook om dan afgestudeerd te zijn. Nu zijn er wat hobbels op de weg geweest. Zijn vader is terminaal geworden en kan op elk moment overlijden. Ik heb wat zwangerschapscomplicaties en hij moet dus ook deels voor mij zorgen. Nu gaat het mentaal gelukkig een stuk beter met hem dan een aantal maanden geleden. Hij is wat vrolijker, wil weer leuke dingen doen met vrienden ..enz. Heel mooi natuurlijk maar nu vertoont hij wat uitstelgedrag voor zijn studie en wil hij zn afstuderen misschien uitstellen. Ik denk: nu schouders er onder, alles op alles zetten en afstuderen voor de bevalling (oorspronkelijk plan). Dan is het maar klaar en je krijgt het nog druk zat straks. En dan zit je niet een paar maand zonder inkomen straks. Dat kunnen we opvangen met onze spaarrekening maar tja. Anderen in mijn omgeving zeggen: laat hem..hij heeft al zon heftige tijd achter de rug, er komt nog een zware tijd aan..Met zn vader en de zorg voor de kleine. Wees blij dat hij wat beter in zn vel zit en laat hem nu nog even bijkomen en af en toe leuke dingen doen en zn studie op een wat lager pitje zetten. Ik wil wel duidelijk maken dat ik onwijs trots op hem ben hoe hij sowieso met alles omgaat wat er nu speelt en wel altijd gewoon is door blijven studeren... Wat vinden jullie ?
Ik zou hem zelf laten beslissen. Hij is tenslotte een volwassene? (Daar ga ik vanuit) zijn vader is terminaal ziek. Wellicht kan hij zich niet zo goed concenteren.
Zover ik een mening kan vormen op deze info, is mijn mening dat het waarschijnlijk slimmer is om eerst af te studeren en dan de baanwisseling even uit te stellen. Dan kan hij na zijn studie even bijkomen. Mensen onderschatten vaak wat voor impact een wisseling van werk op een mens heeft.
Helaas gaat dat niet..ik kan niet te veel info geven maar 1 aug is het echt klaar bij zijn huidige werkgever.
Dan lijkt het me sowieso niet handig om zijn studie op een laag pitje te zetten, wanneer hij een baan in zijn vakgebied moet zoeken. Een bijna af te studeren medewerker is heel wat anders dan een ooit nog af te studeren medewerker. Zeker wanneer hij een diploma nodig heeft om ergens (bijv als junior) binnen te komen, dan zou ik hem persoonlijk niet aannemen. Een studie doorstart maken is voor veel mensen vrij lastig.
Rationeel gezien is het wellicht beter nu door te bijten. Maar ja, zijn gevoelens en zijn mentaal welzijn zouden voor mij voorop staan. Blijf praten. Niet over wat jou 'het beste' lijkt, maar over wat hij voelt, wat hij haalbaar ziet, hoe hij dat dan concreet gaat aanpakken,....
Hij zit nu in een enorme tweestrijd, im herken zijn situatie. Ik heb toen gekozen voor de uitstel en daar heb ik enorm spijt van gekregen. Afstuderen met werk en kinderen erbij is een heel andere koek. Hij kan wellicht ook voor kiezen om de scriptie direct na het stoppem van zijn baan af te maken. Dus een maand daar fulltime in steken en dan is het klaar. Hoeveel baangarantie heeft ie in zijn eigen sector met alleen diploma?
Lastig. Ik weet uit ervaring dat studeren en een terminaal zieke vader geen goede combinatie is. Ik ben tot een zeker punt door gegaan maar achteraf had ik mijn studie op holt willen zetten. De tijd die je nu nog samen hebt moet je koesteren.
Bedankt allemaal. Ik heb het idee dat jullie de tweestrijd snappen. Het heeft er ook mee te maken dat hij het anders aanpakt dan ik zou aanpakken. Dat frustreert mij. Hij heeft een goede kans op een baan. Wordt al benaderd via LinkedIn door bedrijven en bij zijn stage adres zien ze hem ook wel zitten (op voorwaarde dat hii eerst zn diploma haalt).
Het ligt er aan hoever hij is met zijn scriptie... is hij al richting het eind of moet hij nog heel veel in zijn onderzoek? Hij heeft dus nog juni om alles af te maken, wil hij voor 1 aug nog een diploma krijgen. Als hij zijn (aller)laatste versie inlevert, duurt het vaak weer zo’n 3 weken voordat he mag verdedigen. Ook bij de Hogescholen en Universiteiten is er vakantie.
Het is altijd belangrijk om tijd voor jezelf te nemen, maar studie afmaken is ook tijd voor jezelf natuurlijk. Als ik hem was zou ik dat niet uitstellen. 's Avonds en in het weekend kan je ook prima afspreken met vrienden voor ontspanning, of even langs bij familie. Heb jijzelf nog anderen om op terug te vallen? Het lijkt me ondoenlijk voor je vriend als hij voor iedereen moet zorgen, tijdens zijn afstuderen....
