Hoi dames, Even een vraagje over onze dochter. Ze zit sinds de zomervakantie in groep 1 en vindt het niet heel leuk meer. Ze heeft steeds hele ideeën van wat ze allemaal wil doen en leren maar ze is steeds teleurgesteld omdat de andere kinderen niet begrijpen welk spel ze wil spelen of wat ze bedoelt. Nu kregen we haar rapport en cito uitslag en beginnen we het wel te begrijpen, ze heeft met rekenen 42 van de 46 goed gemaakt (Ruime A) en met taal 45 van de 48 goed. Daarnaast is op haar rapport ingevuld dat ze op reken en taalniveau op 2b zit (een jaar voorsprong want ze 'hoort' op 1b niveau te werken). Motorisch loopt ze ook voor. Nu wisten we wel dat ze het niet moeilijk vindt op school maar zo lang ze het naar haar zin heeft is het prima. Maar nu weet ik het niet zo goed meer, wat moeten we hier nu mee? Ze zit nog maar 5 maanden op school. Ze krijgt wel wat extra in een zogenaamd 'plusgroepje'. Daar krijgt ze plaatjessommen als: 4 ballen + 3 ballen = en dan moet ze het cijfer erachter schrijven. Dat is natuurlijk prima en fijn dat de juf haar iets extra's geeft maar het is geen uitdaging. zelf zegt ze: 'De juf denkt zeker dat ik dit moeilijk vind? Maar t is echt een makkie hoor!' Thuis schrijft ze sommetjes in alleen cijfers (tussen 2 lijntjes): 12+3=15 bijvoorbeeld. Daarnaast kan ze ineens alle woordjes van 3 en 4 letters lezen. Ze kan echt spellend lezen dus niet radend lezen. En ik hoopte dat het nog even zou duren voor ze dat doorhad maar niet dus... Weet je, ik houd er niet van om naar de juf te gaan en ik hoopte zo dat ze gewoon gezellig de kleutertijd door zou komen maar ze begint zich echt te vervelen en ik twijfel, voel me zo'n zeurmoeder als ik naar de juf ga want die geeft haar al extra dingen... Ik hoop maar dat juf zelf ziet dat ze niet happy meer is op school.. Is er een kleuterjuf of misschien moeder die dit herkent? Wat doen/deden jullie ermee? Gewoon afwachten? Hoe moet ik haar weer naar school krijgen iedere morgen?
Ik zou zeker met juf gaan praten! Hier las en schreef onze dochter thuis heel veel, echt prima leesbare briefjes etc. Ook met rekenen kwam ze al een heel eind. Op school deed ze dat allemaal niet, juist heel eenvoudige teltaakjes bv. Juf had geen idee dat dochter zo goed las en schreef, op school niet ze dat totaal niet zien namelijk. Na een gesprek met de juf werd besloten dochter bij groep-2-taakjes te betrekken en dat gaat heel goed. Ze krijgt ook uitdagende werkjes uit een 'pluskoffer', veel van die smartgames etc. Dat gaat vooralsnog heel erg goed. Dus ik zou hier zeker wel over in gesprek gaan!
Geen juf, wel een moeder die het herkent. En ik zou zeker niet afwachten, maar het gewoon meteen aangeven. Dat hoeft helemaal niet op een zeurderige manier, toch? En dan kan erger misschien worden voorkomen.
Ik ben kleuterjuf. Het rapport is in mijn ogen een goede reden om met de juf in gesprek in te gaan. Het is erg belangrijk om een gelukkig kind te hebben dat met plezier naar school gaat. Ze moet nog zo lang. Benoem wat je ziet, dan kan de juf kijken op welk niveau je dochter moet gaan oefenen. Op het juiste niveau werken is belangrijk. Zonder uitdaging is school erg saai en gaat je dochter misschien achter over leunen en is het extra lastig om haar weer gemotiveerd te krijgen. Zolang het geluk van je kind ervan af hangt, moet je altijd met de juf in gesprek gaan. Heel veel succes.
Ik zou zeker naar de juf gaan als je te lang wacht gaat ze misschien wel ander gedrag vertonen omdat ze zich zo verveeld. Zo lang je niet beschuldigend bent zal ze wel open staan voor een gesprek. Het is goed dat ze al meer laat doen maar nu nog op het juiste niveau. Zegt je dochter ook dat het te makkelijk is tegen de juf? Misschien ook tegen haar zeggen dat ze zelf ook aan moet geven wanneer het te makkelijk is maar misschien voor straks ook te moeilijk. Hoe doet ze het sociaal emotioneel? Als ze daar misschien nog wat in achter loopt in vergelijking met taal en rekenen kunnen ze daar haar ook nog mee helpen. Succes met het gesprek
Onze dochter had na 4 maanden school ook die Cito uitslag en kan nu in groep 2 vreselijk goed lezen. Enige verschil: onze dochter heeft het wel naar haar zin en klaagt niet over verveling. Als herfstleerling zal ze ook kort gaan kleuteren dus wij hebben er verder niets aan gedaan.
