Heel herkenbaar! Als je me nu vraagt hoe lang ik zwanger ben, moet ik echt nadenken (lang leve de banner hier op zp anders zou ik het helemaal niet weten) en de tijd lijkt zo snel te gaan. Ik heb nog bijna niets gekocht, al is dat ook vooral omdat ik bijna niets hoef te kopen en omdat ik vind dat ik nog zeeën van tijd heb, anders heb ik straks niks meer te doen Soms voel ik me wel een beetje schuldig naar deze baby toe.. net alsof ik hem helemaal niet belangrijk vind ofzo? Herkent iemand dat? Natuurlijk is dat helemaal niet zo!! Maar dat schuldgevoel is er wel.
Heel herkenbaar. Nu ik vandaag de 20 weken echo heb gehad ga ik wel even shoppen binnenkort. Ik heb gewoon wat minder haast wetende dat het allemaal wel op tijd afkomt
Ja dat heb ik ook wel (gehad), maar dat gaat wel beter naarmate de zwangerschap vordert en ik niet meer om de baby heen kan, letterlijk . Het helpt mij ook af en toe echt even bewust met deze zwangerschap bezig te zijn door in mijn zwangerschapsdagboek te schrijven of zoals laatst alle kleertjes op te vouwen en het bedje op te maken....merk dat ik daardoor geestelijk ook meer bewust wordt van het kindje en dat ze binnenkort toch echt geboren gaat worden. Maar het is zeker heel anders dan bij de eerste.
dat zou ik ook even zeggen haha we moeten veel dingen doen kinderkamer maken de jongens hun kamer is net af zo ook een kinderwagen/maxicosi/ badje etc opnieuw aan schaffen dit hadden we namelijk al weg gedaan mijkennen gebeurd dit alles pas bij 30 weken
Ik heb gister maar eens een box besteld haha (andere was stuk), en de pampers zijn ondertussen ook binnen dus ben aardig op weg..
Hier was zelfs voor mijn moeder de 2e zwangerschap van mij 'anders' Bij de 1e wist ze precies hoeveel weken ik zwanger was enzo. En bij de 2e vroeg ik aan mijn moeder of onze dochter naar hun toe mocht komen als de bevalling ging beginnen.... Zegt mijn moeder "ben je dat nu al aan het regelen? Is dat niet wat vroeg?" Ik was toen 40+5 dagen Ze schrok ervan
Hier ook wel een beetje hoor.. Ik merk dat ik van die fases heb..! Ik mijn hoofd moet alles af, maar het lukt me heel vaak ook niet om me er toe te zetten. Heb natuurlijk door de eerste die rondkruipt ook veel minder tijd en energie..!
Ik ben er wel minder mee bezig en m'n omgeving (op naaste familie na dan) duidelijk ook. Bij m'n dochtertje kreeg ik ontzettend veel kaartjes, nu heb ik er geloof ik 4 ofzo.. dat vind ik wel jammer. Ik denk dat ik er zelf minder mee bezig ben omdat je er al 1 hebt rondlopen die ook haar aandacht vraagt en dan "vergeet" ik wel eens dat ik zwanger ben. Ik ben me er minder bewust van eigenlijk. Nu weet ik sinds het weekend dat we een zoon krijgen, dus ben met shoppen wel los gegaan en nog lang niet klaar, haha, dat komt dus wel goed.
Ben er nu ook minder mee bezig en ik heb zelfs op het nieuws op 1 na slechte reacties gekregen. Dus denk ik maar :beebj mama houdt WEL van jou. Stomme familie
Heel herkenbaar. Bij de eerste vanaf 20 weken alles gehaald, en met 30 weken was alles helemaal klaar. Nu pas met 36 weken was de kamer klaar (en volgens mij hadden we toen ook pas het eerste pakje uitgezocht). De vluchttas staat ook nog maar voor de helft klaar (alleen een boek, onderbroek en legging zitter erin). Na de 36 weken beseften ik dat het ook wel fris was om even de bekleding van de cosi te wassen. Dus ook nog maar even gewassen.
Allemaal erg herkenbaar, ik hoop na de echo wat bij te trekken Aan de andere kant, kan ik het gelukkig veel meer loslaten. Bij de eerste werden wij voor het eerst papa en mama, ook alle opa's, oma's, ooms en tantes werden 'geboren' bij de geboorte van onze dochter. Dus dat verklaart voor mij wel een beetje waarom iedereen er zo mee bezig was. Mijn moeder heeft trouwens al wel een mobiel gegeven, dus die is er wel druk mee En mijn dochter wilde ook sokjes kopen voor de baby toen zij nieuwe sokken nodig had, dus die is er ook lekker mee bezig Ach het komt wel, alleen dat shoppen niet, ik heb bijna alles nog...