altijd aan de tafel, dat is juist een moment dat je samen lekker de dag doorneemt, mijn dochter komt altijd met verhalen over school, mijn man over zijn werk, ben bang als je dit niet doet dat je dan bijvoorbeeld een stuk minder van je kind hoort, ze vertellen aan tafel veel meer. en ik vind het makkelijker als op de bank, dus niet uitgebreid
Mijn man is militair en door de week niet thuis. Ik eet dus altijd alleen; dan eet ik dus ook altijd op de bank voor de tv. Alleen aan tafel is wel erg ongezellig! In het weekend proberen we aan tafel te eten, maar dit lukt lang niet altijd. Zeker omdat we in het weekend vaak makkelijk eten! Met visite eten we natuurlijk wel altijd aan tafel. Gr. Elma
Wisselend, hangt een beetje van de maaltijd af. Als we 'echt' gekookt hebben dan dek ik de tafel en eten we dus aan tafel. Als we iets makkelijks doen, dan eten we op de bank.
Aan tafel. Wij dekken altijd, pannen op tafel, borden op tafel. En samen beginnen, opscheppen en weer afruimen. Meestal tafelen we ook nog wel wat na. Op de bank kan wel eens lekker zijn, als je alleen bent bijvoorbeeld. Maar het is gewoon wel goed om de tijd te nemen om te eten en je belevenissen uit te wisselen. Als we op de bank zitten gaat toch al snel de tv aan en dan komt van praten niet zoveel. Op zich vind ik 't niet aso staan, maar wel onverschillig...
Vroeger op de bank...heerlijk! Tegenwoordig aan de tafel. Mijn zoontje eet gezellig mee, dus vanaf dat hij in de kinderstoel kon zitten, eten we aan de tafel. Dat was in het begin wel erg wennen, maar nu helemaal goed. En als hij zo weer wat ouder is, kunnen we weer op de bank gaan zitten...