Ons mannetje ligt nu met 33 weken nog in stuit, ben vooral op zoek naar ervaringen op dit gebied. Het eventuele draaien van de baby, moxa therapie en stuit bevalling. Alvast Bedankt.
Vorige week maandag bij de gynaecoloog lag de baby nog in stuit. Woensdagavond was mijn buik net een wilde zee maar zelf had ik niet het idee/gevoel dat de baby aan het draaien was. Donderdag ben ik voor een pretecho geweest omdat er die maandag onduidelijkheid was over het geslacht (de gyn die mijn 20w en 30w echo gemaakt had, had 2x een ander geslacht in zijn verslag geschreven waardoor ik dus aan het twijfelen was). Tot mijn grote verbazing geen stuitligging meer tijdens de pretecho.
Moxa therapie zou ik zeker proberen. Draaipoging ook. Is ongemakkelijk maar eventuele pijn is van korte duur. Zéér klein risico dat het de bevalling opwekt. VK stopt met proberen als er teveel weerstand is. Stuitbevalling raad ik niet aan, zie ander topic.
Mijn kleintje lag met bijna 38 nog in stuit en is zelfstandig omgedraaid! We hadden haar daarvoor al eens laten draaien door de verloskundige (zeer positieve ervaring!), maar mevrouw was er blijkbaar nog niet klaar voor want een paar dagen later lag ze weer dwars. Nu ligt ze al sinds vorige week maandag met haar koppie naar beneden. Ook ik ben niet voor een stuitbevalling, dus mocht ze zich bedenken dan word het een keizersnee...
Mijn kleine meid lag met 29 weken ineens in een stuitligging. Daarvoor lag ze altijd met haar hoofdje naar beneden. Ze hebben het hier goed in de gaten gehouden, maar de kans dat ze zelf zou draaien werd naarmate ze langer zo lag steeds kleiner. Afgelopen vrijdag(met 36+6) is ze gedraaid. Hier doen ze een versie meestal tussen de 36 en 37 weken, omdat de kans dat ze terug draaien dan wat kleiner is (doordat ze minder ruimte hebben) maar meestal wel nog los genoeg liggen en ruimte hebben om te draaien. Ik moest er voor in het ziekenhuis zijn. Ik ging eerst een tijdje aan de ctg om te kijken of de hartslag goed was en ze genoeg beweging vertoonde. Ook mijn bloeddruk, zuurstof en harde buiken werden gemeten. Daarna kreeg ik een infuus met weeënremmers, controleerden ze nogmaals de ligging met de echo en begonnen ze de kleine te draaien. Ik vond het vrij pijnlijk, maar je hebt zelf alle touwtjes in handen dus toen ik zei dat ze moesten stoppen deden ze dat ook meteen. Daarna hebben we het nog een keer geprobeerd, want een stuitbevalling zag ik helemaal niet zitten en een keizersnede had ik liever ook niet. De tweede poging ging beter, omdat ik wist wat ik kon verwachten en me meer kon ontspannen. Tijdens en na de geslaagde versie keken ze met de echo hoe mijn meisje lag en naderhand moest ik weer aan de ctg tot ze weer wat wakkerder werd. De dag er na moest ik terug, weer aan de ctg. En morgen ga ik nog een keer voor een nacontrole om te kijken of ze nog steeds goed ligt. Denk het zelf wel, heb het idee dat ik haar billetjes nu bovenin voel in plaats van een hoofdje. Ondanks de pijn, zou ik het een volgende keer zo weer doen, het idee dat ze goed ligt en ik gewoon natuurlijk kan bevallen(als alles goed blijft) met mijn eigen verloskundigen vind ik heel erg fijn!
Ruim 4,5 jaar geleden draaide mijn dochtertje in week 35 naar stuit. Met 37 weken een draaipoging gehad. Maar dat wil ik nooit meer. Het deed zeer en het was niet gelukt. Ik mocht kiezen of ik een keizersnede wilde of een stuitbevalling. Ik koos voor een stuitbevalling. Mijn meisje was klein en ik wilde heel graag natuurlijk bevallen. Mijn bevalling ging heel vlotjes. binnen 5 uur en 20 min. was ze er. Het was al heel lang geleden dat er in het ziekenhuis iemand een stuitbevalling had gedaan. Veel moeders durven het niet of het resulteert uiteindelijk toch in een keizersnede. Ik ben blij dat ik haar zelf op de wereld heb kunnen zetten, het enige waar mijn dochtertje last van had was puntbilletjes van het persen.
