Kijk, da's nou eens duidelijk! Ik blijf mijn huisarts (assistente) maar raar vinden dan hoor, aangezien die dus wel overtuigd zijn dat een negatieve nitriettest geen blaasontsteking betekent. Dan vraag ik mij trouwens gelijk nog iets anders af: De vorige keer dat ik dus wél een blaasontsteking bleek te hebben (met 10 weken), kreeg ik al binnen een uur van de huisarts assistente te horen dat ik inderdaad duidelijk een blaasontsteking had. Hun sneltest (ik neem aan nitriet en leucocyten) gaf dus blijkbaar heel duidelijk iets aan. Maar de resultaten van de kweek gaf toen aan dat er GEEN leucocyten gevonden waren en dat de ontsteking veroorzaakt werd door Enterococcus faecalis: een bacterie die dus GEEN nitriet afscheid! Hoe heeft de huisarts assistente dan zo snel zo duidelijk kunnen ontdekken dat het inderdaad een blaasontsteking was?? Hmm, ik denk dat ik toch binnenkort dit hele gedoe met mijn verloskundige overleg. Het zit mij sowieso niet makkelijk dat ik steeds zo moet vechten met mijn huisarts (assistente) om een simpel urine onderzoek voor elkaar te krijgen. Misschien kan de verloskundige iets voor mij betekenen, door bijvoorbeeld een formulier mee te geven zodat ik steeds in het ziekenhuis terecht kan voor onderzoek ofzo. Of anders gewoon dat ze mij kan gerust stellen, dat zou ik ook al heel prettig vinden Bedankt in ieder geval voor al jullie reacties meiden!
Nou, het verhaal heeft een staartje gekregen hoor... Gister belde ik de huisarts assistente op om te kijken of mijn kweekresultaten al binnen waren. Ik verwachtte écht te horen dat er helemaal niks gevonden was en dat al mijn zorgen gewoon in alleen in mijn hoofd zaten. Nou, mooi niet dus... Er bleek wel degelijk iets gevonden te zijn in de kweek! Dus maar goed dat ik heb blijven zeuren om die kweek te laten doen. Ik zou antibiotica krijgen, een andere dan de vorige keer (toen nitrofurantoine, nu amoxicilline), want er was dit keer een sterkere antibiotica nodig blijkbaar. Ik heb meteen om een kopie van de uitslag gevraagd, want ik wilde weten om welke bacteriën het dan zou gaan. Vanochtend kon ik die kopie ophalen, en ook meteen de antibiotica. En wat blijkt: Er zijn VEEL GBS-bacteriën gevonden!! En ook nog wat bacteriën van de vorige blaasontsteking. Wellicht zijn toen niet alle bacteriën gedood, dus vandaar de zwaardere antibiotica. Bovendien heeft resistentiebepaling bij de kweek bepaald dat mijn GBS-bacteriën gevoelig zijn voor amoxicilline. Als het goed is pakt deze kuur dan ook beide soorten bacteriën aan. Ik ben erg geschrokken van deze uitslag, en weet dan ook even niet wat nu te doen. Ik heb meteen de verloskundige gebeld om te overleggen, en die was maar wat blij dat ik belde, aangezien zij niet op de hoogte gesteld was door de huisarts over de GBS. Een flinke blunder dus van mijn huisarts, eentje die gevolgen zal hebben vanuit mijn verloskundigenpraktijk (mijn verloskundige is nu namelijk even heeeeel boos op mijn huisarts en zal dit niet zomaar laten gaan). Ik hoop dat ik zeer binnenkort te horen krijg wat er nou allemaal gaat gebeuren, want ik ben even flink overrompeld door dit allemaal. Waarschijnlijk zal ik zo ook even een apart topic hierover openen, om advies te vragen aan andere forummers over hun eigen ervaringen hiermee.