hallo mijn zoon van zes lijkt niet zo heel veel vriendjes te hebben. Hij ligt denk ik wel goed in de klasgroep maar ik heb niet de indruk dat het echt uit zichzelf komt ... hij krijgt bv zelden een uitnodiging om ergens te gaan spelen. Ik heb nu aan een mama gevraagd of haar zoon eens komt spelen, en ja, dat zagen ze wel zitten! maarz e zou eens in haar agenda kijken. Nu twee weken later heb ik nog steeds geen antwoord. een ander kind is "overbezet" : turnen ... en elke woe hebben ze wel iets blijkbaar. hij hoeft nu ook niet haantje de voorste te zijn maar ik wil ook wel dat hij vriendjes heeft en niet het gevoel krijgt dat hij niet leuk is. hoe loopt dat bij jullie ? nemen jullie zelf initiatief? wij wonen ook niet in een jonge buurt met veel kinderen bv.
Merk je zelf dat hij behoefte heeft aan meer vriendjes? Er zijn namelijk zat kinderen die gewoon genoeg hebben 1 bvb 1 goed vriendje/vriendinnetje, en voor de rest wel in de klas leuk mee kan doen. Ligt heel erg aan het kind denk ik, een ander is weer diep ongelukkig alsh ij niet elke dag/week ergens kan spelen. Anders een anderem oeder proberen? Of vragen hoe de juf erover denkt? Heb niet echt 'de tip ' voor je, helaas!
Dit probleem herken ik wel.. Bryan wil dolgraag met andere spelen en afspreken maar ik heb altijd het gevoel dat een ander kindje dat niet wil. Vind het zo sneu ook vind ik het sneu als ze hem om kopen met het geven van bijvoorbeeld knikkers * als jij mij jou knikkers geeft mag je mijn vriendje zijn * bryan geeft dan zijn knikkers af omdat hij dat graag wil. ik ben nu wel langzaam aan het kijken welke moeder bij welk kindje hoort en wellicht kunnen ze dan afspreken. Maar vind het wel eng om moeders te benaderen .. Ik lees dus even met je mee hier. Misschien lees ik nog goede tips
hier spelen ze bijna welke dag doordeweeks , ze hebben wel vrij veel vaste vriendjes .. Het is hier ook weleens dat een ander kindje niet kan , maar goed , zijn ze wel even verdrietig , maar andersom hebben ze bij ons ook weleens geen zin of andere dingen ....
Mijn dochter spreekt het liefst elke dag af met klasgenootjes. Ze weet op welke dagen ze mag afspreken (maandag en donderdag en eventueel vrijdag als het donderdag niet kon). Ik bemoei me er niet mee, want ze regelt haar zaakjs prima zelf. Hooguit meld ik dat xxx niet kan afspreken omdat xxx dan sport/zwemles heeft, maar meestal weten de kinderen het zelf wel. In de buurt heeft ze ook een vriendinnetje, maar die treffen elkaar meestal op straat. En een meisje van de gym speelt ze ook mee, maar dat regelen wij moeders wel, want anders komt het er niet van, wonen aan de andere kant van het dorp en zit op een andere school.dus ze zien elkaar alleen op de gym.
oohh jeetje! vindt ik best sneu! Ik heb geen tips behalve dat je gewoon de moeders moet op aanspreken en gewoon vrienden maken!! Ik zou doen hoorr!!
Mijn ventje durft niet ergens anders te spelen...tenminste het is niet echt durven, maar hij wil gewoon het liefst thuis zijn. Nu spelen er wel kindjes hier hoor, maar goed, hij zegt dus altijd heel hard nee, als iemand hem vraagt. Nu krijg je dus dat andere kindjes ook Nee tegen hem gaan zeggen. Terwijl hij geen nee zegt omdat hij niet wil spelen... Nu spreek ik andere ouders ook, en hun weten dat mijn zoontje er moeite mee heeft, en die weten dus dat het een andere aanpak vergt. Andere mama's spreken tijn aan, vragen hem voor een broodje of bieden aan dat mama mee mag. Zo langzaam aan gaat hij steeds meer bij andere kindjes spelen. Juist door contact met andere mama's te maken kan je je zoontje helpen!
Hier regelen ze het ook zelf vanaf dat ze op school zitten. Ik moet wel zeggen dat de oudste twee goed in de groep liggen en ook heel vaak worden uitgenodigd voor feestjes. Wat vindt jouw zoontje zelf? Heeft hij er behoefte aan vriendjes mee te nemen? Sommige kindjes hebben er minder behoefte aan. Het kan zijn dat het bij jouw zoontje ook zo is en daardoor in de klas niet vraagt of er een vriendje mee gaat naar huis. Ik weet niet hoe het in net geval van jouw zoontje is, ik zou de juf er eens naar vragen. Kijken met welke kindjes hij in de klas speelt en dan proberen het een beetje te stimuleren. Maar mocht het dan nog niet gebeuren zou ik het los laten, kinderen kiezen hun eigen vriendjes uit en je kunt ze helaas niet dwingen.
wilt hij dit zelf of wil jij dit als moeder zijnde ? bedoel, soms heb je kinderen die liever alleen zijn. mijn buurmeisje hier ook, soms speelt ze hier wel eens maar speelt liever alleen in dr tuin met haar spulletjes, de buuf zegt ook wel eens dat ze dat in het begin erg vond maar later kwam ze er achter dat het buurmeisje dat zelf fijner vond. anders zou ik eens een gesprek met de juf aanvragen om te kijken hoe hij in de groep ligt ?
