Nee hij kreeg op dat moment zijn zin niet, en dreef ons tot wanhoop op dat moment. Maar loslaten in een drukke winkel ging ook niet en dat was de bedoeling naar zijn mening.
Wat is dat nou voor regel? Oke geen pijn en niet geschrokken dan mag je niet huilen. Sorry maar dit is echt not done. Als kinderen willen huilen dan mogen ze huilen, dan is er een oorzaak en die zoek je. Als bij jou de regel is bij huilen naar bed? Dan zou ik nooit weer durven huilen. Ik snap ook niet dat je dit aan je gastkinderen voorlegt.
Als je nu niet ophoudt met huilen dan ben je dus moe en ga je naar bed. Het kind wil niet naar bed en stopt dus met huilen. Het is chantage of manipulatie, hoe je het ook wilt noemen.
Sorry maar dit vind ik wel een hele vreemde gedachte...als je huilt ben je moe ( want je hebt geen pijn of bent geschrokken) Zo zijn er toch nog wel heel veel andere dingen waarom kinderen kunnen huilen...
Ah ok. Ik heb geen driftkikker dat scheelt, maar als hij echt iets in zijn hoofd had, dan probeerde ik dat wel. En gaat het dan niet, dan kan je daar de volgende keer weer aan refereren.
Pfoe, ik zou jou niet als gastouder willen voor mijn dochter. Vind dat niet kunnen hoe je dit aanpakt. Wel dat je ze hun rust gunt als ze moe zijn maar niet met die discussie er aan vooraf. Bed hoort rustpunt te zijn en geen strafplek. Mijn dochter heeft wel eens gehuild of vervelend gedaan in de supermarkt maar gelukkig geen driftbui. Is ook snel af te leiden, ook thuis bij boosheid/verdriet.
Nou, onze kleine man voldoet wel aan bovenstaande regel. Maar ja, hij is nog klein en héél erg tevreden. Hij krijgt gewoon alles wat hij wil hebben en is eigenlijk nergens verdrietig om. Wanneer hij gaat dreinen/jammeren dan is hij inderdaad moe en gaat hij op bed. Ik mag alleen hopen dat hij daar woorden voor in de plaats gaat krijgen tzt Raar maar waar, wanneer ik (te) moe ben, ga ik soms ook huilen - om niks, haha. Als hij wat ouder is, heeft hij vast wel andere dingen om verdrietig over te zijn, maar dat is meer als ik ook echt grenzen moet gaan stellen en opvoeden, lijkt me. Daar is momenteel nog geen sprake van.
Hij was toen 14 maanden geloof mij dan is er nog geen refereren aan Maar inderdaad nu negeer ik het gedrag meestal want negatieve aandacht is ook aandacht. En ooit, ooit komt alles goed en kunnen we met hem communiceren (hopen we ) Alleen wat hij in zijn kop heeft gaat er niet meer uit en op dat moment zette hij alles op alles om uit dat winkelwagentje te mogen tot aan breath holding spells aan toe.
Ik dacht dat ik de enige was die het raar vond blijkbaar niet kinderen huilen idd om ook andere redenen. Als je huilt ben je moe en moet je naar bed. Vind het ook maar apart.
Zwaar! Probeer wel altijd uit te leggen waarom iets beter is van niet. Ze begrijpen meer dan je denkt!
Uhh ik heb niet gezegd dat ze niet mogen huilen! En er word altijd gepraat en altijd naar de oorzaak gezocht. Boos zijn mag, hysterisch zonder andere reden dan je zin niet krijgen mag niet. Als een kind moe is dan knapt het toch echt het meeste op van even slapen.
Dat probeer ik ook hoor Maar helaas als die scheepstoeter afgaat kom je er niet meer bovenuit Ach ooit als hij 18 is zal hij er wel mee gestopt zijn toch???
Dochter 1; pittig, druk, aanwezig, duidelijk qua bedoelingen en wensen. Dochter 2; teruggetrokken, op de achtergrond, binnenvetter. Wie verwachten jullie jankend op de vloer van de appie heijn? 1? Fout. iedereen zei vanaf haar geboorte dat zij de lastigste van de tweeling zou gaan worden. En dat dachten wij ook gezien madammetjes karakter. Maar... Als zij snoep wil dan wil ze snoep. Als ik zeg dat ze niet krijgt dan is ze even boos, loopt met dr armen over mekaar en een nors koppie door de paden achter de kar aan en negeert mij tot we de winkel uit zijn, om buiten met een engelkoppie te zeggen dat mamma heeeeeel lief is en het haar spijt dat ze eventjes niet blij was en dat madam wel heel heel heel graag een zojuist gekocht ijsje wil bij thuiskomst. Prachtig. 2 daarentegen hoor je de hele dag niet, je moet haar echt bezighouden anders zit ze gewoon alleen met een boekje. Maar op het moment dat ZIJ snoep wil en ik zeg nee, dan staat de appie op zn kop. En zij blijft heeeeel lang boos. De hele middag, avond, volgende dag. En nu hebben we nummertje 3, exact als 1 qua karakter. Ben heel benieuwd wat voor typje dat zal worden, ergens kan ik niet wachten, vind het ZO prachtig die verschillen....
Mijn dochter is een pittig meisje met een sterke wil, de keren dat ze haar zin probeerde door te drijven met een gilbui heb ik haar apart genomen in een hoek en gezegd dat ik verwacht dat ze zich gedraagd omdat we in de supermarkt zijn. Tot nog toe heeft dit gewerkt. Ik heb niet zo zeer een hekel aan gillende kinderen, ik heb een hekel aan gillende kinderen die de hele rondgang door een winkel gillen, rennen en klieren, vervolgens tig keer gecorrigeerd worden om vervolgens bij de kassa alsnog hun zin te krijgen. Wat heeft zo'n kind geleerd? Dat het door tig keer te gillen, klieren en rennen uiteindelijk alsnog hun zin krijgen.
Waarschijnlijk al eerder , bij mijn zoontje scheelde het veel toen hij beter kon praten, die driftbuien met hysterisch gekrijs, namen toen ook snel af.
Eens! Wees dan consequent. OF nee, OF ja. En als het nee is dan blijf je dat rustig maar duidelijk herhalen. Maar verander gewoon niet van mening, zo'n kleintje leert er niks van, raakt ervan in de war en zal volgende keer weer krijsend door de winkel lopen want vorige keer hielp dat ook om TOCH dat chocolaatje te krijgen bij de kassa.