Hallo, Wij hebben een lieve kleine meid van bijna 2. Vanaf 6 weken sliepe ze al door met uiteraard een uitzondering daar gelaten. Zelfs ondanks haar eczeem of het doorkomen van tanden, een kleine bikkel dus zoals wij haar weleens noemen Maar nu ineens sinds deze week wordt ze 's nachts ineens huilend/gillend wakker. Geen probleem opzich dan gaan we er natuurlijk gewoon even heen. Normaal zou ze dan na het troosten weer verder slapen, nu blijft ze minstens 3 uur jammeren en huilen... Als we bij haar zijn geweest is ze in eerste instantie wel stil, maar E heeft zo'n Nijntje nachtlampje die na 12 minuten weer uit gaan en zodra dat gebeurt begint het weer opnieuw. Ze heeft ook een klein stopcontactlampje en we hebben er nu maar een klein lichtje bijgezet dat niet uitgaat. Maar het helpt niks.... Bij ons in bed zijn we geen voorstanders van, maar van de week wel even geprobeerd, want als je moet werken wil je toch even slapen. Dit werkt voor haar niet, want ze gaat dan liggen kletsen.. Wij weten niet waar dit vandaan komt en hebben even geen ideeën meer hoe we haar kunnen helpen. Wie heeft er nog tips voor ons?
Thanks. Ja ik geloof dat ze daar sowieso wel inzit ja, op momenten herken ik mijn eigen kind niet terug! Van vrolijk, meegaand en heel sociaal is ze ineens dwars, boos en enorm bezitterig.. Maar of dat nou ook met het slapen te maken heeft? Ik mag sinds vandaag haar voor en achterkant ook niet meer vegen tijdens het verschonen. Hiervoor had ze daar geen enkel probleem mee. We kunnen er even niks meer van maken...
Hier is dat ook aan de gang, ik denk peuterpuberteit (ook alles is van haar ) en in combinatie van dromen. Ze verwerken toch veel snachts in hun slaap.
Muggen waren hier de boosdoener. Wij zochten stad en land af naar horren - want schijnbaar is het volgens HEEL DE WERELD geen muggenseizoen - om het vervolgens via internet te bestellen. Onze slaapkamer zat enkele dagen geleden vol met zeker 12 muggen. Het is WEL muggenseizoen!!!!!!!! Ook al zeggen de Blokker, de Xenos, de Action en weetikveel van niet
Mijn vriendin heeft hetzelfde probleem met haar dochtertje, al wekenlang. Misschien dat het vrij normaal is op die leeftijd?
Bedankt voor de reacties meiden! Ik geef toch voorlopig maar even de peuterpuberteit de schuld. Ze is dan nog geen twee, maar loopt qua cognitieve ontwikkeling wel wat voor, dus het zou zomaar kunnen.. En het ganglicht aan hebben we eigenlijk al maanden tot ze goed slaapt en dan doen we het weer uit. En een hor heeft ze ook
Hier precies hetzelfde. Nu was het een paar maanden eerder wat erger dan nu, ik denk dat we dit stadium inmiddels zijn gepasseerd, maar ook echt de peuterpuberteit. Mijn dochter is nu 22 maanden en van een lief, makkelijk en sociaal meisje verandert ze soms in een kleine tiran . Niets kan de aanleiding zijn voor een enorme driftbui. Zo rond 18 maanden had ze dat in bed, vooral als ze naar bed ging en als ik na het ritueeltje de kamer uit ging. Ik dacht eerst ook dat ze bang was, maar als ik dan weer terugkwam werd ze nog veel bozer, wilde uit bed, de slaapzak moest uit, etc... Als ik haar even liet begaan (ze huilde niet echt, was meer roepen en tieren) viel ze toch wel in slaap. Nu is het zo goed als over.
Dat idee hebben we ook nog meegenomen, maar het is ineens weer over! Dus wat het nou was? We hebben wel haar middagslaapje echt vastgezet op 2 uurtjes, ze kon soms wel 2-3 uur slapen. Ze is altijd al een slaapkopje geweest, dus we hadden het maar zo gelaten. Maar sindsdien gaat het dus wel weer goed!