Ik ben normaal ook van paracetamol en door, maar toen ik twee jaar geleden de griep had (ik geloof ook een berucht jaar qua griep?) kon ik écht niks. Ik lag te ijlen in bed, kon nét naar de wc lopen, maar verder echt niks. Geen geval van ‘ik moet gewoon door, ziek zijn is geen optie’, door de hoge koorts had ik me denk ik niet eens normaal aan kunnen kleden of de voordeur kunnen vinden...
Tjah, gelukkig weet ik wel het verschil tussen een verkoudheid en een griep. En iedereen heeft een andere draagkracht he? Als je een alleenstaande moeder bent kan je het je helaas niet permitteren om in bed te blijven liggen.
Als het niet gaat dan gaat het niet... zolang het dus nog wel gaat, is het niet de echte griep maar een van de verkoudheidsvirussen. Kan ook heel vervelend zijn maar niet zo erg als echte griep. Als het echt niet gaat, dan gaat het gewoon echt niet, hoe graag je ook zou willen. Ik heb een keer doodziek met hoge koorts van een keelontsteking in bed gelegen terwijl mijn huilbaby naast me lag te huilen. Ik kon echt niet anders meer.
Ik kon het me ook niet permitteren, kinderen liepen hier toen ook gewoon rond natuurlijk, die zorgden met 3jr en 1jr niet ineens voor zichzelf.... maar ik kon het écht niet. Dus mijn man moest vrij nemen, terwijl dat eigenlijk niet kon. Dag later is mijn moeder gekomen, die moest daar ook vrij voor nemen en ruim 4u voor reizen. Dat zou ik echt nooit van iemand vragen als ik enigszins kon functioneren.
Hier nog een bikkel. Kan hij mooi met jouw man die cursus geven. Eet ook altijd gewoon door en gaat zoveel mogelijk door met alles wat hij normaal ook doet.
https://www.volkskrant.nl/wetenschap/-best-zware-mannengriep-verdampt-onder-experts-toch-weer-tot-aanstelleritis~a4561650
Gewoon op zijn nest. Glas drinken voor de zekerheid erbij. Deur dicht trekken. Gewoon gaan werken, sporten, naar vriendin of huishouden doen en hij komt vanzelf wel weer n keer beneden als hij uit de dood herrijst. Niet teveel aandacht aanschenken.