Even een bericht om alles eens van mij af te schrijven. Twee weken geleden werd bij mij een MA vastgesteld. Ons kleintje was gestopt met groeien op 6 weken. Gisteren heb ik na 2 weken wachten op MK uiteindelijk toch een curretage laten doen. Nu wil ik toch eens een opsomming maken van enkele commentaren van mensen. Dat kun je soms niet voor mogelijk houden: - Gelukkig heb je het hartje nooit horen kloppen => ik kan me voorstellen dat het nog moeilijker is als je eerste een hartje hoort en dan plots niet meer. Maar er is NIETS 'gelukkig' aan als je geen hartje hoort ! Wij wilden wel zo graag een hartje horen en dit gedurende 9 maanden !!! Geen hartje is NOOIT gelukkig !!! - Was het geen toch geen ongelukje ? => Neen, het was geen ongelukje, wij wilden ons kindjes snel achter elkaar. Er zou 16 maand tussen gezeten hebben. Maar al was het 'een ongelukje', dan nog is dat wel een kindje dat je verliest. Blijkbaar mag je niet ongelukkig zijn als het per ongeluk gebeurt is, ook al was dat bij ons nu niet het geval ! - Wees blij dat het in het gebinstadium gebeurt ! => Ja, het moet nog verschrikkelijker zijn als je een kindje moet verliezen na enkele maanden, maar 'blij' was het allerlaatste gevoel dat in mij opkwam !!!!!! Neen, ik was niet blij, ik was zeer vedrietig ! Een kindje verliezen is nooit makkelijk, ook al is het in het begin !!!! - Kop op en zet je erover ! => Ik heb me niet laten hangen, maar het is toch normaal dat je hier even niet goed van bent ?! Zet je erover is heel makkelijk gezegd, als je nog steeds met een dood kindje in je buik zit. Als je nog een curretage voor de boeg hebt... Maar hé, zet je erover!!! Als je in wachtzaal zit tussen allemaal zwangeren, terwijl je zit te wachten op jouw echo om te zien hoe ver alles in je baarmoeder al aan het loskomen is . Maar hé, zet je erover !!! -Je was deze keer snel zwanger, er zal wel snel een volgende komen ! => Ja, want zij kunnen dat zien in hun glazen bol ! Op dat moment wil je ook nog niet denken aan een volgend kindje, je wil DIT kindje, dat op dat moment in je buik zit, waar je al allerhande dromen voor koesterde. En het is niet omdat het de éne keer vlot gaat, dat dit ook geldt voor de volgende keer !!!! -Mijn schoonmoeder die een week na het slechte nieuws naar ons thuis kwam, niet om te vragen hoe het met ons ging, maar om met een smile te verkondigen dat mijn man zijn nichtje zwanger is ! => Ik vind dat geweldig nieuws voor haar en het is haar van harte gegund, maar kan dat nieuws nu niet even wachten ? Er zit op dat moment nog een dood kindje in mijn buik !!!! Ik had dat nieuws enkele weken later ook wel kunnen vernemen (wij zien zijn nichtje nooit, dus was niet dat ik vanzelf zou gehoord hebben) - Zo vroeg is het toch nog geen echt kindje ! => Voor ons was dit WEL een echt kindje. Ik heb het echt nie gefantaseerd en het heeft wel degelijk in mijn baarmoeder gezeten ! Al was nog niet alles gevormd, wij hadden al plannen, fantasieën, toekomstdromen,.... voor ons kleintje. Vanaf er een tweede lijn verschijnt op die test, is er een kindje op komst !! Vanaf dat moment voel je je zwanger, ben je zwanger en verwacht je een KINDJE !!!! Je zegt in het begin toch ook niet : ik verwacht een paar cellen ?! Neen, je verwacht een kindje. Ons kindje en het was wel degelijk echt ! - Ik heb al gehoord dat zo'n curretage niks is ! => De ingreep op zich is misschien niet zo zwaar, maar al het geen erbij komt, valt niet te onderschatten ! Niemand laat een curretage doen voor zijn plezier !!!! Wie onder verdoving gaan en haar baarmoeder laten leegzuigen en afschrapen, niks vindt, heeft nog nooit een curretage gehad !!! Het feit dat je het moeten laten doen , wil zeggen dat je kindje het niet gehaald heeft en dat is NOOIT NIKS !!!! En als klap op de vuurpijl - Je moet het maar zien als een verloren gegane spermacel. Er gaan er elke maand zo veel verloren ????!!!!!!! => hier wil ik zelfs niet op reageren Sorry dat ik hier mijn gal spuw, maar ik wil even duidelijk maken aan iedereen, dat 'goedbedoelde' commentaar niet altijd zo overkomt !! Als er iemand in je omgeving hetzelfde meemaakt, gelieve dan geen van bovenstaande opmerkingen te gebruiken. Het werkt allen maar kwetsend. Een MA of MK is een moeilijke en verdrietige zaak, die helaas vaak voorkomt. Het is als koppel niet makkelijk dit een plaats te geven en zeker niet als mensen rondom je het niet beschouwen als een echt verlies. Maar dat is het wel !!!! Natuurlijk zijn er ook mensen die wel goed reageren. Er zijn er zelfs die mee beginnen wenen en zeggen hoe verschrikkelijk ze het vinden voor jou. En als je echt niet weet wat zeggen, zeg dit dan ook gewoon. Dat je je het niet kan voorstellen. Dat is immers ook de waarheid Ik wil hier niet overkomen al een negatieveling, maar wou dit toch even plaatsen, zodat mensen in het vervolg een beetje nadenken , vooraleer ze iets zeggen.
