Hahaha... bedankt voor het compliment. Ik heb verschillende fases al gehad. Met wel en niet zelfmedelijden. Ik denk dat dat ook wel in de blog terug te lezen is. Verder is het voor mij als een soort maandboek. Elke maand laat ik wel even weten hoe het gaat aan de vrienden en familie kring (die de link naar de site ook hebben) zodat ze op de hoogte blijven, zonder steeds ernaar te hoeven vragen. Maar omdat ik weet dat bekenden het lezen kan ik daar ook weer niet alles kwijt. Mijn gevoelens over anderen die wel zwanger worden hou ik liever voor me... en uit ik op het forum. (ik zit ook nog bij een ander forum). Ik zit verder ook niet te wachten op medelijden, dus als ik me weer eens rot voel zal ik dat niet zo snel in mijn blog vermelden. Maar lief dat je het gelezen hebt.
net terug van reunieborrel: schade: 2 van de 8 zwanger, bovenop de 3 die het al via de mail hadden verteld... Toch wel confronterend merk ik. Vooral omdat ik daarmee de enige ben met vaste, stabiele relatie in deze "broedleeftijd" die nog niet zwanger is. Het feit dat dat dan als een soort olifant in de kamer blijft staan terwijl niemand er (gelukkig) naar vraagt, maakt het er toch ook niet veel makkelijker op. Kan best wat hebben, maar merkte vandaag voor het eerst dat ik het even echt niet leuk vond en er ook echt het liefst even niet meer wilde zijn. Trok gelukkig na een tijdje wel weer bij. Bij allemaal was het ook weer zooo makkelijk gegaan. zucht. Net ook uitgenodigd om morgen bij hoogzwangere kennissen te komen eten. Diegenen die ik stiekem een beetje ontlopen had... Wat een lawine aan zwangerschapsblijdschap. Voel me vandaag ineens heel erg een mmmeisje. En niet op een leuke manier .
Het valt op sommige momenten gewoon echt niet mee he Vasca. Een ander moment kan het zomaar weer zo zijn dat het je (bijna) niets doet. Voor jou is het nog moeilijker, je bent er al veel langer mee bezig. Veel sterkte ermee meid! Droom er niet over he! Zij hebben miss mazzel gehac met zwanger raken, jij weer met andere dingen.. Veel liefs
Mooi gezegd Tash . Zo probeer ik ook vaak te denken, wij hebben veel verdriet omdat het zwanger worden niet lukt/lang duurt, maar een ander heeft zijn verdriet weer om iets anders, bijvoorbeeld grote geldzorgen, relatie waar ze niet gelukkig in zijn, enz. Maar Vasca, dat neemt niet weg dat het op dit soort momenten erg confronterend kan zijn. Het is heel herkenbaar . En inderdaad zijn er momenten dat je er prima mee om kunt gaan, maar als er dan zoveel in-een-poep-en-een-scheet-zwangeren bij elkaar komen dan doet dat wel pijn . Knuffel meis....
Doet pijn he Vasca, om dat zo te horen van anderen....... en dan helemaal dat is het 'hoppa' gelukt is. Blech. Natuurlijk heeft ieder huisje een kruisje, maar.... zucht..... niet leuk gewoon!! Knuf voor jou!
Ja inderdaad, dat is wel iets om te onthouden, dat is een van de weinige dingen die wel goed helpt. Bedankt meiden, voor het feit dat jullie het allemaal zo goed begrijpen en het niet erg vinden om voor de zoveelste keer dezelfde verzuchtingen aan te horen . Hoe fijn het ook is dat jullie dat begrijpen, is dat helaas voor jullie niet zo fijn. Ben al wel weer beetje over de schok heen hoor. Heb zelfs besloten (samen met vascaman) dat we vanavond inderdaad gewoon gaan eten bij dat zwangere stel. Ik moet er toch een keer aan geloven en liever nu dan bij de kraamvisite... Hoop alleen niet dat ze dan naar ons gaan vragen. Weet gewoon niet hoe ik dan moet reageren. Als mensen er direct naar vragen, kan ik eigenlijk gewoon niet goed liegen. Maar gun het ze ook niet om uitgebreid te gaan vertellen over dat het niet lukt, terwijl zij met zo'n succusverhaal op haar schoot zit . Hoe doen jullie dat? @Tash: eigenlijk ben ik voor mmm-termen nog niet zo lang bezig hoor trouwens (al voelt het wel zo). "Pas" 16 maanden nu officieel. Of bedoelde je dat niet? Jij bent denk ik al veel langer bezig?
