Haaai iedereen. Ik begin deze maand met spuiten voor de icsi behandeling. Ik zie niet op tegen het spuiten, maar wel heel erg tegen de punctie. Graag zou ik wat tips of iets krijgen van mensen die het al hebben gehad. En graag wat verhalen hoe jullie dat hebben ervaren. Viel het mee, of tegen? Groetjes!
linbabylin@ Wil je eerst even heel veel succes wensen. Iedere punctie is anders bij de vrouw , mij vielen ze allemaal mee . Wat je vaak / soms voelt is druk of een stoot . dan pakken ze een ei blaasje . Ze vertellen wat ze gaan doen . tip: Neem maand verband mee kan zijn dat je wat bloed verliest , gebeurt dit schrik niet kan gebeuren en hoort er bij.
Zal ik dan maar als eerste van wal steken? Komt ie: Punctie 1: de pre-medicatie die ik kreeg bestond uit een half tabletje dormicum =slaapmiddel en een prik in mijn bil pethidine=pijnstiller. Ondanks dit ging ik een half uurtje later nog volledig "bij" de punctie kamer in. Ik had dan ook niet het idee dat de middeltjes ook maar iets verlichting gaven. Ik zal eerlijk zijn. De punctie doet zeer. Heel-erg-zeer. Elke prik is weer pijnlijk. Maarrrrr.... als je goed op je ademhaling denkt. Niet te diep inademen en dan zo lang mogelijk uitademen is het te doen. Het is nodig. Je overleeft het wel. Maar het is geen pretje. Er waren 11 eicellen gevonden. dat was een fijn bericht na zo'n pijnlijke ervaring. Helaas is er geen van de eicellen bevrucht. Dus moest ik twee maanden later weer helemaal opnieuw beginnen... Punctie 2: Dezelfde pre-medicatie maar deze keer voelde ik na 10 minuten al de werking en werd ik suffig en dromerig. Heerlijk gevoel. Misschien vandaar ook dat ik de tweede punctie beter te doen vond. Ik had ook een lievere verpleegkundige die me beter hielp met mijn ademhaling en al met al een zeer pijnlijke maar te overziene ervaring. 14 eicellen gevonden waaruit 9 emmies ontstaan zijn. Nu bezig met de laatste cryo cyclus... en langzaam aan ga ik dus al weer uitkijken naar de volgende punctie... die gaat oder narcose gebeuren want wij stappen over naar dusseldorf als deze cryo niet lukt. Dan kost de narcose me 280 euro voor de anesthesist... maar dat heb ik er toch wel voor over. Btw... ik heb denk ik 2-3 dagen nodig gehad om weer zonder pijn mijn dagelijkse dingen te doen. Dus zorg ervoor dat je die tijd hebt om te herstellen!
Hahah @ panter dat dacht ik wel. @ marnat Dank je wel. ik zie namelijk vaak vrouwen huilen op tv enzo. Dus ik denk dan dat het wel echt pijn moet doen. En bedankt voor de tip! zal ik zeker meenemen.
Ik lees vaak dat het bij de meesten wel meevalt. Ik werd goed begeleid door de verpleegsters. Ze waren allemaal heel erg lief. De punctie zelf was voor mij wel heel pijnlijk, ondanks de verdovingen. Mijn eileiders zaten heel erg hoog waardoor ze hoger moesten prikken. vooral aan de linkerkant deed het heel veel pijn. Pijnstillers hielpen niet. Ik moest verdoofd worden vooraleer de pijn wegtrok. maar dit hoeft iet bij iedereen zo te zijn. je bent de pijn achteraf snel vergeten
OOhw jemig aklina!!! MOet me borst dus natmaken. NOu ik zal sowieso nog even bellen naar mijn gyn om te vragen wat voor medicatie ik precies krijg. Ze hebben het wel gezegd hoor, maar allang weer vergeten haha. Ik hoop voor je dat het deze keer nog lukt zodat je niet naar dusseldorf hoeft! Heel veel succes en bedankt voor je reactie!
