Hoihoi! Onze dochter is ook met vacuüm gehaald. Ik wilde thuis bevallen, maar na 5 uur stond ik nog steeds op 4 a 5 cm. VK vond dat we naar het ziekenhuis moesten. Daar kreeg ik weeënopwekkers. Toen ik 10cm had en mee ging persen, zakte haar hartje weg. Daardoor moest ik op de zij persen. Gyn was toen al wel aanwezig. Helaas ben ik door de pethidine prik stukken uit de film kwijt. Ik weet dat de Gyn heeft gezegd dat ze een knip ging zetten, maar heb ik hier niets van gevoeld. Ook van de vacuüm heb ik niets gevoeld. In mijn bevallingsverslag staat dat ze 3 tracties AAA hebben gedaan. Geen idee wat dat betekend maar dat heeft wel met de vacuum te maken Volgens mij vriend hebben ze me verdoofd voor de knip werd gezet. En het eerst volgende wat ik voelde was 'plop' van het hoofdje. 2 tellen later was onze dochter er. Dochter was sterrenkijker en heeft geen uitwendige spildraai gemaakt. Daardoor lukte het niet om haar eruit te persen. Ze heeft er echt een flinke bult van over gehouden wat helaas nog steeds niet helemaal weg is. Iedereen zegt: Ach, het is een meisje met lang haar en staartjes zie je er niets van. Of: Ach, als je het niet weet zie je het niet. Maar elke keer als ik over haar hoofdje aai, voel ik die bult. Volgens de huisarts zal het nooit helemaal weggaan. Hij verwacht dat het met de groei van de schedel, ingekapseld zal worden en dus uiteindelijk niet meer te zien zal zijn... Maar op het moment word ik er nog heel verdrietig van als ik er naar kijk...
Gelukkig merendeel positieve ervaringen. @Femkee, gelukkig is alles goed gegaan, lijkt me toch wel eng als het hartje wegzakt. En ik snap goed dat je daar verdrietig van word. Donderdag heb ik controle en dan wil ik dit toch wel bespreken, tuurlijk zal de vacuum op zoon moment wel de beste keuze zijn om je kindje er zo snel mogelijk uit te krijgen maar op dit moment lees ik meer nadelige complicaties voor de baby's bij vacuum dan bij KZ... Dat langer herstellen na KZ zou ik er zo bijnemen als mijn kindje gewoon gezond ter wereld komt.
@Babbona, jee dat je dat allemaal wilt weten voordat je gaat bevallen..... Wordt je daar dan rustiger van? Ik zeg nu uit ervaring dat je je niet kunt voorbereiden op een bevalling. Je kan gewoon niet weten hoe het zal gaan. Maar de kans dat je gewoon normaal bevalt zonder geholpen te worden is vele malen groter. Het beste advies wat ik je kan geven is proberen uitgerust en zo relaxed mogelijk de bevalling in te gaan. Het helpt als je weet hoe de ontsluiting ongeveer kan verlopen bij een bevalling. Maar dingen plannen of je voor bereiden op, ik geloof er niet in. Om toch antwoord te geven op jouw vraag.. Mijn tweede is geboren met vacuumpomp. Tijdens bevalling( met ruggeprik)viel haar hart weg. Grote paniek. Ineens stond kamer vol met gynaecoloog en ndere mensen. Knip gezet. Pomp erin en meepersen. Dochter was er na drie persweeen uit. voor mij zelf ging het heel makkelijke, zeker als ik het vergelijk met bevalling erna, zoontje eruit geperst met handje naast zijn hoofd. Voor dochter was het niet fijn. Veel hoofdpijn gehad en reflex, die volgens osteopaat door trekken aan haar nek kwam. Maar, gelukkig dat het kon! Ze gebruiken niet zomaar een vacuüm pomp.
@AuroraM, Ik wordt idd heel onrustig van dingen die ik niet weet, terwijl ik juist GOED weet dat een bevalling niet te plannen is! Ik ben erg bang dat er beslissingen rondom mij genomen worden die ik niet begrijp en dat ik dan bijv. later achterkom dat het ook anders had gekunnen.... Ik heb helaas te weinig vetrouwen in de deskundigen . Dus voor nu, ja dit maakt me rustiger en bedankt voor jullie ervaringen te delen .