Herkenbaar! En dan zit mijn dochter op een school die gecertificeerd is voor meerbegaafde leerlingen en met individuele ontwikkelingsplannen werkt. Ik sta vaak te kijken van het instapniveau van groep 1, ik overweeg soms bijna om klein broertje van 2,5 jaar er ook maar achter te laten 😜 Dochter is na de zomer begonnen, en de juffen doen op zich hun best wel. Met de adaptieve software doet ze inmiddels ruimschoots groep 2 stof, en al in de eerste weken deed ze soms klassikale lesjes over rijmen ed mee, en ze doet met de letterstempels nu ook echt werkjes. Maar ik zie ook duidelijk dat ze nu al "bang" is te laten zien wat ze kan. Dat blijkt tijdens de voortgangsgesprekken maar ook als ze zelf vertelt. Had ze een werkblad met Engelse woorden, ik vroeg of ze die al kende voor de les (en ik weet dat ze ze kent), en zij antwoordde "ja maar dat heb ik niet gezegd". Ik vind het ook lastig. Had de juf een groep 1 les waarin ze met sjaals in de weer waren, groot/klein, breed/smal, kort/lang etc. Veel te simpel, dat zei dochter zelf ook. Maar ga je haar dan een uitzondering maken door haar iets anders te laten doen, of toch lekker mee aanklooien met de klas ook al leert ze er cognitief niks van? Hier doen de groep 1 kleuters dan weer niet mee in de Cito, ergens wel jammer.
Geen ervaring ook geen kleuterjuf, maar als je aangeeft dat je waardeert dat ze al plustaken krijgt en dat je ziet dat de juf haar best doet dan kan ik mij niet voorstellen dat ze je vindt zeuren. Ik zou dit zeker ter sprake brengen, omdat je wilt dat je kind gelukkig is.
Jaren kleuterjuf geweest, en ik vind ook dat je juist in gesprek moet gaan met de juf. En dan ben je echt geen zeurmoeder hoor! Het allerbelangrijkste is dat je kind met plezier naar school gaat en samenwerking tussen school en ouders is zo belangrijk. Samen kunnen jullie op zoek gaan naar wat school leuk voor je kind zou maken. Jij signaleert weer andere dingen dan een juf. En juist in gesprek kom je daarachter. Het klinkt alsof jouw dochter lekker uitgedaagd moet worden. Maar ik denk ook dat ze begeleiding nodig heeft bij haar spel (wat voor kleuters zooo vreselijk belangrijk is). Haar klasgenootjes zijn congnitief waarschijnlijk een stuk minder ver, waardoor ze jouw dochter niet snappen. En daardoor kan ze aansluiting gaan missen. Ik zou dus ook zeker met de juf kijken naar haar sociaal emotionele ontwikkeling.
Ik vind sociaal-emotionele ontwikkeling altijd een 'gevaarlijke'. Alsin: het is natuurlijk supersupersuperbelangrijk, maar sommige dingen kun je niet veranderen. Je kunt kinderen vaardigheden aanleren als ze die missen en je kunt ze begeleiden in bepaalde situaties, maar sommige dingen zullen blijven bestaan (bv. omdat ze ook op dat gebied veel verder zijn dan andere kinderen in de klas). En natuurlijk kun en moet je ook daar aandacht voor hebben, zeker als het voor problemen zorgt, maar soms moet de oplossing ergens anders gezocht worden, bv. dingen samen doen met andere kinderen die ook voorlopen. Als er genoeg momenten zijn waarop het contact gelijkwaardig wordt, dan kan een kind in situaties waarin dat niet zo is vaak prima de stap maken om bij het andere kind aan te sluiten.
Als je naar de juf zou gaan, zou ik je geen zeurmoeder vinden, maar juist samenwerken met de juf, zodat je het beste uit je kind kan halen. Op deze manier weet juf beter wat er thuis gebeurt en kan ze het kind beter stimuleren. Naast werken is er ook ruimte om sociaal zich te ontplooien met name in deze zin 'Ze heeft steeds hele ideeën van wat ze allemaal wil doen en leren maar ze is steeds teleurgesteld omdat de andere kinderen niet begrijpen welk spel ze wil spelen of wat ze bedoelt' zie ik dat terug. Dus naast het feit dat ze uitgedaagd wilt worden, moet ze ook leren hoe onderlinge relaties werken etc. Ik ben altijd in gesprek met juf, om zo te kijken waarin mijn kind optimaal kan groeien (op een positieve manier!)
