Ik ben eigenlijk heel benieuwd naar jullie regels rondom vriendjes/vriendinnetjes bij jouw kind laten spelen. Hoe gaat dat er dan aan toe? Hier hebben ze er een handje van om beneden te blijven hangen. En dan ook echt 'hangen'. Ze vervelen zich, dan willen ze weer dit, dan weer dat. Om de 5 minuten naar boven, dan weer naar buiten, dan weer binnen. Ik kan m'n kont niet keren, of er staat er weer één met de vraag wat ze nu kunnen gaan doen. Ik heb al een paar keer verzocht boven te gaan spelen, maar *naam vriendinnetje* vindt mijn dochter haar speelgoed weer niet leuk. Ze heeft bákken speelgoed! Van poppen tot aan lego en playmobile, van keukenprul tot aan knutselspul, puzzels, spelletjes en weet ik wat allemaal. Nu is de keuze gevallen op, jawel: Kinetic Zand - net vanmorgen gestofzuigd en gedweild. Vervolgens wilde het meisje weer alleen met mijn dochter spelen, zonder mijn zoontje erbij en mijn dochter stemde hiermee in. Nu weet ik natuurlijk dat mijn zoontje ook moet leren dat hij niet overal mee kan doen (hij is 3, de meiden zijn 7), maar dit gaat weer gepaard met een hoop bombarie natuurlijk om hem mee te nemen. Ondertussen allerlei vragen van dat vriendinnetje; mag ik een snoepje, mag ik een ijsje, mogen we naar de speeltuin (ik moet dan mee, meisje mag niet alleen) etc. etc. etc. Ik had nog wat werk liggen dat ik graag wilde afronden, maar dat komt er nu niet meer van. Uugghh, ik kan me hier vreselijk aan irriteren...maar goed *klaagmodus uit* Dit is trouwens niet met alle kinderen die hier spelen, ik merk dat het enorm afhangt van het kind dat komt spelen. Ben benieuwd in hoeverre jullie hier regels aan stellen?
Mijn dochter is 5 en de vriendinnetjes die zo doen komen na een paar keer niet meer. Dan zeg ik op het schoolplein; nou de vorige keer ging het niet zo gezellig, dus we stellen het even uit. Dan heb ik al wel wat geprobeerd hoor haha tijdens het spelen geef ik ze een aantal opties en ben ik heel duidelijk wat ik wel en niet wil hebben. Zo krijgen ze na school drinken en een snoepje en wat later fruit of rauwkost, dan vertel ik dus dat ik gebedel om snoep niet wil hebben. Ook qua spelen geef ik ze een aantal ideetjes, als het echt niet lukt zoeken ze het maar even uit. IK heb ook wel eens een kindje naar huis gebracht na slaande ruzie omdat ze allebei wat anders wilden. Maar dat zal hopelijk met 7 jaar wel meevallen, zij waren toen 4 haha. Oh ik hou mijn jongste dochter idd afzijdig van het spelen van mijn oudste, zij hoeven daar niet op te letten. Behalve als ze het leuk vinden.
Ik heb inmiddels wel geleerd dat het niet te lang moet duren. Mijn dochter van 6 is vaak ook moe uit school. School is dagelijks om 14 uur uit, spelen is dan vaak hier van 14.30 tot 17 uur. Bij binnenkomst eerst ff een cracker, fruit of boterham eten.....vaak hebben ze honger en daarna een ijsje of snoepje.....verder niet. Op zich gaat het spelen altijd wel goed maar dochter heeft een vriendinnetje en die kan niet hoepelen dus dat wil ze niet....mijn dochter is er dol op dus gaat hoepelen en haar vriendin staat erbij en kijkt er naar. Ook kan dat meisje geen handstand/ratslag/salto's andere dingen op de turnmat/trampoline dus mijn dochter vindt het dan saai dat haar vriendin dat niet kan. Vriendinnetjes die dit wel allemaal ook kunnen daar speelt ze het leukst mee en hoor ik ze soms niet eens.