Dat bedoelde ik wel ja. Vergeleken met ons is dat 'lang'. Maar dat komt ook omdat wij vanaf het begin wisten dat we alleen met ivf onze kansen mogen wagen. Wij hebben in januari aangegeven dat we wilden starten en zijn na nog wat onderzoeken zo rond juni aangemeld. Het scheelt voor ons trouwens heel veel dat iedereen in onze omgeving onderhand wel weet dat als we aan kinderen willen 'beginnen', we dat via ivf moeten doen. Daar door komt het bijna niet voor dat we voor verassingen komen te staan of in moeilijke situaties terecht komen. Als er een stel in onze omgeving zwanger is worden we 9 van de 10 keer al eerder ingelicht en bovendien houdt iedereen er rekening mee met praten. Niet dat dat hoeft van mij, maar toch lief bedoeld. Liefs
Vasca, goed dat jullie toch gaan! Gelukkig ben je samen met Vasca-man. Laat je weten hoe het was? Ik vind het eigenlijk best brutaal als mensen vragen "of wij niet eens kinderen moeten nemen" Daar gaan echt mijn haren van overeind staan. Zowiezo kennen die mensen dus niemand die in een situatie zit zoals wij hier, want dan zouden ze zoiets nooit vragen. Zelf zeg ik wel eens, als mensen er naar vragen, dat je nooit weet of het je gegunt is... en dan vraag ik wel eens of ze zich realiseren wat een wonder het is. Weetje, mensen die niet weten hoe lastig dit allemaal kan zijn staan er niet bij stil hoe pijnlijk zo'n opmering kan zijn. Je wilt niet weten hoeveel reacties wij kregen toen we ons hondje kochten.... 'oh, eerst oefenen op een hond voor dat je een kind NEEMT?' of, 'hoe gaat het met je baby?' (k'weet niet hoor, het is een hond toch?) Nouja, enz......... Hier de 1e puregon er weer in. Kom maar op eitje!
oh ty, dat is een lompe opmerking. Mensen zijn zo dom! Meiden, ik heb dit weekend weer een beetje bijgelezen, maar reageer steeds niet. Slecht forum dinnetje ben ik. 5 dagen werken is echt veel. Maar ik denk wel aan jullie hoor! |Ook als ik niet reageer. XXX
Even ons van pagina 3 (!!!!!!!!!) geplukt! Potjadorie, er moet meer gekletst worden!! Voor de liefhebbers, nieuwe buikfoto in mn (prive)album! Moet nu snel aan de slag op werk...........
Emma, geen harde buiken meer, wel af en toe wat menstruatieachtige steekjes (beetje zeurend, je kent dat vast wel). Is volgens mij ook niet goed maar ja...halve dgn werken is echt nix voor mij! Ben te patientgetrouw, sta al helemaal volgepland de komende 2 wkn, voel de kleine erg goed bewegen dus maak me ook niet zo druk (vamorgen nog nix gevoeld maar hij zal wel slapen ) en daarnaast als ik niet werk, krijg ik Euro 0,- Is niet het belangrijkst maar ja, het speelt wel in je achterhoofd omdat alle kosten wel doorlopen. Nu gaat de gezondheid vd beeb altijd voor natuurlijk maar ik voel m nog goed en er is zeker nog geen groeiachterstand geconstateerd ofzo. De echte harde buiken zijn ook weg dus tja... Als ik niet werk, lig ik ook gewoon veel op de bank te relaxen dus ik houd er zeker rekening mee! Hoe gaat het nu met jou? Ben je nu toch blij dat je even een maand rust hebt?
@Suus, ik kan me voorstellen dat je als zelfstandige wilt blijven werken, zeker omdat de kosten gewoon doorgaan terwijl er niks binnenkomt . Ik denk ook dat je gewoon naast het werk zo min mogelijk moet doen, dat je op die momenten je rust pakt. Met mij gaat het wel. Merk wel dat ik erg moe ben en ook niet echt de gezelligste . Ik zit ook een beetje met mezelf in de knoop... Aan de ene kant ben ik heel positief over de cryo's die we nog hebben maar zo ineens overvalt me de angst dat ze misschien wel helemaal niet goed ontdooien. En ik ben het wachten, de onzekerheid en de tranen zat. Vanochtend op het werk ook. Afgelopen donderdag is er een belgische collega bevallen en daarom circuleert er een kaart rond die iedereen tekent. Komt vanochtend een collegaatje die meteen vraagt of het bij ons gelukt is, dus ik vertel van niet, merk direct dat ze ook niet meer geinteresseerd is en roept 'Oh, is ze bevallen?!' Ik vind dat dus zó gevoelloos :x.
