Lieve dames, Over een week of 2 zal ik helaas mijn zwangerschap moeten laten afbreken. Het duurt nog zo lang omdat we een aantal onderzoeken willen afwachten, maar die zullen geen invloed meer hebben op dit feit. Mijn vriend en ik willen geen poespas, maar wel afscheid en willen het liefst het kindje laten cremeren zonder verdere dienst en daarna de as verstrooien. Heeft iemand ervaring met hoe het werkt qua crematie? Moet je je kindje daar dan zelf naar toe brengen, kan dit zonder uitvaartonderneming ertussen, kan het kindje in het zkh blijven tot de dag van de crematie enz? Het van te voren nadenken en regelen van dit soort zaken is voor ons heel fijn om mee bezig te zijn, vandaar dat ik deze vraag al stel terwijl ons kindje nog veilig in mijn buik zit... Hoor het graag van jullie.
Allereerst wil ik je heel erg veel sterkte wensen. Ik heb het nog niet zo lang geleden ook moeten doen. Onze dochter is op 8 januari 2013 geboren na zwangerschap van 23+3. Wij wilden haar ook zelf laten cremeren en niet via het ziekenhuis. Wij hebben dan wel voor een dienst etc gekozen via de uitvaartverzekering. In eerste instantie wist ik niet dat het vergoed zou worden via de verzekering, dus ik was ook op zoek net als jij naar hoe je dit zelf kunt regelen. Je kunt een crematorium bellen bij jou in de buurt en een afspraak maken om jullie kindje te laten cremeren. De kosten kun je vaak ook al op de website van het crematorium vinden. Je kunt je kindje zelf naar het crematorium brengen en eventueel ook zelfs zelf in de oven leggen en op de knop drukken als jullie daar behoefte aan hebben. Deze wensen kun je allemaal bespreken met het crematorium. Kindje kan tot die tijd in het ziekenhuis verblijven. Er komt heel erg veel bij kijken en er zijn zoveel mogelijkheden. Als je zou willen kan ik je dus al veel voorlichting geven wat je nog meer kunt doen etc. Je hoeft het maar te vragen en je kan me ook altijd een PB sturen. Heel erg veel sterkte de aankomende tijd!
Herkenbaar. Afscheid voorbereiden terwijl je kleintje nog in de buik zit. Ons meisje is begraven, dus kan geen vragen beantwoorden. Wij hebben Lune in een mandje begraven in een draagdoek met mutsje (via website Amelia), en hebben een geboorte/overlijdenskaart laten maken. Heel veel sterkte de komende tijd!
Dat is ook echt een aanrader ja. Wij hebben Demi ook in zo'n mandje gelegd, ziet er toch heel erg warm uit. Kun je bestellen via Kindermandjes en Kinderkistjes en zij hebben inderdaad ook geboorte-overlijdenskaartjes, kleertjes die passen, daar hebben wij ook voor gekozen. In het begin wil je het allemaal niet zo groots maken, maar gaande weg als je ziet wat er mogelijk is, dan wil je toch steeds meer doen voor je kindje maar je moet doen wat bij jullie past en goed voelt. Wat mij op dit forum ook is aangeraden is om heeeel veeel foto's te maken als hij/zij er straks is. Hand en voet afdrukjes te laten maken. Nu vind ik dat zo fijn dat ik het heb, ik had er anders niet aan gedacht. Heb er nu een heel album van, met alle echo's, foto's en foto's van de crematie en het hele verhaal opgeschreven van begin tot eind, toch iets tastbaars. Die tip kan ik je dus ook wel meegeven. Probeer eruit te halen wat erin zit in de korte tijd dat je met hem of haar hebt!
Beste Lenali, Wat ontzettend verdrietig dat je de zwangerschap moet gaan afbreken over 2 weken! Ik wil je alvast heel veel sterkte wensen. Bij alles wat nog komen gaat. Ik zelf heb augustus 2012 helaas ook de keus moeten maken mijn zwangerschap te beëindigen,na een zwangerschap van 22 weken. Wij hebben toen de crematie zelf geregeld. Wij wilden het bewust met zijn 2- en doen. Op de dag van de crematie hebben wij ' s ochtends onze dochter opgehaald in het mortuarium van het ziekenhuis.hierna zijn we naar het crematorium gegaan,waar we nog ruim de tijd hadden om samen afscheid van haar te nemen in een familiekamer. Gewoon met zijn 2en en geen dienst erbij. We hebben van te voren besproken met begrafenisondernemer hoe we het wilden en dit was gewoon mogelijk. De as kon uitgestrooid worden bij het crematorium of mee nemen naar huis,wij hebben het mee naar huis genomen.duurde een week of 4 voordat we haar as konden ophalen. Ik wens je veel sterkte aankomende tijd en hoop dat ondanks het verdriet op een mooie en goede manier afscheid kunt nemen van je kindje!!
