Ik heb nu 5 miskramen gehad in de afgelopen jaren.. Ja,het is idd heel krom; mede ook doordat ik nog jong ben(27) willen ze de natuur haar gang laten gaan..Nu op 3 juli heb ik afspraak voor gesprek om verder te kunnen.(heb aangegeven dat ik niet meer kan en wil afwachten)Want ondanks dat je steeds in het zh loopt voor controles,bloedprikken en echo's,gaat het te erg je leven beinvloeden.. Zeker omdat je geen concrete aanwijzingen hebt,waarom het niet lukt,en elke maand,zoals Anouk,weer verdrietig bent omdat het niet wil lukken.. Groetjes,Alida
Mijn vroegere schoonzus had dit ook. Ze kon wel zwanger worden maar standaard bij ongeveer 8 weken kreeg ze weer een miskraam. Dat hebben ze uiteindelijk wel verder onderzocht en toen bleek dat haar moederkoek niet groeide (als ik me dit goed herinner). Ik vind het dus ook wel erg vreemd dat ze je ff 'binnenste buiten' keren om het zo maar te zeggen. Of er nu wel of niets aan te doen is, je weet toch het liefst na al die jaren, wat de reden kan zijn van die miskramen?
Ben je nog nooit onderzocht op bijv chromosomen onderzoek Alida? En Caithlin, wat hebben ze daar bij jouw schoonzus aan gedaan?
Ik heb ook alles gehad wat betreft onderzoeken etc .. in '99 ook clomid geslikt..en uiteindelijk zwanger geraakt.. Het is namelijk zo dat de eitjes wel voldoende groeien,maar,en dat is dus het probleem,ze weten niet waardoor het komt waardoor het ook weer afstoot..Daarom loop ik in het ziekenhuis om mijn cyclus etc bij te houden,en als ik zwanger ben alles bij te houden.. Na de spoedoperatie in januari hebben ze eileider weggehaald..En daarom gaan we nu ook verder praten,omdat de kans nu nog kleiner is geworden om spontaan zwanger te raken..Maar voorheen was daarvoor dus geen enkele aanwijzing om bijvoorbeeld met hormonen,ici,ivf te beginnen.. (En ook in de laatste zwangerschap begon alles prima..)
Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet kan herinneren of ze er wel iets aan konden doen. Vaag staat het me ergens van bij dat ze van plan waren om iets met hormonen te doen om te kijken of dat zou helpen, maar niet lang daarna zijn zij en haar man uit elkaar gegaan en ik bij m'n ex weggegaan. Dus eigenlijk weet ik helemaal niet of ze alsnog bij een nieuwe vriend een goeie zwangerschap heeft gehad. Ik hoop het voor haar van wel.
Ja,daar ben ik ook op onderzocht.. Ik heb een vleesboom,maar niet in "de weg staand" voor een zwangerschap..
Dus met clomid zouden we ook nog aan de slag kunnen? Wat een gedoe he zwanger worden/ nou ja blijven in ons geval
Misschien kan ik het wat duidelijker maken; nze zoon Arno is spontaan verwekt ..(ik was toen 15) p mijn 18de zijn we begonnen om zwanger te raken van een 2de kindje.Dat wilde helaas niet,dus zijn we een jaar later naar het zh gegaan..We hebben de "standaard"onderzoeken gehad,en daaruit bleek dat er niets was wat een zwangerschap in de weg stond.Wel zijn we toen begonnen met clomid,en daaruit ontstond een zwangerschap.Helaas is deze zwangerschap beindigd. mdat wij Arno hebben,zijn ze er lange tijd vanuit gegaan dat (mede door de onderzoeken) niets in de weg stond.. Conclusie is nu feitelijk ook (zelfs na de operatie in januari); U kunt zwanger worden...ondanks het missen van 1 eileider.. Groetjes,Alida
Nou,idd...... En ondanks zwanger kunnen raken,is het verdriet(in mijn beleving) het falen van mijn lichaam ..... Groetjes,Alida
hoi anouk, ik snap wat je bedoelt (heb dan geen miskraam gehad) ik heb precies het zelfde ik ben dan nu in ronde 13 ik wens heel heel heel veel sterkte en ik hoop echt voor je dat het volgende maand gaat lukken
O zo, stel mutsen in dat ZH ( sorry hoor, niet alleen bij jou, maar vaak overal). Je bent ook weer zwanger geworden zonder clomid dus. Maar je hebt geen uitsluitsel over hoe er wel een kindje blijft zitten. Als je dat ei van Columbus hebt gevonden wil ik het ook weten hoor!
Maar Anouk het ging om jou. Zoals je ziet heb je heel wat losgemaakt in de mens en zijn er nog veeeel meer. Dus ik denk aan je en kom op we gaan er gewoon voor. Niet je koppie laten hangen hoor.