Grrrr.....vanmiddag heeft mijn man vrij genomen om een vriend te helpen, prima. Maar hij haalt altijd de kinderen op en we eten altijd om 18 uur. Het is nu 18,10, maar nog niemand thuis.....eten heb ik maar uitgedraaid. Waarom moet alles op het laatste moment, hij kon toch wel 15 minuten eerder weg????
Jemig wat een verhalen allemaal zeg ongelooflijk! Waarom moeten mensen altijd zoveel negatief commentaar geven??? Mijn familie roept voortdurend dat ik zo enorm dik ben en vragen steeds zijn het er geen 2? Omdat ik een korte romp hen Door een scoliose zijn mijn heupen ook gegroeid dus uiteraard krijg ik daar ook weer commentaar op. Mijn oma zegt zelfs dat ik erom moet denken met eten want ze wil niet zo'n groot achterkleinkind:x en dat terwijl ik nu met bijna 35 weken maar 11 kg ben aangekomen. Ben van de week bij de verloskundige geweest en die zegt zelfs dat de baarmoeder een klein beetje achterloopt in groei......... het zit gelukkig nog binnen de marges maar als het er de volgende keer onder zit moet ik voor een groei echo. Hier maak ik me vreselijk zorgen om maar de verloskundige zegt dat dat absoluut niet nodig is omdat het nog gewoon binnen de curve viel maar het moeilijk te meten is ivm mijn korte romp. Maar ja als ik nu tegen mijn familie ga zeggen dat de baby aan de kleine kant is gaan ze daar vast ook weer commentaar op leveren.
Ik weet niet of ik al mee mag kletsen, want ik ben nog niet zo ver als jullie. Maar oh wat kan ik me ergeren soms. Gisteren intake bij de vk gehad. Toen ik daarna mijn stiefmoeder aan de telefoon had vroeg ze me of ik het geslacht al wist. Bloedserieus he!!
Ja die vraag krijg ik ook continu van mensen, ik zeg dan "ehm ja volgens mij een jongen of een meisje"
Ik zeg altijd: het word een hetje... Nee wij weten het niet maar mensen geloven je ook niet als je dat zegt hoor. Gaan ze vissen en zitten je raar aan te kijken. Volgens de vk weet maar 5% van de zwangeren tegenwoordig bewust NIET en geslacht. Maar word wel heeeeeeeel vaak gevraagd. Snap wel dat je er nieuwsgierig naar bent maar heb soms het idee dat het geskacht het rnige is wat mensen willen weten van je. Niet of het goed gaat met de kleine of zo. Nee wat daar tussen de benen zit is top priority!
Jaa daar ben ik het met je eens! De hamvraag "En? Wat wordt het?" De familie krijgt te weten wat het wordt maar zit erover te denken om tegen de rest te zwijgen lekker geheim houden is ook wel eens leuk! Vaak als mensen tegen mij zeggen we willen niet weten wat het wordt bem ik altijd enthousiast vind dat zo leuk als mensen daarvoor kiezen.
