Geloof mij, afleiden werkt niet hier. En negeren in een supermarkt is niet echt een optie, zodra ik met hem de andere kant opkijk is hij weg (ik neem hem dus niet heel vaak mee boodschappen doen, alleen als ik de tijd heb en het rustig is).
Maar dat kan en hoeft niet in elke situatie. Het is helemaal niet erg als een kind leert dat hij/zij even moet wachten. Dat moet je tenslotte vanaf je 4de ook. Sorry hoor, maar ik vind dus dat je hier verwende kinderen van krijgt. Mijn kinderen leren dat als mama bezig is, ze even moeten wachten. Dat heeft niks mt "uitkomen" te maken, maar met normaal fatsoen dat mama niet meteen alles uit haar handen laat vallen.
Maar denk je dat ik dan lekker mn boekje uit lees oid? Wanneer ik met de andere twee bezig was (douchen oid) dan moest hij gewoon even wachten. Ik ken hem en weet dat hij als baby panisch kon doen wanneer hij weer honger had en dat vind ik geen reden om alles en iedereen te laten vallen. Bovendien ook niet eerlijk naar mijn andere twee kinderen destijds (mijn andere zoontje was 1,5 bijv, dochter 3). En dat zal met deze baby net zo zijn. Ondanks dat de oudste twee aardig zelfstandig zijn moet ik ook gewoon hun tanden even goed poetsen, haren wassen en dat keer 3. Dat kost gewoon tijd en ze hebben ook recht op verzorging en aandacht. Dus ja, als ze me nodig hebben ben ik er.. maar niet voor alles ala minute omdat ze huilen.
Oh met negeren bedoel ik: In het karretje zetten en verder er niet meer op in gaan. Ik ben niet zo dat ik mijn kind laat liggen in de winkel Dat vind ik zo slecht.....
Tuurlijk, maar jouw normen en waarden veranderen niet per kind, die blijf je hoe dan ook doorgeven. Jij voedt op metk een bepaald idee hoe jij je kinderen graag zou zien ( beetje vreemd omschreven misschien), dat doe je volgens dezelfde normen en waarden, maar aangepast aan het kind. Je kunt op die manier heel veel invloed hebben, maar over 20 jaar heb je waarschijnlijk nog steeds 2 heel verschillende kinderen met heel verschillende karakters, dat is wat ik probeer te zeggen. Je kunt heel veel met opvoeding, maar niet de kern van iemand veranderen mijn inziens,
Ja mijn oudste is precies hetzelfde..wij wonen maar in een tussenwonimg, dus niet supergroot, maar die moet je echt voor je hebben..in haar ogen kijken en dan kort en duidelijk de boodschap overbrengen. Roepen vanuit de keuken (een meter verderop) werkt dus echt niet.
Zooooo bekrompen die mensen die denken dat omdat hun kroost bepaalde dingen niet doet, dat het PUUR door hun opvoeding komt.. PLEASE....
Ik denk juist dat het wel degelijk scheelt en vind het juist heel belangrijk om bij een kleine baby zoveel mogelijk direct in te gaan op de behoeftes. Dat is voor mij de basis.
Nee dat kun je zeker niet en dat zou ik ook niet willen. Ik ben blij dat ze zijn wie ze zijn. Maar bepaalde grenzen gelden voor beiden en o.a. dus we worden niet hysterisch als we onze zin niet krijgen.
Je pakt nu wel 2 uitersten: Laten huilen en laten uithuilen is wel even iets heel anders. En trouwens...van mijn kraamverzorgster kreeg ik destijds ook de tip om de oudste voorrang te laten hebben op de baby. Dit juist om jaloerse gevoelens te voorkomen. (zie je wel, mama vindt de baby het liefst)
Ik trek die grens ook en werkt prima voor de oudste 2, niet voor de jongste. Die wordt wel hysterisch, ik accepteer dat niet, maar hij wordt het wel. Dat verandert met de tijd wel, als hij door begint te krijgen dat het niet acceptabel is, maar niet alle kinderen pakken alles na 1 keer op.
Dan had de kraamverzorgster het fout in mijn ogen. De oudste kun je uitleg geven en de baby niet. Jaloezie is normaal en daar kun je de oudste mee om leren gaan. Laten huilen en laten uithuilen zijn niet twee uitersten. Lees er maar meer over dan weet je dat huilen überhaupt stress veroorzaakt. En dat stresshormonen slecht zijn voor de ontwikkeling is een feit!