Ik had net een vriendin aan de telefoon, roept haar moeder op de achtergrond 'gefeliciteerd!'. Heeft ze het dus wel al vertelt. Maar haar moeder gaat dr mond houden (zegt ze..) Ik heb het blijde nieuws met een paar goede vriendinnen gedeeld en verwacht dat ze het niet eerder doorbrieven dan 12 weken. Tuurlijk het nieuws ligt op het puntje van je lippen. Ik weet van mezelf dat ook ik het soms lastig vind dat voor me te houden. Nu is mijn man bang dat het hier in het dorp uitlekt. 1 Stel van die goede vrienden woont hier in het dorp. En om die reden wil hij het aankomend weekend maar aan alle vrienden (veel woonachtig ook in dit dorp) vertellen. Zou het echt zo snel uitlekken? Ik kan me dat niet voorstellen. Of ben ik nou zo goedgelovig? De meeste mensen die het weten (voornamelijk familie) wonen niet echt in de buurt ofzo. Zou graag de tweede echo (over 2 weekjes) nog even afwachten.
ja nieuws lekt echt zo snel uit..... bij mijn vriendin (ook zwanger) had het aan een paar verteld... en die hadden haar nog even via haar hyves gefeliciteerd, terwijl ze haar werk nog niet had ingelicht.... en er ook collega's op de hyves stonden.. verder zeggen de meeste: "niet verder vertellen, maar........"..... hier is het al duidelijk zichtbaar alleen mijn familie weet nog niets.. hahahaha die wonen eindje weg....... dat is een voordeel....
Ja helaas.. je kan nog zo goed denken over mensen.. Dit nieuws is natuurlijk leuk om te vertellen! Wij hebben iedereen in etappes alles verteld, bij 4 weken mn ouders. Bij 9 weken de familie van mn man. En bij de 12 weken de overige vrienden en die hoefden toen hun mond niet meer te houden. Vond het prima werken, want niemand die het nog niet mocht weten, wist het ook niet.
Yep, dit nieuws vind iedereen leuk om door te vertellen... Is bij ons ook al gebeurd. Mijn vader versprak zich terwijl de thuiskapper ons aan het knippen was, en even later wordt mijn schoonmoeder opgebeld door haar beste vriendin om haar te feliciteren dat ze oma wordt...Ik heb geen idee wie het allemaal nog meer weten maar verwacht binnenkort wel meer te gaan horen. Niks aan te doen jammer genoeg, alleen maar hopen dat je zwangerschap goed blijft gaan.
Nou ik ken dat ook wel, toen ik net wist dat ik zwanger was had ik wel paar mensen ingelicht.. Maar één daarvan had gezegd ik vertel niks door hoor, paar weken later kom ik een vriendin van haar tegen zegt ze tegen mij gefeliciteerd met de zwangerschap, toen dacht ik echt zo van huh, ze zou niks door vertellen toch.. Bleek dus wel zo, nou vertel ik haar dus niks meer. ze vraagt steeds om het geslacht en dat ze haar mond dicht houd. Nouja heb geen zin in dat iedereen het voor de bevalling al weet wat het gaat worden, dus ik hou mooi mn mondje dicht.. En mocht ik in de toekomst in verwachting zijn van een 2de dan is zij een van de laatste die het zou weten.
Oww ik hoop zo dat die vrienden hier in het dorp het aan NIEMAND hebben vertelt. We hebben dat nog benadrukt. En hij is hier nog geweest om te zeggen dat hij het niet zou doen. Ik vind het gewoon nog te vroeg om het alle vrienden te vertellen. Maar ik snap mijn man ook wel die wil dat iedereen het van hem hoort. Ik heb in mijn leven veel dingen met vrienden gedeeld altijd ipv met familie. Dat ging nu ook zo. 3 Goede vriendinnen wisten het eerder dan mijn familie.
Weet ook niet zo goed of ik hier nou weer op terug zal komen dat ze het aan dr moeder heeft vertelt of niet.. Dan wordt het bonje. Is dat het waard? Lastig. Ik weet wel dat ik het haar een volgende keer niet weer zo vroeg zal vertellen.
Tja of je dat ziet zitten moet je zelf bepalen natuurlijk. Maar wat je misschien kunt doen is zeggen dat je het eigenlijk niet leuk vind dat haar moeder het weet, maar je daar niks meer aan kunt veranderen. En dat je haar daarom echt met klem wilt vragen om het verder stil te houden en waarom dan. Misschien dat ze dan een beetje gaat begrijpen dat het voor jou echt belangrijk is, en ook zodat ze weet dat het voor jou niet iets 'kleins' is wat niet zoveel uit maakt. Zou ze het dan toch nog door vertellen dan weet jij genoeg, dan is ze jouw vertrouwen echt niet waard. Maar je geeft haar zo wel de kans om te laten zien dat ze het niet verkeerd bedoeld heeft...