Graag gedaan dat huilen had ik ook wel maar dat was toen we op het scherm konden zien dat de eitjes samen gevoegd werden met het zaad . erg bijzonder . Ik kan zo niet mijn hele ervaring vinden staat wel ergens in mijn statistieken. is al weer erg lang geleden om dat te onthouden he . En mis ook wat langs aan doen dan voel je je niet zo bekeken , mocht je dat een probleem vinden.
Dan hier een opbeurender verhaal. Ik heb het nooit echt pijn vinden doen. Tuurlijk, het was vervelend, maar echt pijn kan ik het niet noemen. En huilen heb ik ook nooit gehoeven. Zelfs bij een hysteroscopie waarbij ze mijn baarmoederhals 5 mm verwijd hebben (zonder verdoving of pijnstilling wat ze normaal nooit doen, maar ach, ik lag er toch ) heb ik geen echte pijn gehad. Ik heb verschillende medicaties gehad (waaronder ook narcose en ook slechts 1000 mg paracetamol), want ik heb in 3 verschillende ziekenhuizen puncties gehad. Ook heb ik nooit echt napijn gehad. Ja, wel een zeurende buik, maar nooit echt pijn. Wel had ik nooit heel veel follikels dus dat kan wel een rol gespeeld hebben. Maar echt, wees niet te bang want de punctie ervaring verschilt bij iedereen! Laat je niet te snel afschrikken! Succes en sterkte!
Wauw kon jij dat zien?? Ze deden dat ter plaatse? Zalig, bij ons gingen de eitjes de couveuse in een ze moesten naar een ander ziekenhuis voor de bevruchting. Wij konden enkel volgen of er al dan niet een eitje in het vocht zat. Stressy, want de eerste drie-vier eitjes bleken leeg te zijn. Ivm de punctie volg ik aklina wel. Je ademhaling is erg belangrijk. Het lijkt alsof je een deel van de pijn kan 'wegademen'. Van die eerste prik werd ik alleen maar een beetje suf. ik denk dat die tot doel heeft je een beetje te kalmeren. Bij mij hebben ze ook eerst mijn blaas leeggemaakt met een katheter. Dit deed ook wel wat pijn. Ik was na de ingreep de hele week thuis, had ik oko wel nodig. Ik was heel snel vermoeid aan mijn buik en had veel slaap nodig. Je mag achteraf echt wel de luierik uithangen
Ik heb inmiddels 7 puncties achter de rug en kan niet zeggen dat ik het nou zo vreselijk vind. Tuurlijk, is even niet prettig, maar ik vind het prima te doen! Ik krijg vooraf een diclofenactablet en rapifen via een infuus. Overigens heb ik de eerste 5 puncties alleen met een diclofenac gedaan, omdat er toen telkens maar 1 of 2 eicellen waren (IVF in eigen cyclus). Morgen mag ik weer voor een punctie, dit maal van zo'n 15 eicellen. Ik zie er helemaal niet tegenop. Het telefoontje over de bevruchting en de 2 wachtweken die volgen na de terug plaatsing vind ik vele malen erger!!!
toen ik de eerste keer de punctie had, had ik nergens last van. en icsi slaagde (na 4,5 jr) nu voor een brusje, eerst punctie was erg pijnlijk erna begon ik te klapper tanden en me hele lichaam begon te schudden. de 2e punctie, had ik dus extra medicatie gevraagd, dus geen pijn gehad. bij het opstaan plotseling veel bloedverlies en werd ik niet goed, gevoel v overgeven. dit laatste kwam waarschijnlijk door een te lage bloeddruk en extra medicatie. nu gaan we voor ronde 3. heel veel suc-6 hoop dat alles goed gaat verlopen
Dat is een van de redenen dat wij naar Dusseldorf zijn gegaan, de punctie gebeurt daar onder narcose. 'heerlijk' was het toen ik wakker werd was alles gebeurt zou het zo weer doen!