Denk dat dit iets is wat altijd wel blijft. Je hebt speelafspraken waar het lekker loopt en je hebt speelafspraken waarbij je een soort van agent bent om het een beetje redelijk te laten verlopen. Maar vaak komen de vriendjes waarbij het minder goed loopt toch minder vaak omdat mijn dochter het dan ook niet zo leuk vind.
Ze is net opgehaald. Mijn dochtertje zei dat ze ook heel vervelend op haar kamer was. Niet helpen met opruimen, terwijl zij per se met dat zand wilde spelen. Meisje speelde door met wat anders terwijl mijn dochter dus moest opruimen. Ook zat ze dingen tegen haar muurstickers aan te gooien en luisterde niet toen mijn dochter zei dat ze dat niet wilde. Het was verder rustig op de kamer, dus ik hoorde niks geks. Ik had geen idee dat ze zo bezig was. Over het meespelen van mijn zoontje; mijn dochter wil juist altijd dat hij meespeelt omdat ze dat zo gezellig vindt. Ze zei nu dat ze ook wel wilde dat hij meespeelde, maar omdat het vriendinnetje het niet wilde, ging ze daarin mee. Ze was bang dat ze anders boos zou worden. Dochter gaf al aan dat ze haar voorlopig niet meer mee naar huis wil nemen om te spelen.. Opgelost
Hier hebben ze nooit echte speelafspraakjes. Ze gaan gewoon naar een vriendje of dat vriendje komt hier. En ze gaan en komen zelf. Ideaal! Als het niet klikt gaan ze gewoon weg. Met dit mooie weer spelen ze ook buiten. Dan mogen ze van mij echt niet binnen de hele boel op stelten zetten.
Ik heb dit nog niet meegemaakt. De vriendinnetjes van mijn dochter zijn allemaal net zulke makkelijke meisjes als mijn dochter zelf. Dus graag buiten, veel op de trampoline, verkleden en verder hoor ik ze niet... op één na wat echt een klein 'tuttebelletje' is en het liefst op een stoeltje mooi zit te zijn maar dan gaan ze lief kleuren, ook prima. Wij houden de speelafspraakjes van 15-16:30. Lang zat
Dat dat kindje zich zo raar gedraagd zou ik ook niet grappig vinden. Misschien kun je de volgende keer vragen of ze het wel leuk vinden en eventueel bellen dat ze eerder opgehaald wordt. Met het meespelen van je zoontje kan ik wel begrijpen dat zij dat niet leuk vindt. Q speelt af en toe met een meisje uit de straat. Omdat haar broertje (ook 3 jaar) er steeds bij was / is wil Q nu niet meer met dat meisje spelen. Zij vindt dat heel even leuk maar daarna niet meer omdat ze dan het idee heeft steeds op hem te moeten letten omdat hij nog zo klein is.
Mijn dochter kan niet "leuk" spelen. Ik heb een binnen kind dat graag op de pc/tablet/wii speelt. Dit wordt overigens niet door ons aangemoedigd. Ze is nu 7 en het gaat steeds beter, maar sommige kinderen hebben meer tijd nodig/zijn laatbloeiers met "samenspelen".
Mijn huis, mijn regels. Dus bij het vervelen mogen ze lekker buiten spelen! (ze mogen toch wel in de tuin of op straat?) En nee broertjes mogen niet meespelen tenzij alle partijen het willen. (leeftijd 3 en 7 is erg groot). Als ik nog iets te doen heb, dan is het spelen niet zo lang of het gebeurt niet. En zeuren om snoep vind ik helemaal not done, dus waarschuw ik 1x en dan is het klaar en mogen ze naar huis. Ik heb daar echt een hekel aan. Vriendjes hier weten goed de regels, nee is hier ook echt nee. Als ze hier komen (na schooltijd krijgen ze eten en drinken en 1 snoepje) en ze worden om half 6 opgehaald. En als ze een lange middag vrij hebben, is het ook eten en drinken en dan nog een koekje of snoepje. Maar extra snoep nee dat geef ik nooit.