Beste Lenali, Wat ontzettend verdrietig dat jullie dit ook moeten meemaken. Wij hebben zelf op 31 december een slechte 20 weken echo gehad (trisomie 13) en onze zoon is 10 januari geboren. In het topic "Vraagjes" van BellaNoa zie je ook al veel tips langskomen; ik heb destijds met haar meegelezen. Ik heb een uitvaartverzekering, waardoor bij ons de crematie voor Sam gemakkelijk (en zonder kosten) geregeld kon worden. Via de uitvaartverzekering hebben we de crematie geregeld. Wij hebben er uiteindelijk (oa door ervaringen van anderen) er toch voor gekozen om Sam nog mee naar huis te nemen. Hij heeft hier in een mandje (ook van de al genoemde site) in de woonkamer gelegen, met een koelplaat eronder. Ik heb het erg fijn gevonden dat Sam nog thuis is geweest. Bij ons was een obductie niet nodig, waardoor we ook met z'n drietjes vanuit het ziekenhuis naar huis konden. We hebben ook nog een aantal vrienden en familie uitgenodigd om bij ons thuis afscheid van Sam te kunnen nemen. Hierdoor is het voor hun ook "echter" geworden en kunnen ze beter begrijpen wat voor impact het op ons heeft gehad. 5 dagen na zijn geboorte is Sam gecremeerd; we hebben hem zelf naar het crematorium gebracht. De "dienst" bestond eruit dat we in de kleine aula met onze ouders naar muziek hebben geluisterd en vervolgens hebben mijn man en ik hem naar de ovenruimte gebracht. Iemand anders heeft het geloof ik ook al gezegd, maar bij ons is het afscheid ook steeds uitgebreider geworden dan we in eerste instantie hadden bedacht, maar ik ben hier wel heel erg blij mee. Het idee van familie en vrienden uitnodigen is pas ontstaan in het ziekenhuis, ook door opmerkingen van de verpleegkundigen. Hebben jullie begeleiding vanuit maatschappelijk werk? We hebben daar destijds nog niet echt behoefte aan gehad, maar we krijgen nu wel rouwbegeleiding; erg waardevol! Hand en voetafdrukjes hebben wij ook (inkt via jewel-concepts, verf vanuit ziekenhuis en klei via bol; nadeel van de klei is wel dat het de huid wat beschadigd heeft), evenals veel foto's (door personeel ziekenhuis, door mijn man in ziekenhuis en door prof. fotograaf bij ons thuis). We hebben ook vantevoren nog buikfoto's zelf gemaakt en hebben nog een 3D "pret" echo laten maken. Ook hebben we kaartjes verstuurd, deze staat in mijn foto-album, als je wilt zien moet je even vriendjes worden. Ook een fotootje van mijn en zijn hand. Succes, en als je nog vragen hebt, laat het ons weten. Helaas hebben veel mensen iets soortgelijks meegemaakt.
Wat BellaNoa zegt, hebben wij ook gedaan, afdrukken van voetjes en handjes. Wij hebben ringen laten maken van de afdrukken, kool-design. Heel mooi aandenken.
Hier kindje van 24 weken gecremeerd. Ze heeft bij ons thuis (in haar eigen bedje) opgebaard gelegen met zo'n koelsysteem van de uitvaard. We hebben zelf een crematie opgezet (iemand van de uitvaard is hier gekomen met boeken met teksten en soorten kaartjes e.d.) Daar hebben wij vanalles uitgekozen en zelf nog tekstjes geschreven enzo. Kaartje uitgezocht, foto uitgezocht voor erop etc. De crematie was prachtig, we hadden super mooie liedjes uitgekozen en echt iedereen vond de hele dienst geweldig. We vonden het heel fijn om dit met al onze naasten te kunnen doen. Zodat echt iedereen haar nog even kon zien en afscheid kon nemen enzo.
Ik denk trouwens ook dat het belangrijk is om naasten hierin te betrekken. Ik vind het nu heel erg fijn dat onze ouders, broers/zussen en 2 vrienden haar in het echt gezien hebben (niet op foto alleen). Hierdoor hebben wij ook echt het gevoel dat ze heeft bestaan en inderdaad ook door de dienst van de crematie etc. Vooraf wilde wij ook niemand hierin betrekken, behalve mijn moeder. Maar nu vind ik het erg fijn dat ik het wel gedaan heb en dat hun haar ook "gekend" hebben en weten over wie wij praten. Dat zul je straks bij de verwerking veel aan hebben, denk ik.
Heel erg veel sterkte de komende tijd. Een moeilijke beslising die jullie nemen en een hoop om over na te denken. Wij hadden geen idee wat er allemaal mogelijk was. Vlinder is met 23 weken in het ziekenhuis geboren. We hebben daar op initiatief van het ziekenhuis stempeltjes en voetafdrukjes van handjes en voetjes gemaakt. Ook zijn er door het verplegend personeel foto's van de bevalling, van Vlinder en van ons gemaakt. Familie heeft Vlinder nog in het ziekenhuis kunnen bekijken. Vervolgens heeft het ziekenhuis Vlinder individueel gecremeerd. We hebben zelf een ballonverstrooiing geregeld bij Laatstevlucht.nl en daar zijn ook foto's van gemaakt. We hebben geboorte/herdenkingskaartjes gemaakt. We hebben een herdenkingssierraad bij een lokale edelsmid laten maken, en ik heb een houten hart laten maken waarin we alle spulletjes bewaren. Later heb ik nog kleertjes in haar maat besteld. De mogelijkheden zijn echt eindeloos. Ik hoop dat jullie een afscheid krijgen wat bij jullie past. Liefs.
