Haha, tegen mij zeggen ze. 'Zwanger? Je wil zeker graag een meisje?' Of: 'Ik hoop voor jullie dat het een meisje is.' En er dan nog aan twijfelen als ik zeg dat ons dat echt helemaal niks uit maakt... Wij willen graag een kindje...grrrrr
Dan weet jij waarschijnlijk niet wat bekkenpijn is, anders maak je niet zo'n opmerking! Die pijnlijke symptomen zijn namelijk niet te "vergeten" :x
Elke zwangere vrouw weet dat het voor een goee doel is, maar daarom mag je wel er zat van zijn, door pijn, etc....dan is als een ander zegt: het is voor een goed doel, een dooddoener....net zoals: het hoort er allemaal bij....ja duh....dat snap ik zelf ook, maar dat maakt het niet minder zwaar ofzo... Gelukkig dat het herkenbaar is. Ik dacht al dat het aan mijn persoontje lag haha...ben redelijk fel Nog zo'n irritatie is dat andere mensen me vertellen wat ik doen moet....je moet echt horren nemen hoor voor de ramen. ...en als ik daar dan anders over denk, nee hoor, dat moet echt....nou heb ik er sowieso al een hekel aan als mensen zeggen dat ik iets moet...:x
Neeee echt, is het voor een goed doel? Dat weet ik dondersgoed en ben ook heel blij met de zwangerschap, maar als ik mij niet goed voel, mag dat er ook zijn. Maar dat kan bij sommige mensen niet....
Gister kwam ik iemand tegen, hij zei: "Nou, je ziet er "gezond" uit hoor..." Ik dacht ja, ja, je bedoelt gewoon dat ik eruit zie als een aangespoelde walvis... en bedankt! Ik kan echt zoooo weinig hebben de laatste tijd... pffff....
of "je wilde zelf zwanger worden". Ja dat wilde ik, maar ik heb er NIET voor gekozen om nog steeds misselijk te zijn, vanaf 14 weken last van mn bekken te krijgen, NIKS meer met melk te kunnen eten/drinken zonder er gigantisch buikpijn van te krijgen (en maar moet afwachten of ik dat na de bevalling weer wel kan en of uk er tegen kan). ik voel me vaak een plofkip en dan is het "ooooh maar je heb een mooi buikje en bent helemaal neit dik!" of als ik me prettig in mn lijf voelt "zo jij ben dik!" Tsja... Oh en ik weet wel dat het meevalt hoor, 21weken en gewicht nog hetzelfde
GRRRRRRRR! man ging gister boodschappen doen, ik nog zo gezegt: let op dat je dingen zonder melk koopt en wat is er nu in huis? boter MET melk, koek MET melk, chocola MET melk GRRRRRRRRRRRR! "ja ik kan er toch ook niks aan doen dat je zwanger ben" Nee maar wel dat er eten in huis is wat ik wel verdraag!
Niet om flauw te doen, maar volgens mij kan hij er best wel wat aan doen dat je zwanger bent Ontopic, mijn oma. "Ohh, voel je het nog niet? Bij mij schopten ze met 14 weken al het pannetje aardappels van m'n schoot!" En "ohhh, ik weet al hoe je haar gaat noemen!" En het dan niet zeggen omdat ze het niet wil verpesten. Opzich knap, want ik weet het zelf nog niet eens zeker En idd alle goedbedoelde adviezen van iedereen, zèlfs mensen zonder kinderen :x ik kan bijvoorbeeld sinds week 16 al niet goed meer actief zijn door een extreem lage bloeddruk "je moet niet zo stil zitten hoor, daar doe je de kleine ook geen plezier mee." Pfff, bemoei je met je eigen kippen:x
haha ja dat bedacht ik me ook knap, als ze met 14weken de pan al van schoot trappen. Lastig dat ze het niet wil zeggen, had het je misschien makkelijker gemaakt
Grrr.......nog steeds bekkenpijn, nu dag 4. Wacht met smart totdat ik me weer normaal kan bewegen. En verder: Mijn huis is een puinhoop, de tuin is een puinhoop en ik kan gewoon niks Heb me nog nooit zo nutteloos gevoeld
Ik ben niet meer zwanger (al 14 maanden niet meer ) en hoop het weldra wel weer te zijn maar ik herken die ergernissen wel. Ik ben Belgse maar heb heel veel familie wonen in Nederland. Iedereen zat bij mij te wachten op mijn bevalling, maar ik natuurlijk nog het meest van allemaal dus ik kreeg echt woedeaanvallen toen ik overtijd ging en de berichtjes, mailtjes etc bleven komen. Uiteindelijk dan toch bevallen, (na een helse 41u arbeid). Ik was bekaf en wilde het liefste gewoon lekker douchen en kroelen met mijn kleine en grote mannetje. En ook iets eten en gewoon even bekomen in intieme kring met mijn nieuwe gezin. Maar dat was buiten de familie gerekend natuurlijk. Worden we 3u na mijn bevalling binnen gereden in mijn kamer (hier beval je bijna standaard in het ziekenhuis) staat daar nog geen halfuur later mijn ouders, mijn broer en zijn vriendin. Ik hang nog aan de ruggeprik, er hangt nog meconium over mijn hele buik. Mijn haar zit lekker vettig als een vogelnest op mijn hoofd en ik denk dat ik bijna struikelde over mijn wallen. Ergste van allemaal was dan nog dat mijn tante, mijn oom en mijn oma daar dan ook binnenkwamen. Op het moment zelf heb ik niet veel aandacht geschonken aan hoe onbeschoft dat wel niet is, omdat zij wel 3u moesten rijden om tot bij ons te komen. Maar ik was wel enorm blij toen de vroedvrouw een kwartier later binnen kwam om ze allemaal buiten te jassen. Bah! Ik heb er wel uit geleerd hoor voor de volgende keer, ik ga iedereen uitdrukkelijk vragen om ons met rust te laten de eerste dag, tenzij we het anders willen. Blijkbaar kennen veel mensen dat fatsoen niet, en beseffen ze niet dat ze zich écht opdringen. Ik had gehoopt dat ze dit wel wisten, maar helaas Oei, nu heb ik er zelf even een klaagtopic van gemaakt. Ik vond het ook zo onbeschoft!
