Bij Q lopen we tegen veel verschillende dingen aan en ze staat op een wachtlijst zodat er oa beter naar haar gedrag gekeken gaat worden. Nu deed er zich afgelopen weekend weer iets voor wat ik zelf echt geen normaal gedrag vind voor een meisje van net 7 jaar. Ik ben benieuwd hoe jullie dat zien, misschien overdrijf ik wel. Het is wel een lang verhaal. We waren 's avonds toen we alle spullen nakeken om naar bed te gaan de tablet kwijt. Letterlijk óveral gezocht maar nergens kunnen vinden. Q wilde die dag graag iets op de tablet kijken maar mocht dat niet. Wij vroegen ons dus af of zij misschien de tablet ergens neergelegd zou hebben en zouden dat die ochtend aan haar vragen. 's ochtends reageerde ze heel verontwaardigd en boos omdat we dat aan haar vroegen. We legde haar uit dat we die avond lang gezocht hadden en we het erg vervelend vonden om hem kwijt te zijn. Q zei nogmaals dat ze geen idee had waar hij kon liggen. Later gingen we nogmaals kijken of we de tablet gewoon aan de oplader op de normale plek liggen. Hier hadden we die avond ervoor al meerdere keren gekeken. Q gaf toe dat zij 's nachts de tablet daar neer had gelegd en die avond stiekem de tablet had gepakt en er een tekenspelletje op had gedaan. Ze had echt niks op YouTube gedaan. Om een lang verhaal iets korter te maken, ze had wel filmpjes op YouTube gekeken. Eerder vonden we de tablet ook op een 'rare' plaats terug en uiteindelijk zei ze dat ze toen ook de tablet stiekem had gepakt en wat dingen had gedaan toen wij sliepen. Nadat we samen wat dingen hadden terug gehaald denken wij dat het niet bij deze 2 keer is gebleven, lampen die beneden aan staan wanneer we 's ochtends beneden kwamen en wat andere dingen. Het zó bewust liegen, erover nadenken hoe ze ervoor kan zorgen dat wij er niet achter komen en 's nachts de tablet pakken vind ik dus niet normaal, jullie?
Ik zou dit als moeder niet oke vinden maar daarentegen vind ik het ook niet heel schokkend. Als ik dit verhaal zou horen zonder te weten dat er nog overig gedrag is wat mogelijk anders/opvallend is, zou ik gewoon denken dat dit een meisje is wat ondeugend/opstandig gedrag laat zien en manieren zoekt om haar zin door te drijven. Mijn kinderen zijn nog wat jonger (5 en 3 jaar) maar proberen ook wel eens bewust te liegen als wij ergens 'achter komen'. Ik denk dat dit natuurlijk gedrag is (straf proberen te ontlopen) en dat hen geleerd moet worden om eerlijk te durven zijn. Wij zetten hier altijd eerst op in, en niet om stout gedrag te 'straffen'; we vinden het dus belangrijker dat ze eerlijk zijn in wat ze gedaan hebben dan hen op dat moment consequenties te geven voor dat 'stout' gedrag. Dat houdt in de praktijk in dat, wanneer ze niet eerlijk zijn, we eerst met ze praten om ervoor te zorgen dat ze eerlijk zijn en als ze dat doen, we ze dan 10 veren in hun kont steken dat het zo fijn is dat ze eerlijk zijn en de consequentie op hun gedrag is vervolgens minimaal (dan is het gewoon rustig aanspreken op dat stout gedrag omdat ik het verwarrend vind om eerst verbaal te belonen voor eerlijk zijn, en vervolgens te 'straffen' voor dat stout gedrag). Snap je em nog? Dat pakt inmiddels al heel goed uit bij de oudste; hij is vrijwel altijd eerlijk over wat hij uitspookt. De jongste moet dit nog echt leren en heeft er echt een handje van om recht in je gezicht te jokken . Kost even tijd! Mijn vraag zou dus zijn of jouw kind eerlijk durft te zijn over wat ze uitspookt? En zo nee, zou ik eerst daarop inzetten. Je kunt je kind 'straffen' voor ondeugend gedrag en liegen maar in mijn ogen is het grotere leerdoel dat ze eerst eerlijk durft te zijn. Betekent niet dat stout gedrag geen gevolgen heeft maar je moet dan voor jezelf wel prioriteiten stellen in wat je eerst wil dat ze uit een bepaalde situatie gaat leren. En belonen voor eerlijk zijn en vervolgens flinke consequenties geven, werkt volgens mij niet; dan zwak je namelijk direct die (verbale) beloning helemaal af en blijft het rotgevoel van die consequentie juist hangen en dan denken ze in het vervolg wel 2x na voordat ze ergens eerlijk over zijn..