Oooh... wat erg hè... Het zou mijn verhaal kunnen zijn... De OK was al gebeld voor een spoedks, maar ik wilde het nog 1 keer proberen. 'k Weet eigenlijk niet hoe het gegaan is, met of zonder pomp. De pomp hebben ze een keer of 4 er op gezet, schoot er ook elke keer af. De hartslag van mijn dochter viel dan ook elke keer weg. 't Arme kind heeft zo'n pijn gehad de 1e paar dagen. Mocht eigenlijk niet opgetild worden en ik kon ook geen bv geven omdat ze zo'n hoofdpijn had. Maar goed, ik had geen keus, maar ik heb er wel een trauma van opgelopen... Gelukkig de 4 bevallingen er na geen pomp meer gezien!
Ik had er ook echt een trauma aan over gehouden hoor. Mn moeder was erbij en die was lijkbleek.... die wilde dit nooit meer meemaken. Ik voelde me net een stuk vee dat aan het kalveren was Echt, ik heb wel eens gezien hoe dat gebeurd. Touwen om de poten en de boer die flink trekt en afzet met zn voeten. Nou, dit scheelde niet veel.. de gyn zette nog net niet haar voeten af op het bed om kracht te zetten. En daarna op de ok, eerste keer in het ZH, doodsbang er werd niks uitgelegd. Hup, benen vast in de beugels en een stuk de lucht in met mn kont. Als een stuk slachtvee. Stuk of 6 man om me heen met kapjes op brrrrrrrr. Durfde niet aan een tweede te beginnen. Keus gemaakt voor ander ZH. Deze gyn winlde ik noooit meer zien. En nu lekker thuis bevallen. Alles totaal nog geen 3 uur. Weer bijna compleet uigescheurd maar alles bij elkaar, mooi om op terug te kijken na de traumatische eerste.
Hier is mijn zoontje ook gehaald met de vacuum. De bevalling zelf duurde niet lang, maar was heftig en daardoor toch te lang voor ons kindje. Ook was hij een sterrenkijker waardoor hij niet goed zakte. Uiteindelijk wel gedraaid, maar het duurde allemaal uiteindelijk te lang. Hartslag daalde teveel en die van mij ook en toen moest hij er gewoon uitkomen. Ze hebben een flinke knip gezet. De prik daarvoor heb ik gevoeld, de knip zetten niet en het plaatsen van de pomp ook niet. ( ik heb wel ruggenprik gehad,maar in hoeverre die zijn werk nog deed? Weeen kwamen er ook doorheen namelijk). Na 1.5uur persweeen is hij met pomp+2 keer persen geboren. Ik vond het vreselijk! Echt waar. Hij zat ook nog best een stuk naar binnen zeg maar en hij werd eruit getrokken en het voelde alsof mijn hele onderkant uit elkaar geduwd en getrokken werd. Dan bedoel ik niet alleen mijn doos, maar ook alles er om heen. De druk die er op stond, pff.. Ik heb het als heel heftig ervaren. Ons mannetje had een flinke bult op zijn hoofd, maar dit trok gelukkig snel bij. Heeft paar dagen pijnstillers gekregen (zetpil). En ik heb echt lang een heel gekneusd gevoel gehad van onderen en het was blauw geworden en dus ook last van de flinke knip.. Geen pretje!
