m'n man is voor het eerst weer op reis voor z'n werk. Voor het eerst sinds de geboorte van zoon #3. De baby is nu 3 maanden oud en m'n middelste zoon is net 2. Helaas zit hij nu in een verlatingsangst fase, en hij krijgt kiesjes en hij is verkouden. Gevolg: Hij komt een stuk of 6x z'n bed uit 's nachts! Plus daarbovenop nog de nachtvoedingen van de nieuwe baby, ook 2 a 3 keer. Ik heb afgelopen nacht 3 uur geslapen en dat gaat de komende 3 nachten ook niet meer worden vrees ik. Ik ben nu al hondsmoe, ik weet niet hoe ik de dagen door ga komen! Ik moet gewoon even klagen en van me afschrijven hoor. Ik heb wat morele steun nodig...
Heb ik gedaan, halverwege de nacht. En vanaf dat moment heb ik helemaal niet meer geslapen. Hij draait, hoest, schopt, stompt en maakt de baby wakker die ook bij mij in bed ligt. Eén keer wou hij naar de baby toe, dus hij klimt uit m'n bed, loopt naar de andere kant en 'aait' de baby. Oftewel: hij geeft 'm een mep op z'n hoofd... Baby huilen, mama boos. Nou ja, je snapt het: dat werkte dus ook niet.
Heftig meid, sterkte de komende dagen! Zou je zoontje niet beter slapen met een zetpilletje/paracetamol? Deed ik wel bij mijn dochtertje als ze kiezen kreeg, anders werd ze heel vaak huilend wakker...
Sterkte!! Is er iemand die je kan helpen 's nachts? Je moeder? Een vriendin? Zo niet, dan nog veel meer sterkte, het is slopend, ik weet er helaas alles van... Wat een oude buurvrouw van mij ooit zei: alles gaat voorbij. Het klinkt heel dom op dit moment, maar hou je daar aan vast. Het gaat voorbij. Voor de tussentijd: koppie op en laat alles liggen wat nu niet nodig is zodat je overdag wat rust op de bank/bed kunt pakken.