Hoi lieve mama’s, Mijn dochtertje is 4,5 maand. Rond de 4 maanden begon ze te huilen bij andere gezichten dan die van papa en mama. Zodra de visite binnen komt en ze kijkt naar de gezichten dan is het brullen. Dit duurt ongeveer een goed half uur. Daarna ontdooit ze en vindt ze het oké om op schoot te zitten of van een afstandje te lachen. Ik vind het wel pittig dat ze zit bij iedereen doet. Kan het met deze leeftijd al eenkennigheid zijn of herkennen jullie dit? Maandag start ze bij het kinderdagverblijf. Ik zie er best wel tegenop hierdoor.
Voor eenkennigheid is ze nog wel heel jong. Misschien teveel prikkels als er bezoek is? Op schoot zitten bij anderen hoeft ook echt niet, lekker bij je houden! Als je je kindje veel draagt in een draagdoek of draagzak voelt ze goed hoe jij reageert op anderen. De manier waarop je je stem gebruikt, mensen begroet, je hartslag, ademhaling etc. Zo kan ze van jou leren dat er geen schrikreactie nodig is als er iemand binnen komt. Als jij ontspannen bent zal ze dat gaan koppelen aan vreemde gezichten zien. Als jij zelf gespannen of gestresst bent bij bezoek werkt dat natuurlijk niet.
Hoi! Mijn dochter deed dat met die leeftijd ook al wel, maar dan alleen als ze moe was, of een beetje overprikkeld. Altijd alleen bij mensen die niet papa of mama zijn. Het kan dat het gewoon even wat veel is op zon moment. En dat ze lekker bij jou wil kijken hoe alles ervoor staat en dan pas eventueel ook contact wil maken met "vreemden".
Mijn zoontje had het met 6 maanden toen we terugkwamen na de vakantie. Na een paar dagen was het weer over. De andere twee hebben vanaf dat ze een jaar waren tot +/- 2,5 jaar gehuild bij het wegbrengen. Erg vervelend, maar meestal was het over zodra ik weg was. Reken erop dat de derde dat ook weer heeft.
Hier doet ze het ook, maar inderdaad als ze moe of overprikkeld is. Komt ze net uit bed na een goed slaapje dan kan ze bezoek heel gezellig vinden. Wordt ze moe dan zit ze het liefst bij ons.