Heb een heel fijn, hecht netwerk om me heen wat ik heel erg waardeer. Maar ik krijg nu steeds meer opmerkingen dat mensen mijn twee kleuters de eerste tijd wel onder hun hoede nemen om mij te ontzien. Vast lief bedacht, maar deze baby komt er bij, niet in plaats van. Ik wil de oudste twee er die eerste weken zo veel mogelijk bij betrekken, niet paar daagjes hier logeren, dan weer een paar daagjes daar. Maar hoe ik het ook uitleg boodschap lijkt niet aan te komen. En dan direct op de kids inpraten. "Kom je een paar nachtjes bij mij? Gaan we naar pretpark zus en speeltuin zo..." Hou! Op!
ik moet heel even klagen over mn partner mij vriend heeft beloofd te STOPPEN met roken, 1 maand voor we gaan trouwen. en wat doet die l*l.... ?!?! precies. ik vind het zo onwijs vies.. en hij loopt gewoon stiekem te roken! bah! en daarna heel lief (stink stink) met me willen knuffelen. alsof ik dat niet ruik en proef echt. ben zo klaar met dat roken.. nu zit hij op internet naar zo'n e-sigaret te kijken, terwijl ie beloofd heeft dat hij echt stopt. bah.. en tegen mij maar zeiken over geld..alles is duur, baby is een extra kostenpost... bah.. #klaagklaagklaag
Roken is zooooo vies! Bah bah bah! Moest gewoon verboden worden... (en te denken dat ik ruim 10 jaar gerookt heb, jakkes)
Mag ik ook even klagen.. Ik wordt dus echt woest als mensen zeggen wanneer ik een reactie geef 'zullen wel de hormonen zijn.' Als ik boos of geirriteerd reageer op iets waar ik normaal ook zo op reageer is dat nu blijkbaar ineens anders? Bijv. Dat mn broertje zich tijdens n verjaardag volzuipt en aan het eind vd avond vraagt dat ie toch wel met mij mee terug kan rijden. Hallooo waar is je fatsoen om dat te vragen voordat je je volzuipt? Vervolgens gewoon instapt na mijn duidelijke 'nee'. For the record.. hij is altijd zo ingesteld dat iedereen maar loopt voor m dus wilde ik hem het maar eens zelf uit laten zoeken. Maar dat wordt dan meteen onder de noemer hormonen geschoven.. bleh!
Oh ja.. en dat ml ook ff meedenkt. Heerlijk! Al het regelwerk komt op mij neer. Ik regel het ook, prima. Kaartje, zoek ik er n paar uit en hij kiest daaruit de mooiste. Aankleding van het kamertje, etc., idem. Vaak met alles wat betreft de baby zo. maar als meneer dan iets in zn hoofd heeft waar ik het niet mee eens ben, moet ik maar met iets anders komen. Niet dat hij dan ff mee verder denkt..oh nee. Dit is alleen bij de naam en doopnamen. Godzijdank zijn we uit de roepnamen.. maar dan. Hij wil niet dezelfde doopnamen gebruiken die onze oudste al heeft. Zowel zijn ouders als de mijne hebben 1 naam die overeenkomt. Dus heeft onze oudste die 2 doopnamen. Die namen heeft mijn man trouwens ook. Ik ben niet gedoopt. Nu heeft ml in zn kop dat ons tweede kindje zijn 2e doopnaam moet dragen, welke zijn moeder ook heeft. Dus maw wil ie een naam gebruiken waarbij alleen hij en zn moeder vernoemd worden. Gek dat ik het daar niet mee eens ben, buiten dat ik die naam vreselijk vind.. zucht... na alle voornaam discussies heb ik de puf niet om hier ook nog eens ol door te gaan. Zijn visie: verzin jij maar iets anders dan. Om het vervolgens nergens mee eens te zijn. echt.. n schat van n vent hoor. Tot het op namen aankomt..
Ja als zwangere vrouw wordt je direct niet meer serieus genomen...alles wordt er op afgeschoven...Maar moet zeggen dat ik het ook weleens gebruikt heb... Als een reactie er te bot uit kwam...oh sorry...zullen mijn hormonen wel zijn
Ik ben op zoek naar een wiegje. Dus ik vraag aan mijn schoonmoeder of ze het wiegje, waar vl vroeger in heeft gelegen, nog ergens heeft staan. Zegt ze letterlijk: 'wiegjes zijn voor verwende moeders, je kunt toch wel gewoon 5 meter lopen naar de babykamer zodat ze na de geboorte direct in het ledikantje kan?' Ik stond met mijn mond vol tanden... Daarnaast erger ik mij vreselijk aan goed bedoelde adviezen van collega's. Ze bemoeien zich graag met de manier waarop wij straks opvang/verlof/oudersschapsverlof moeten regelen. Na mijn verlof neem ik 2 wk vakantie, en iedere week een vakantie dag zodat ik na mijn verlof max 3 dagen per week (onregelmatig) werk. Nee ik zou mijn kind tekort doen als ik ging werken voordat mijn kind 5 maanden oud is, dus beter neem ik dan volledig oudersschapsverlof op. Alsof je zo even een paar maanden zonder salaris kunt.. Goedbedoelde adviezen.. vreselijk!