Ik zit gewoon dit met tranen in m'n ogen te lezen. Ik heb zelf ook een mk gehad en herrinner me weer hoe erg mensen kunnen reageren. Ongelooflijk he! Een verlies van een kindje is altijd verschrikkelijk. Hoe klein het babytje ook nog is, het is en blijft een kindje dat gewenst was/is en waar jullie al toekomstdromen voor hadden. Heel veel sterkte deze tijd!
Hier ook traantjes en een hele boel herkenbaarheid , mensen kunnen soms zulke domme dingen zeggen ...Het was en is en blijft jullie kindje en een kindje verliezen doet pijn .... Ik zei altijd maar tegen mezelf die mensen die die opmerkingen maken hoe dichtbij ze ook staan , weten niet waar ze over praten omdat ze het waarschijnlijk nog noit hebben meegemaakt ......De mensen die heel dichtbij mij staan heb ik gewoon verteld dat ze me hebben gekwetst met hun "goedbedoelde adviezen of verhalen " .....vaak hebben ze het niet eens in de gaten dat ze je pijn doen .. Heel veel sterkte !!! dikke kknnuufffeeelll marjon
dikke knuf, heb begin okt een vmk gehad, na een jaar proberen, was zo blij zwanger te zijn. Hoefde geen curretage, maar de rest van de opmerkingen heb ik bijna allemaal wel gehoord. En kreeg zelfs deze mee van de invallende gyn, die een echo deed om te kijken of ik helemaal schoon was: 'Hey, je weet nu tenminste dat je zwanger kan worden!' (Ja dat wil je echt horen als je dus na een jaar proberen een vmk krijgt...)
Oh wat vreselijk herkenbaar! Ik dacht vaak: Zeg liever niks als je niks zinnigs te zeggen hebt. Heel veel sterkte met jullie verlies!
Ik heb (nog) geen MA of MK meegemaakt, maar wat ik hier lees vind ik schokkend, lomp, misplaatst en bovenal: zéér gevoelloos. Bij mij heeft de vervulling van mijn wens geduurd tot ik bijna 38 was en toen kreeg al al stomme opmerkingen als "dan neem je toch een hond" Maar dit slaat alles! ik voel plaatsvervangende schaamte voor mensen die jullie op een dergelijke wijze hebben gekwetst. Heel veel sterkte met het verwerken van jullie verlies, meid!
Ik heb het ook nog nooit meegemaakt, maar het is zeker niet de eerste keer dat ik dit hoor van mensen die dit wel meemaken. Ik verbaas me er echt over, hoe dom kan je zijn om dit soort 'relativeringen' naar voren te brengen bij iemand die zwanger is geweest en afscheid heeft moeten nemen? Grrrr...:x:x Zeg dan niks inderdaad. Bah. Veel sterkte meid. En laat niemand je het gevoel aanpraten dat jij geen recht hebt op het verdriet dat je hierom hebt.
jez*s wat zijn er toch een stelletje ongevoelige *(IO%&^&($&^ op de wereld zeg!! schrijf maar lekker van je af!
Een heel herkenbaar stuk heb je geschreven ... als ik aan de reacties terugdenk die wij hebben gehad destijds; ik heb er nu nog steeds geen woorden voor ... Een dikke knuffel voor jou en heel veel strekte.
