Precies, en hierdoor komen in Nederland sommige mensen niet op de IC (en zullen overlijden) die in bijvoorbeeld Italië wel op de IC zullen komen. Door hun onderliggend lijden en/of hun leeftijd zullen zij niet of nauwelijks opknappen en dus lang op de IC liggen. Daarmee verhogen ze de druk op de gezondheidszorg. Ik werk in een verpleeghuis en bij ons wordt elke paar maanden met elke bewoner en/of zijn/haar familie besproken hoever we nog gaan bij ziek worden, is naar het ziekenhuis gaan nog zinvol, gaat het nog meerwaarde hebben? En heel veel ouderen kiezen er zelf voor om geen toeters en bellen meer te willen maar alleen pijnstilling en comfort.
Ze hebben geheid ook mensen zitten die prima de weg weten met dit soort regelingen of hebben dat uitbesteed aan een partij die niets anders doet dan dit soort dingen (extern salarisadministratie). Waar een mkb'er verdwaald in de formulieren en allicht her en der struikelt over bepaalde termen hebben zij alles al verwerkt en ingestuurd. Ik had als salarisadministrateur destijds een compleet geautomatiseerde straat ervoor gebouwd, als mkb'er met 1 loonadministratie is dat gewoon niet rendabel.
"Is die financiële en maatschappelijke prijs die we betalen het eigenlijk wel waard voor het aantal levens dat we hiermee (mogelijk) redden?" Dat is een belangrijke vraag, maar die kan pas goed na de crisis beantwoord/ becijferd worden. Wat is de schade versus hoeveel is een mensenleven waard (tussen de 2- 7 mln dollar)? zie https://dekennisvannu.nl/site/artikel/Hoeveel-is-dat-eigenlijk-waard-een-mensenleven/8612 Ik doe er nog een schepje -wat betreft context- bovenop; deze crisis is misschien de eerste van meerdere in de toekomst. Ik denk dat uitbraken van ziektes een natuurlijk (statistisch) gegeven is gezien de gigantische wereldoverbevolking. Er zijn nog 5-6 bekende virusfamilies die potentieel kunnen overspringen op mensen. Dan is een evaluatie van deze crisis (niet alleen van de effectiviteit van de maatregelen, kosten/baten, risicoanalyse, maar ook verbeteringen bijvoorbeeld noodzaak van nationale zelfvoorziening in beschermingsmiddelen en de ontwikkeling van vaccins niet aan de markt overlaten) en een voorbereiding op de volgende uitbraak van een pandemie ontzettend veel waard. Dan zullen we beter voorbereid zijn. Het zal politiek niet te verkopen zijn om "niets te doen", ook niet met een onderbouwing van cijfers. Deze crisis is een pijnlijke maar zeer waardevolle les. Aziatische landen die SARS hebben meegemaakt waren veel beter voorbereid. Deze mensen conformeerden zich veel sneller aan de maatregelen, is dat cultuur of is dat ervaring?
Deze discussie wordt al vanaf het begin gevoerd hoor, zeker niet onbesproken. Trump riep vandaag nog dat hij "het virus zat is, want de medicijn moet niet meer schade brengen dan de ziekte zelf". Maar wat we niet moeten vergeten is dat dit virus zeer besmettelijk is. Als je ervoor kiest om niks te doen moet je rekening houden met een infract van de zorgsector. Op dit moment is de schatting dat Covid zonder maatregelen ongeveer 60-70% van de bevolking raakt, 15% daarvan moet in het ziekenhuis. En aangezien het zorgsysteem absoluut niet uitgerust is voor xulke aantallen gok ik dat sterftepercentage tussen die 10-15% zou zijn, en niet tussen 1-3% We moeten beseffen dat nu vooral ouderen en zieken sterven omdat jongeren wel gered kunnen worden op de IC. Maar bij uitval van een groot deel van het zorgpersoneel en overbezetting van de IC-bedden is maar de vraag hoe het dan zou lopen. Chinesen gingen niet voor niks als dollen ziekenhuizen uit de grond stampen.
Komend weekend komt pas het effect van de maatregelen " geen handen schudden". Eerlijk gezegd verwacht ik daar niet zoveel van, want toen bleven mensen zich nog massaal verplaatsen en samenkomen, en zaten ook hutje mutje op elkaar. Volgens mij gingen toen nog steeds een groot dancefestival en een grote beurs door in Amsyerdam. Effecten daarvan moeten ook nog komen...
Ik sta hier de laatste tijd heel erg bij stil. Komt ook door mijn dochter van 10. Haar ultieme levensdoel is bij Greenpeace werken, en zij is nu helemaal gefascineerd door al het nieuws over de positieve effecten van de maatregelen op de natuur. Ik hoop met heel mijn hart dat we een les hieruit leren: meer bescheiden worden, minder gaan consumeren en reizen, een stapje terugdoen en de natuur meer ruimte geven. Maar ik ben er bang voor.. En je laatste deel vind ik ook fascinerend, hoe dit virus werkt: jongeren worden weinig getroffen, de natuur krijgt ruimte om zich te herstellen. De wereld wordt "opgeruimd" ten goede van de nieuwe bewustere generatie..
