Over 3 weken ben ik uitgerekend van onze tweede dochter. Onze oudste is een maand geleden 4 geworden en verheugt zich enorm op de komst van haar zusje. We hebben gedurende de laatste maanden regelmatig boekjes in de bieb gehaald over het krijgen van een broertje/zusje, ze heeft meegeholpen met het klussen in het kamertje en spulletjes uitgezocht. Qua voorbereiding zit het denk ik wel goed. Zelf vind ik het ontzettend spannend. De praktische kant: hoe gaat dat, opeens twee kinderen dus twee ritmes die op elkaar aangesloten moeten worden, hoe dan? Hoe gaat dat als de baby 's nachts huilt, aangezien onze dochter nu al vaak niet doorslaapt? Hoe ga je om met jaloezie? En hoe verdeel je je tijd? Allemaal vragen die me steeds meer bezighouden nu het einde in zicht komt. Ervaringsdeskundigen hier die me kunnen helpen?
Leuke vooruitzichten! Mijn zoontje is nu tien maand, en toen hij geboren werd was zijn grote zus ook vier. Zij werd ook 's nachts nog vaak wakker. Wij hebben dus de taken verdeeld. Ik gaf bv, dus ik had 's nachts de baby bij mij. Mijn man ging in de kamer van de baby slapen, die is naast de kamer van mijn dochter, en hij stond voor haar op als dat nodig was. In België is kraamzorg niet zo standaard, maar mijn man had zijn twee weken vaderschapsverlof verlengd met twee weken vakantie. Zo konden we samen de taken verdelen. Mijn dochter ging gewoon naar school overdag (vond ze heerlijk, want ze mocht van de juf veel vertellen over haar broertje) en daarna hielp ze veel met de baby. Jaloezie is er nooit echt geweest. Ze mocht veel helpen (voordeel van zo'n 'oud' eerste kindje) en verder lette ik er ook erg op dat ik vaak genoeg de baby bij papa liet om met haar te spelen. Ook héél vaak letterlijk tegen de baby gezegd dat hij nu even alleen zou moeten spelen want dat ik even tijd met zijn zus wou. Niet dat hij dat snapte, maar zij vond dat wel gewéldig
Wij hebben vier kinderen, eigenlijk met elke nieuwe baby, nam mijn man de zusjes meer onder zijn hoede. Ook s nachts. Ik vond dat vooral met de laatste pittig omdat ik nog elke nacht met mijn jongste dochter knuffelde. We waren zo aan elkaar gewent s nachts. Ik dacht toen dat ik dat wel kon. Eentje in het midden en de baby in de coo sleeper, maar dat werd mij te veel na de bevalling. Ik had meer ruimte nodig. Zodoende is mijn man toen met haar op een andere kamer gaan slapen. Inmiddels slaapt ze met een van haar zussen. Of allebei. Verder liep het vanzelf en ik heb geen ervaring met jaloezie. Ik heb nooit een van de kinderen afgewezen als ik met de baby bezig was. En heb de baby's in de draagdoek gedragen waardoor ik veel de handen vrij had.
Beste tip: laat het op.je afkomen en kijk hoe t loopt. Je oudste zal zich echt wel aan gaan passen aan de situatie, mits jij er zelf ontspannen in staat. Laat haar helpen waar mogelijk en kader ook af wanneer ze even moet wachten omdat je bezig bent met de baby en even geen aandacht kan krijgen. Ze zal vast de eerste nachten wakker worden. Leg alles uit wat je doet en wat de baby doet en waarom. Ze is oud genoeg om zaken te snappen. Echt, o tspan en laat het over je heen komen. Je oudste zal jouw spanning voelen en daarop reageren. Dus hoe meer ontspannen jij bent hoe meer ontspannen je dochter zal zijn.