Ohh ik moet het ook even van me af typen hoor. Ik verveel me de pleuris!!!! Vannacht slecht geslapen, het is prut weer buiten en zie nu al op tegen de maaltijd die ik moet koken vanavond. Blehhhhhhhhhh ik wil mijn leventje weer terug! Lekker hardlopen, mobiel zijn!!! Oh en er is geen bal op tv vandaag. Zo hehe :-D
enne tijdens het ontzwangeren blijf je je ook nog wel even ergeren! vooral op schoonmoeder die van die hele domme opmerkingen kan maken.. ze blijft maar zeggen, maar ik snap het niet hoor wij kunnen geen meisjes maken........ terwijl haar eerst ekleinkind een meisje was! en ja daarna drie kleinzonen en nu was het dus weer een meisje......kon toch echt niet... ze zei nog net niet of het wel van haar zoon was.... overigens gaf ze heel vaak aan meisjes niets te vinden jongens zijn leuker makkelijker en minder kattig minder druk.... ja ja. en als je eenmaal een jongen hebt dan is het toch veel leuker alleen maar jongens te hebben kunnen ze leuk met elkaar spelen..... dus de derde van mij moest wel een jongen zijn.... tja was even wennen.... gek vind ze het dat ik mijn meisje bewaak als een bloedhond..... mede mogelijk gemaakt dankzij de nog aanwezige hormonen... inderdaad geslacht blijkt de eerste vraag te zijn die gesteld wordt.....vriendin van mij stelde di evraag ook meteen, mijn antwoord nou het is een gezonde baby.. maar wat wordt het dan...... tja ik vond het erg spannend want ze waren wel even extra naar het hartje aan het kijken leek eerst even niet goed... ja ja was het antwoord, maar wat is het nou dan? ehh dat gaat jou niets aan (zeker daarna niet meer) was geen geheim overigens... heeft ze heel internet zitten uitspitten om mij te vinden..... want ze wist dat ik op zp zat en ja hoor ze had me gevonden dus ik moest niet moeilijk doen.... toen ze net geboren was een smsje gehad hoe het ging.... nou we moeten in het ziekenhuis blijven... vanwege nogal slechte start van mijn meisje....(was blij dat ze er nog was, apgar was 3) oh je bent zeker wel blij dat het nu een meisje is... nee ik ben blij dat het kindje het nu weer goed doet na de slechte start! is al wel een poosje terug, maar het voelt als gisteren.... sorry ben dan wel niet meer zwanger maar mijn hormonen zijn er dus nog wel! wel minder maar nog steeds volop aanwezig! heb je ook nodig om je als een echt leeuwin over je kindje te ontfermen en als het gevaar weg te houden! ik kan die vriendin nog steeds niet uitstaan..... schoonmoeder kan ook weinig goed doen....
hier ook regelmatig de vraag wat het is (of word, nog erger!). Afhankelijk van mn humeur/de vraagsteller krijgen ze te horen dat we het niet weten, dat het onzijdig is of dat het een olifantje is
Haha, ik vind de opmerkingen van je schoonmoeder hilarisch, de mijne zou ze ook zo kunnen maken. Ik zou zeggen (en dat kan in mijn geval): ik denk dat de dokter ze verwisseld heeft Gek zou ze worden Hier blijven ze maar denken hoe en wat me de kamer indeling. Er moet flink wat verbouwd worden, maar dat doen we na dat het kindje er is. Onze dochter slaapt boven op zolder en blijft daar ook slapen. Maar volgens veel mensen is haar kamer zo klein, of dat dan niet anders kan Nou nee, hij is 3 bij 3 maar loopt halverwege wat schuin af, is niet klein, hou je mond!!) Met de bovenstaande opmerkingen die jullie krijgen over het geslacht krijg ik meer en meer de neiging om toch ook deze derde keer niet te willen weten wat het wordt. Hmmmm, nog 2 weken tot de echo.
AHHHHHHH! Zo dat is er even uit. Ben zo boos op mijn "lieve" man die dit weekend is gaan vissen ipv met de babykamer bezig te zijn. De kamer was eerst altijd zijn knutselhok niets mis mee maar ik ben al bijna op de helft kan niet zo heel veel meer doen door slechte rug en beginnen de BI maar hij vertikt het met die kamer bezig te gaan straks is het 30 graden en kun je het niet meer met goed vatsoen doen en dan zal het het pas leuk worden. Maar voor nu zit meneer lekker aan de waterkant ik verveel me de pleuris en ben nog boos ook... Wat heerlijk die hormoontjes...
