Hoi, mijn dochter wordt 1 december 4 maanden en volgens mij wordt ze eenkennig. Als ze bij iemand anders zit huilt ze en als ik of mijn man haar pakt is ze stil. Is het niet een beetje vroeg om eenkennig te zijn? Ze trekt dan echt een pruillipje...zo zielig. Ik vind het wel moeilijk om hiermee om te gaan moet ik haar evengoed bij anderen mensen laten zitten onder het mom van; anders leert ze het nooit? Of moet ik haar gewoon bij mij pakken (dat doe ik dus wel altijd). Over 1 week moet ik weer werken en dan gaat ze 1 dag naar mijn moeder en 1 dag naar mijn schoonmoeder. Hoe moet dit dan? Ik kan toch niet weggaan als ze huilt? Of moet ik dan gewoon doorzetten? Of zou het misschien wat anders zijn omdat ik van iedereen hoort dat eenkenning op deze leeftijd normaal eigenlijk niet is?
elise was met 4 maanden ook heel erg eenkennig huilen bij iedereen tot zo 5 maanden was ging het over ineens lacht ze weer naar iedereen en kan rustig bij iemandop schootzitten ! Maak je maar geen zorgen komt allemaal weer goed !
Hmm anne is vooral eenkennig als ik in de buurt ben als ze weet dat ik er niet ben.. is het ineens geen probleem
Marleen was ook heel vroeg eenkennig en ineens merk ik dat het over gaat. Waarschijnlijk is ze er dus ook weer vroeg vanaf. Als ze bij iemand ging huilen, pakte ik haar wel over hoor, het gaat vanzelf over.
hier hetzelfde. Dano kon het op een keihard gillen zetten als iemand anders boven zijn box hing. nu niet meer
Oh ok. Dan zal het wel weer over gaan. We waren vanmiddag ergens op bezoek en iedereen deed zo panisch. Iedereen zei dat het niet normaal was dat ze het nu al heeft. En dat het normaal pas met 9 maanden zou zijn.
lekker panisch laten doen! Ik heb ook een eenkennig kindje! Heb ook al een keer een opmerking gehad dat het best vroeg was.. Maar ja elk kindje is anders he
Leuk he! van die mensen die het altijd beter weten als jij. Elk kindje is anders en het is dus niet gek als kindjes al heel vroeg eenkennig zijn. Wij zijn toch ook niet allemaal hetzelfde? Laat je niet leiden door de gemiddelde ontwikkeling van kinderen. Jouw kindje is uniek en maakt zijn eigen proces door. Trouwens succes met het weer gaan werken en het zal heus wel weer beter gaan strakjes met de eenkennigheid. Het is alleen erg moeilijk even. Kan me heel goed voorstellen dat je er tegen op ziet om je kleine dadelijk huilend achter te laten.
Ja lijkt me zo moeilijk om haar huilend achter te laten. Hopelijk gaat het allemaal goed! Ik word er altijd zo onzeker van dat commentaar van die mensen. Net ook op de verjaardag, mijn dochter heeft in totaal 5 minuten gehuild daar, nog niet eens achter elkaar. En dan krijg ik de vraag; huilt ze altijd zo? Ja hallo het is toch een baby? Die huilen nu eenmaal soms. Daarbij komt nog eens dat onze dochter bijna nooit huilt alleen als ze honger heeft of ergens vreemd is en dan moet ze even wennen.
wat raar van die mensen ze denken gewoon niet na trek je er maar niks van aan hoor meid niks aan de hand met die kleine !
Dank jullie wel meiden. Ik ben weer helemaal opgelucht! Ze is ook zo lief, net begon ze weer hardop te lachen, zo lief!
ja geen zorgen ik ken dat ze huilen zo paniekerig bij iemand dat je er zelf bang voor wordt maar niks aan de hand gaat van zelf over hoort er allemaal bij!
Hier precies hetzelfde! Jesper is ook bijna 4 maand en nu al ontzettend eenkennig. Bij mensen die hij niet kent weigert hij te lachen en barst soms zelfs in tranen uit. Misschien vroeg, maar het is gewoon zo!
en weet je, toen Dano eenkennig was vond ik dat zooooo stoer. want alleen bij papa of mama was goed. en ja daar ben je dus papa of mama voor. op dat moment de belangrijkste persoon ter wereld. heeeeerlijk gevoel vond ik dat maarja nu is het een allemansvriendje hoor, hij kijkt wel even de kat uit de boom, maar als ie eenmaal doorheeft dat je leuk bent dan is het goed.
