gebeten op het KDV

O wat sneu!

ik zit zelf in de oudercommissie van onze kinderopvang, misschien is het een idee om dit ook met de oudercommissie te bespreken wat een goede richtlijn is voor kinderen die bijten? bijv apart laten spelen, of desnoods met regelmaat in een box laten spelen?
bijten is vaak een (laatste) middel van uiting door frustratie. Misschien moet er gekeken worden waarom het kindje bijt en daar iets aan doen, maar dat vind ik iets voor de ouders en of de leidsters van het KDV (dat ze bijv niet goed naar het kindje `luisteren`).
Overigens zijn bijtwonden ook nog eens gevaarlijk. gelukkig heeft je kindje een DKTPprik gehad (tetanus)(neem ik aan tenminste)

ik heb het volgende van deze website:
Misschien iets voor het KDV
Hoe straf je een kind dat bijt? - Femistyle
Als een kind bijt, bijten sommige ouders terug. Totaal ongehoord, luidt het advies van Ouders Online. Ook bij de Genkse Opvoedingswinkel vinden we praktische tips over hoe je met stoute kinderen kunt omgaan.
Heel vaak bijten kleine kinderen gewoon uit boosheid. Op een geslepen manier wachten ze en vooraleer je iets gemerkt hebt, zet het letterlijk zijn tanden in de benen, armen, buik of andere lichaamsdelen van zijn slachtoffer.
Terugbijten?
Sommige moeders bijten gewoon terug. Ze hopen dan dat het kind hiervan zo erg schrikt, dat het er spontaan mee ophoudt. Volgens opvoeddeskundigen heeft terugbijten echter weinig zin. Peuters kunnen zich immers onvoldoende inleven in de gevoelens van iemand anders. Zij begrijpen niet dat de pijn van het terugbijten overeenkomt met de pijn die zij anderen aandoen met hun bijtgedrag.
Wat beter is, is om het kind onmiddellijk en kordaat apart te zetten met de uitleg erbij dat hij elke keer dat het bijt, straf krijgt. Gewoon omdat bijten niet mag. Probeer ook te achterhalen in welke situaties het kind tot het bijtgedrag overgaat.
Andere tips voor ouders met een bijtend kind
Bijt niet terug. Je leert je kind dan vooral dat reflexmatig agressief gedrag loont.
Haal een bijtend kind weg uit de situatie en zet het even apart. Blijf rustig en roep niet. Vertel de regel: “Als je bijt, ga je even op de gang, want bijten mag niet.”
Geef een kind alternatieven. Leer je kind zijn agressie op een andere manier te uiten. “Ben je kwaad? Dan mag je heel hard op de kussens van de bank gaan slaan.”
Kijk naar het gedrag van je kind. Ga na waarom en wanneer hij tot bijtgedrag overgaat.
Beloon gewenst gedrag. Maak complimenten als je kind iets goed doet.
Straf een kind nooit door het naar zijn kamer te sturen: de slaapkamer moet een veilige en prettige kamer zijn en geen plek waar je heen moet omdat je iets fout gedaan hebt. Door de aanwezigheid van speelgoed aanzien kinderen bovendien een tijdje op de slaapkamer zitten onvoldoende als straf.
Leer kinderen met hun gevoelens omgaan. Leer ze dat gevoelens, ook de negatieve, normaal zijn. Leer ze zo snel mogelijk de vier basisgevoelens te benoemen: boosheid (om je zin te krijgen); angst (om te reageren als er gevaar dreigt; verdriet (om je te kunnen terugtrekken als iets te heftig wordt) en vreugde (om te laten zien dat je je goed voelt).
Leer je kind dat het zinvol is om over je gevoelens te praten. “Ik zie dat je boos bent, wat is er gebeurd?”
Wie bij zichzelf merkt dat hij of zij zich niet kan beheersen en op het boze kind altijd zelf ook reageert met lichamelijke agressie, zoekt best hulp. Het kan best zijn dat jij zelf in je jeugd geleerd hebt om boosheid af te reageren op een ander.

