Mijn zusje heeft dit gedaan en die voelde zich geweldig, maar zij kreeg ook de verkeerde diagnose dus verkeerde medicatie. Een vriendin van me deed dit ook en die ging zo snel bergafwaarts..... Zou het niet zomaar doen. Die vriendin van me is nu langzaam aan het afbouwen, dat gaat heel goed
ik mocht in 1x stoppen van de huisarts, had de laagste dosis dus hij zei dat dat kon en heeft het nog na gekeken.
Ik heb geprobeerd om af te bouwen een paar keer. Nou kan je die tabletten alleen doormidden breken en ook al was dat zogenaamnd maar heel weinig dan, 10 mg, ik kreeg gelijk flinke ontwenningsverschijnselen. Duizelig, het gevoel alsof er stroomschokjes door mijn hersenen gingen, misselijk, slechter zien en dat was alleen nog maar lichamelijk. Toen ben ik af gaan bouwen met de vloeibare variant en kon ik per 2 mg afbouwen dat ging een heeeeel stuk beter. Helaas aard ik niet goed zonder AD, dus weer begonnen. Sterkte!!
verder voel ik me goed gelukkig, geen paniekaanvallen of wat dan ook gehad, hoop dat het steeds minder word.
Hoe je af mag/kunt bouwen kan verschillen per soort antidepressivum. Heeft onder andere met verschillen in halfwaardetijd te maken (simpel gezegd hoe lang het duurt voor de stof uit je lichaam is - het gaat om de tijd die nodig is om 50% van die stof af te breken in je lichaam, tot je op de helft van zo iets minimaals zit dat het 'uit' je lichaam is). Met pillen met een korte halfwaardetijd ga je anders om dan met pillen met een lange halfwaardetijd. Ik heb onder begeleiding van de HA het verkeerde afbouwadvies gekregen voor de medicijnen die ik de eerste keer had. Die bouwde ik af door om de dag te gaan nemen, en dan om de drie dagen, terwijl de halfwaarde tijd zo kort was dat ik eigenlijk steeds op nul zat na de pilloze dag en dus de volle mep van het medicijn kreeg op de dag dat ik het slikte. Ik ben daar bijna van doorgedraaid, en ben toen cold turkey gestopt (en dat was ook niet echt fijn). Toen ik bij een terugval jaren later onder begeleiding van een psychiater stond kreeg ik een ander medicijn, en dat heb ik ook onder haar begeleiding af kunnen bouwen. Dat ging redelijk goed, hoewel het nogsteeds pittig was. Mentaal was ik klaar om af te bouwen, dat was het belangrijkste. Lichamelijk was ik er best naar van. Draaierig, schokkerig gevoel, vaak wat afwezig in gevoel. Maar het ging snel voorbij. De eerste keer had ik trouwens Remeron gebruikt, de tweede/derde keer Efexor.
Hier al een aantal jaren terug maar ook gestopt toen. Voor mij voelde dat goed. Kan ook mede mee te maken hebben gehad dat ik toen nog 4 dagen per week in therapie zat. Zo konden ze het ook in de gaten houden en zat ik zeg maar bovenop het probleem waarom ik het slikte. Ik heb het niet heel lang geslikt. Ben ik erg blij mee omdat het toch ook je gevoel afvlakt en ik graag wilde stoppen als ik nog zoveel hulp had.
ik heb idd ook zo'n shokkerig gevoel, gebruikte venlafaxine, heeft echt goed geholpen. heb het ruim een jaar gebruikt.
Ja, dat schokkerige, heeeel naar is dat. Ik had dat met Efexor ook. Maar het gaat over! Duurde wel een tijd, maar het ging weg
wat ellen ook zegt gevoel afvlakte mijn man is hier mee gestopt om die reden en ook dat hij nioet logische na kon denken. hij heeft het om de dag afgebouwd 2 weken en toen volledig gestopt is heel goed gegaan ik verwachte een terug val maar dat is niet gebeurd. wel blijft hij onder behandeling van psycholoog/psychiater en hoe hij met med reageerde (vooral ontspannender) zo reageerd hij nu zonder med. we zijn erg tevreden maar nog lange weg tegaan
Ik ben 10 jaar geleden gestopt na 3 jaar xeroxat geslikt te hebben en ik stopte in 1 keer (30mg). Kan me die stroomschokjes nog herinneren en na 3 jaar moest ik opeens zo verschrikkelijk lachen ergens om, de tranen liepen over m'n wangen,had al 3 jaar niet zo gelachen. Toevallig ben ik eergisteren begonnen met cipramil.
Ik voelde me door de antidepressiva alsof ik in een koker leefde. Ik kan het niet goed uitleggen, maar de wereld werd voor mij angstiger. Ik ben dus vrij rigoureus gestopt. Daardoor kreeg ik echt afkickverschijnselen. Ik ben er heel erg beroerd door geweest, zweten, braken en onrustig. Voordat ik weer helemaal mezelf was ging er zeker wel een maand/2 maanden over heen. Ik reageer heel heftig op dit soort medicijnen. Eerder wilde de psych dat nooit geloven, maar inmiddels weet ik dat er heel veel mensen heftig en tegenovergesteld op medicatie reageren.
Hallo, Sinds deze week ben ik aan het afbouwen met antidepressiva. Ik neem een halve tablet per dag en vanaf zondag stop ik. Ik merk nog niet veel verschil. Ik heb het met de huisarts overlegd en heb besloten te stoppen ivm mijn zwangerschap. Groetjes Chila
ik ben ook gestopt langzaam afgebouwt van 20 mg citlopram naar 10 5 etc was alleen wat duizelig bij links of rechts kijken was toen ook een tijdje daarna zwanger gerakat ook nergens last van geen idee of het daar wat mee te maken had nu 9 a 10 jaar later is het helaas weer terug heb nu 10 mg citlopram maar wil er liever niet aan is ook niet dat ik niks meer durf heb het thuis vaak niet lekker voelen of een paniekaanval maar het zitten gelukkig vaker betere dagen in dan niet
dat zeggen huisartsen wel vaker, de mijne ook! terwijl mijn psych mij toch met klem aanraadde om toch echt af te bouwen. ik neem ook de laagste dosering, als ik begin met afbouwen dan doe ik eerst een week een dag 1 tabl en dan een dag half tabl, om en om. dan een week elke dag een halve dan een week een dag een halve en dan een dag niets, om en om dan een week een dag een halve en twee dagen niets en zo door. dit is mij de vorige keer goed bevallen. ook al slik je de laagste dosering, je lichaam is wel wel helemaal aan gewend. ik slik ook citalopram