Iedere keer als ik naam zie, denk ik; toch niet weer he Heb het zo met je/jullie te doen. Al die heftige gebeurtenissen. Kan me voorstellen dat je het af en toe even van je af moet schrijven! Ik wil je heel veel sterkte wensen, ik hoop dat je man met iemand er over kan/wil praten, en dat jullie dit samen een plekje kunnen geven. Hele dikke digi-knuff!
logisch dat je geschrokken bent hoor!! Het is ook allemaal niet niks dat jullie in de schoot geworpen wordt. Hopelijk gaat je man snel naar de psycholoog en lucht het hem zo op, kan hij echt een plekje vinden om het te verwerken. Zou nog wel willen zeggen, let ook goed op jezelf, je gedachten zijn natuurlijk bij Lenthe en nu je man ook, maar jij bent er ook nog he??? Niet dat jij straks instort als je man er weer bovenop is. sterkte meid!!!
Ah meis wat zullen jullie geschrokken zijn! Leef ontzettend met jullie mee en hoop dat je man toch de stap gaat zetten naar een psycholoog.....het is zo belangrijk om je te uiten. Heel veel sterkte!
krijg gewoon tranen in mijn ogen ,, het verlies al maar dat je man zo van streek is en dat het zich dan zo uit. zou ook helemaal in paniek slaan. hoop dat het snel beter gaat met hem, en geestelijk weer snel er tegen aan kan of het op zijn tempo kan verwerken. en gewoon bellen hoor als je het niet vertrouwd, misschien kunnen ze hem beter een rondje geheel lichamelijk even onder zoeken. mijn moeder heeft ooit een aanval gehad, niet het zelfde maar ook een soort hevige paniek, stress aanval zij is zeker 6 maanden niet meer de moeder geweest die ik altijd heb gekend. xxjes fems knuffel voor jullie beide
Meid, meid, meid, alsof jullie nog niet genoeg mee hadden gemaakt! Wat een schrik zeg! Het is vreselijk om iemand waar je veel van houdt zo te zien. Het voelt ook zo machteloos. Geef hem de ruimte en tijd om dit een plekje te geven en sta achter hem. Dat is het enige wat je kan doen. Oja, vergeet vooral niet ook heel goed voor jezelf te zorgen. Ik vind het prachtig om te lezen dat er zoveel meiden hier in gedachten bij jullie zijn. Hier brandt ook een kaarsje voor jullie!
Jeetje krijg er gewoon kippevel van... Ik hoop dat het beter gaat meis. Die hoofdpijn is vast spanningshoofdpijn. Het lichaam is een raar ding in tijden van stress.
L4ever@ Lieverd wat lees ik nu?? brr als of er nog niet genoeg op jullie pad is geweest!! Hoe gaat het nu lieverd? manlief zegt tegen mij dat jou mannetje echt wel hulp moet zoeken anders gaat ie er onder door!! Sorry meis dat ik nu pas reageer ik was in het stadion bij fc. Een vreselijke dikke knuf voor jullie
ik heb dan het geluk dat ik dat zelf niet zie maar ik doe dit zelf.... ik kan niet met stress omgaan en ben dan 'gewoon' even weg (val flauw of in diepe slaap!).... heb er hulp bij gehad en nu is het veel minder! hij moet idd echt proberen er met iemand over te gaan praten (maar goed dit zul je zelf ook weten!)! Hoe gaat het nu met jou?
Wat een vreselijk verhaal. Ik ben nog niet zo lang actief op dit forum maar ik zie wel dat jullie een vreselijke tijd achter de rug hebben en nog steeds doormaken. Ik kan niet heel veel voor je doen helaas maar wil je heel veel sterkte wensen.
Ach lieverd, het houdt niet op...ik wil jou en je man heel veel sterkte wensen. Als je het niet vertrouwd gewoon weer de HAP bellen hoor! Ik hoop dat je man snel een beetje opknapt en dat jullie er samen over kunnen praten. Sterkte meid
Hier iemand die in een soortgelijke situatie heeft gezeten, goed dat ie toch t pilletje heeft genomen, misschien is t iets om contact op te nemen met de crisisdienst van ggnet , ik wilde toen ook niet gaan maar mn vriend heeft me gewoon meegenomen en hoewel ik t in eerste instantie niets vond heeft t toch wel geholpen. Sterkte!
Ja, soms moet ik ook echt even nadenken voordat ik iets ga schrijven hier. Dan denk ik: ze zullen me zo onderhand wel een zeur gaan vinden. "Heb je haar weer met haar zielige verhalen!" Maar het voelt altijd zo lekker om je verhaal hier kwijt te kunnen en er reacties op te krijgen die je weer tot steun zijn in alles... Dus dan zet ik dat gevoel weer van me af, dat mensen me een zeur zouden vinden. Het valt ook allemaal niet mee hier.
Dat klopt, ik ben er zelf ook nog. En ik zag dat iemand anders ook vroeg hoe het met mij gaat.... tja gek genoeg dus eigenlijk naar omstandigheden best wel goed. Soms schiet ik vol, bij kleine dingetjes die met Lenthe te maken hebben, bij liedjes die ik hoor, of mensen die lieve, troostende dingen tegen me zeggen, maar ik ben nog niet zo ontploft als mijn man, en misschien komt dat ook wel helemaal niet. Mijn man is geen prater en praat met niemand over zijn verdriet, en ik juist wel. Als ik mij rot voel dan bel ik iemand op. Dat lucht enorm op. Dus hoop dan ook echt dat mijn man ook in gaat zien dat hij moet gaan PRATEN. Nu snap ik waarom praten zo belangrijk is. Je lichaam kan rare dingen gaan doen.
Hij is sinds een uurtje of zo weer uit bed en het pilletje heeft aardig zijn werk gedaan, hij is flink gekalmeerd en een beetje uitgerust. Wel heeft hij nog hoofdpijn. Toen ik hem vertelde dat hij vanmiddag zo raar deed, toen had hij dat zelf dus geeneens door... Hij wist dat niet meer. Vreemd he.
Verstandig dat hij het pilletje toch heeft ingenomen. Het lijkt wel te klinken als een flinke migrainne aanval, dat kan ook komen door stress. Maar goed kan wel van alles bedenken natuurlijk, het is in ieder geval een duidelijk singaal van het lichaam. Nogmaals een dikke knuffel............ene nee je bent zeker weten geen zeur, is alleen maar fijn dat je hier je verhaal kwijt kan