Ik wil geen horrorverhalen ophangen hoor, en dit is ook niet het verhaal van mijzelf maar van mijn zus. Die haar vliezen waren gebroken maar 24 uur later was er nog geen wee te bekennen. Toen lag ze inmiddels al in het ziekenhuis waar ze haar weeenopwekkers gaven. Deze mocht ze niet want het kindje daarvoor was met de keizersnede gehaald maar er werd naar haar niet geluisterd en ze kreeg ze toch. Toen dit ook niet opschoot werd de vacuumpomp erbij gehaald. De gyn had erg weinig tijd en besloot dat het een goed idee was om het kindje met "een ferme ruk" eruit te trekken. Mijn zus moest zich vasthouden aan het bed om er niet uitgesleurd te worden, het litteken in haar baarmoeder van de keizersnede scheurde open en het werd alsnog een spoedkeizersnede. Daarna bleek dat door de ferme ruk met de vacuumpomp de hersenstam van haar kindje doormidden getrokken was. Ze had een kerngezond zoontje dat nu dus hersendood was. Hij heeft vier dagen aan de machines gelegen voor hij overleed. Je begrijpt dat ik in mijn bevalplan had staan dat er koste wat kost geen vacuumpomp in mijn buurt zou komen en dat is ook door iedereen gerespecteerd. Ik ben uiteindelijk thuis bevallen dus het was ook geen probleem gelukkig. Ik weet dat er altijd wel iets mis kan gaan bij een bevalling en dat dit een uitzondering was, maar dat is voor mij wel de reden om in geval van nood voor een ks te gaan in plaats van een vacuumpomp.
JIJ bent nog altijd degene die de beslissingen maakt hoor. En neem aan dat je iemand bij je hebt als je gaat bevallen? Het is wel waar dat het niet te plannen valt. Maar inlezen kan geen kwaad. Vacuum wordt zo vaak gebruikt...
Hier kwam de kiwi er aan te pas! (soort kleine vacuüm!) Ik had een ruggenprik, die niet uitgezet was. (wat volgens de gyn overigens normaal is) Dus heb bijna 2u geperst zonder persweeën. Maar ook zonder dat er echt wat gebeurde! Uiteindelijk kwam de gyn erbij. Die heeft 1 perswee meegekeken en zag gelijk dat het niet ging lukken. Dus verdoving, knip, kiwi erop en persen! Hij heeft staan rukken aan die kiwi! Mijn vriend noemde het mensonterend! Ik kreeg toen pas persdrang en na 2 persweeën was ze er! Ze had geen punthoofdje, maar wel wat hoofdpijn de eerste dag!
Hier ook een vacuüm bevalling gehad. De hartslag van mijn zoontje viel tijdens het persen al vrij snel weg (navelstrengomstrengeling), zodat er ook vrij snel werd besloten de vacuüm in te zetten. Ik ben plaatselijk verdoofd voordat de knip werd gezet en heb hier dus niets van gemerkt. Het plaatsen van de pomp was wel even vervelend, maar snel voorbij. Met 2 keer persen mbv de vacuüm is mijn zoontje geboren. Omdat het al wat later op de dag was moesten we toen een nachtje in het ziekenhuis blijven. Mijn zoontje kreeg paracetamol ivm evt hoofdpijn door de pomp, en hij we kregen het advies hem een beetje met rust te laten (dus niet te veel bij iedereen op schoot, maar rustig bij mama of papa, of in het bedje laten liggen). Ook was hij een beetje versuft, hij wilde bijvoorbeeld niet drinken of zo. Maar verder heeft hij er volgens mij niet echt veel last van gehad. Hij heeft die avond en nacht in ieder geval gewoon rustig geslapen en leek geen pijn te hebben of zo. Al met al is het mij reuze mee gevallen, niet iets om angstig voor te zijn.
Na 3 uur persen, eindigde mijn 1e bevalling in een vacuumverlossing. Het was een zogeheten "hoge" vacuumpomp, gyn kon de pomp net aan bevestigen. Het was een traumatische ervaring met flinke schade aan de bekkenbodem. Tijdens mijn 2e zwangerschap heb ik dan ook laten vastleggen dat bij niet vorderende uitdrijving, er slechts 1 oplossing was: een keizersnede. Gelukkig niet nodig.....2e keer een probleemloze thuisbevalling in 5 uurtjes.
Bah als ik sommige verhalen lees krijg ik de kriebels.. Een kz lijkt mij voor het kind veiliger, dan maar zelf wat langer herstellen.. Maar zoals ik lees heb je niet zelf de keuze en ben je eigenlijk afhankelijk van de beslissing van de gyn. Tenzij het al een keer fout gegaan is..
