anderhalf jaar gelden ben ik bevallen van een prachrige dochter. de bevalling was echter een hel. ze lag met haar hoofdje gedraaid, zakte totaal niet, ik had het gevoel dat ze er aan de verkeerde kant uitkwam en het was enorm pijnlijk. om een lang verhaal kort te maken: ik dacht serieus dat ik doodging en was bij haar geboorte eerder blij dat ik het overleefd had dan ze op mijn buik lag. niet leuk en ik wil het de volgende keer dan ook graag anders. nu zit ik te denken aan een ruggeprik. wat is jullie ervaring daarmee? zowel positief als negatief. en kun je dit van te voren afspreken zodat je zeker weet dat je hem krijgt en daardoor met een gerust hart naar de bevalling toe kan leven? ik zie namelijk nu al enorm op tegen de bevalling en ben nog niet eens de 12 weken voorbij.
Ik heb een ruggenprik gehad omdat ik door het inleiden al heel snel in een weeënstorm ben beland, terwijl de ontsluiting niet opschoot. Ik wilde perse geen ruggenprik, maar was er achteraf heel blij mee. Helaas moest er drie keer geprikt worden voordat het goed zat. De eerste keer zat het op een foute plek, de tweede keer was er een bocht in het draadje of zo. Het prikken vond ik niet pijnlijk, maar het geeft een druk waardoor ik automatisch bewoog en je mag natuurlijk niet bewegen. Het nadeel was bij mij dat ik na de bevalling niet kon plassen en dat kwam zeer waarschijnlijk door de ruggenprik. Toen heb ik 5 dagen een katheter gehad en toen kon ik wel weer plassen. Je moet volgens mij wel informeren of in het ziekenhuis een ruggenprik altijd mogelijk is (ook 's nachts enzo)
Ik verging vd pijn (niet door de weeën maar door n slechte rug, hernia ) en kreeg (na lang gemekker van mijn kant) een ruggeprik. Wat een oplossing was dit, was opeens van mn pijn af. Nadeel was, ik kreeg t extreem koud, alsof ik bij 3 graden in mn nakie buiten lag. (aug 2007, stralend warm weer was t) Ik heb tot na de bevalling spul toegediend gekregen, ging anders echt dood vd pijn. Normaal gebeurt dit niet (kreeg de prik ook pas toen ik al lang 10 cm ontsluiting had, gebeurt normaal ook niet) en voelde geen persweeën. moest dus op comando persen. Gelukkig bleek ik dit goed te kunnen.
Ik vond de ruggeprik hemels! Ik was er heel erg bang voor maar toen ik hem kreeg was ik zo blij. Ik had me voorgenomen geen ruggeprik te willen,ook vooral omdat ik zo bang was dat dat heel erg pijn ging pijn ging doen en ik had op tv al vaker die naald enzo gezien dus ja....dat moedigt ook niet echt aan. Ik heb er niks van gevoeld en vond het eruit halen pijnlijker als het zetten en daar heb ik een paar dagne last van gehad (iets zeerplekje) maar het zetten was echt peanuts!(voor mij dan he?bij sommigen doet het wel zeer maar dat is eigenlijk niet van te voren te voorspellen)
Zetten voelde als een tikje tegen mijn rug. De prik, waarmee de vk zelf aankwam (godzijdank) kwam echt als een geschenk. Na een paar seconden al minder pijn (na 22 uur ) en heb ff een hapje appel gegeten, mijn haar gekamd, beetje zitten kletsen met de vk over de halve boederij die ze er thuis op nahield kortom eindelijk weer iets menselijks... Voelde de weeen nog erg goed met die prik maar hij kon nog vier maal zwaarder. En volgens die ene vk had ik 9 cm ontsluiting, maar volgens de andere 8 en tijdens de weeen maar 6 dus kon het nog. Volgende keer, als de gesteldheid van mijn kind het toelaat uiteraard, zetten ze maar lekker een prik erin met een cm of 5. Wil graag een tweede, maar zie net als jij als een blok op tegen een bevalling door wat ik de vorige keer heb gevoeld. Mijn dochter lag ook verkeerd, kin kwam er als eerste uit. Sowieso is het denk ik een fijn gevoel te weten dat ie er is als je jij dat wil. Kan het je zeker aanraden. Negatieve verhalen zijn er altijd maar das met alles he.. Succes, komt helemaal goed meid!
