Ik moet morgen zelf even langs de HA dus ik ga het meteen voor hem in werking zetten, dat er gauw hulp komt.
Jeetje meid wat heftig !! Heel veel sterkte...weet jammer genoeg hoe moeilijk het is en het enige wat mij hielp was mijn emoties op papier zetten. Erover praten kon ik toen niet.Is inmiddels alweer 22 jaar geleden en ja het slijt wel wat en praten gaat nu wel goed maar pijn doet het nog steeds. {{{Dikke knuffel.}}}
succes vandaag bij de huisarts. Ik hoop dat die iets voor jullie kan betekenen. Ik vind je geen zeur hoor!
jeetje wat eng! ik kan begrijpen dat je moet bijkomen van de schrik! ik wil jou en je man heel veel sterkte wensen de komende tijd... Liefs, Miss C
Wat een rottijd maken jullie mee zeg! Hoeveel kan een mens hebben? Hoop dat je man snel met iemand kan gaan praten, alleen de stap nemen is erg moeilijk! Heel veel sterkte voor jullie beide!
We hebben vanmorgen bij de HA een afspraak gemaakt voor morgenmiddag. Dus hoop dat hij snel terecht kan bij een psycholoog. Het gaat sinds vanmorgen ineens een stuk beter. Hij heeft alleen nog wat hoofdpijn. En zijn gedrag is dag en nacht verschil.
jeetje.. !! ik schrik hier wel van .. ! ik hoop dat het beter gaatr nu met je man.. en dat hij erover gaat praten !! heel veel sterkte
het zit jullie ook niet mee zeg!!! wat een ellende! gelukkig is het "maar" een emotionele reactie en niks fysieks. kan er zinnig woord over zeggen, maar heel veel sterkte!!!
Bedankt allemaal! @ Marnat, thanx. Ja zal wel weer even moeilijk worden morgen vroeg, gepaard met emoties denk ik. Hoop dat ze iets gevonden hebben.
Gelukkig gaat het al wel wat beter met hem! En knap dat hij zelf ook de stap naar de HA durft te nemen, mannen kunnen daar toch een bepaalde trots in hebben. Knuffel voor jullie!
wil je een hele dikke knuffel voor morgen geven . en fijn dat je man toch naar de dokter wil. en jij trek jij het nog wel . groetjes san84
Ik hoop het ook meis want dan kun je het een plekje geven! hoe lastig dat ook is. Ik moet morgen vroeg werken. Hoor ik het van je ben wel benieuwt!
Het is net of ik mijn eigen verhaal aan het lezen ben. Heb precies hetzelfde als jouw man gehad 2 weken na mijn bevalling. Spoedkz, veel bloed verloren, zoontje maar 1470 gram. De neuroloog zei dat ik een tia had gehad maar heb dat nooit geloofd. Misschien stom van mij maar er is geen bewijs voor gevonden. Niks op de mri en ct scan, niks in het bloed enz. Mijn huisarts zei ook dat alles er uit kwam op dat moment en heb dat ook altojd gedacht. Nu lees ik dus dat meerdere mensen het idd ook hebben. Ik zit alleen wel aan de bloedverdunners voor de rest van me leven. Ik wens jullie veel sterkte en erover praten helpt inderdaad!