Tweeling in 2,5 uur, waarvan 1 in stuit geboren. Super makkelijk! 3e kindje was 5 uur, deed pijn, en kreeg geen persweeen, maar was thuis, dus allentrucs van de vk uitgehaald zoals op handen en voeten, vr-e-s-elijk! Maar zou t morgen weer zo doen! Volgende x hoeft het dus idd niet sneller te gaan dan voorgaande keren.
's nachts wel wat weeën, maar niet regelmatig en nog niet pijnlijk. Om 8.05 uur 's ochtends verloskundige gebeld omdat het opeens heel veel pijn ging doen en weeën om de 3 minuten kwamen. (En dat terwijl ik daarvoor nog relaxed heb gedoucht, gewoon staand). Snel op bed gaan liggen en het ging zo snel. Vk kwam om 8.15 en moest toen snel spullen uit auto gaan halen en ik bleek al volledige ontsluiting te hebben. 3 persweeen later was zoon geboren. Heel snel dus en ik kon het nauwelijks bevatten. Zoon had er helemaal geen last van en zelf ook niet ingescheurd of iets dergelijks. Alleen maar 2 dagen hele heftige naweeën. Ik dacht idd echt dat ik nog een keer moest bevallen Overigens wilde ik in het ziekenhuis bevallen, maar daar was geen tijd meer voor! Ik vond de thuisbevalling achteraf wel een mooie ervaring. Van de eerste was ik in het ziekenhuis ingeleid.
Incl. alle weëen duurde het bij de 2e 4,5 uur, maar daarvan waren we 3,5 uur lang niet zeker of het echte weëen waren of m'n blaasontsteking. Vk om 20.20u gebeld en wat overdreven qua tijd tussen de weëen, zodat ze iig even zou komen checken. Vriendlief was onze kleine man daarna toch maar vast weg gaan brengen en ineens kwamen de weëen ineens nonstop (20.30u). Was gaan zitten, maar zonder telefooon bij de hand (dat doe ik dus NOOIT meer). Om 20.45u persweëen, maar dufde niet in m'n eentje. Vriendlief kwam om 21.10u eindelijk thuis. Vk stond om 21.15u voor de deur en om 21.23u is ze geboren. Gewoon op de vloer in de huiskamer, want toen ik op stond vd bank, kwam haar hoofdje er al uit. 2x persen en ze was er. Als zowel vriendlief als de vk er eerder waren geweest, was ze waarschijnlijk nog eerder geboren. Vond het top! Nergens last van gehad (een paar hele lichte naweëen) en de kleine ook niet. Voelde me super na de bevalling. Enige dat ik als niet fijn heb ervaren, was het alleen thuis zijn met persweëen. Als zowel vriendlief als de vk er eerder waren geweest, was ze waarschijnlijk nog eerder geboren.
Hier duurde het bij de eerste 5,5 uur en bij de tweede 60 min vanaf de eerste wee.. Ik was compleet overdonderd en had totaal geen rust. De weeen kwamen achter elkaar en het waren ook nog eens voornamelijk rugweeen. Heel vervelend. Ik ben beneden begonnen en moest ook nog met spoed naar mijn klaargemaakte bed om te bevallen. Het hoofdje van Guus kwam er op de trap al zowat uit. ( als ik er nu weer aan denk..) Guus was flink misselijk na de bevalling en heeft zeker nog 2 dagen vruchtwater gespuugd. Verder was hij puntgaaf en deed het direct prima. Ik heb veel last gehad van naweeen, ik had 2 hechtingen en hier totaal geen last van gehad. Op het moment zelf vond ik het een hel maar naderhand was ik wel blij dat ik er niet uuuren over hoefde te doen.
Eerste kindje 30 minuten van begin tot eind (7 min persen) Ook een fluxus gehad (en manuele placentaverwijdering) Ik hou ook mijn hart vast voor nummer 2 die ik nu in mijn buik heb... Ik vond het heel heftig en mijn man heeft het moeten missen.
Overigens ook met knip ivm snelheid en het niet kunnen herstellen van mijn zoontje tussen de weeën. Geen naweeën.
Boh ik krijg het echt spaans benauwd als ik jullie verhalen lees er komt zoveel emotie weer boven! Daaruit blijkt dat ik mijn bevalling nog echt niet verwerkt hebt! Ik heb een " stort " bevalling gehad. De eerste is geboren in 8 uur tijd De tweede is geboren in 1.5 uur En de derde is nog geen 30 min... De artsen geloofde mij niet en deden alles heel kalm totdat ik zei ze moet eruit.. En ze is werkelijk gelanceerd! Ik kreeg weeën en ik melde dat .. Maar jj moest op de wisseling van de wacht wachten ( HOE BELACHELJJK ) en toen ze bij min waren had ik 4 cm .. En ineens zei ik kijk nog Ens had ik 6 en toen zei ik ze moet eruit .. Ik vond en vind het heel erg heftig ze is ook meteen door de kinderarts mee genomen en met zuurstof of gang geholpen en naar de couveuse afdeling mee genomen dus het lekker met zijn drieën op de buik genieten moment heb ik gemis en vind ik zooo erg
Wat een mooie verhalen.. Bij onze oudste had ik de hele dag al weeën maar het schoot niet echt op. Met 4 cm ontsluiting zijn de vliezen doorgeprikt. Vk is weggegaan, maar ik kreeg meteen persweeen. Vk was net op tijd terug, onze dochter is 20 minuten later geboren. Bij de tweede moest ik meteen bellen als ik iets voelde. Mijn man belde toen ik wat voelde rommelen, ik vond het nog niet echt nodig. De Vk kwam meteen en we moesten direct door naar het ziekenhuis (had medische indicatie). Een uur en 45 minuten na de eerste weeën is onze jongste na 2 minuten persen geboren. Helaas heb ik door de vlotte bevallingen een totaalruptuur en een subtotaalruptuur opgelopen. De bevallingen zelf vond ik prima gaan. De tweede was qua pijn wat heftiger (met rugweeen), maar met mij ging het een stuk beter. Wel veel last gehad van naweeën. Beide dochters deden het meteen na de bevalling heel goed.
Mijn eerste bevalling duurde 3 uur vanaf de eerste wee en de tweede 2,5 uur. De verloskundige had gezegd dat het met de derde twee kanten op kon, of hij kwam nog veel sneller of het kon ook een stuk langer duren, want daar staan derde bevallingen ook wel om bekend. Mijn derde duurde uiteindelijk inderdaad het langst. Achteraf was het de meest relaxte bevalling van de drie, hele rustige opbouw van de weeën en daardoor heel goed te doen. Alleen het persen ging het snelst van allemaal, in 1 minuut 2x persen en het was alweer klaar. De bevalling van de tweede was het snelst en het heftigst. Ik had een weeënstorm, en ging van 4 naar 10 cm ontsluiting in 10 minuten tijd. Het persen overviel me compleet, ik voelde het totaal niet aankomen, dacht dat ik nog uren voor de boeg had en toen kwam hij ineens ter wereld. In het verslag stond dat ik 7 minuten geperst heb, maar naar mijn idee ging het nog veel sneller, het ene moment zat ik weeën op te vangen en het andere moment kwam hij er ineens uit. Bij de derde was ik erg bang voor weer zo'n ongecontroleerde uitdrijving, maar dat viel achteraf erg mee, ik heb het persen bewust gedaan en meegemaakt en dat was wel fijn.