Tja, ik twijfel bij topics over punctie altijd of ik nou zal reageren of niet. Enerzijds zit de TS niet te wachten op horror-verhalen. Anderzijds vind ik het ook wel zo fair dat ook de negatieve ervaringen aan bod komen, anders denk je wanneer je de punctie ondergaat en het valt tegen dat een afwijkend geval bent en/of kleinzerig. En dat is onterecht. Mijn eerste punctie vond ik zeer pijnlijk en de meest pijnlijke ervaring van mijn leven tot dan toe. Ik had een spuit in de bil gehad en 1 pilletje en merkte daar helemaal niets van. Gelukkig kwam uit die poging wel een zwangerschap voort. Na de geboorte van onze dochter en nadat de cryo's op waren kwam er een nieuwe poging en dus zou ik voor de tweede keer een punctie moeten ondergaan. Omdat het inmiddels drie jaar geleden was en ik in de tussentijd een bevalling had meegemaakt dacht ik dat het misschien wel zou meevallen. Ook vanwege de in het algemeen redelijk positieve verhalen op ZP over de punctie. Daarnaast kreeg ik meer medicatie en langer van tevoren. Dat viel dus vies tegen. Het was evengoed weer een hel en zeer pijnlijk. Mijn bevalling (5 dagen inleiden en uiteindelijk spoed-keizersnede) is nu met stip mijn meest pijnlijke ervaring. Maar de punctie is een goede tweede. Bij de laatste poging en dus ook laatste punctie is het niet gelukt en hadden we geen cryo's. Ik zal dus weer een punctie moeten ondergaan, maar ik kijk er op een bepaalde manier wel naar uit. Het betekent weer een stapje verder naar een baby en daar heb ik het voor over.
Ik krijg diclofenac en ontspanner van te voren, dan infuus met dormicum en pethidine.. 1e punctie viel me erg mee. Wel pijnlijke prikjes, maar zo voorbij. Napijn 1 dag. 2e punctie stuk pijnlijker, tranen liepen me over de wangen, deze arts leek als een razende tekeer te gaan. Heb een week veel last gehad. Maar door de dormicum vergeet je ook veel hoor. Ik zou het toch zo wel weer doen. Een kindje lijkt me de relatief korte pijn meer dan waard. Niet te druk proberen te maken hoor!
hallo dames, ik heb vorig jaar een punctie gehad... vond het totaal geen pijn doen. ze gingen eerst infuus aanleggen voor de morfine en kreeg verdoving bij me eierstokken ofzo? denk ik... toen ik het morfine toegediend kreeg was ik helemaal gelukkig haha vond het heerlijk uiteindelijk vroeg ik ook of ze al begonnen waren met het prikken zelf (was wel zo helder hoor dat ik wel wist dat ze al ergens mee bezig waren haha) en ze waren dus blijkbaar al begonnen. dus dit is mijn ervaring maar bij iedereen is het anders en bij elke zh word het met andere pijnstillers gedaan denk ik.
Bedankt voor de reacties. ik hoor wel dat het bij iedereen weer anders is. ik ga morgen wel even bellen om te vragen wat voor medicatie ik krijg. voor mij is het de eerste keer dus ik zal zeker wel gespannen zijn. maar natuurlijk heb ik het er voor over!!!! Het is indd een stapje dichterbij een baby
Drie keer een punkie gehad en alle drie keer anders. Ga niet uit van een ander, je kunt het alleen maar ondergaan. Bij ICSI leef je echt van moment naar moment, eerst naar de eerste afspraken tot je mag beginnen met spuiten. Dan van echo tot echo, tijdens de punkie gaat het om de opbrengst en kwaliteit, richt je daarop dat is waar het om draait! Laat je niet gek maken door de hoeveelheid e.d. Kwaliteit is waar het hier om gaat. Ik heb nooit de vriezer gehaald maar wel twee prachtige kindjes en dat is het einddoel! Sterkte en succes
Mijn punctie deed echt heel erg pijn. Ik lag te huilen van de pijn. Denk dat het bij mij misschien ook met de endometrioseverklevingen te maken heeft (baarmoeder ligt gekanteld en eierstokken/eileiders zijn verkleefd met de baarmoeder). Vantevoren had ik 1 tabletje dormicum genomen. Dat hielp wel om de spieren ontspannen te houden. En fentanyl via een infuus. Heb een evaluatiegesprek gehad met een van de ivf-artsen en een eventuele volgende keer krijg ik meer fentanyl vooraf en kan ik zelf nog 2 paracetamolletjes nemen. Hopelijk doet het dan minder pijn.