ik laat mijn zoon het zelf uit zoeken misschien hebben heeft hij er nog geen behoefte aan ik laat het aan mijn zoon over altijd al gedaan het is wel moeilijk eigenlijk mijn zoon heeft in het begin ook nooit afgesproken duurde ongeveer 1 jaar daarna kreeg hij wel wat uitnodigingen en mocht hij ook naar feestjes het is uit zijn eigen gekomen denk dat dit ook wel bij jou zoon komt
dit is wel een van de redenen dat ik bij de school ben gaan wonen, dan spelen de meeste kindjes met elkaar al buiten in de straat of zoals bij ons op het schoolplein. Verder onderneem ik zelf regelmatig dingen en maak ook zelf vriendschappen met de mama's niet omdat onze kids elkaar aardig hoeven vinden haha maar omdat ik hun gewoon aardig vind en we gezellig kunnen beppen. En ik denk dat voorbeeld doet wel volgen en dat is ook wel zo, ik ben zelf heel makkelijk met contact leggen en onze zoon is ondanks zijn sociaal emotionele achterstand er eigenlijk ook heel goed in, hij komt alleen niet helemaal tot zijn recht altijd. Ik merk dat sommige ouders wat afstand houden omdat het een rugzak kindje is ja daar werd ik eerst verdrietig om maar nu doet me niet zoveel meer gelukkig alleen jammer bij verjaardagsfeestjes dan is ie vaak verdrietig. Hij speelt namelijk heel veel met meisjes en ja als ze dan een feestje houden nodigen ze niet altijd jongens uit.. das wel eens jammer. Dus ik ga dit jaar ook goede voorbeeld geven en nodig ALLE kids uit zijn klas uit zodat ze elkaar kunnen leren kennen en gezellig spelen, ik huur de gymzaal af (daar maken ze dan een soort apenkooi in) is megahandig!
Hoi tja, die andere mama's , daar zit het hem juist, ik heb eigenlijk niet echt een goede band met de mama's van zijn klas. Ik zie er maar een klein deel van aan de schoolpoort en de anderen zie ik zelden of nooit, ik kom zelf ook maar 2 keer per week op school. Ik heb nog eens een poging gedaan bij de mama van een ander kindje (zoon vroeg al een hele tijd of die kon komen) maar ze hadden het te druk deze week ... en er komt geen tegenvoorstel. Jammer. Het is niet dat ik het niet wil ! de klasgroep van mijn jonger dochtertje is een stuk "gezelliger" . Mijn zoon wil het dus wel zelf maar hij speelt aan de andere kant ook vaak en graag alleen .
Dat deed mijn nichtje ook, en ze gaf ook aan dat ze dat ook wel wilde, meer vriendinnetjes. Nu is mijn zus iemand met een grote vriendenkring, dus dat is het probleem niet. Wat zij heeft gedaan is haar dochter (mijn nichtje) uitgelegd, dat dat soort dingen niet vanzelf komen, dat ze daar zelf ook aan moet werken of, zoals ze dat zei "om interessant gevonden te worden, moet je ook interesse tonen in de ander"... En dus is ze daar aan gaan werken en verhip ... opeens een uitnodiging voor een verjaardag op de mat.. Nichtje helemaal blij Ik weet natuurlijk niet hoe oud je zoontje is, mijn nichtje is al wat ouder, maar op zich wel een goed uitgangspunt.
Waarom je zoon niet heel concreet vragen met wie hij vandaag zou willen spelen? Dan noemt hij een naam en kunnen jullie eventueel samen met het kindje en vader/moeder overleggen of het kan. Kan het niet die dag, dan komt er vaak wel een tegenvoorstel uit. En anders: de volgende keer weer proberen.....Misschien moet je zoontje er ook even 'achterkomen' dat samen thuis spelen wel erg leuk is en ontwikkel je dit door dat ook gewoon te stimuleren en concreet te vragen met wie hij zou willen spelen. Mijn zoontje vond dat in het begin ook wel lastig, en we hebben het een tijdje op bovenstaande manier gedaan en nu, een jaar later, onderneemt hij zelf de acties. Dat moet bij jouw zoontje misschien ook gewoon groeien. Nu ken je nog geen ouders zeg je: dat is op zich logisch. Die contacten komen vanzelf als er vaker gespeeld wordt.
je kan de juf ook vragen met welke kindjes hij op school veel speelt. dan kun je altijd je zoontje vragen of hij eens met een van hen wil afsrpeken. dan kan jij weer die moeder benaderen. Onze dochter vond spelen vooral erg spannend. Nu zou ze elke dag wel willen.
Hier speelt dochterlief veel met kindjes waar ik de ouders van ken.. (al is het maar van het schoolplein) Of ze zegt "mam, ik wil bij die of die spelen.. Kun jij met zijn/haar mama even praten" Dus dat doe ik dan braaf en dan komt ze daarna vragen of ze daar mag spelen. Maar ze gaat nu sinds september naar school en is nog nooit uitgenodigd voor een feestje en wordt zelden tot nooit gevraagd om ergens te spelen. Vandaag voor het eerst in maanden weer... En dat meisje zit niet eens in haar klas. En terwijl ze daar speelde heb ik lekker in de tuin thee gelurkt me te papa van het meisje. Gezellig voor alle partijen