Troelala, daar zou ik ook kriebelig van worden! Vooral als je wat afgesproken had. Neem een voorbeeld aan die van mij: die is al twee dagen aan het klussen om ruim op tijd lekker klaar te zijn. Morgen ook nog even door. Lamp opgehangen in de babykamer, rolgordijnen in de babykamer opgehangen en twee plankjes boven de commode, beneden nieuwe rolgordijnen in de woonkamer, nieuwe wc bril ( lekker fris) en alle losse kabels netjes in kabelgootjes gedaan en weggewerkt. Heerlijk! Ik straks lekker alles poetsen en dan ben ik er klaar voor! Mijn klaag: ten eerste ben ik verkouden, heb keelpijn en verstopte holtes waardoor ik ook koppijn heb. Ben er beroerd van. Ten tweede word ik gek van mijn maag! De baby groeit nu zo hard! De laatste week doet mijn maag er uren over om voedsel te verteren. Leef op rennies want heb continu maagzuur. En dan slaap ik nauwelijks omdat de inhoud van mijn maag gewoon in mijn mond stroomt. Bah! Lig op 5 kussens en nog stroomt het terug! Zit maar te slikken en op te houden, ik kan recht overeind niet slapen dus ben oververmoeid. Nu dan ziek erbij. Blegh! Ook moet ik veel boeren. Heb veel lucht in mijn maag maar ik kan niet boeren! Op de een of andere manier wil het niet! Ik voel het voortdurend naar boven komen met de nodige lawaai ook maar eenmaal achterin mijn keel komt er niks uit of het gaat weer terug. Grrrrrr. Zit maar te hikken en te slikken. O, en mocht ik dan eindelijk na 4 uur woelen een boertje kwijt kunnen moet ik ook nog maken dat ik dan overeind zit anders stroomt mijn maaginhoud er mee achteraan. Klaaaaaaaaaaaaaag!!!!!
Mijn lieve man vraagt net of ik het ok vind als hij naar de kroeg gaat met X. Ok, hij vraagt het nog, maar natuurlijk vind ik dat niet ok!! Morgen is de enige dag dat hijhier nog een aantal dingen kan afwerken die ik absoluut niet zelf kan doen. En die X heeft zo'n slechte invloed dat als hij al zonder kleerscheuren thuiskomt, hij never nooit niet in staat is hier morgen klusjes te doen. Sh*t zeg, wat is dat toch? Hij is nu 39, is het niet hoog tijd om volwassen te worden en niet meer met van die vage types als X in de kroeg te hangen?! PFFF Hij blijft trouwens thuis, maar ik ben evenzeer boos. Gewoon omdat hij stiekem wil.
Mijn schoonmoeder kan ik wel zwaar wurgen op het moment bah bah! Hormonen van mij zijn volop aanwezig dus ik haal flink uit als ze weer eens een kut opmerking plaatst. En over het geslacht wij willen het wel weten maar alleen naaste familie krijgt het ook te weten. Als mensen dan gaan vragen wat het wordt dan zeg ik nou volgens de arts leek het op een baby maar het zou ook goed een buitenaards wezentje kunnen zijn zeiden ze. Iets in die richting. Ook weet naaste familie de babynaam al. En dat houden we zo. Mocht iemand zich verspreken dan zeg ik of manlief GADVER jullie ook elke keer met die vreemde namen.
Hier hetzelfde! Als verpleegkundige gewerkt op de verloskunde-kraam, en ook zelf het borstvoedingscertificaat behaald en voorlichting en hulp gegeven over alles omtrent BV aan moeders. Om persoonlijke redenen kies ik voor nu om de fles te geven, en wat wen commentaar van ONBEKENDE krijg je dan! En niet eens dat ik er zelf over begin! Nee, de subtiele opmerking: 'jij gaat ook BV geven toch, nee'? Waarom ontneem je je kindje dat'?! Bemoei je met jezelf..
