Ik ben nog steeds erg emotioneel sinds ik een kindje heb. Vanmiddag ging ik even met Quinten dansen en zingen op een liedje van VOF de kunst en ik werd ineens toch een potje emo. Tranen van geluk dat wel maar ik kon gewoon haast niet meer stoppen. Maar ook als ik bedenk dat hij over een paar week alweer een half jaar is biggelen de tranen over m'n wangen. Ik heb dit toch best wel vaak nog. Ook andersom helaas. Hongerende Afrika kindjes enzo resulteert al snel in tranen of een brok in m'n keel. Zijn jullie ook nog steeds zo emo? en zal het ooit overgaan?
Ik heb het ook nog steeds en Jesse is al een jaar geweest. Gelukkig wel een stuk minder dan in het begin, maar regelmatig nog 'last' van.
Mijn zoon is nu 9 maanden. En ik ben bang dat het nog wel een tijdje kan duren voor het over is. Heb er ook nog stevig last van.
ik heb het ook nog steeds heel erg hoor bijv als ze in slaapt valt naast me dan denk ik steeds aan alles terug en bedenk me wat is dit toch een wonder he
nou hier een van anderhalf (okay wel zwanger maa r toch) janken kan ik als de beste wat dat betreft, bij de musical Tarzan midden in de zaal keihard lopen snikken om dat liedje "jij woont in mijn hart" iedereen keek me aan maar kon niet stoppen ik zag zo'n filmpje van onze zoon voorbij vliegen steeds in mijn hoofd (heb ik later ook daadwerkelijk gemaakt) en aan mijn man uitgelegd die er even niets van snapte... maar ik huil nu meer omdat ik dingen "mooi" vind ..
Nee het gaat denk ik niet meer over. Ik kan ook echt zo een potje janken van geluk maar ook als ik zielige beelden op tv zie. Al hoe wel het hoeft niet eens zielig te zijn, ik kan ook zo emo worden als er iemand door is bij bijv. popstars of zo. triest he?
Ja...echt fijn, not! En elke keer als ik denk dat het minder wordt, hoppa gaat het weer heerlijk aan de slag... gevolg: een ongelooflijkr emo-bui voor een paar uur! Ooit wordt het beter, hoop ik haha
Ik heb daar dus helemaal geen last van... Ik heb het heel soms idd met een liedje en dan zie ik haar spelen of als ze naast me in de auto slaapt en het liedje raakt me, maar dat doen liedjes wel vaker bij mij, niet alleen als ze te maken hebben met Romy. lijkt me wel lastig zo midden in Tarzan maarja zo te horen hebben veel moeders dat dus ze zullen je heus niet allemaal raar aankijken haha
ik heb het ook nog steeds heel erg. ook om dingen die helemaal niet emotioneel zijn. ben blij te lezen dat ik niet de enige jankerd ben
Om de stomste dingetjes en dan zal je zien, vaak nog in een openbare ruimtes ook Ja, de manier waarom ze soms heerlijk enthousiast op K3 kan dansen en meezingen, tot onze eerste poppenkastvoorstelling.. Je bedenkt het en ik kan al huilen hahahaha... En.. als ze één wordt, dat wordt de genade klap, let maar op!
weet je wat ook zo'n leuke is dat liedje van M. Borsator dochters (hoef je echt niet perse een dochter voor te hebben) mijn man vind hem mooi dus zet hem altijd hard aan in de auto en dan ga ik weer, en zeg ik snikkend tegen hem, vind je dat nu leuk MIJ aan het huilen maken , moet ie altijd lachen
Pffff, ook ik wordt er gek van. Ben helemaal geen huilerd, maar tegenwoordig huil ik bij het minste of geringste. Morgen een begrafenis, heb een kilo zakdoeken bij me...
Dat liedje moet ik nu ook ALTIJD bij huilen. Heb hem op mijn mp3 staan voor tijdens het fietsen maar druk hem altijd maar verder....
Het is iderdaad meer "geluk" huilen gelukkig. En ja als ik alleen al denk aan die eerste verjaardag dan krijg ik al een brok in m'n keel. Gisteren op babyzwemmen was een vrouw met een heel kleintje nog...9week geloof ik. Kindje hield het heel goed vol maar begon op het laatst wel te huilen. Ik wou haar dat kind wel uit de armen trekken om lekker te knuffelen en te wiegen(niet dat zij dat niet deed hoor) ik heb geloof ik wel 10 keer gezegd...ach wat een poppie he... zucht....
Kennen jullie het liedje "Als je slaapt" van Glennis Grace? Daarvan kan ik na 2 regels nog steeds kei hard meehuilen van geluk! X
Hier ook nog steeds last hoor Maar ik vind het heerlijk om tranen van geluk te hebben terwijl ik dans met mijn kleine mannetje...