@Lenali wat ontzettende treurig dat jullie afscheid moeten nemen. Ik kan verder geen antwoord geven op je vragen, maar wil je wel heel veel sterkte wensen voor de komende tijd.
Lenali; heel veel sterkte in deze moeilijke tijd! Wij hebben op 24 juli vorig jaar afscheid moeten nemen van onze dochter in week 21. Wij wisten ook niet wat er mogelijk was, dus mijn vriend heeft het ziekenhuis gebeld. Zij gaven een aantal opties aan, maar wij wouden haar graag ook alleen laten cremeren, zodat we haar weer op konden halen zodat ze hier thuis een mooie plekje bij ons kon krijgen. Je kan dit met het ziekenhuis afspreken. We hebben onze dochter Elyne* achter gelaten in het ziekenhuis voor onderzoeken en het ziekenhuis heeft haar na de onderzoeken naar het crematorium gebracht. Wij kregen later een bericht van het crematorium met opties. We konden haar ophalen, daar laten op haar laten verstrooien. Ze zullen nooit zomaar iets doen met het as wat jij niet wil. Ze zullen dit altijd in overleg met jou doen. Mijn advies schrijf al je vragen op en neem deze mee naar het ziekenhuis. Nogmaals heel veel sterkte! Knuffel
Dank voor al jullie reacties. We zijn hier nog steeds aan het afwachten, nog 2 weken te gaan tot de uitslagen... De ene dag gaat beter dan de andere. Soms komt er ineens een huilbui en soms vergeet je bijna even wat er aan de hand is. Het is vreemd om je bezig te houden met de dingen waar je je nu mee bezig moet houden, in plaats van te genieten van het zwanger zijn. Voorlopig probeer ik te genieten van het feit dat ik de kleine voel, al geeft dat een heel dubbel gevoel. We verzamelen informatie en proberen ons voor te bereiden, alhoewel je dat natuurlijk nooit echt kunt...
Ik ben met 23 weken bevallen, niet gekozen voor de crematie door het ziekenhuis maar een eigen uitvaartondernemer. ZE heeft een eigen kisje gekrgen maar die hebben we niet gezien we hebben afscheid genomen in het ziekenhuis. Uitvaartondernemer heeft haar daar opgehaald en de crematie verzorgd (zijn we niet bij geweest) de as is ondertussen vrij gekomen maar omdat we nog niet weten wat we willen staat dat nog daar. Wel hebben we een heel mooi kaartje gemaakt voor dr en dat naar iedereen opgestuurd. Onze verzekering heeft alles vergoed, mocht je het via het ziekenhuis doen krijg je tot 24 weken geen rekening volgens mij. Succes!
pfff.. ik wil jullie veel sterkte wensen de komende tijd. Er komt heel veel op je af, en wat goed dat je veel vragen stelt. Ik had geen idee van de opties, en nog niet zoveel idee ervan omdat het bij ons erg snel ging allemaal. Ik heb gekozen voor crematie via ziekenhuis.
Weer dank voor de nieuwe reacties. Door het lange wachten op de definitieve uitslagen hebben we in ieder geval de tijd om na te denken over heel veel dingen en ook alvast wat zaken uit te zoeken. Ik weet idd inmiddels dat de uitvaartverzekering veel vergoed, dat ik een aantal dingen graag zelf wil maken, omdat ik veel 'kant-en-klare' spullen niet zo mooi vind en dat we niet voor een crematie oid via het ziekenhuis willen gaan. Maar het is zo onwerkelijk om hier over na te moeten denken! En omdat het wachten zo lang duurt, lijkt het leven ook bijna weer normaal, al zit de pijn en het verdriet vlak onder de oppervlakte. Ik voel de kleine heel erg veel en kan daar gelukkig wel van genieten... Zijn er meer mensen die zelf dingen in elkaar hebben genaaid/knutseld enz (bijvoorbeeld wikkeldoek, kleertjes of kistje oid?): ik merk dat ik zelf een erg andere smaak heb dan veel dingen die via de bekende sites worden aangeboden..
Ik heb zelf een wikkeldoek + mutsje gemaakt van vilt. Ik had er zelf geen ervaring in, mijn moeder wel, en het was eigenlijk heel eenvoudig. Mijn man is bij iemand langs geweest (in Duiven) die kleertjes voor prematuurtjes maakt en hij heeft samen met haar een ontwerp voor de kleding gemaakt, wat ze de dag erna al af had. We hebben hier twee setjes van gekregen, een had Sam aan, de ander hebben we nu nog ter herinnering.
Verschrikkelijk wat je moet meemaken. Ik heb zeer goede ervaringen met het winkeltje in Apeldoorn (zie mijn privé berichtjes van een aantal dagen geleden). Ik had zelf ook ideeen en ik heb toen gemerkt dat ze echt mee wilden denken. Veel sterkte!