Ik heb nog geen ervaring.. maar wat ik zou doen, maak het jezelf makkelijk. Dus wil je even op bed liggen met baby, kleuter erbij met een filmpje. Draagdoek lijkt me ook heel ideaal. Baby in de draagdoek en hup met je kleuter naar de speeltuin!
Wij hebben alles laten lopen zoals het kwam. Zoon was 3,5 toen broer vorig jaar erbij kwam. Jaloezie naar de broer toe is er niet maar eerder naar aandacht naar mij toe wel. Wil meer op mijn schoot weer zitten... en ik maak speciaal tijd met hem vrij om dan even enkel met hem te knuffelen of wat dan ook te doen. Verder zijn het twee handen op 1 buik. Ze zijn enorm lief naar elkaar toe. En onze baby van bijna 1 jaar altijd enorm blij als hij zijn grote broer ziet. Grappig om te zien. De oudste is dan ook weer altijd lief naar zijn broer toe, gaat er naartoe om te spelen, wil helpen... De nachten hebben wij niks van last gehad aangezien beide kinderen goede slapers zijn. Dus moest er zo ie zo maar 1 keer per nacht uit om te voeden. Scheelt wel. De baby slaapt nog bij ons op de kamer tot hij de hele nacht zonder problemen slaapt of zelf zijn speen terug vindt zonder te jammeren. Daarna gaan beide jongens op 1 kamer slapen. Ze gaan beiden om 19u in bed en slapen tot 6u. Hetzelfde ritme is echt wel makkelijk. Uiteindelijk hebben wij gekeken naar de reactie van de oudste bij de geboorte. En daarop ingespeeld. Niet teveel stressen want het zal echt beter lopen dan je misschien denkt!
Haha misschien heb ik een vreemde kleuter, maar even op bed liggen met de baby was hier echt geen optie als mijn dochter thuis was hoor.
Belangrijkste is dat ik tijdens zwangerschap al veel heb geoefend met alleen speel momenten Zodat zodra de baby er was en ik bezig was het niets nieuws is (niet door de baby komt dat hij ineens alleen moet spelen) Tijdens voeden boekje voorlezen Veel laten helpen met baby verzorgen en niks afdwingen Hij slaapt overigens door al het gehuil heen het is ene wonder 4 jaar is wel makkelijk dan hebben ze op school ook uitlaatklep en jij momentje rust Verder veel draagdoek en erop uit naar speeltuin
Wat ook goed werkt Fantasiespel waarbij de oudste een beschermende rol heeft over de baby Bv ik ben de boef die de lieve baby steelt en hij is de grote broer/politieman die mij tegen houdt Of de baby is prinses en hij is de ridder die haar beschermt tegen de draak (de hond)
Ik heb mij hier van te voren nooit druk over gemaakt. Je kunt nl 100 scenario's bedenken, maar je weet nooit hoe het loopt. Hier ook een 4 jarige toen haar broertje geboren werd. De eerste week was papa vrij dus die bracht en haalde de oudste naar en van school. Ze mocht daar trakteren en kwam na school soms bij mij en haar broertje zitten (kon de eerste dagen niet lang uit bed vanwege een lage bloeddruk) maar vaak wilde ze gewoon net als anders spelen. de tweede week moest mijn man gewoon werken en bracht en haalde ik haar met de baby. Bij een 4 jarige is er toch niet echt sprake van een bijzonder ritme, buiten het naar school gaan, dus dat lijkt me makkelijk..de baby slaapt wanneer zij op school zit. Verder moest de kleinste van begin af aan overal mee naar toe, ritjes naar school, kinderfeestjes, speelafspraakjes enz enz.
Alvast gefeliciteerd Die van ons schelen ongeveer 3 jaar en 9 maanden. Veel is al gezegd, maar wat ik van het begin af aan veel doe als ik met de baby bezig ben, is de baby vertellen wat zijn grote broer op dat moment aan het doen is of heeft gedaan. Zo krijgt de oudste indirect wat aandacht als je even met de jongste bezig bent.