 

Wij hebben ook zo'n periode op de creche gehad. Thijmen werd toen om de haverklap door steeds hetzelfde kindje gebeten. Ze trokken heel erg naar elkaar toe en konden leuk spelen, maar af en toe ging de vlam erin. Wij hebben toen een paar gesprekken gehad met de leidsters en de leiding. Er is afgesproken dat Thijmen en dat andere kindje niet met elkaar mochten spelen tenzij onder voortdurend toezicht. Dat ging redelijk. Het andere kindje werd ook even apart gezet en ze moesten het weer 'goedmaken' geloof ik.
Het bijten was gelukkig opeens afgelopen en nu zijn Thijmen en dat andere kindje dikke vriendjes.

Omdat dit op de creche gebeurt, is het naar mijn mening ook iets wat daar opgelost moet worden. Tuurlijk moeten de ouders er vanaf weten, maar meestal is er thuis niets aan de hand. En op deze leeftijd kun je je kind ook niet thuis straffen voor iets op de creche. Er moet daar meteen worden ingegrepen als het gebeurt.

Succes er mee in elk geval, ik weet dat het echt vreselijk voelt als dit met je kindje gebeurt!

 

Ik weet aan de andere kant ook dat het voor de ouder van het bijtkindje vaak niet leuk is. Een vriendin van mij heeft een dochtertje die een tijdje beet. Ze was nog erg jong, ik geloof rond 1 jaar, en deed dit echt niet met kwade zin. Haar dochtertje werd daarentegen wel direct in de box gezet als het gebeurde, waarbij het kind tranen met tuiten moest huilen. Ook erg sneu, want ze begreep er helemaal niets van. Het bijten is vanzelf overgegaan, maar ik kan me voorstellen dat het voor deze ouders ook geen oplossing is om het kind vaker apart te zetten (zoals ons kleintje voorstelde). Mijn hart zou breken als mijn zoontje constant in de box moest vertoeven. De aanpak van Rosao klinkt beter, waarbij de kinderen zo min mogelijk samen spelen of anders onder toezicht. Vaak gaat het bijten vanzelf weer over en is het van korte duur.

 

Zoiets is altijd moeilijk. Als het een klein kindje betreft dan is de box nog een optie. Maar oudere kinderen kun je niet in de box wegstoppen of de hele dag op een stoel zetten. Wij hebben ook een bijter in de groep gehad, wij zorgden ervoor dat er continue iemand een oog op hem had, en met continue bedoel ik ook continue. Natuurlijk probeerde hij het nog een paar keer, maar dan waren we er steeds op tijd bij. Je kunt het dan doorbreken, maar het kost ook gewoon tijd, bijten is een fase waar een aantal kinderen doorheen moeten.

Voor jou is het vreselijk, en voor je kindje uiteraard, maar vergeet ook niet wat Yukl zegt, het zal jouw kindje zijn wat een ander pijn doet. Die ouders hebben met tranen in de ogen bij mij gestaan, omdat ze het gewoon niet meer wisten.

 

als geruststelling voor jou misschien een beetje van mijn ervaring: de meeste kindjes die gebeten worden, houden alleen de angst voor dat kindje, das ook niet leuk, maar je hoeft niet bang te zijn dat je kindje met angst naar het kdv gaat. Met de andere kindjes zal het ws prima gaan.

Het is idd volgend ons de enige oplossing om er constant op te zitten, ontzettend tijdrovend en onhandig, we hebben natuurlijk nog 15 kids, maar wij willen echt voorkomen dat het nog een keer gebeurd.

 

Ons kleintje is voor sommige kleine kindjes soms wat te knuffelig. dan gaat ie heel hard knuffelen en eet ie ze bijna op. Gaat er bovenop liggen. Dit stond er in zijn schriftje van gisteren: `Hij belaagde S steeds en daarom heeft E hem in de box gezet. ` dat belagen is bij hem knuffelen Nou ik vind het prima hoor, ik snap het volkomen. Onlangs was mijn neefje hier op bezoek van 4, die kon niet eens tv kijken. Toen hebben we om en om mijn mijn neefje en Ons kleintje maar in de box gezet, zodat hij niet geknuffeld werd.
Overigens denk ik dat hij gewoon aandacht wil hebben van dat kindje op dat moment en als ie dat niet krijgt dan gaat ie knuffelen.

 

Toen Eva kleiner was is ze 2 keer gebeten door dezelfde jongen (zonder te vragen wist ik al dat hij het was ) en nu zijn ze de beste vriendjes! (en hij bijt inmiddels niet meer )

Het is heel vervelend, dat bijten, gelukkig was het hier nooit helemaal door, maar je zag alleen een afdruk van de tandjes, ik weet eigenlijk niet of kindjes soms wel doorbijten? Lijkt me dat ze dan wel heel erg veel kracht moeten zetten.

