Hier ook na een MA een curretage onder volledige verdoving... Hier deden ze gelijk een hysteroscopie ivm een tumor die in mijn baarmoeder bleek te zitten na een aantal echo's. Deze hebben ze helemaal verwijderd dus dat was erg fijn. Alleen die napijn verschrikkelijk... ik schijn terwijl ik nog op de uitslaapkamer was gejankt te hebben als een achtelijke en letterlijk te liggen kronkelen van de pijn. Tevens ook verschrikkelijk koud. Na een flinke spuit morfine is dit snel afgenomen en toen ik naar huis mocht nergens geen last meer van (maar had wel een pijn medicatieschema) Na een dag die medicijnen niet eens meer nodig. Dit verhaal is niet om je helemaal op de kast te jagen maar zo kan het helaas ook. Heel veel sterkte
hier ook een curretage onder volledige narcose van de 2 ling ( ook 1 eiig) is me erg meegvallen lichamelijk
Gisteren heb ik de curettage gehad. De narcose en de 'naweeën' van de ingreep vallen me mee. Voor dames die dit topic misschien nog lezen en zich ook afvragen welke verdoving ze moeten nemen; ik kan de narcose aanraden. Ik begon te huilen toen ik op de ok lag, net toen de anesthesioloog zijn 'tovermiddeltjes' op mijn infuus ging aansluiten. Ik dacht nog "Ik hoop dat ik snel weg ben." Het volgende wat ik wist was dat ik al op de verkoeverkamer lag. Ik heb het wel koud gehad, maar ik kreeg lekker voorverwarmde dekens en dat scheelde een hoop. Verder was en is het natuurlijk best emotioneel. Ik ben blij dat dit deel achter de rug is, nu kunnen we het hopenlijk wat gaan afsluiten. Hoewel het pas 6 dagen geleden is dat we het slechte nieuws kregen. Het lijkt ongelooflijk dat ik een week geleden nog dacht dat ik zwanger was. Het voelt nu al als langer geleden! Over 7 weken heb ik nog een nacontrole en ik hoop dat ik dan ook al ongesteld bem geweest, dan kunnen we weer echt vooruit gaan kijken.
Ik ben ook onder volledige narcose gegaan, was ook standaard in het ziekenhuis waar het gebeurde. Viel me alles mee! Ook daarna, ik was om half 2 weer op mijn kamer en om half 4 zat ik bij de mac, ik had erg honger, moest natuurlijk nuchter zijn en ik was ook een beetje emo na het hele gebeuren, mijn man zei, weet je wat wij nodig hebben, een vieze vette hap. Dus zaten we daar tegen elkaar aan stilletjes een hamburger te eten.
Ik had voor de ingreep echt enorme honger. Om vier uur was ik aan de beurt en ik had voor 8 uur voor het laatst gegeten. Ik kan echt niet vasten. Ik was helemaal slap en draaierig op het laatst. Maar erna had ik helemaal niet meer zo'n honger. Wel dorst!! Ik was om 5 uur wakker en rond half 8 waren we thuis. Toen heb ik pas een boterham en een kommetje soep op. Later op de avond nog wel twee bakker chips trouwens, dus ik moest blijkbaar wel wat inhalen. We gaan komend weekend even lekker met zijn tweetjes uit eten.
Hee Tupp, Wat een verdrietig nieuws, jeetje, en alles achter de rug ook alweer joh. Maar je herstel nog niet, neem de tijd om er rustig aan te wennen hoor! Sterkte!
Gelukkig is de curretage achter de rug en is het medische gedeelte meegevallen. De narcose heb ik ook als heel prettig ervaren, voor zover iets in dat traject 'prettig' genoemd kan worden natuurlijk. De emotionele achtbaan zal nog wel even duren.. Sterkte.
Ik heb een ruggenprik gehad en een roesje. Door dat roesje was ik zo "weg", dat ik de artsen niet hoorde praten, maar omdat het geen volledige narcose was, was ik wel snel weer op de been. Misschien kun je om een dergelijke combinatie vragen? Veel sterkte gewenst!
Allereerst veel sterkte.... Ik heb afgelopen zondag na het opwekken van de bevalling voor deze ingreep een ruggeprik gehad...de placentra kwam niet mee dus alsnog curretage Niks van gevoeld...mag ook niet want je hebt al zoveel verdriet... veel succes xx