@Sleepless over 'kleine' dingen is ze ook eerlijk. Zo had ze gister per ongeluk iets stuk gemaakt en kwam dat meteen zeggen. We hebben toen ook heel uitgebreid 'beloond' over het feit dat ze het meteen kwam vertellen en hier zo eerlijk over was. Dat we dat super fijn vonden. De straf die ze voor het voorafgaande heeft gehad was ook voor het herhaaldelijk liegen. We bespreken juist met haar dat iedereen wel eens ondeugend is, dat wij dat vroeger ook echt wel waren. Ze daar dan iets over te horen kan krijgen maar dat dat het dan is. Wanneer ze er echter over liegt en blijft liegen dat we dan heel boos worden. Dus volgens mij pakken we het grotendeels al zo aan als je beschrijft.
Ik vind het eigelijk niet heel schokkend. Ik werk zelf met kinderen en er zijn er toch echt best wel wat die bewust liegen op oudere leeftijd. Doet ze dit pas net ? Of altijd al veel gelogen over dingen ?
Liegen over in haar broek plassen deed ze voorheen vaak. Dat gaat nu beter. Maar 's nachts stiekem een tablet pakken YouTube kijken, wordt dat ook als normaal gezien?
Nou niet normaal, en zou het ook zeker niet accepteren, en een passende straf geven. Maar als het nog niet zo lang gebeurt, en dit en enige gedrag is wat ze vertoond wat niet oke is zou ik er veder nog niet teveel achter zoeken.
Nee, dat is niet normaal, maar geen afwijkend gedrag voor een kind die daar gevoelig voor is (beetje YouTube-verslaafd.) en de mogelijkheid daartoe krijgt. Zo ging ik vroeger vaak naar beneden 's nachts voor een plak ontbijtkoek... Tot m'n ouders erachter kwamen! Goede afspraken maken en de tablet tijdelijk buiten bereik.
Hoe boos worden jullie eigenlijk? Kan het zijn dat ze liegt omdat ze bang is voor jullie (buitensporige misschien in haar beleving) reactie? Je schrijft ergens dat jullie 'heel boos' worden. Vandaar de vraag. Misschien andere aanpak proberen dan.
Straf is nu de rest van het schooljaar geen YouTube. En deze week geen tv kijken. Er spelen nog een aantal andere dingen. In het kort, ze is erg gevoelig en trekt zich gevoelens van anderen en gebeurtenissen bij andere kinderen heel erg aan, kan dit erg moeilijk loslaten. Verder mist ze vooral veel uitdaging op school, dit blijft een probleem. En wat ook niet onbelangrijk is, ze heeft maar erg weinig contact met haar biologische vader (zijn keuze). Wanneer ze daar is mag ze niet over thuis praten en voelt ze zich niet gehoord. Dit zijn denk ik de belangrijkste dingen die spelen en waarom ze op de wachtlijst staat om hier mee geholpen te worden en wij ook advies krijgen hoe hier mee om te gaan.
Fijn dat ze over dingen ook eerlijk kan/durft te zijn! Leren is een proces dus dat gaat soms goed en soms niet goed en dat is ook prima. Gewoon blijven oefenen met eerlijk laten zijn en als ze dat niet is, op een rustige manier een gepaste consequentie geven. Hoe groter ze worden, hoe meer 'grotere' ongein ze gaan uithalen en daar zullen ze echt niet altijd eerlijk over zijn (als ik me bv bedenk hoe vaak ik niet eerlijk ben geweest tegen mijn ouders ). Maar wat jouw voorbeeld betreft; zo schokkend vind ik het niet om 's nachts stiekem op de Ipad te gaan. Het is niet oke maar in mijn ogen ook geen buitensporig gedrag. Gewoon samen over praten, uitleggen waarom het niet mag (belangrijk! Dan begrijpen kinderen vaak veel beter waarom dingen wel en niet mogen/kunnen) en misschien zelf ook voorzorgsmaatregelen nemen door Ipad 's nachts op je eigen kamer te leggen?
Om heel eerlijk te zijn vind ik het een heel zware straf voor wat ze heeft gedaan. Waarom niet met haar om de tafel waarom ze midden in de nacht geen filmpjes mag/kan kijken en uitleggen wanneer het wel mag? Duidelijke afspraken zou ik maken. Ik vind het gedrag niet "normaal", maar ook niet schokkend en ik vind tot de zomervakantie een buitensporige straf voor een kind van 7. Ik krijg ook een beetje het idee dat ze liegt, omdat ze bang is dat jullie boos worden.
Ik vind het ook een zware straf. Zoals jij het omschrijft (erg gevoelig) zou het idd best kunnen zijn dat ze zich genoodzaakt voelt dingen stiekem te doen en/of te liegen omdat ze de reactie/straf van jou als erg heftig ervaart. Je moet je dan niet richten op haar stiekem gedrag maar op haar gevoeligheid. Beter er samen over praten. Uitleggen waarom het niet kan en waarom je het niet wilt. Kleine stapjes maken. Prijs haar eerlijkheid in andere dingen (zoals bij dat kapot maken). iPad uit voorzorg s nachts wegleggen, maar verder geen zware dingen. Ze is pas 7, vergeet dat niet. Juist in jullie moeilijke situatie moet je haar een veilige plek bieden. Heel veel sterkte! Lijkt me erg moeilijk om er alleen in te staan als er problemen zijn.
