Vrijdag eind van de dag was ik niet goed geworden op mijn werk. Ik kreeg het bloedheet, pijn op de borst en tussen me schouderbladen, hartkloppingen, extreem duizelig en wazig zicht. Ik scheen ook een grijs gezicht gehad te hebben. Het werk heeft toen een ambulance gebeld omdat ze het niet vertrouwde. Na onderzoek bleek het dus een zware hyperventilatie aanval te zijn. Ik had teveel of te weinig zuurstof ( geen idee meer ) en mijn CO2 was te hoog of te laag ( ook geen idee meer ) . Ze hadden ook een hartfilmpje gemaakt en die was gewoon goed. Het duurde ruim 4 uur voordat de duizeligheid weg was. Vond dat echt eng. Maar nu heb ik dus ook last van mijn oor sinds gisteren. Continu steken en ik hoor beduidend minder. Tevens heb ik ook een vol gevoel in me oor. Zo een druk zeg maar. Kan dit wat met hyperventilatie te maken hebben? Ik moet eind van de dag bij de dokter zijn daarvoor maar ben nieuwsgierig wat dit kan zijn. Ik schaam mij alleen zo voor min. collega's . Eigenlijk is de ambu voor niks geweest. Ik ben nu thuis want mijn man wil niet dat ik ga werken. Ik voel me verders prima behalve dat oor dan. Ik heb ook totaal geen stress op mijn werk en het voornaamste zit dan ook privé en doe ik grotendeels mezelf aan. Ik ben nogal perfectionistisch ingesteld. En dat brengt voor mij (onbewust ) veel stress mee. Maar nu ik zo thuis zit loop ik helemaal te stressen. Dit klinkt heel raar wat ik nu typ maar ik wil dat mijn huis er uit ziet zoals in een tijdschrift om maar zo te zeggen. En continu lukt mij dat niet. Want dan is er hier weer rommel en daar weer vuil. En zo zijn er meer dingen. Het liefst ga ik ook weer zo snel mogelijk aan de slag ipv thuis zitten piekeren en stressen. Ik moest het even kwijt dames. Hopelijk is het te lezen, zo niet dan excuus daarvoor
Ik denk dat collega's het prettig vinden dat er een ambulance geweest is. Stel dat er geen ambulance was en het was tóch mis.. dan hadden je collega's zich vast even gestresst gevoeld als jij nu En ik zou gewoon naar mijn werkt aan als ik jou was. Als het niet gaat, kun je alsnog naar huis toch? Dus even omdenken.
Als i kjouw collega was, was ik alleen maar blij dat er verder niets ernstgis aan de hand is. Je zou je bij mij absoluut nergens voor hoeven te schamen. In mijn ogen is het dus beter om gewoon weer aan het werk te gaan!
Het liefst ga ik ook weer aan de slag. Heb tegen mijn werkgever ook gezegd dat ik het liefst zo snel mogelijk wil beginnen en hij zei dat ik rustig aan moet doen en niet moet overhaasten en mijn man zegt het ook. Waar ik werk zijn mensen al ziek als ze een natte scheet laten bij wijze van. Zo ben ik dus niet. Ik werk gewoon door als ik fikse griep heb. Is ook weer niet goed dat weet ik. Ik ben daardoor als is naar huis gestuurd .
Poeh, wat maak jij het jezelf moeilijk Dat oor heeft niets met hyperventilatie te maken. Zal misschien een lichte ontsteking zitten, maar dat staat los van vrijdag. Als de stress die je jezelf oplegt uitloopt op wat er vrijdag gebeurd is, zou ik dat vooral bespreken met de huisarts en zorgen dat je een verwijzing krijgt om daar hulp bij te krijgen: gesprekken met een maatschappelijk werker of therapeut dan dus.
Je hoeft je echt niet te schamen hoor! Als dit op mijn werk met een collega was gebeurd dan zou ik alleen maar heel erg blij zijn dat er niet iets heel ernstigs aan de hand was. Beter een x te veel een ambulance laten komen dan te weinig. Sterkte!
Als werken je juist afleidt van thuis zou ik gewoon halve dagen gaan Als je geen afleiding hebt en je meer gaat piekeren is de kans veel groter dat je weer gaat hyperventileren. Zou het bij de huisarts er over hebben om hulp te krijgen bij je perfectionisme.
Wees vooral iets liever voor jezelf... Je hoeft je absoluut niet te schamen ten opzichte van je collega's. Als je last hebt van hyperventilatie, kan het echt voelen alsof je doodgaat! Je krijgt allerlei klachten die heel makkelijk in verband kunnen worden gebracht met ernstige lichamelijke problemen (hartfalen bijvoorbeeld), dus het is helemaal logisch dat er een ambulance is gekomen! Ik kan me goed voorstellen dat je ook in je imago naar je collega's toe perfectionistisch bent, maar zou (zoals anderen ook zeggen) vooral daar aan proberen te werken: je hoeft niet perfect te zijn! Hoe meer je dat echt kan inzien, hoe meer rust je krijgt en hoe minder kans op hyperventilatie... Succes!
Het kan ook een kwestie zijn van verkeerd ademen, hoeft niet eens altijd stress te zijn. Zoek maar eens op latente hyperventilatie. Kun je oefeningen voor krijgen..
Mijn moeder heeft dit ook gehad, maar bij haar bleek het ménière (dus ook met oorsuizen) te zijn. Maar evengoed, niets om je voor te schamen.