Wat een herkenning lees ik in jouw verhaal. Je voelt je machteloos en verdrietig omdat je je kindje bent verloren, maar mensen lijken dit gewoon niet te willen begrijpen. Ik kreeg eergisteren (een dag voor m'n curretage) ook weer een leuke naar m'n hoofd: 'ach meissie, je weet nu in iedergeval dat je snel zwanger kunt raken'! Ik moest echt even op m'n lip bijten op dat moment, die opmerking stak recht door m'n hart..... Sterkte meis! Ik weet helaas hoe je je voelt.....
Ik heb nog nooit een miskraam meegemaakt, en ik ken gelukkig ook niemand in mijn omgeving die er een heeft meegemaakt. Maar ik weet wel dat mensen vaak niet weten hoe ze in een situatie om moeten gaan en dan maar iets zeggen om iets te zeggen. Dit zijn vaak heel opmerkingen die totaal niet zo bedoeld worden maar wel zo overkomen. Het is jammer dat mensen zo graag iets willen 'oplossen' als een ander het moeilijk heeft. Soms is niks zeggen het beste, en alleen maar laten blijken dat je meeleeft genoeg. Vind het heel vervelend voor je dat je dit soort opmerkingen gehoord hebt, en ook voor alle andere vrouwen en mannen die hun verlies (in welke vorm het dan ook is) verwerken dit soort goegbedoelingen te horen moeten krijgen. Het maakt het verlies er zeker niet makkelijk op. Misschien is het een goed idee om dit soort dingen uit te spreken als mensen zoiets zeggen, vaak weten ze niet dat het kwetsend over komt en kunnen ze er in het vervolg rekening mee houden. Of het zijn echt lompe boeren, tja dan is er geen beginnen aan, maar ben jij je frustratie tenminste kwijt!! Heel veel sterkte meid!
heel herkenbaar......!!! en helaas zijn een paar opmerkingen zelfs tegen mij door mijn eigen partner gemaakt....
Ten eerste heel veel sterkte met je verlies. Heel herkenbaar.....van de week zei zelfs de vrouw achter de balie bij de gyn tegen ons....ach,als je er niet meer zo mee bezig bent,dan komt het vanzelf goed alsof ik mijn kindjes dood heb gedacht!Diezelfde opmerking maakt mijn schoonpa ook altijd....dat we vanzelf zwanger worden als we er niet zo mee bezig zijn....pardon,ik ben 3 x zwanger geweest dit jaar! Verder heb ik nog de opmerking om mijn oren gekregen,dat we het nu maar niet meer moeten proberen.Dat gelukkig was het in het begin heb ik ook vaak gehoord....en dat ik nu iig weet,dat ik zwanger kan worden. Een schoonzusje ,die een maand na mijn 1e mk gezellig mee ging shoppen met mij en mijn moeder en uitgebreid ging babyshoppen. Zelfde schoonzusje,die terwijl ik nog met dood kindje in mijn buik liep over haar eigen zwangerschap verzuchtte: ik hoop,dat het er nog even in blijft,want ik heb er helemaal geen zin in.Andere schoonzus,die tegen ons durfde te verkondigen,dat ze zwanger zijn echt vreselijk vindt en jaloers op ons was ,omdat wij lekker op vakantie konden (de vakantie ,die we onszelf gegeven hadden ,ondat we vonden dat we het wel verdiend hadden na 2 mken) enz enz....en dan idd al die goedbedoelde clicheopmerkingen....hou dan lekker goedbedoeld je mond als je niks beters weet te zeggen. Plus,dat bij ons bij mk 3 mensen zoiets hadden van:nu weten we het wel en er gewoon geen reacties meer kwamen. Best lekker zo'n spui-topic.De enige goede reactie vind ik :ik vind het zo ontzettend k*t voor jullie. En dat vind ik dan ook voor jou....ontzettend k*t.
