Ik woon er helaas niet. Maar t is wel een droom om in West Friesland te wonen. En dan een huis met een schaap hebben jullie die toevallig ook?
Hahahaha is dat het beeld van west-friesland!!!! Een boerderij met een schaap!! Hihihihi..... Nou zou het graag willen maar dat laat de portemonnee niet toe. Woon er goed met twee poezen!!
Het is vast niet HET beeld, hihihi... Maar het is zon mooie omgeving, daar hoort gewoon een schaap bij Maar ook ik heb voorlopig het geld niet, maar ooit wonen we er, inclusief schaap! Ik ga ze in ieder geval alvast tellen! Morgen weer vroeg op!
Hi nip nip, bedankt voor je waarschuwing. Ik merk dat je verstand van zaken hebt, want grotendeels is het al zo gegaan. Weet niet meer wat ik hier al geschreven had, maar heb dus dinsdag na het gesprek aangegeven dat ik op dat moment niet meer kon werken en even tot mijzelf moest komen. Dat was ok en mijn teammanager gaf aan dat we donderdag wel zouden bellen over hoe of wat. Woensdag belde mijn andere (inhoudelijk) teammanager ipv mijn bedrijfskundig teammanager, met de mededeling dat de circuitmanager had gezegd dat hij inderdaad onze (van mij en collega) ziekmelding niet accepteerde. Zij gaf zelf aan (zij is erg lief en staat aan mijn kant, vind ook dat ik wel had moeten blijven ipv die jongere collega) het er niet mee eens te zijn, maar adviseerde me wel te komen. Ik heb aangegeven dat ik dacht niet in staat te zijn om te werken omdat ik geen normaal gesprek kon voeren zonder te huilen. Dat had zij ook aangegeven maar daar had hij geen boodschap aan. Ze gaf ook aan dat het zws met de verzuimcijfers te maken had, dat hij zo moeilijk deed. Daarop ben ik dus donderdag "gewoon" weer naar mijn werk gegaan, waar ik de bedrijfsarts inderdaad wilde gaan bellen. Ondanks dat ik dacht het nog wel te trekken zat ik in de auto al te huilen (niet heel save midden op de snelweg) en eenmaal op mijn werk heb ik eigenlijk alleen maar gehuild. Toen (huilend) bedrijfsarts gebeld, die aangaf dat ik het met mijn teammanager moest bespreken omdat alleen die mij ziekteverlof kon geven. Dat maakte me al redelijk wanhopig, en toen bleek dat zij er niet was, ben ik op het secretariaat volledig ingestort. Heel genant, maar was echt volledig over mijn toeren, zag mezelf al 2 dagen nog op mijn kantoor zitten janken in mijn eentje en daarnaast kwam echt alle stress van de afgelopen tijd eruit. Daarop is de inhoudelijk teammanager gekomen en die zag ook dat het echt niet ging. Ze is ongeveer een uur bezig geweest mij weer genoeg te kalmeren zodat ik veilig naar huis kon rijden en heeft aangegeven dat ze me weer ziek zou melden en de procedure bij de bedrijfsarts in gang te zetten. Ze heeft ook aangegeven dat ze erg spijt had van de gang van zaken en dat ze baalde dat ze was gezwicht voor de druk van de circuitmanager, omdat het zo veel erger was geworden. Dus ik denk dat het nu dan wel even goed zit, toch? Ik was/ben trouwens niet van plan helemaal niet meer te gaan werken hoor. Ik wilde even een paar dagen tot mijzelf komen en dan volgende week weer beginnen en alles goed afronden. Maar door dat hele gedoe erna weet ik nu even niet meer wanneer ik weer kan/ wil beginnen. Maar ik wil dat wel weer snel hoor, wil mijn werk gewoon goed afronden. Als gewoon een week (of 2) ziek ben geweest, dan is dat toch niet iets dat ik bij een sollicitatie hoef te vermelden? Of wel? Wat natuurlijk ook meespeelt is het hele mmm-gedoe. Niet dat ik dat nu zo ontzettend zwaar vind nog, maar daardoor komt/ kwam het wel veel harder aan dat ik nu zonder baan kom te zitten. Weet niet hoe ik in godsnaam nog ergens aangenomen ga worden (wil/ moet dan wel eerlijk zijn over mmm) of hoe dat moet als ik zwanger zou zijn. Mijn beide teamleidster weten van het traject en daarom begreep de inhoudelijk manager ook goed dat ik het door dit bericht even niet meer trek. Daarnaast is het type werk dat ik doe (zal je wel ff pb-en) ook wel zo dat je dat niet kunt doen als je niet goed in je vel zit. Dus mij dwingen te komen, was van het begin af aan niet echt een handig plan. Heel verhaal, sorry voor het spammen ook dames. Maar ja, zoals jullie merken, het zit me hoog... zo nu ff jou nog mijn beroep pb-en en dan is volgens mij iedereen op de hoogte. Bedankt voor het meedenken hoor, ik heb graag dat je me voor dit soort dingen waarschuwt, want het is allemaal al zo vervelend. Liever van te voren gewaarschuwd, dan achteraf er door overvallen.