Emaa, ja dat is wel heel gevoelloos van je collega. Je bent natuurlijk verdrietig dat het niet is gelukt en dan word je ook nog ns geconfronteerd met het feit dat een andere collega bevallen is. Ze had op zn minst natuurlijk even een arm om je schouder kunnen leggen of iets liefs kunnen zeggen. Maar weet je, als zij het niet doet, doen wij het wel!! Dikke knuffel voor jou; het is gewoon allemaal k*t natuurlijk. SO! @hier: net mailtje gekregen van mn zus die me vermanend toe heeft gesproken............. Ze denkt dat ik stiekem toch hele dagen werk (hmpf, ze kent me te goed) en als ik me er niet aan houd, moet ik worden opgenomen in het zkh. Weet nou niet of dat een dreigement was! hahahaha Nou ja, ik beantwoord haar email nog maar even niet......................
Da's inderdaad echt harteloos van die collega. Kan me voorstellen dat je van slag raakt van dat soort dingen. Maar zoals Susan zegt.... ze weten gewoon niet beter. Ze hebben echt geen idee wat een pijn en verdriet dat soort onverschilligheid teweeg brengt bij iemand die hier doorheen moet. Ik hoop dat je snel weer "uit de knoop" bent en vol goede moed die emmie toppers verwelkomt! *ben zelfs een beetje jaloers op jouw diepvries emmies*
Aklina, wie weet heb je volgende keer ook wel een aantal cryo's met dit nieuwe protocol! Maarre, die heb je natuurlijk niet nodig voor jullie (eerste ) kindje
Suus, hahaha, je zus kent je inderdaad te goed @Aklina, meis ik snap dat je een beetje jaloers bent op de hoeveelheid emmies die wij hebben, als het andersom was geweest zou ik ook jaloers zijn. Wat jullie hebben meegemaakt van geen bevruchtingen was echt mijn grootste angst deze 1e behandeling. Doe je zo verschrikkelijk je best, heb je eicellen maar worden ze niet bevrucht...vreselijk gewoon! En wat je schrijft dat mensen gewoon niet beter weten, dat probeer ik me ook steeds maar voor te houden. De meeste opmerkingen laat ik dan ook makkelijk van me afglijden, maar hoe mijn collega het aanpakte deed toch wel zeer en dat terwijl we normaal altijd heel leuk met elkaar omgaan.
Lieve Emma, begrijp je zooooo goed. Denk dat we beide een off-day hadden vandaag, zucht. Wat beheerst dit je leven he? Ik moet zo les geven (sportschool) en dan moet je dus vrolijk voor de groep staan, grrrr...... :x Zo voel ik me helemaal niet!! Na al 8 uur op kantoor vandaag wordt dit een zware avond...... En érg gevoelloos van je collega! Bah!! Suus, luister nou naar de adviezen!!!!!! Echt, ze zeggen het niet voor niets meis!
@Tycuna. erg hè! Het lijkt op het moment wel alsof ik ermee opsta en er weer mee naar bed ga. En ik loop de hele tijd te zuchten, voel me moe en uitgeput en verdrietig en chagrijnig....tjemig ben het zo zat :x. Bah, zo wil ik me helemaal niet voelen, ik wil door, ik wil me weer mezelf voelen. Nou ja, we moeten er maar aan toegeven, ff een off-day of wat meer off-days, uiteindelijk klimmen we wel weer uit dit dal . Ik zit vandaag ook met mijn collega, zij kletst me de oren van m'n kop terwijl ik zoiets heb van houd je mond ik heb geen zin om te kletsen, hahaha . En dan is ze even een paar minuten stil, heerlijk, maar dan begint ze weer...zucht, hahaha . Maar vertel eens Tycuna, hoe gaat het verder met jou? Jij dus ook een off-day. Gaat het spuiten goed, en wanneer heb je 1e echo? Dacht ik toch ff dat jij fulltime in de sportschool werkt, maar je werkt dus overdag op kantoor? Knuffel meis....