Ik ga volgende week moxa therapie doen, en dan eerst maar eens afwachten. Mocht hij in stuit blijven liggen ga ik toch voor een draaiing. T liefst beval ik natuurlijk aangezien ik nog een peuter heb rondlopen die mij nog echt nodig heeft. De baby word ook groot geschat dus dat is ook niet echt bevoordelijk.
hier 3 jaar geleden een draaipoging gehad met 34+5, dag erna braken mijn vliezen. kans is heel klein alleen wel gebeurd dus. met 35,5 is mijn dochter geboren na een ks omdat ik weeën kreeg. draaipoging zelf vond ik niet vervelend, deed geen pijn alleen dag erna beurs gevoel. moxa therapie zal ik zeker proberen! bij ons ging het allemaal zo snel dat we het niet gedaan hebben. nu inmiddels 40+2 wkn zwanger en hard ah wachten totdat deze komt ☺
Onze 1e dochter is 4 jaar geleden geboren bij een stuitbevalling. Ze kwamen er achter met 35 weken. Eerst Moxa geprobeerd, zonder effect. Daarna nog een draaipoging gedaan in het ziekenhuis. Ik vond dit erg vervelend, en zei na een paar minuten dat ze maar moesten stoppen. Ik mocht toen zelf kiezen, een keizersnede of een stuitbevalling. Ik wilde ons meisje graag zelf proberen op de wereld te zetten, en ik had zelf ook zoiets van, als 't niet lukt, dan ben ik toch al in 't ziekenhuis en dan kunnen ze alsnog een keizersnede doen. Gelukkig ging de bevalling super goed, ik heb niet eens pijnbestrijding gehad! Als ik kon kiezen, zou ik 't zo weer doen. Onze huidige dame in de buik ligt wel goed, en is al ingedaald, dus ik ben benieuwd hoe de bevalling nu zal gaan
Mijn 2e is spontaan gedraaid bij 36 wkn, mijn 3e lag bij 37 wkn pas goed. Persoonlijk was ik voor draaipoging gegaan, wilde graag thuis bevallen (en geen KS... stuitbevalling zou niet gemogen hebben, baby's te groot). Maar niet nodig dus . Draaipogingen zijn overigens een stuk succesvoller ook als het niet je eerste kindje is (vond ik ook een overweging die meetelde). Veel succes!
Ondertussen heb ik moxa therapie gedaan gisteren laatste dag, voor alsnog in stuit. Donderdag groei/liggingsecho aan de hand daarvan draaipoging, wil daar wel voor gaan. Stuitbevalling wil ik zelf in geval dat hij niet meer draait erg graag, keizersnede zie ik echt niet zitten, maar de baby is nogal aan de grote kant, dus dan de vraag of dat verantwoord is. Afwachten maar, spannend!
Hoi! Mijn zoontje lag al weken goed totdat hij besloot met 38 weken om te draaien in stuitligging. Ik kreeg toen een gesprek met de gyn wat ik wilde. Ik heb mijn zoontje laten draaien en dit was goed te doen. Was wel eng vond ik dat ze dat uitwendig zo konden doen maar het ging prima. Na die tijd even aan de ctg maar alles zag er goed uit. Met de controle een week later laag meneer weer in stuit. Toen weer terug gedraaid door de gyn maar wel met de beslissing dat als hij nogmaals teug zou draaien ik met stuitligging zou bevallen. Gelukkig bleef hij toen goed liggen. Hij was uiteindelijk 8,5 pond dus ik was echt wel heel blij dat het geen stuitbevalling was geweest pff
Ik heb maandag een draaipoging. Als deze niet slaagt dan wordt het een geplande ks. Stuitbevalling wil k niet en daar moet je zelf ook achter staan zei ze.
O spannend he Lieke 86, hoe sta je er tegen over? Ik heb een draaipoging staan voor woensdag, vind het wel spannend, hoop maar dat ik n iet bij die 1 % hoor die complicaties krijgt. En hoop dat hij draait, anders ga ik voor een stuitbevalling.
Ja vind het wel spannend moet k zeggen. K doe maar 1 poging en als het niet lukt dan een geplande ks maar. Stuitbevalling durf k niet aan.
Hier na een mislukte (pijnlijke) versie een week later en stuitbevalling gehad met 37+4 weken. Stond een week na m'n bevalling eigenlijk ingepland voor een keizersnede. Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen had ik al 3cm ontsluiting en wilde ik toch heel graag normaal bevallen. Ik ben heel blij dat ik hiervoor gekozen heb. Zelf zou ik nooit meer voor een versie gaan.