fantastisch.... mijn eerste heb ik met een ruggeprik gehad. Ik had ontzettende rugweeen nadat de vliezen braken en kon daardoor niet ontspannen. En dat bij 1cm....dus omdat het allemaal niet opschoot kreeg ik pijnstilling. Het nadeel? Je krijgt een prik, een infuusje en verder red u zich maar....na een paar uur komen ze even kijken (eventueel een catheter) en en opeens bleek ik al 10 cm te hebben. Dus mooi te laat met het uitzetten van de ruggeprik en dus nog even wachten op de persweeen....maar ach, daar weet ik nu niet veel meer van. WEl zei ik, met het oog op het maar laten liggen, dat ik de volgende geen ruggeprik wilde. En dat heb ik volgehouden tot bij 5 cm de vliezen werden gebroken en ik weer rugweeen kreeg. Dankzij yoga wel beter te handelen. Binnen een uur naar 10cm.
Misschien heb je ook nog iets aan het topic van Wishgirl: http://www.zwangerschapspagina.nl/viewt ... p?t=132255
Ik heb ook een ruggenprik gehad omdat de onsluiting niet opschoot en de weeen te pijnlijk werden en ben blij dat ik het heb gehad! Het ging daarna in een snel tempo,zonder al teveel pijn,.voelde immers de wee wel maar niet zo pijnlijk,.en voor ik het wist had ik mijn kindje in mijn armen.Ik was ook erg bang omdat bij mijn eerste dochter de bevalling ook heel pijnlijk en traumatisch was verlopen maar deze bevalling was echt super dankzij de ruggeprik,
Ik heb 2 ruggeprikken gehad. De eerste na 18 uur rugweeen (we wachten al uren op de laatste 2 cm ontsluiting en persweeen) om even bij te komen, want ik was uitgeput. Ik vond de verdoving voor de ruggeprik erger dan de ruggeprik zelf. De tweede krijg ik voor de keizersnee (had na 28 uur nog steeds 8 cm ontsluiting) Deze werd 4x mis geprikt, maar weet er helemaal niks meer van.
Bedankt voor jullie reacties! is het mogelijk om voor de bevalling af te spreken dat er een ruggeprik gezet gaat worden? zeg maar als de eerste wee begint? Waarom eerst toch uren pijn lijden en dan pas de prik zetten?
Onze zoon lag in stuit, maar we hebben toch geprobeerd om normaal te bevallen. De ontsluiting verliep vrij moeizaam en heb toen toch om een ruggeprik gevraagd, terwijl ik van te voren had aangegeven hier als de dood voor te zijn...maar niets is me meer meegevallen, heb er helemaal niets van gevoeld, na 8cm ontsluiting moest onze zoon alsnog met een keizersnede gehaald worden, maar in die uren ertussen had ik toch niet zon vreselijke pijn. Heb wel tot zeker een jaar na de bevalling een pijnllijk plekje op mn rug gehad, maar ook die is nu helemaal verdwenen...Ben nu weer zwanger en als er geen rare dingen gebeuren ga ik gewoon bevallen en wil het nu toch wel graag zonder die ruggeprik proberen...gewoon voor mijn eigen gevoel, dat ik het ook helemaal zelf kan..maar wie weet, verander ik nog van gedachte...
mijn gyn had de vliezen handmatig gebroken en vroeg ook of ik dan een ruggeprik wilde. dus heb ik ja gezegd owh wat was het fijn zeg.