Het is natuurlijk niet oke maar in mijn ogen ook geen buitensporig gedrag. Mijn dochter van 7 halt de laatste tijd ook wel eens van dat soort rare fratsen uit. Het pakken van de Ipad en stieken filmpjes kijken vind ik "gewoon ondeugend" gedrag voor een 7 jarige, het liegen en blijven liegen is wat mij betreft onacceptabel. Zou haar dan ook uitleggen dat we allemaal wel eens iets doen wat eigenlijk niet mag, maar dat zeer dan wel eerlijk over moet zijn en haar eerlijkheid dan ook prijzen. Neemt natuurlijk niet weg datiets doen waarvan ze weet dat het niet mag gevolgen heeft.... Zou ook duidelijke afspraken maken over gebruik van de tablet. Dochter moet het altijd even vragen en op Youtube mag ze ook niet zomaar wat "rondsnuffelen". Ze volgt een aantal vloggers en als ze iets anders wil zien of iemand wil volgen moet ze het even aan mij komen vragen.
Over het gebruik van de tablet, vooral YouTube zijn hele duidelijke regels gemaakt en uitgelegd. Ze mag best af en toe op YouTube filmpjes kijken maar wel beneden. Zo kunnen wij af en toe mee kijken wat ze aan het kijken is. We hebben haar uitgelegd dat je soms door kan klikken en dat ze dan dingen ziet die eng zijn voor kinderen (ze vindt van die kinder weerwolven en vampieren filpjes leuk). Over de straf, omdat het niet bleef bij 1 keer liegen maar er later steeds weer iets nieuws bij kwam had ze deze straf gekregen. We hebben met haar besproken dat ze straf krijgt voor het liegen maar dat wij niet goed wisten wat voor een straf we haar moesten geven. Na een tijdje nadenken kwam ze zelf met een straf: een week niet afspreken, niet buiten de poort spelen, tot het einde van de zomervakantie geen tv en tablet. We hebben het afgezwakt naar de genoemde straf omdat we dit overdreven vonden en ook zo uitgelegd. Vandaag nog een keer met haar besproken (ze heeft een studiedag). Zelf vindt ze het niet erg om niet op de tablet te mogen 'ik kan nu lekker naaien en andere dingen doen die ik leuk vind, anders zou ik dat niet doen.' Dat was de reactie die ze gaf op de vraag wat ze van de straf vindt. Verder gevraagd wat ze van het liegen vindt, nu een dag later. Ze heeft uitgelegd dat ze gister toen ze het deed al wel wist dat het niet slim was en dat wij boos zouden worden. Ik heb gezegd dat ik het heel knap en fijn vindt dat ze dat zo eerlijk zegt. En we hebben ook nog een keer besproken dat wij vroeger ook echt wel dingen deden die niet mochten. Dat dat op zich niet zo erg is, ze dan misschien straf krijgt of we erover praten dat het niet handig is om te doen. Maar erover liegen echt niet kan.
Ik zou eigenlijk best geshockeerd zijn als mijn kinderen op die leeftijd zo glashard zouden liegen en een plan zouden bedenken om 'om me heen te gaan' als ik ze iets zou verbieden. Het lijkt zo, ik weet niet, uitgekiend. Mijn meiden (zeker één van de twee) hebben ook wel eens gejokt maar dat ging dan over 2 minuten langer op de ipad of zo en dat ontglipte ze meer. Wij zijn helemaal niet streng, maar toen het een tijdje wat vaker gebeurde zijn we er wel een straf op gaan zetten en die hanteren we nog steeds: jokken = een week schermpjes. Dat heeft hier wel geholpen.
Ik sluit me aan bij de andere laatste antwoorden. Ik vind het helemaal geen buitensporig gedrag, ze gaan je uitproberen op die leeftijd en gaan stiekem dingen doen. Deed ik vroeger ook. Leuk is het niet maar er over praten en duidelijke afspraken maken lijkt me beter als zwaar straffen. Ik vind zo lang geen you tube best een zware straf.
Waar ik een klein beetje op in wil haken is het uitdaging missen. Ze heeft een behoefte. En ik zou hier niet aan voorbij gaan door een straf te geven die nog meer behoeftes die ze heeft weghaald. Immers is er een iPad en een tv in huis, en mag ze die gebruiken. Maar alleen als jullie dat Ok vinden? Hebben jullie al eens gevraagd wat zij wil? Misschien heeft ze zelf wel een oplossing? En anders kunnen jullie misschien samen een oplossing vinden, zodat zij uitgedaagd blijft en dus ook het probleem oplost ipv haar meer te ontzeggen. Het liegen kan je meer zien als creatief voor elkaar krijgen wat ze wil. Als ze volwassen wordt zal dit een hele mooie eigenschap zijn.
Ik vind het niet zo schokkend. Toen ik klein was (misschien was ik wat ouder hoor) ging ik s avonds stiekem naar mn ouders slaapkamer om GTST te kijken (Ik moest voor GTST naar bed..). Niet dat ik het van mn kind zou accepteren maar schokkend vind ik het niet.