Er zullen vast wel meer moeders zijn met dezelfde frustraties als ik op het moment heb, maar ik weet even niet meer hoe ik dit beter aan kan/moet pakken.... Mijn dochter wordt bijna 3 en ze zit nu in een fase dat ze absoluut niet wil luisteren, ze doet het er echt om! Hoort volgens mij ook wel een beetje bij de leeftijd en zou een fase moeten zijn, maar het duurt me nu allemaal een beetje lang eerlijk gezegd. (heeft misschien ook met hormonen te maken). Mijn vriend zei vanmiddag dat ze gewoon een loopje met me neemt, maar volgens mij is het dat niet echt, tenminste niet bewust, dit is misschien wat naief... Als ze niet naar me luisterd geef ik haar altijd eerst een waarschuwing en als ze dan nog niet luisterd gaat ze bij ons naar de gang (deze kan ik afsluiten, nou ja deur dicht doen) Daar laat ik haar dan 2min staan en dan leg ik haar altijd duidelijk uit waarom ze daar zat ( zelf kan ze ook heel goed vertellen waarom ze daar dan zat, dus ze weet het echt wel! en spreken we af dat ze zal luisteren, dit zegt ze dan altijd zelf, en een kus en knuffel. Helaas gaat het dan eigenlijk maar even goed en daarna begint het hele niet luisteren weer van voren af aan...... Dus wie heeft de gouden tip, doen wij iets verkeerd? Of is het echt een fase waar ze doorheen moet? En wij ook.......
Nee geen gouden tip Inderdaad een fase die wel even kan duren. Wordt hier gelukkig minder maar nu nog steeds staat ze wel eens op de gang. Blijf concequent. Dus als ze het weer doet gelijk weer op de gang. Misschien kun je nu bozer reageren. Bij ons helpt het om nu echt een hele boze stem te geven en daarbij ernstig kijken. Even laten merken dat je het echt meent. Verder ben ik wel van het straffen en belonen. Dus goed gedrag wordt beloond en gedrag niet volgens de regels van ons dat wordt bestraft. Dat kan ook betekenen dat ze tijdelijk een favoriet speeltje kwijt is. Als ze bijvoorbeeld met haar speelgoed gooit of als ze weigert op te ruimen. dat laatste gebeurt bijna nooit meer omdat ze het leuk vindt op op te ruimen ineens.
Hier precies hetzelfde als bij jou hoor . Hier ook 1 keer waarschuwen, niet luisteren in de hoek. Nou dat is altijd een brul partij tot en met, maar na 2 minuten ga ik er heen idd en dan op ooghoogte gaan zitten en vertellen waarom hij in de hoek staat (bij jullie dus op de gang) en ook idd een kus en knuffel en sorry zeggen en dan mag ie weer lekker verder spelen. Doet ie het weer dan maar weer terug.. Net zolang totdat ie het begrijpt. En wil ie het niet begrijpen (niet luisteren) nou dan maar weer terug. Ik ben geen joker hoor . Ze zijn hun grenzen aan het ontdekken en jij bent diegene die die grenzen aangeeft van tot hier en niet verder. Ze zijn nu volop in ontwikkeling en daar hoort helaas deze fase ook bij. Jij bent diegene die hun terug moet roepen als ze over de grens gaan want zelf weten ze die grens niet en ze gaan net zolang door totdat die bereikt is . Dus aan jou te taak om de grens aan te geven . Hoop dat ik je hiermee wat geholpen heb!
Mijn dochter was vroeg met deze fase maar hier heeft ie ook een tijd geduurt. Hier ook een grenzenzoekertje/uitdagertje. Heb een tijdje gehad dat ze praktisch op de gang woonde. Enigste tip die ik voor je heb, blijf rustig en consequent. Ik bedacht me ineens op een dag "goh, ze heeft al een paar dagen niet op de gang hoeven staan" Echt, het gaat voorbij
fase! en blijkbaar een kindje met pit/eigen wil hahahaha.. sorry.. maar tis soms idd enorm vermoeiend maar hoort er wel bij.
Consequent zijn, heldere regels, niet echt boos worden = kalm blijven (maar een boze stem opzetten helpt soms juist wel), uitleggen waarom iets niet mag (wel kort).