Hier hetzelfde, haha.. Misschien schetsen mensen zoals mijn ouders dat beeld. Die hebben klein boerderijtje met kippen, pauwen en katten.. Alleen ook hier geen schaap! Wel koeien in het weiland achter hun huis, telt dat? Liefs
west friesland is een goeie buur van mij ik woon echt in de kop van noord holland. iemand in de buurt van mij? groetjes diana
JA!!! Ik heb een ei!! Eentje van 16mm! Ik ben trots! T was ff zoeken, blijkbaar willen mijn stokkies niet op de foto. Met flink wat geduw uiteindelijk mijn ei weten te spotten. Wel behoorlijk gevoelig... Maar t was voor n goed doel. Morgen horen we hoe laat ik mijn pregnyl moet zetten, en dan is dinsdag D-day! Hoera!
Hoera nip nipnip, een ei! Fijn dat het nu ècht gaat gebeuren dinsdag. Wel lastig hoor, van die verlegen stokkies....
@nipnip: helemaal top. Ja het is dan wel gevoelig ja als je ei al behoorlijk groot is. Nou heel veel succes met de pregnyl en de Iui dinsdag, spannend!!!! @het is ook mooi in westfriesland en het beeld is ook boerderijen en koeien, schapen, enz, heerlijk, ik hou er van. Ik woon op het puntje van de neus in noord-holland!!!!!
NipNip... Au! Wat vervelend dat ze zo verstopt zaten! Moesten ze op je buik hangen? Maar gelukkig heeft het resultaat! Op naar de Pregnyl meid! Liefs
Meiden, ik heb een vraag aan iedereen die al eens pregnyl heeft geprikt... Zie er ineens best wel tegen op... Durf ik mezelf wel te prikken?? Vanochtend direct na de echo dus prikinstructie gehad. Dat was wel errug snel! Er werd van alles met een injectiespuit opgeslurpt en weer uitgedrukt, weer opgeslurpt en t was klaar. Daarna zei ze dat ik of In m'n been, of in m'n buik rond m'n navel moest prikken. Huidplooi vastpakken, prikken, loslaten en spuiten... En hoe snel moest ik zelf weten. Wat kan ik verwachten? Is t net zoiets als een griepprik? Ik had gedacht dat we even zouden oefenen ofzo.. Of is dat wel erg naïef? Ben benieuwd naar jullie ervaringen! Nipnip
@Nipnip, spuiten valt wel mee hoor, althans dat vind ik . Is je pregnylspuit wel al klaar gemaakt? Zo ja, dan gewoon spuit een half uurtje voor die tijd eruit halen. Een lekkere dikke huidplooi pakken en de naald in je buik 'darten'...dus niet teveel twijfelen Zelf spuit ik altijd de vloeistof er langzaam in, als je het té snel doet is het vaak wat gevoeliger. Succes meis....en SUPER dat er een ei is
Nipnip, ik doe het altijd in mn buik. Huidplooi pakken, spuit er in, huis los laten en spuiten inderdaad. Tip 1, spuit 30 minuten van te voren uit de koelkast halen!! Tip 2, LANGZAAM spuiten!!!
En ohja, bij mij voelt het (vooral de dag erna) aan als spierpijn op de plek waar ik gespoten heb. Succes meis!! Super dat je een ei hebt!!! *jaloers*
Nip: Ik ben verpleegkundige en heb echt al ontelbare keren pregnyl bij mezelf gespoten... dus ben wel handig met naalden en slurpen etc... (haha vond dat je het zo leuk omschreef) Stap 1: open de ampullen voorzichtig maar ferm (inderdaad haal ik ze ook al 30 min. van te voren uit de koelkast). Met je duim op de stip en dan van je af breken. stap 2: Slurp 1 flesje water leeg met de spuit en de langste naald. Stap 3: spuit het water in de ampul met poeder. Als al het poeder is opgelost de pregnyl weer opslurpen in de spuit, spuit het in de volgende ampul poeder en slurp het weer op. (je mag twee ampullen poeders oplossen met 1 ampul water) Stap 4: verwissel de lange naald voor het korte naaldje. Ga even rustig zitten en kies een plekje in een huidplooi onder je navel. Stap 5: "dart" het kleine naaldje in je huid en spuit langzaam de vloeistof in je buikplooi. Als ie leeg is laat ik hem altijd nog een 15 sec. in mijn buik omdat er altijd nog wat druppels uitlopen. En inderdaad. het blijft bij mij ook altijd wel een paar dagen gevoelig, alsof er een blauwe plek zit. Nu moet het zeker lukken!!! Succes! Ingeping: super een mini in je buik!!! Daar nu lekker blijven zitten mini!!!
@nipnip: Zo uit je bericht begrijp ik dat je moet mengen. De grote naald gebruik je om de vloeistof op te zuigen. De vlieistof spuit je bij de poeder. Ik moest altijd twee poeder gebruiken. Weet niet hoeveel poeder je moet gebruiken, maar dan herhaal je de handeling. Als je dat gedaan hebt zuig je natuurlijk de vloeistof weer in je spuit. Verwissel de naald. Dus de grote eraf en de kleine erop. Kijk even of er lucht inzit. dat tik je naar boven, dus de kant van de naald op en dan duw je dat er eerst uit voordat je prikt. Zorg idd dat het zeker een half uur buiten de koelkast is voordat je spuit. Emma zei het mooi, je dart de naald erin. Dus niet twijfelen, gewoon hup in 1x in je buikplooi. Je voelt er zo goed als niks van dan als je de naald erin dart. Ik spuit ook altijd langzaam de vloeistof in. En als je denkt voelt even niet prettig dan wacht je even. Als je klaar bent even goed de plek aandrukken........hoop dat het duidelijk is!!!!