Mijn vriendin wist het (na mijn vriend) als eerste. Nu woont zij in het zuiden en wij in het noorden, dus kon ik t wel vertellen. Ze had het wel aan een aantal mensen gezegd, maar ook gezegd dat mijn familie nog niets wist... En dan hoor je dus achteraf (na 12 weken), van "hèhè, gelukkig kan ik je nu gewoon feliciteren". Die mensen hadden dus gewacht op "groen licht" om mij te feliciteren.
Heb je wel haar gevraagd d'r mond te houden? Dab zou ik het echt niet eerlijk vinden! Ik heb ook zo iets mee gemaakt. Wist zelf pas heel erg laat (14 weken een echo.) dat ik zwanger was. Ik moest echt ff alles laten berusten en op een rijtje zetten. Vlak daarna ging op voor een langere tijd op vakantie en dacht er over het daarna aan iedereen te vertellen. ( dan 22 weken ) Na de 2e echo dus pas. Toen vertelde mijn beste vriendin mij, dat ze niet wist of ze het wel zo lang stil kon houden. Op dat moment vond ik dat ook teveel gevraagd van haar en heb dus toch iedereen een beetje op de hoogte gebracht. Zelf had ik liever achteraf het later verteld..mijnleven stond al zo op z'n kop. Beetje onredelijk was het wel ban haar, want ik wist echt va. dag 1 bij haar dat ze zwanger was, moest ik toch ook 12 weken mjn mond houden? Maar goed, vond het niet de moeite waard om er ruzie om te maken. Het is natuurlijk wel heel bijzonder nieuws! Het blijft dus altijd moeilijk, ze bedoelen het niet kwaad!
pff mijn eigen moeder houdt haar mond niet eens!!! Maar dan vertlet ze het ook echt tegen mensen waarvan ik niet wil dat ze het weten!! Eerst familie en da vrienden ik vindt het dan niet leuk als sommige familieleden het later weten dan vrienden. Daarbij is het gewoon een kwestie van respect!!
Ik wou het eigenlijk al niet aan haar vertellen.. sommige mensen weet ik gewoon zeker die gaan er niet over lopen praten. Bij haar wist ik dat al niet zeker. Maar ze had het door. En idd nadrukkelijk gevraagd haar mond te houden. Niet eerlijk idd en ik denk dat ze het zelf ook wel doorheeft. Want ik had haar aan de tel. en ze begon er zelf niet over. Maar toen hoorde ik haar moeder roepen 'gefeliciteerd'! Weerhoud me er nu van om open tegenover haar te zijn over mijn zwangerschap. IK denk dat het nog wel eens ter sprake gaat komen. Ik ga er geen drama van maken maar weet wel dat zij als er weer eens nieuws is, 1 van de laatsten is die het hoort.
precies ze moeten het gewoon respecteren niet? Maar ja of het zin heeft om iets te zeggen...hier niet iig!!
Emmely, Hier hetzelfde hoor! Wij zijn morgen 5 weken... Vorige week za posi getest en aan ouders, broers en zus verteld. En ook meteen aan stel beste vrienden. En nu word het steeds moeilijker omdat de ouders zoooo blij zijn dat ze hun mond niet kennen houden. Nu geeft ik 27 maart een feest en hoopte dat het te vertellen maar ben bang dat het niet lukt! Ons dressoir staat al vol met kado''s! Hebben gister alles boven op de zolder gezet maar ik vind het zoooo zonde! Ik wil er graag nu ook van genieten en niet pas na 3 maanden...
nou dan vertel je het toch? Waarom wachten? Is wat je zelf wilt! Wij hebben de rest nog niet ingelicht maar gaan dit wel doen...maar dit kwam meer omdat er eerst geen hartactie was en dus een mk blijkt dat het veels te vreg was de echo dus tweede echo (waar ikzelf om vroeg trouwens) was er wel hartactie, nou dan ben je wel iets voorzichtiger met juichen!! Nu inmiddels nog een echo gehad en de kleine bewoog zelfs al nou nu mag iedereen het weten!!! Maar als jullie je er prettig bij voelen om het al te vertellen doen jullie dat toch?