Inderdaad, andere mensen lekker laten kletsen hoor! En zit ze niet in een sprongetje? Dan worden veel kindjes ook ineens een bepaalde periode eenkennig.
toch leuk dat mensen altijd precies weten wat "normaal" is feit is nou eenmaal dat ze nu eenkennig is.. en dat andere kinderen dat op een ander moment hebben.. tja das dan pech hebben denk ik lekker laten praten hoor iedereen bedoelt het supergoed (dat weet ik ook wel) maar ondertussen helpen ze niet echt dat had ik hier met borstvoeding geven er is zo vaak geroepen dat ze wel ging stoppen met huilen als ik dr savonds een fles gaf.. dat job het op een gegeven moment zelf ook dacht terwijl ze snachts dus gewoon 10 uur slaapt en een fles om beter te slapen dan dus wat onlogisch is in mijn ogen vooral gewoon je hart volgen en proberen het advies van anderen wel te horen.. en evt. op te volgen maar enkel als jij denkt dat het zin heeft want tja.. jij kent je ukje het beste toch tuurlijk weten mama's niet alles.. maar vrij veel gaat instinctief goed merk ik
Hallo allemaal, Allereerst de beste wensen vor 2008. Dat je maar veel mag genieten van de kleine kanjers. Mijn zoontje van 17 weken is ook al een aantal weken eenkennig. IK had hier ook over gelezen in het Oei ik groei boek dus wist dat het wel kon.\ Maar bij mijn schoonfamilie begint hij ook altijd heel hard te huilen als ze in de buuurt komen of kijken. Ze beginnen dan heel raar te kijken en zeggen dan ook oh wat raar. En wijten het eraan dat ik veel thuis ben gebeleven en hij niet gewend is met anedre om hem heen/ IK word daar gek van en onzeker want ben best vaak bij andere geweest en zelfs bij mijn moeder is hij niet altijd zo blij. Hadden jullie dat ook? Dat je zo onzeker ervan wordt. En elke keer als je al naar andere gaat heb je al een beetje buikpijn van de zenuwen. Hoelang heeft het bij jullie geduurd? En hebben jullie nog tips om mijn kanjer te helpen dit te overwinnen. Liefs Danielle
Hoi, ik word er ook echt heel onzeker van! Soms gaat het goed en soms huilt ze, maar ja het is toch een baby? Die huilen toch ook? Gisteren waren we oud en nieuw aan het vieren met 3 andere kindjes van ongeveer dezelfde leeftijd en iedereen zegt dan wat anders; oh kan jouw baby dit nog niet...de mijne kan dit wel. Ik voel me hierdoor echt super onzeker door. Ik snap niet dat hun dit zelf dan niet hebben. Ik twijfel er soms echt aan of ik het wel goed doe. Echt moeilijk soms!
Ik durf niet te zeggen wanneer het over gaat, want om heel eerlijk te zijn heb ik daar nooit echt last van gehad. Ik zorg voor Jesper zoals ik denk dat het goed is. Ik houd ontzettend van hem, net zoals jullie van jullie kindjes houden. Ik ben ervan overtuigd dat omdat je zoveel van je kindje houdt, je voor ze zorgt zo goed als je kunt en dat je het dan bijna niet fout kunt doen! Als jij het gevoel hebt dat alles goed gaat met de kleine is dat vaak ook zo. Je moet niks aantrekken van andere mensen. Elk kind ontwikkelt zich op een andere manier en in een ander tempo. Houd dat in je achterhoofd als mensen weer gaan vergelijken. En over die eenkennigheid tips om het te overwinnen heb ik eigenlijk niet. Dit hoort gewoon bij de fase waar mijn zoontje momenteel doorheen gaat en dat laat ik lekker op zijn beloop. Het gaat vanzelf wel over en tot die tijd gewoon lekker dicht bij mij of zijn papa. Nog wel een tip: ik heb het idee dat die gevoelens vanuit jullie eigen onzekerheid komen. Houd je gewoon in je achterhoofd dat je als moeder je kind het beste kent en dat ieder kind zich in zijn eigen tempo ontwikkelt!