Hier ook even klaagpuntjes: Broer 1 reactie op vertellen zwangerschap: oooh jaaa!!! Zie je wel, had ik toch gelijk....( geen idee wat ie daar mee bedoelt) later tegen mijn moeder zeggen dat ie dacht dat het nog eeuwen ging duren...maar tegen mij: ja, echt! Ik dacht het al. Heb er zelfs over gedroomd...tuurlijk broer! Broer 2: aan de telefoon vertelt reactie: oooh ooh ja gefeliciteerd he....nou doei! Eerste keer dat ik hem weer zag bij mijn ouders lag ik lekker buiten te liggen. Reactie: nou, lig je niu hier zwanger te wezen....niet ff persoonlijk feliciteren ofzo. Vrouw van broer 2: nou, zal ik je maar feliciteren dan? Ja, het hoeft niet ofzo..... Toen kwam mijn vriend binnen en ze hebben heb gewoon compleet genegeerd!!! Geen felicitatie niets! Heel kwetsend... Collega die ik het verteld heb: ooooh dat dacht ik al! Hoe kun jij dat nou denken? Ja gewoon gevoel....tuurlijk Stiefschoonvader: doet alsof hij bier in mijn glas schenkt. 'Nee, dank je dat mag ik niet' ssv: hoezo? Nou, ik ben zwanger?!?...ssv: och ben jij er zo'n 1!!! Wat een onzin je kunt gewoon een biertje of wijntje drinken als je zwanger bent. Toen mijn ex-vrouw zwanger was dronk die gewoon lekker een wijntje in de week om te relaxen...krijgt het kindje niets van! Ik: uhm jawel de kans is er, ik zie het elke dag op mijn werk...ssv: onzin! Lekker klagen maar dat van mijn broer en schoonzus stoort me enorm!
Ooh heel herkenbaar! Ik ben nu 31 weken zwanger en we zijn nog niet eens begonnen aan de baby kamer. Oke, de zolder is net helemaal opgeknapt...maar ik wil die babykamer af hebben! Gister heeft manlief bij een vriend staan klussen, straks moeten we op verjaardagsvisite en vanmiddag komt een andere vriend langs. Het liefst zeg ik iedereen gillend af en kom ik pas naar buiten als die babykamer af is!
Het klinkt misschien heel raar om het te zeggen maar wat "fijn" dat ander ook in mijn schuitje zitten. Hadden we het gisteren over dat we er van het weekend echt mee bezig moeten, ja maar het wordt heel warm dus kunnen we het beter uitstellen tot de weekend er op. Met argument er bij dan weten we ook wat het wordt???? Serieus schat?? (wil de kamer toch in neutrale kleuren houden) En dan ook nog zeggen dat ik raar doe als ik er "weer" over begin.... soms zou ik hem toch!! xxxilse85: echt?? Dat is toch niet te geloven! MI87: Waar kan ik hem opgeven voor die lessen?
Nou, ik ga ook schelden... Op mijn eigen moeder! Ze belt net om haar verhaal te doen mbt mijn zusje, hartstikke leuk, behalve dan dat het mij nu na 22 jaar echt niet meer interesseert. Dus tenzij ze belt met de mededeling dat mijn zusje uit huis gaat en mijn moeder als normale vrouw van 44 kan gaan leven, kan ik alleen maar boos en gefrustreerd reageren. Mijn zusje is dus 22 en domineert het huis. Mijn moeder is net 44 geworden en kan NIKS doen zonder dat dit overlegd moet worden met mijn zusje, alleen thuisblijven kan ze namelijk niet. Een relatie na mijn vader heeft ze wel gehad, maar dit is ook stuk gelopen, deels vanwege mijn zusje. Ik gun haar een normaal, vooral leuk, leven, maar zolang ze verdomme geen ballen kweekt en aangeeft dat de maat vol is, kan ik er gewoon geen begrip meer voor opbrengen. Helemaal niet nu ik zelf moeder ben en opnieuw zwanger ben. Het is haar eigen schuld, ze had al jaren geleden de navelstreng moeten losknippen. Een meid van 22 hoort haar eigen was te kunnen doen en de afwas, bijdragen aan de maandelijkse kosten etc, maar niks van dit is het geval, omdat mijn moeder gewoon de ballen niet heeft om haar regels erdoor te drukken :x