Mijn SM blijft maar rotzooi kopen, terwijl mijn vriend en ik al meermaals gevraagd hebben dat niet te doen. Heb ondertussen een hele doos rompertjes, pyjama's, sokjes,.. met opschriften als "i love oma" en "oma is mijn grootste sponsor" erop. Kwam ze onlangs met onderbroekjes maatje 56 af. Euhm, hallo?! Tijdje terug vroeg ze of ik het reiswiegje van mijn vriend zijn ex wilde overkopen.. en dat reiswiegje zou dan bij haar komen te staan voor als de baby zou komen logeren. Ik dacht van niet...
Oh, ik tref het maar met mijn familie. Die laten ons lekker onze gang gaan. Wel heb ik ook stevig de hormonen te pakken. Kan soms ontzettend kwaad worden om de kleinste dingen... Maiskolfjes uitverkocht bij de KFC, iemand die niet doorrijdt als het licht op groen gaat, vriendlief die zijn sokken ergens heeft laten liggen, kattensporen op mijn pas gedweilde vloer... Grr!!! Het is of dat, of vreselijk in de emotie schieten, maar soms herken ik mezelf niet meer.
Darkness, wat erg! In plaats van het reiswiegje kan je straks mooi een doos met al die rotzooi-rompers bij je SM zetten.... voor 'als' de beeb komt logeren; heeft ze ook wat kleertjes liggen. ghe ghe
Dat herken ik ook wel Libra, dat druk maken om niets. Ik moet mijzelf nu met regelmaat toezeggen: adem in, adem uit... Ik ben normaal heel rustig en mocht ik eens stressen, dan pak ik mijzelf snel op en ga gewoon weer door. Maar met die hormonen heb ik het gevoel dat ik in die bui blijf hangen en dat is niet prettig.
heerlijk dat dit zo herkenbaar is. Denk soms echt ook dat ik gek wordt!! Kan me ook zo ergeren aan alles en iedereen. En wat je ook zei.... mensen die je noooooit hoort willen ineens alles van je weten en of we al weten wat t wordt en hoe ik wil bevallen, hoe ik me voel, of het wel goed gaat want ik zie er erg moe uit!! WTF laat me lekker lelijk zijn ja! Ben zwanger! ZO dat lucht op hahaha.
Haha herkenbaarheid! Vooral mijn hormonen, waar geen touw aan vast te knopen is. Het ene moment poeslief en het andere moment vind ik iedereen stom en irritant. Familie is erg behulpzaam en iedereen is super blij dat er een klein meisje aan komt Dus daar heb ik niets op aan te merken.
Ik erger me momenteel zo aan mijn man...hij smakt en kan niet zonder geluid drinken. Hij zegt al dat mijn sensitieve gehoor weer is aan gegaan, want dat had ik de vorige zwangerschappen ook. EN trouwens niet alleen bij hem.... Had gister een werkoverleg en er zat iemand aan de andere kant van de tafel een sultana te eten en ze zat me toch een partij te smakken. Zou er bijna wat van zeggen..... Echt, ik kan er niet tegen!!!
hahaha ik moet hier wel om lachen.. ik irriteer me momenteel aan de kleinste dingen dus ook aan gesmak. Ook mijn man moet t soms ontgelden hij maakt soms van die klik geluiden met zn tong geloof me heeeeeeeel irritant dan wil ik echt zn tong eraf hakken maar goed...
Ik stootte straks mijn hoofd tijdens het stofzuigen... Ik wou rechtop gaan staan en vergat dat er een balk met ijzeren rail boven me hing Ik werd me toch woest, begon te schelden en jankte als een klein kind! Erger me ook veel aan mijn vriend en het gedrag van zijn puber-kinderen. Begin ik weer te twijfelen of ik er wel goed aan doe om hier te wonen Dan trek ik me maar even terug en ga ik in bed liggen piekeren, of janken dat kan ook. Daarna is het meestal weer over
Ik vind dit toch zo'n geweldige topic! Ik kijk er meerdere keren per dag op en lach dan hardop. Wat die hormonen toch met ons doen. Het grappige is de zelfspot die we hier met z'n allen om hebben en dat ik me er zo in herken. "Er zijn meer vrouwen die zo stijf staan van de hormonen"
Dat mensen doen alsof je ziek bent ipv zwanger: "ohhh niet te zwaar tillen he" uhmm why Jaaa je bent zwanger! Ja dus? Ik kan dan nog wel tillen, woon 4 hoog zonder lift en mn jongste loopt niet de trap op dus tillen blijf ik nog wel even doen dus waar maak jij je druk om dat ik die boodschappen til? Blegh vind dat echt irritant, dat mensen maar blijven zeggen dat je rustig aan moet doen.
OOh de opmerking: Zo, jij krijgt ook al een beste buik" begin ik nu al zat te worden!!! JA GEK HE! ER GROEIT EEN MENSJE IN MIJ!!!
Ik mag helemaal niks optillen meer als ik bij me ouders ben haha.. als we dineren samen dan mag ik de tafel amper afruimen jaja het servies weegt 50 kilo bij ons lieve mensen.. .. maar goed ik had al irritaties voordat ik zwanger werd.. zo had de schoonzus van me man altijd gevraagd of ik nou zwanger ben. We wonen bij elkaar in de buurt dus dan kom je elkaar weleens vaak tegen in supermarkten enz en telkens als ze me zag ( soms paar keer in de week ) vroeg ze ben je zwanger? Ben je zwanger? Ben je zwanger? Ben je zwanger? Pffff..
Hier ook een aanval van de hormonen.. Nou is mijn vorige buurman verhuisd en is het huis verkocht als een kluswoning. Op zich niet erg maar het begint wel frustrerend te worden als je bagger hebt geslapen en er dan al een bijdehandje is die om 07.45 denkt te kunnen gaan boren.. Echt de hele dag door hoor je gezaag, getimmer en noem het maar op.. Ze zijn nu met een badkamer bezig en ben net gewoon stampvoetend en schreeuwend mn eigen wc afgevlogen omdat ze tegelijk begonnen te zagen en de tegels er af aan t meppen waren! T komt zelfs boven mn muziek uit.. *zuchhhht* :x en het leuke is dat als ze niet naast me bezig zijn dan zijn het wel de buren van beneden of aan de overkant. Mja blijven ademen dan maar hé
Erger me ook aan alles. Dan kan ik van binnen echt zo woest worden. En waarom? Om niks eigenlijk. Mijn man kan niks meer goed doen. In de auto foeter ik op iedereen.