De ambulance is niet voor niets geweest omdat je 'maar' hyperventilatie had. Hyperventilatie kan ook heel ernstig zijn, dus is het heel goed dat ze geen risico met jouw gezondheid hebben genomen. Als collega zou ik alleen maar blij zijn dat je alweer een stuk bent opgeknapt. Maar als ik jouw verhaal goed begrijp speelt er wel meer. Ik zou een afspraak met de huisarts maken. Want wat Moontje ook al schrijft, je kunt er wel degelijk wat aan doen.
De symptomen die jij benoemd heb ik ook het afgelopen jaar een paar keer gehad. Mijzelf iedere keer herpakt en nu zit ik ondertussen alweer 5 weken ziek thuis. Diagnose overbelast. Bij de laatste aanval dacht het is genoeg zo. Ik ga aan de bel trekken. Ik herkende mezelf niet meer. Ben ik hier blij mee ? Nee, totaal niet. Ik voel mij schuldig naar mijn collega's,werkgever,maar ik weet ook als ik mij nu weer zou gaan herpakken gaat het een keer knallen met de kans op een burn out en dat wil ik voorkomen. Ook bij mij had het voor mijn gevoel niks met het werk te maken, maar op het moment dat je draaglast en draagkracht uit balans gaat. Krijg je dit soort lichamelijke symptomen Wat ik dan ook geleerd heb de afgelopen weken is vooral eerst voor mij zelf te zorgen en dan pas voor andere
Waarom schaam je je? Nergens voor nodig mijns inziens. Duizeligheid en hyperventilatie is heel eng. Ook voor artsen moeilijk, ze maken niet voor niks een hartfilmpje. Je klachten van je oor kunnen inderdaad samenhangen met je duizeligheid. Achter je trommelvlies zit het evenwichtsorgaan en dit kan kan bij oorklachten geprikkeld worden. Duizeligheid kan vervolgens weer de hyperventilatie uitlokken. Heel vervelend om te ervaren. Wellicht helpt het om je gevoel open met je collega's te delen. Maar ik denk dat je schamen echt niet nodig is. Veel succes! En wellicht is het goed met je huisarts of iemand anders over je perfectionisme te praten, want dat staat je behoorlijk in de weg zo te lezen. Nogmaals heel veel succes!!
Oorsuizingen heb ik al maanden. Misschien dat ik die klacht ook maar moet aankaarten bij de huisarts vanmiddag
Wees blij dat je zulke allerte collega's hebt!! Niks om je voor te schamen, je moet juist dankbaar zijn dat ze de ambulance gebeld hebben. Waar je wel iets aan moet doen is je perfectionisme, als dit zulke vormen aanneemt dat je hier zo van jn de stress raakt is dat niet goed. Accepteer dat je huis niet uit een blad komt. In jullie huis wordt nl geleefd en dat vanuit een woonblad niet, tenminste niet op het moment dat de foto gemaakt is.
Dat je oor klachten niks te maken hebben met hyperventilatie is niet waar. Ts ik adviseer je om te kijken naar een fysio die gespecialiseerd is in ademhaling. Ik heb chronische hyperventilatie. Ik adem altijd veeel te snel waardoor ik mijn lichaam helemaal uitput. Misschien herken je de volgende klachten? Vermoeidheid, gespannen schouders, gespannen kaak, kaakklemmen, wazig zicht, oorsuizen, vol gevoel oor, trillende spieren bij bijv het oog, snel geïrriteerd en duizelingsaanvallen of altijd een dizzy gevoel, warme wangen/oren? Dit zijn zon beetje mijn klachten maar als je op google kijkt bij hyperventilatie en klachten dan zie je dat het een hele rits is Ik had gewild dat er iemand tegen mij had gezegd dat dit het was voor ik de hele molen in ging. Heb ontzettend veel onderzoeken,scans en zelfs 2 operaties gehad en constant in een angst geleefd. Inmiddels weet ik dus wat het is en wat ik ermee kan. Neem je klachten absoluut serieus want ze kunnen erger worden als je er niet aan werkt. Je mag me altijd een pb sturen! Ik heb een aanrader voor je qua boek en eventueel andere tips. Veel sterkte!
Je hoeft je echt niet te schamen hoor! Hyperventilatie voelt echt heel eng en ook helemaal niet gek dat er n ambulance is geweest. Als het andersom was geweest, dus voor een collega, zou je het dan gek vinden? Vast niet, en dat zullen jouw collega's ook niet van jou vinden hoor!
Zou ik zeker doen voor de zekerheid. Bij mijn moeder dachten ze eerst ook dat het hyperventilatie was.
Ik heb wel degelijk heel vaak last gehad van hyperventilatie aanvallen na een vreselijke pijn.. Buikpijn, te weinig of verkeerd gegeten.. Van oorontsteking krijg ik het zelf niet omdat ik dat zelf nooit merk pas tot dat het over is. Al worden die paniek aanvallen wel door iets anders getriggerd.. Ookal is het psychologish heb ik er wel degelijk meer last van wanneer ik mij fysiek minder lekker voel.. Dus dat het er pertinent los van staat ben ik het niet eens. Overigens TS heb ik wel echt een hekel aan die drang om te moeten werken al heb je griep, ik kan mij heel goed indenken dat jijzelf niet teveel ziek wil zijn enz.. Maar om nou je ziekte rond te gaan spreiden op het werk is de andere kant en dat is wel aso.. Een werkgever heeft meer aan 1 werknemer die gewoon even uitziekt dan dat iedereen stuk voor stuk ziek wordt omdat je zo nodig moet komen werken.. Ga gewoon even langs de dokter en laat je checken.. Herhaaldelijke hyperventilaties komen wel ergens vandaan en dat is niet meer dan een ontspoort signaaltje in je brein die te snel in de paniek modus schiet..