Dank voor jullie reacties. Dan ga ik toch maar even praten met de juf. Er zijn gelukkig ook dingen waar ze erg van geniet dus die wil ik ook echt benoemen. Dat sociale is en blijft lastig want met oudere kinderen is het nooit een probleem. Delen, uitgestelde aandacht, teleurstellingen kan ze best goed mee omgaan maar als je in 'de supermarkt' in de klas 2 euro geeft voor iets wat 1 euro kost en een ander kind zegt: 'je moet meer centjes betalen' omdat hij het verschil tussen 1 en 2 euro niet weet dan is voor haar de lol er af. 'Praat niet zo raar, het zijn geen centjes, het is 2 euro, ik moet een euro terug!' Had ze gezegd...en vervolgens wil ze niet meer in de winkel spelen want de andere kinderen spelen het niet écht zegt ze dan... De juf zegt dat zij op realistisch spelniveau speelt terwijl veel andere kinderen nog manipulerend spelen. Ze kan dus nooit lekker op haar eigen niveau spelen op school. Misschien wil juf af en toe wat kinderen bij elkaar zetten die al wel verder zijn.
Ik heb niet alles gelezen. Maar is een overplaatsing naar Dalton of Jenaplan geen goed idee? Daar zijn ze veel meer met de individuele leerling bezig en houden ze meer rekening met de eigen ontwikkeling tov de normale manier van les geven. Mijn nichtje is door gewoon onderwijs niet goed begeleid in haar in ontwikkeling (die ook ver voor lag) en nu heeft studeer problemen op de havo omdat er op de lagere school nooit iets met haar intellect is gedaan. (hier kwamen haar ouders ook pas achter nadat er weer een cito score was gedaan en toen was het al telaat, school had de gemaakt afspraken met mijn broer en vrouw niet nagekomen).
Zodra een kind met tegenzin naar school gaat, zou ik het gesprek aangaan. Daar is een reden voor en daar moet iets aan gedaan worden. Zo te lezen is heb je duidelijk aanknopingspunten waar het probleem ligt, waar je het gesprek mee in kunt gaan. Ik voel me soms ook wel een zeurmoeder als ik weer eens het gesprek aan ga, maar hoe aardig/kundig/goed juffen ook zijn, ik ben de expert mbt mijn kind en kan altijd zinvolle bijdrage leveren. En meestal wordt dat ook gewaardeerd.
Heel herkenbaar dat voorbeeld over die euro's, mijn jongste zit in groep 3 en loopt cognitief ook voor, met sommige vriendinnen gaat het spelen niet zo goed omdat er dus zoiets gebeurt wat jij hierboven omschrijft. Dat is lastig voor mijn dochter, ze kan verder vaak wel prima met die kindjes spelen, maar ik leg haar dan wel uit dat niet iedereen al zo ver is, en dat ze dat nog moeten leren. Nu zijn er in een klas wel aardig wat kindjes die net als zij cognitief voorlopen, daar trekt ze dan ook wel naartoe, maar voor de echt speelse dingen (paardje spelen e.d.) maakt het niet uit. Sociaal emotioneel is ze wel een echt groep 3 kind, dat is wel fijn op zich, al botst dat wel eens met het haar cognitieve niveau Heb begin van het schooljaar een gesprek met de juf aangevraagd, want jongste laat niet zien wat ze kan, pakt gerust makkelijke boekjes en leest er dan 5 per dag, ze zal niet zeggen tegen de juf dat ze het te makkelijk vindt. Gelukkig vond ze school wel altijd leuk, maar ik wilde wel dat ze uitdaging zou krijgen. Door mijn gesprek met de juf mag ze nu naar de bieb op school, ze haalt daar de groep 4 en 5 boeken, en ze zit inmiddels in het zongroepje (gelukkig met nog 4 kinderen, is een leuk groepje), dus gelukkig wel weer extra uitdaging.
Het is juist heel belangrijk dat jij aangeeft wat er leeft bij jouw dochter, een juf heeft op school alleen een momentopname. Probeer eerst eens of het gesprek met de juf iets oplevert, misschien hebben ze nog extra taakjes liggen die ze zou kunnen oppakken? En als laatste zou je nog kunnen kijken naar een soort onderwijs waar ze individueler lesgeven, ik heb bijvoorbeeld om deze reden (onderwijs op maat) voor montessori gekozen.