Wie heeft er ervaring met een aanbouw voor de juiste zorg te kunnen bieden? Of een zorg unite etc vanuit de Wmo?
De verschillen tussen gemeenten zijn heel erg groot. De situaties die ik ken moesten mensen zelf ook een behoorlijke zak geld meenemen (of hun hypotheek aanpassen). Ook logisch want een aanbouw is waardevermeerdering van je huis. Ook kijken ze natuurlijk wie het betreft en hoelang die persoon daar kan blijven wonen. Als iemand uiteindelijk toch naar een instelling moet zal daarvoor gekozen worden. Het plaatsen van een unit in de tuin kan soms ook. Maar dan moet je wel de ruimte hebben natuurlijk. Ze gaan eerst kijken naar aanpassingen in jullie huis zelf. Zorg verlenen kan soms ook met wat interne aanpassingen (denk aan een traplift, tillift, douche beneden etc). Daarnaast heeft de gemeente soms ook zorgwoningen via de woningbouw. Ik zou echt contact opnemen met jouw gemeente. Wie betreft het en hoe groot is de beperking?
Het gaat om onze zoon, met een proggesieve ziekte. Wij hebben een koophuis. Helaas komen er nauwelijks woningen met de juiste aanpassingen beschikbaar. Ze komen binnenkort langs ' ons contact punt van de Wmo' wij hebben nog een kindje wat hier zijn leven heeft. ' school etc' en willen hem dus ook niet uit zijn juist zo vertrouwde omgeving halen. En het liefste blijven wonen waar wij wonen.
Misschien is het voor jullie waardevol om hiervoor een mantelzorgmakelaar in te schakelen. https://www.mantelzorg.nl/onderwerpen/ondersteuning/mantelzorgmakelaar/
Misschien heeft je zoon een revalidatie arts en ergo therapeut? Die kunnen goed meedenken in (WMO) aanpassingen aanvragen. Stichting MEE kan soms ook helpen met aanvragen.
Wij hebben overleg gehad met ergo, echter. De gene die gaat komen kent zijn casus al want doet ook de andere aanpassingen. Daardoor voelt het goed en vertrouwd. We willen zelf graag hier blijven wonen. Desnoods met een zorgunite aan huis. In eerste instantie dacht ik, nee echt niet. Maar deze blijken tegenwoordig zo goed dat het net een prefab aanbouw is. Nu vooral duimen draaien.
Ik denk dat het goed is om bij je eigen gemeente een gesprek aan te gaan, via bijv het wijkteam. Ik heb bij de gemeente gewerkt bij de Wmo, maar elke gemeente heeft eigen beleid over wat er wel of niet vergoed wordt. Over het algemeen geldt wel (waar ik werkt in ieder geval) dat er goed gekeken wordt naar wat je zelf kunt. Kunt regelen, kunt betalen, kunt herinrichten in je huis, etc. Pas als je het niet zelf kunt, zal de gemeente erbij komen helpen en dan nog alleen het hoognodige. De WMO is er voor (ik citeer): “mensen die in verband met een beperking, chronische, psychische of psychosociale problemen niet op eigen kracht, met gebruikelijke hulp, met mantelzorg of met hulp van andere personen uit zijn sociale netwerk voldoende zelfredzaam is of in staat is tot participatie”. Dat betekent dat als jij genoeg in huis hebt om je zoon te helpen (mantelzorg, geld, ruimte, etc), de gemeente een stap terug doet. Bij ons werden er bijvoorbeeld vrijwel nooit units of aanbouwen gefinancierd bij koopwoningen, want dan is het waardevermeerderend voor de eigenaar en daar is de Wmo niet voor. Alleen een traplift of een (mobiele) douche in de keuken en als het echt niet anders kon werd er soms een vervangende woning (huur) aangeboden. Bij huurwoningen hebben we wel eens, in overleg met de sociale huur organisatie, woningen aangepast of uitgebouwd als er echt geen alternatief was. Wel kozen mensen er soms voor om zelf de aanbouw te realiseren en dan de door de gemeente aangeboden hulpmiddelen (zoals een douche) door de gemeente te laten betalen. Maar goed, ik kan alleen namens de 2 gemeentes spreken die ik ken, dat is misschien niet representatief voor de rest van Nederland.
Nog een aanvulling; de meeste gemeentes moeten richting 2026 enorm bezuinigen omdat de Rijksoverheid minder geld gaat overmaken vanaf dat jaar. Dat betekent ook dat naarmate 2026 dichterbij komt, vrijwel elke gemeente strenger zal zijn op geld uitgeven. Ik zou daarom eerder nu dan over een jaar bij de gemeente aankloppen, dan heb je denk ik meer kans.