Hallo lieve mensen, Moet eventjes mijn gal spuwen, ik ben morgen 37 weken zwanger en nog nooit zo bang in mijn leven geweest. Hoogstwaarschijnlijk heb ik teveel vrije tijd, en dus teveel tijd om na te denken. Ik loop tegen de muren op omdat ik zo graag wil dat de kleine komt. Ik ben het zat, sjaga en beweeg me moeilijk voort, en slapen lukt al helemaal niet meer.Heb ik het begin van de zwangerschap veel last gehad van de misselijkheid en nu voornamelijk van BI, dat gepaard gaat veel rugpijn. Dat gaat op zich nog wel, maar ik kan mezelf helemaal gek maken en me de hele dag afvragen of het wel allemaal goed gaat met de kleine. Ik kan er ook niks aan doen, ik wil helemaal niet zo denken, ik wil van het positieve uitgaan, maar het lukt me gewoon weg niet. Ik word zo verdrietig van mezelf dat ik me niet op iets anders kan focussen. Ik weet het is nog maar 3 weekjes ( of 5....), maar ik wou dat het moment daar was. Als ik de kleine eventjes niet voel word ik al gek. Het spijt me maar ik moest het eventjes kwijt. Is er iemand die tips voor me heeft.( ook voor het slapen, weet echt geen houding meer aan te nemen, terwijl ik al met een speciaal kussen slaap) Alvast bedankt voor jullie steun en het lezen van dit berichtje. Lieve groetjes, Tanja
Lieve Tanja, kan me goed voorstellen dat nu het einde van je zwangerschap dichterbij komt, je plankenkoorts gaat krijgen. Ik denk dat dat voor bijna elke vrouw wel herkenbaar is. Je bent er nu zo dichtbij dat je je kindje bijna vasthoudt dat je er idd niet aan wilt denken dat het nog mis zou gaan. Mensen gaan ook vaak horrorverhalen vertellen, terwijl je daar nou helemaal niet op zit te wachten. Als iemand dat doet, gewoon zeggen dat je dat niet wilt horen. Nu is het ook zo dat je kindje ook steeds minder ruimte heeft om te bewegen en het slaapt ook meer. Wat ik altijd deed als ik me onzeker voelde over het bewegen, beebje wakker maken en dan kreeg ik altijd een geruststellend teken van leven. Lekker een warm bad nemen met lekkere badolie voor je gaat slapen is ook fijn. Het werkt ontspannend. Ik nam ook altijd een boek mee naar bed (overigens doe ik dat nu ook weer hahah), en na een aantal bladzijden viel ik zo in slaap. Meis, heel veel sterkte met de laatste loodjes! Heb er vertrouwen in dat het allemaal goed gaat.
Hoi lieverd, Ik kan me jouw gevoel goed voorstellen. Ik ben zelf bijna 35 weken zwanger en mijn verlof is net ingegaan. Ik ben nog vrij druk geweest de afgelopen dagen, dus veel tijd om bij de komende weken stil te staan heb ik nog niet gehad. Wat ik af en toe doe als ik mijn kindje voor mijn gevoel al een tijdje niet heb voelen bewegen (wat ook logisch is gezien de afnemende ruimte), is een kopje gewone thee of koffie drinken of iets met suiker eten. Door de caffeïne of de suiker gaat het kleintje even daarna altijd wel eventjes bewegen. Eigenlijk wel gemeen, maar dan ben ik weer even gerustgesteld. Het slapen gaat hier ook moeizaam, ik weet ook niet meer hoe ik moet liggen ondanks dat ik weinig last heb van mijn bekken en rug. Sterkte met de BI en rugpijn, en als je van je af wilt 'klagen' doe dat dan gerust! Genoeg lotgenoten hier N.B. Vluchtkoffertje al klaarstaan? Groetjes, Wendy
Vlucht koffertje nog niet klaat staan....vriendlief en ik zijn nog niet eens over de naam... Heb gezegd eerst een naam dan een vluchtkoffertje, hahahah. Ben heel blij met jullie reacties! Het lijkt gewoon of ik me niet kan ontspannen,en dat is vind ik zo jammer. Las net( ja ik weat het stomme ik), ook weer een verhaal van een vrouw die haat kindje verloor met 38 weken, echt vreselijk! Ik weet dat ik zo niet moet denken, ik moet gewoon die kriebels opzij zetten en van het positieve uitgaan, en dat in de meeste gevallen alles goed gaat. Nogmaals dank voor jullie lieve reacties!
He lieverd toch! Ben zelf nog heel pril dus echt advies kan ik je niet geven, maar wil je wel een hart onder de riem steken, kop op meis, je bent er bijna en ze zeggen niet voor niets de laatste loodjes wegen het zwaarst ...... maar je kunt het, en het langste stuk heb je al gehad! Kom op, hou nog even vol! En nu ga je je vluchtkoffertje klaarmaken hihi! En morgen een namenboekje kopen haha! xx Booey
Hoi Tanja Ik ken het wel, vooral nadat ik het van heel dichtbij meemaakte en ook door anderen die je altijd errug graag horrorverhalen willen vertellen... Toch heb ik het nu heeeeel ver van me afgezet, elke gedachte daaraan probeer ik meteen weg te duwen. Echt tips heb ik niet voor je, hoop voor ons dat de beebs snel komen