Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil. Heb wel vaker topics geschreven en door jullie steun ben ik steeds weer overeind gekrabbeld. Waarschijnlijk wil ik dat nu weer proberen. Voel me echt een beetje verslagen op het moment. Na mijn bbz hebben we drie jaar moeten wachten op de volgende positieve test. Dit werd een miskraam. Een maand later weer een positieve test, wéér een miskraam. Maar de ronde daarop moest het toch eindelijk wel goed gaan dacht ik. Positieve test, liepen mooi op.. weer bloeden, dus weer een miskraam. Ongeveer 2 weken geleden ging mn hcg van 700 binnen 2 dagen naar 530. Opgelucht, hcg zakte in ieder geval mooi zelf. Tot ik vorig weekend met veel pijn in het ziekenhuis kwam. Hcg is in 10 dagen hetzelfde gebleven was de boodschap. Morfine mee en kom maandag maar terug. Maandag hcg 590, gestegen dus en niks meer in baarmoeder. Tja dat wordt óf een kijkoperatie en de kans dat je enige eileider beschadigd of verwijderd moet worden is aanwezig, of een chemo kuurtje met alle ongemakken van dien (plus het feit dat ik al 2 jaar chemo heb gehad ivm kanker).. Steeds wanneer ik denk dat de pijn niet erger kan, kan het erger. Ik weet niet wat ik moet doen. Steeds meer mensen in mijn omgeving zeggen dat ik moet stoppen. Dat mijn lijf duidelijk aangeeft dat het niet meer gaat lukken. Maar het idee dat de babykamer leeg blijft kan ik niet verkroppen, mijn liefde voor nog een kindje is zo groot. Ik wil niet dat mijn meisje enig kind is. Ik wil nog 1 keer een kleintje knuffelen, ruiken en liefde geven. Nog 1 keer alles mee mogen maken. Wat moet ik doen. Ik weet het niet meer.
Wat een heftige tijd! Ik heb helaas geen advies maar wilde je even een dikke knuffel geven! volg je gevoel en laat je niet teveel beïnvloeden door wat andere zeggen. Jullie moeten zelf vrede hebben met de keuze die gemaakt wordt. En dat kunnen jullie alleen zelf doen.
Jeetje wat heftig en ontzettend klote voor je en dan telkens even blij worden gemaakt voor het weer van je wordt afgenomen. Ik snap heel goed dat je nog een kindje wil! Is het een optie om een paar maanden je lijf even rust te geven en dan weer te proberen? Een gyn zei tegen mij (ondanks dat het bij heel veel vrouwen wel goed gaat) dat ik het beste toch een ronde kan wachten na miskraam omdat de kans op een nieuwe mk anders iets groter is. (een andere gyn zei dat dat niet uit zou maken maar voor mij klinkt het niet heel gek). Ik zou vooral naar jezelf luisteren jij weet wat je nog aan kunt en zo te horen ben je nog niet klaar om de handdoek in de ring te gooien. Veel sterkte
Wat anderen zeggen is niet belangrijk. Wat wil jij? Wat wil je man? Als jullie deze reis nog niet willen afsluiten dan moet je dat niet doen, als jullie of 1 van jullie dat wel wil moeten jullie dat samen besluiten. Het is jullie leven, jullie geluk en jullie verdriet. Dikke knuffel!
Wat in je hoofd zit kun je met argumenten nog ompraten. Wat in je hart zit niet, daar heb je je antwoord denk ik.. en heeft een ander niets over te vinden. Ik heb altijd het gevoel; het hoeft niet nú. Maar ik moet weten dat het óóit gebeurd. Als iemand me zou vertellen; je raakt over 3 jaar zwanger en krijgt een baby is het ook prima. De onzekerheid wanneer, maakt dat het nú ook moet. Maar misschien wel even rust nemen voor jezelf is wel een idee? Je lijf weer je lijf laten zijn. Emotioneel moet het ook te verwerken zijn.. Heel veel sterkte! X
Wat een geschiedenis, jullie hebben zoveel meegemaakt! Ik hoop dat het zonnetje snel mag gaan schijnen! Heel veel sterkte!
Ik wil jullie allemaal zo erg bedanken voor jullie lieve woorden en dat ik vooral moet kijken wat wij willen, niet wat anderen zeggen. Helaas lig ik op dit moment in het ziekenhuis, dat was ook mijn reden voor mijn late reactie. Gisteravond is met spoed mijn laatste eileider eruit gehaald. Heb nog een foto mogen zien van het kleintje wat zich verkeerd had ingenesteld. Ik voel mij op dit moment zo gefaald. Niet meer vruchtbaar... Ik hoop dat wij in een paar maanden mogen starten met ivf en dat het ons dan uiteindelijk nog gegund mag worden op die manier. Nogmaals bedankt iedereen. Jullie woorden doen mij goed.
Jeetje.. heel veel sterkte! En i kj ga heel hard voor je duimen dat ivf jullie een mooi wondertje gaat geven
Wat heftig meis. Heel veel Sterkte gewenst. Hebben ze nog ooit een verklaring kunnen geven voor de 2 bbz (aangezien je hsg goed was)? Of de miskramen? Dikke knuffel.
Heel veel sterkte! Dikke knuffels!!!! Ik wens je een voorspoedig lichamelijk en mentaal herstel en alle krachtven wijsheid in het ivf traject over aantal maanden. Liefs
Ze denken dat mn eerste eileider niet goed aangelegd is geweest maar de tweede was eigenlijk gewoon goed. Kan beschadigd zijn geraakt bij de eerste operatie maar ze weten het niet zeker. Ik heb zelf nu het idee dat de vorige twee miskramen ook verkeerd hebben gezeten omdat de pijn op dezelfde plek steeds kwam toen het mis ging. Bij de tweede mk zelfs op eerste hulp gezet en omdat ik echt ervan overtuigd was dat het in mn eileider zat. Uiteindelijk is het misschien dan maar beter dat we door kunnen gaan naar ivf. Geen angsten meer op gebarsten eileiders.. Iedereen bedankt voor jullie steun. Super lief! Heeft iemand een idee hoe lang je moet wachten na operatie om te kunnen starten met ivf?
Jeetje wat een pech en verdriet! Hopelijk gaat alles goed komen met ivf en mag jullie wens nog uitkomen. Ik ga voor je duimen
Valt mij nog mee hoor! Ik was al bang dat het een half jaar tot jaar zou gaan duren dus als het 6 weken is kan ik even bijkomen en genezen en er weer voor gaan. Bedankt!
Dank je! Lief van je! Ik plaats ongetwijfeld in de loop van tijd weer berichten wanneer ik met ivf ben begonnen. Hopelijk snel geluk!