Ons meisje heeft ons helaas na 24 weken en 2 dagen verlaten. Ik voelde me die dag niet lekker. De verloskundige heeft alles gecontroleerd. Dan zal je zien heb je op dat moment geen krampen. Je hartje klopte nog mooi en ik voelde je nog bewegen Maar thuis gekomen ben ik op advies op bed gegaan. De krampen kwamen steeds erger terug. Ik kon er geen patroon of regelmaat in vinden. En in eens was je daar. Papa en mama hebben er alles aan geaan om je te redden. Maar waarschijnlijk ben je behoed voor veel ergere dingen. Je hartje met de afwijkingen die je had waren waarschijnlijk te veel. Je was zo mooi en klein. Ze zal voor altijd onze dochter zijn!! With love
Gefeliciteerd met jullie prachtige dochter! Wat verdrietig dat ze niet bij jullie mag zijn. Sterkte meid!
Gefeliciteerd en gecondoleerd met jullie kleine meisje. Heel veel sterkte en kracht om dit verlies een plekje te geven.
Gefeliciteerd met Eline Isabella, ze heeft jullie papa en mama gemaakt. Maar wat ontzettend verdrietig dat jullie weer afscheid hebben moeten nemen! Heel veel sterkte toegewenst.
Wat heftig!! Ben je gewoon zo opeens in bed thuis bevallen? Ik hoop dat het erg rustig was op die manier, zonder al die ziekenhuisstress. Waarschijnlijk is jullie kindje er inderdaad zo beter vanaf gekomen. Verschrikkelijk, die hartafwijkingen. Heel erg veel sterkte! En een dikke knuffel!
@ beetjemama Ik heb eigenlijk de hele nacht flinke krampen gehad continu achter elkaar zonder tuseen poses, incl spugen, ontlasting etc.. Ik dacht dat ik een flinke griep er bij had. Was immers die avond nog bij de verloskundige geweest omdat ik me niet lekker voelde. Continu naar de wc op en neer. En toen plonste er in eens een dikke waterballon uit me en t volgende moment had ik eline in me handen en zat ik te trilen op de wc. Mn man heeft haar nog gereanimeerd tot de ambulance het overnam. Maar ik heb haar niet zien bewegen of dergelijke dus voor mij was het eigenlijk wel duidelijk dat ze het niet zou redden. Bedankt allemaal voor jullie lieve reacties! We hebben afgelopen vrijdag allebij een tattoo (voor mij mn eerste) laten zetten ter nagedachtenis van haar. Ze heeft een plekje achter op mn rechter schouder.. Een vlindertje vliegt haar naam en vliegt richting me nek.
Verdorie, heel verhaal getypt, alles weg! Ik probeer het nog eens. Wat moet dat enorm heftig voor je zijn geweest, om zo opeens je kindje te verliezen. Ons dochtertje is ook in de vruchtzak naar buiten gekomen en ik kan me precies voorstellen wat jij hebt moeten zien...lijkt me écht heel heftig. En raar dat je verloskundige niets gezien heeft. Heb je een echo gehad? Dan zou er toch al ontsluiting moeten zijn geweest! Toen ik met ontsluiting in het ziekenhuis kwam, voelde ik me ook niet zo lekker. Begon met gewoon niet lekker voelen en ging over in hevige krampen (weeën dus blijkbaar). Heel veel sterkte en een dikke knuffel! En wat heb je een mooie tattoo.