Hier ervaring met alles Eerste was een sterrenkijker, na een dik uur persweeën de vacuüm tot twee keer toe, dit lukte niet, hartslag daalde te snel en zuurstoftekort, toen een spoedkeizersnede. Apgar 4 dus de kleine heeft het moeilijk gehad, maar weinig aan over gehouden. Tweede was een aangezichtsligging, na diagnose van 4 !!!gynaecologen uiteindelijk besloten tot een tangverlossing omdat mijn meisje te ver in het geboortekanaal zat en een keizersnede meer kapot kon maken. 1 perswee en ze was er...wel met een knip en scheur. Derde was een sterrenkijker maar is tijdens het indalen (laatste 2 cm en een verschrikkelijk houding, 'normaal' geboren. Voor mij geldt: was ik niet in het zh...weet ik niet of ik drie wondertjes had gehad.
Hier ook vacuum, ik had daar ook echt geen keuze in. De gyn kwam, en deelde mij mede dat ik een handje geholpen ging worden met de vacuum. Ik heb geloof ik nog wel geroepen "dat wil ik niet"... duhhh, alsof ik zoveel keus had ... Overigens werd voor deze optie "gekozen" omdat de hartslag van de kleine niet meer goed herstelde tussen de weeën door, en ik uitgeput raakte en daardoor niet meer goed kon persen. Geen horrorbevalling overigens, ze was er in 2 persen uit, ik werd ingeknipt en ben gehecht. De knip heb ik niet gevoeld, de hechtingen wel, ondanks de verdoving. Ondanks dat ik sowieso geen keuze had om thuis te bevallen (was medisch vanaf het eerste moment), ben ik blij dat ik er was. Ik weet niet of ik het gehaald had thuis ...
Jeetje wat heftig zeg... Hier 2x een keizersnee. Eerste bevalling was horror....totaal verkeerd ingeschat door de VK, waardoor mijn oudste en ik er bijna niet meer waren geweest. Idd ook een sterrenkijker (nee hoor, volledig ingedaald volgende de VK), gepoept in het vruchtwater (nee hoor, is gewoon slijm wat er bij hoort volgens de VK) en een uitgeputte baarmoeder (je hebt helemaal geen weeën aldus de VK die me 36 uur zo heeft rond laten lopen). Tijdens de weeën in het ziekenhuis kwam ik in een koortstuip door uitputting van de baarmoeder en zakte de hartslag van de baby drastisch. Er is niet eens sprake geweest van een andere ingreep dan een keizersnee, omdat ze er uit moest en ik aan de antibiotica moest.
Gister mijn ''angsten'' besproken met VK en even om terug te komen op dat het niet je keuze is. Uiteindelijk beslist de VK en Gyn natuurlijk wat het beste is maar ze gaf aan dat je best in je geboorteplan aan kunt geven dat je liever KZ ipv Vacuum hebt. Vooral als ze nog niet ver in het geboortekanaal zit en de Gyn twijfelt wat te doen op dat moment, wordt er wel degelijk naar jou voorkeuren gekeken. Dat maakte me wel wat geruster .
Mijn zoon is ter wereld gekomen met een keizersnede. Ik was 42 weken en heb de gynaecoloog gesmeekt om me in te leiden. Moest me op een maandag melden om 7u. Om acht uur infuus gezet en vliezen gebroken. Tegen 13u kreeg ik een ruggeprik, na aanleiding daarvan lekker geslapen. Rond 18u had ik nog steeds maar 6cm ontsluiting en werd besloten om een echo te maken (ode aan de studenten, nooit meer). Bleek dat meneer een sterrenkijker was, dus dat werd een keizersnede. Is me heel erg goed bevallen. Zou het zo weer doen! Litteken is bijna niet zichtbaar en heb nergens last van gehad. Nu bijna 4,5 jaar geleden
Ik heb een geboorteplan geschreven, maar ik heb gemerkt dat er in het ziekenhuis helemaal niet naar gekeken wordt. Zo wilde ik liever geen inloop van allerlei mensen, maar tijdens mijn bevalling was het een zoete inval