 

Vervelend zeg! Maar je zei dat je het bijtende kindje goed kent? Hebben ze dit probleem dan ook buiten de creche?

 

Wat naar is dat he??? Mijn zoontje word door 1 bepaald jongentje ook steeds omgeduwd en gekrabt enz... bij ons houden ze hem wel heel goed in de gaten en het gaat nu geloof ik wel weer goed...eerst had ik zoiets van lekker zo'n jochie die de boel aan het verpesten is...maar toen heb ik de ouders een keer gezien en besef ik me ook dat het voor hun ook heel frustrerend is. Laatst zat dat zelfde jochie bijna met nagels in het oog van mijn kleinste dan kan ik zoo boos worden en dan denk ik houd dat kind lekker weg bij de kindjes als hij zo is maar ja, het is natuurlijk ook maar een kindje en moet ook leren dat hij bepaalde dingen niet mag doen....blijft moeilijk hoor!

Succes,

Groetjes Kylain

 

Poeh, lastig he? En erg vervelend.

Mijn dochter is ook zo'n bijtertje geweest toen ze rond 1 jaar was. Ik vond het zo vreselijk! Ze heeft zelfs een keer een jongetje in de neus gebeten, keihard. Jochie had helemaal een blauwe neus en de tandafdrukken in de neusvleugeltjes staan Ze beet ons thuis ook regelmatig.
Ik heb met de leidsters overlegd hoe we het bijtgedrag het beste aan konden pakken. Wat ze toen gedaan hebben is haar idd goed in de gaten houden en als ze beet haar even streng toespreken en eventjes apart zetten. Thuis zetten we haar bijvoorbeeld direct op de grond als ze ons beet en liepen dan weg.
Ik heb me zo lullig en schuldig gevoeld dat MIJN kind beet. Heb mijn excuses nog aangeboden aan de ouders van het 'mishandelde' jongetje. Ze begrepen gelukkig goed dat we er niks aan konden doen en mijn dochter te klein was om het expres te doen maar toch...
Blij toen die fase voorbij was!

 

ja ik weet nog wel toen Ons Kleintje 5 maanden was (eigenlijk 2 maanden gecorrigeerd) en op de babygroep kwam. ik vond het moeilijk om weg te gaan want hij werd toen heel `hardhandig`door andere kindjes benaderd. Vreselijk idee vond ik het. Nu is hij degene die (ivm tekort aan groepen eens per week op de babygroep is) soms hardhandig doet. Dat is ook niet leuk, ik probeer hem het af te leren, maar hij snapt het nog niet (sinds 2 dagen snapt hij nu wel dat hij geen haren mag trekken!Fijn!). Gelukkig bijt hij niet.

 

Hoe is het afgelopen? En wat vinden de ouders van je nichtje ("het bijtertje") ervan? Vertoont ze thuis ook gefrustreerd of afgressief gedrag? En bijt ze allen jouw dochtertje of óók andere kindjes?

 

Moeilijk, vaak zijn het fases.
Mijn dochtertje heb ik ook twee keer gebeten opgehaald bij het kdv. 1 x stonden de tandafdrukken gewoon in haar wang en een week later zag je het nog. Daarentegen bleek mijn man vroeger zelf zo'n bijtertje te zijn. Ze wisten ook niet wat ze er mee aan moesten op de crèche, tot een ander jongetje hem op een dag heel hard terug beet, toen was het afgelopen.
Mijn zoontje had een maandje geleden ook zo'n bijtperiode, hij beet me zo hard door mijn rok heen, dat mijn been gewoon bloedde. Hij schrok zo van mijn 'auw' gebrul, dat hij heel hard ging huilen. Nu is het weer even over, maar hij zal vast nog wel eens van die bijtneigingen krijgen.
Het is wel heel vervelend als je kindje gebeten wordt. En ook als je een bijtertje hebt.

 

paar weken geleden is mijn zoontje trouwens ook gebeten op de kinderopvang, we kwamen er zelf achter door de afdrukken (door zijn broekje heen)
en nu hoorde ik dat inderdaad een kindje in zijn groep bijt.

ik hou het ook in de gaten.
Fijn dat roos nu naar een andere groep is gegaan.