Hoeveel moet hij nog doen voor zijn afstuderen? In welke tijdsbestek is dat te realiseren. Is dat nog een week of 2? Of 2 maanden of langer? Indien korter dan een maand: Misschien wat extra tijd voor hem creëren. Is het een optie om bijv nog wat vakantiedagen op te nemen. Of kan jij tijdelijk bij fam terecht, zodat hij niet voor je hoeft te zorgen. En de avonden en de weekenden heeft om zijn scriptie heeft af te maken. Helpt hij mee in de huishoudelijke taken, wellicht dan tijdelijk een werkster inzetten. Ander punt: hoe makkelijk krijgt hij na aug werk zowel als hij wel of niet afgestudeerd is.. Bedenk: als hij na 1 aug werkeloos is, heeft hij wel de tijd om te af te studeren. (Mits hij een aantal maanden ww krijgt) Misschien wilt hij nu extra tijd doorbrengen met zijn ouders.
Het gaat om het inleveren van de eerste verdien voor 1 augustus. Dat was het doel. Dus geen diploma. Hij kan zelf moeilijk inschatten hoeveel werk het nog is. Ik vind dat dus ook lastig. Maar hii denkt dat niet te gaan halen ... Ik denk dan: maak een plan. Of zet nu alles op alles of stel uit. Maar maak een plan om rust te creeeren. Nu wil hij 1 aug halen maar zit savonds wel op de bank..of gaat naar zn ouders. daar kan ik niet zo goed tegen. Dus of ik moet het loslaten of juist niet..maar als jk er iets van zeg voel ik me ook weer schuldig omdat ik hele dagen thuis zit ..
Heeft hij toevallig net gedaan! Die geeft aan dat hij vooral aan zn privé situatie moet denken en de druk van de studie er ar moet halen. Hij kan zn deadline scriptie kosteloos een paar weken uitstellen. Over hoe ver hij is: hij is begonnen met het uitwerken van zn deelvragen.
Jeetje ik snap het dilemma van jou en van hem... Afstuderen terwijl zijn vader ziek is, is zwaar. Afstuderen terwijl je een kleine baby hebt, is ook zwaar. Zeker als die dingen dalijk misschien overlappen. Een doorstart maken bij een gepauzeerde studie is vaak ook heel lastig. Alles zo maar op zijn beloop laten nu lijkt me niet echt een goed idee. Misschien kunnen jullie er een rustig gesprek over hebben. Gewoon samen gaan zitten, kijken hoeveel tijd er tot 1 augustus is, wat er nog gedaan moet worden en dan een knoop doorhakken. Als hij dan 1 augustus klaar wil zijn dan (samen of hij) een planning maken: die avonden studeren, die avonden naar zijn vader etc. Misschien idd kijken of iemand anders even kan helpen (betaald) in huis en of vrienden/familie de zorg voor jou op kunnen pakken. Als hij 1 augustus laat varen dan kijken of er met school iets te regelen is qua het pauzeren van de studie.
Dan heeft hij nog heel wat werk te verzetten.. Zal waarschijnlijk nog onderzoek uit moeten voeren, resultaten moeten verwerken en toetsen en dan kan hij pas zijn aanbevelingen op gaan stellen. Heel eerlijk, als je het financieel kan dragen, zou ik hem in deze situatie niet pushen omdat je het risico loopt dat hij er dan mentaal nog een extra klap van krijgt en jij hebt ook een 'gezonde' partner nodig.. In juli en begin aug. hebben scholen vakantie dus kan hij vanuit school geen begeleiding krijgen, dan zou hij dus binnen een maand zo ver moeten zijn dat hij het zonder extra begeleiding kan afronden. Klinkt al niet realistisch voor een scriptie waarbij je geen extra stress hebt.. Dan zou ik dus kiezen voor uitstel tot 1 oktober bijvoorbeeld, dat zou hem genoeg tijd moeten geven, zeker als hij straks geen werk heeft.. Maar dan zou ik wel duidelijke afspraken en een planning maken. Misschien dat hij bij zijn stagebedrijf al wel aan de slag kan? Bijvoorbeeld 2 dagen als stagiair en 3 dagen als (junior)medewerker?
Het is moeilijk, een paar weken is zo voorbij. Ik zou zelf toch een soort planning proberen te houden, desnoods elke avond 1 uurtje eraan werken. Dan kan je het ook makkelijker loslaten.
Als zijn contract per 1 augustus niet verlengd wordt, kan hij toch een WW uitkering aanvragen? Niet ideaal en de inkomsten zijn lager, maar je zit niet direct zonder inkomen... Ik begrijp heel goed dat hij veel naar zijn ouders wil, over een tijdje kan dat niet meer (niet naar zijn vader).... Ik zou er samen eens over gaan praten en bespreken wat nu handig is. De eerste maanden met een baby zijn ook erg heftig en vermoeiend, ook niet ideaal om te studeren....
En waarom wil hij het precies uitstellen? Dat lees ik nergens terug. Je schrijft dat hij redelijk vrolijk is en leuke dingen kan doen. Waarom kan hij dan niet afstuderen?