Dat was pas een week later, toch? Scholen zijn pas vorige week dicht gegaan. Gisteravond zei de IC-arts van EKZ bij Jinek dat de ziekenhuizen pas komend weekend effecten moeten zien van de allereerste maatregelen. (Zij komen achteraan in de besmettingsproces)
Heel mooi verwoord want dat zie ik ook steeds weer voorbij komen. ik vind dit, ik vind dat, ik vind zus en ik vind zo. Als mijn schoonvader die 80 jaar is het corona krijgt dan gaat die dood en dat is erg maar ook dat hoort bij het leven. Dat mijn meervoudig gehandicapte schoonzus nu voor maanden op een woongroep wordt opgesloten dat moeten we gemakshalve maar normaal vinden want ja dat zijn nu eenmaal de maatregelen en daar moeten we met zijn allen maar doorheen. Dat ze daar volledig zal wegkwijnen en doodongelukkig wordt omdat ze niet meer om de week een nachtje naar huis mag dat moeten we gewoon accepteten want we willen alles en iedereen redden en dit voorbeeld is nog maar het puntje van de ijsberg aan eenzaamheid, kwelling en depressies die door deze mastregelen gaan ontstaan. Fijn als je lekker in je eigen huiselijke en veilige cocoon kan wegkruipen en je je zelf als mensenredder op de borst kan kloppen maar wellicht is het tijd om eens verder na te gaan denken wat een enorme impact dit op alles en iedereen heeft en het niet enkel vanuit je eigen zienswijze en je eigen ik te beredeneren.
Ik heb de discussie nog niet gelezen, maar wil hier even 'puur' op reageren. Een onpopulaire mening wil ik dit niet noemen. Dit zijn overwegingen die normaal zijn en er mogen/moeten zijn. Of je er moet naar handelen is een andere vraag. Mijn idee is: "is jouw eigen leven dit waard?" Daarnaast wil ik de vraag anders stellen. Zou de economie niet stilvallen als we het virus los laten? Als 70% vd mensen ziek tot ernstig ziek wordt en de overige 30% voor hen m0et/wilt zorgen in ziekenhuis of thuis. En tenslotte geef je nu enkel negatieve neveneffecten. Maar voor sommigen is het ook een 'zegen'. De ratrace valt stil, geen 20 activiteiten en verplichtingen meer per dag. Je plooit terug op je eigen gezin, je keert terug naar de kerntaken en ontdekt elkaar weer. Je wordt flexibeler en creatiever..... ook economisch zie ik bedrijven en winkels zichzelf opnieuw uitvinden... Deze situatie laat vaak het negatieve zien, maar het brengt ook soms het beste in de mens en de economie naar boven. Dus voor mij is een genuanceerde mening het beste. Niet blind zijn voor problemen die er ontstaan en die proberen aanpakken, maar ook blijven geloven in het goede, de flexibiliteit en de creativiteit. En hopen dat de mensen die beslissingen moeten nemen dat ook zo goed en genuanceerd mogelijk doen.
Maakt mij persoonlijk niks uit. Maandag was ik in een winkel en de spanning en angst waren daar te snijden. Toen dacht ik is dat wat willen, is dat de nieuwe realiteit? Doe mij dan maar die corona want zo kan en wil ik niet verder.
Aankomend weekend zijn de scholen 2 weken dicht. Met het weekend erbij hebben ze vandaag voor de 12e dag op rij geen school. Carnaval is nu een maand geleden. Wintersport een week of 3 a4. Die piek gaan we komend weekend zien toch? En daarna zou het af moeten nemen?
We gaan het zien wat woekeren en niets doen als resultaat geeft als het coronavirus aankomt op de vluchtelingen kampen in Griekenland, de sloppenwijken van Rio of Kaapstad. Ik houd mijn hart vast welke pleuris daar uitbreekt. Niet alleen aan zieken en doden maar ook aan geweld.
Ik wil hier even kort op inhaken. Die percentages die ie benoemt zijn verre van realistisch. Immers het gros zal dit als milde griep ervaren. En die ratrace die tot stilstand komt wordt nu wel betaald uit de belastingpot. Wellicht geeft het nieuwe inzichten. Maar zonder werk komen ook op lange termijn andere problemen. Wat betreft de rest sluit ik me bij je aan.
Als je niets doet, zal elk besmet persoon 2 andere aansteken (dat is de gemiddelde besmettingsrate voor dit virus om en nabij). Die ene persoon steekt dus 2 mensen aan, dan zijn er 2 extra. Die 2 ook weer 2, 4 extra en zo gaat het heel snel oplopen. In 24 stappen heb je dan heel Nederland besmet. Als je er van uit gaat dat daarvan gemiddeld 2% overlijdt, dan heb je het dus over 335000 mensen die dan zullen overlijden. En meer mensen dan dat hebben daarvoor weken IC hulp nodig. De rekensom gaat dus niet allen over mensenlevens redden, maar ook over het redden van de zorg. Want als in heel Nederland alle ziekenhuizen vol liggen met coronapatienten, waar gaan dan de mensen met kanker naar toe, of een hartaanval, of een beroerte of een ernstig ongeluk? Om nog maar te zwijgen wat het doet met de economie als iedereen ziek wordt.
O, maar ze hebben het telkens over dat ze de piek dit weekend verwachten toch? Wat dan toch ook wel klopt? Komend weekend is carnaval 5 weken geleden..2 weken incubatie en 3 weken achterlopen. Kom je op komend weekend uit.
Dit is ook maar af te wachten.... Als ik Italië en Spanje bekijk, durf ik dat zelfs te betwijfelen.... Maar dat bedoel ik ook. Je kan nooit weten hoe het zou zijn 'als'.... Dus moeten we genuanceerd blijven kijken en er samen voor zorgen dat de negatieve gevolgen zo klein mogelijk zijn en zo goed mogelijk aangepakt worden.
Mijn moeder werkt in de gehandicaptenzorg en zij kent ook een paar schrijnende verhalen Sterkte met je schoonzus.