Ik hoor/zie me zelf erin Mijn zoontje heeft 1 vriendje en die vind al het speelgoed stom.. Kan zn draai niet vinden en wil alleen maar op mijn telefoon of tablet een spelletje doen.. Elke keer komt hij weer naar binnen om dat te vragen. En ik wil het gewoon niet! Mijn zoontje kan juist zo goed buiten spelen en dan opeens niet want dat vriendje wil binnen spelen. Oke, mogen ze binnen maar halen ze werkelijk ALLES overhoop en vervolgens gaat hij met dingen gooien of keihard met 1 auto racen... Pfff krijg het al benauwd wanneer hij weer wil komen... Ik heb hem gisteren naar huis gestuurd. Ze wilde op zolder spelen, maar daar staat iets van mijn man en daar mogen ze echt niet aan komen. Het is iets met geluid en ik hoorde er opeens keihard op rammen. Ik zachtjes naar boven gelopen en hij stond er keihard op te slaan. HIj weet heel goed dat het niet mag dus ik heb hem niet meer gewaarschuwd en naar huis gestuurd en zijn moeder geappt.
Hier is de regel bij mooi weer spelen we buiten. Als het regent en/of koud is kun je binnen spelen met je vriendjes maar wel op je eigen kamer. Nog nooit gezeur erom gehad. Meestal gaan vriendjes en vriendinnetjes om 15.00 uur mee vanuit school en worden ze tussen 16.30 en 17.00 uur opgehaald. Als we thuis komen vanuit school krijgen ze fruit en wat te drinken. Daarna een snoepje of ijsje. Als ze dorst hebben kunnen ze het zeggen dan krijgen ze nog wat te drinken maar geen snoepjes meer. Nu zoon ouder word merk ik wel dat het makkelijker word met afspreken. Kinderen gaan eerst zelf naar huis en komen elkaar daarna ophalen of gaan dan bij elkaar spelen. Als ik er dan geen zin meer in heb of het gaat niet leuk kan ik zeggen dat vriendje naar huis moet of dat ze naar buitem moeten omdat ik niet op moeders hoef te wachten. Ik bedenk me nu dat toen zoon kleiner was hij wel eens vriendjes meenam in de winter en dan zelf op zijn ds of ipad ging spelen en dat kindje er zo bij liet zitten niets doen. Dat vond ik altijd heel vervelend dus heb toen met mijn zoon afgesproken dat als hij iemand mee heeft hij ook echt samen met dat kindje moet spelen omdat het anders niet leuk is voor zijn vriendje en dat ik dan geen kindjes meer mee neem naar huis.
Die regel hebben wij hier (voor onze dochter) nog steeds hoor, als je een speel afspraak hebt dan ga je niet op de ds/tablet/wii, de speelafspraken duren hier ongeveer 2 uur (lang genoeg is gebleken) Voor onze zoon geldt dit ook behalve bij 1 vriendje, die heeft dan zijn telefoon bij zich en dan spelen ze tegen elkaar een spel (naast elkaar gezeten op het bed) Hier hoef ik ook niet te remmen want het zijn beide buiten kinderen dus dit is echt om een bui te overbruggen.
Herkenbaar. Mijn dochter van 5 heeft nu af en toe een speelafspraakje gehad. Met twee meisjes gaat dat heel goed en met een derde wat minder. Slecht luisteren, zeuren om snoep, zelf de ijskast open doen om te kijken of we ijsjes hebben (daar ben ik van verschoten en ben toen ook wel uitgevallen. Ze moet duidelijk begrensd worden). En ook dat zeuren, dat ze niet weten wat te doen, pff. Ik ben doodop na zo'n middag. Ook claimt ze mijn dochter erg op school (zitten in dezelfde klas), gelukkig is dochter mondig genoeg om voor zichzelf op te komen en haar in haar sop te laten gaarkoken als ze het te bont maakt. Maar speelafspraakjes zijn met haar niet gezellig en duren ook vaak te lang (als mijn dochter bij haar gaat spelen haal ik haar op na 2 uur, max 2,5 uur. Andersom is dat eerder na 4 of 4,5 uur). Mijn dochter is een heel sociaal kind en kan het met iedereen in de klas wel goed vinden. Heb soms het idee dat dat vriendinnetje dat niet zo leuk vindt.