Ik heb eind oktober een miskraam gehad. En zou vlak voor oudjaarsdag te horen krijgen of het een jongen of meisje zou worden. En van de week kwam de vriendin van een vriend van me langs weet je wat ze zegt zomaar uit het niets. Ohh je had bijna geweten of het een jongen of meisje zou worden. Nou ik dacht echt van ben je nou dom of lijkt dat zo. Echt :x:x:x
Jeetje wat een rotopmerkingen allemaal zeg. Ik moet zeggen dat als ik terugdenk aan mijn miskramen ik ook wel opmerkingen heb gehad die geen schoonheidsprijs verdienden, maar ik zag vaak ook dat mensen erg schrokken en geen juiste woorden wisten te vinden. En dat terwijl het zo simpel is. Ik heb zo vaak gehoord van goede vriendinnen "nou dat is weer ontzettend K*T" (ofzoiets). Nou meer valt er ook niet over te zeggen. Die mensen zijn goud waard. Ze horen je aan en vertellen je dat het inderdaad allesomvattend afschuwlijk is. Verder geen poespas Heel veel sterkte meid, op een dag gaat het weer beter met je, maar voor nu, voel hoe jij je voelt en laat niemand vertellen of dat goed of slecht is. Knuf Treintje
Het is voor ons allemaal duidelijk herkenbaar, en iedereen verwerkt het op zijn eigen manier, dus laat je niet gek maken meid. En we hopen allemaal dat we op een dag zwanger mogen zijn en dat het dan wel allemaal goed gaat en dat we er als gezin van kunnen genieten. Liefs Sun.
ja ik ken ook zo een reacties,en ook van de papa ja ,zij weten niet wat je meemaakt en kan meemaken .en ook het gevoel een baby in de buik te hebben. ik heb 2mk gehad eentje op 11weken en eentje op 13weken.
Erg he? "Wees blij, je weet dat je zwanger kan worden" - weten we ook of we een gezond kindje kunnen baren? of blijft het bij zwanger worden... want dan hoeft het van mij niet "Het is goed dat de natuur ingrijpt" - niks is "goed" aan dit alles. het is mis, dat is niet goed...en wat mij betreft heeft de natuur het verkl**t "Ach, het is pas de eerste miskraam" - .... ik kan hier niet eens zinnig op reageren. "Weten jullie wel zeker of je kinderen willen? Ik bedoel, misschien kan je het ook zien als bedenktijd" - Deze kwam van een jongere vriendin die bij de zwangerschap al reageerde met "goh... ik dacht dat jullie daar nog niet aan toe waren." We zijn 30+, allebei een baan, een huis, katten en een tuin en een zeer hechte relatie.... waar heb je het over? Bleek dat we niet genoeg in het openbaar knuffelen.... dus nu hebben we een relatieprobleem én een miskraam. Fijn! Empathisch! "Ach, maar hoe lang blijf je er nog over door gaan? Het is toch goed afgelopen?" - laat maar... (die kwam van mijn pa.... normaliter toch best een lieve man) "Oh, je bent alweer begonnen met zwanger worden. Weet je dat wel zeker? Mag dat wel? Moet je dat nou wel doen?" - Dit is niet als serieuze vraag gesteld (dan trek ik hem wel), maar zonder dat er uberhaupt naar het antwoord werd geluisterd..... als je dat soort intieme vragen stelt en niet luistert is het wat mij betreft over. Maar het allergste vond ik de mensen die helemaal niet reageerden. Die niks lieten horen, of die meteen over zichzelf beginnen als je zélf iets laat horen (met de gedachte dat ze het misschien wel moeilijk vinden om te bellen... dat bleek niet het geval). Nee, ik wil niks horen over je auditie voor Wipe-Out en je geweldige avondje uit en je fantastische studie waar je zo diepgravend je levensissues tegenkomt.... ik heb twee weken een dood kindje bij me gedragen en toen mijn lijf nog steeds niet wilde geloven dat het over was, hebben ze het eruit gehaald. Ik ben het zat om continu de "sterke vrouw" uit te moeten hangen en het niet erg te vinden als mensen het niet snappen omdat ze niet weten hoe het is om kinderen te willen, omdat ze die storm nog nooit van binnen gevoeld hebben. Het allerergste is, ik hoor mezelf precies de dingen zeggen die jij net opschrijft (wel over mezelf, niet over een ander!)... omdat ik niet wil zeggen hoe erg het wel was. Dat de klap pas later kwam.
mensen snappen het vaak gewoon niet als ze het niet zelf hebben meegemaakt. Ik heb ook nare reacties gehad. Ik probeer maar te denken dat ze me probeerden op te beuren ... hoe slecht het ook klonk. heel veel sterkte, probeer het een plekje te geven, en je zal hem nooit vergeten en de uitgerekende dag zal een hel zijn. Want vanaf de positieve test heb je eigenlijk in gedachten al je kindje vast. liefs Miek