Dit topic gaat even over bemoeizuchtige idioten. Baby L heeft tot nu toe nog maar 1 potje in zes maanden. Hij ging kotsen en vond het niet geweldig lekker. Nu was ik toch van plan om zelf potjes te maken voor mijn vent want a. goedkoper en b. in mijn ogen gezonder. Nu krijg ik allemaal commentaar om mij heen ( postief en negatief) Maar nu even over het negatieve.. Dingen als ' potjes zijn tegenwoordig harstikke goed hoor! waarom zou je het zelf maken?' Ik antwoord meestal dat ik zelf wel bepaal wat ik doe. Maar ik begin het toch wel een beetje zat te worden.. Vind het behoorlijk irritant worden! En zo is het ook met laten huilen. Doe ik ook niet.. vind het niet nodig. En als hij huilt heeft hij troost nodig. Dan heb ik het niet over miepen en jengelen maar daadwerkelijke tranen die over het wangetje rollen. Dat hoeft voor mij niet ik laat hem geen uren janken dan zou ik uiteindelijk ook zoiets hebben van bekijk het maar ik ga wel slapen. Ik krijg reacties als : Laat dat kind toch even huilen en hij gaat echt niet dood van een half uurtje huilen hoor!! Maar ik zie het niet op de manier zoals die mensen het zien.. ik voed mijn kind op zoals dat voor mij en mijn partner goed voelt! Maar waarom in godsnaam hebben mensen altijd de neiging om zich ermee te bemoeien? Die mensen zijn allemaal ook zelf moeder die zullen vast weten hoe het voelt als mensen zich overal maar dan ook overal mee bemoeien.. waarom dan toch doen? Sorry hoor zit er al dagen mee in mijn maag.. en als ik telkens commentaar krijg dan hou ik vaak wijs mijn mond en vertel ze de discussie niet aan te willen gaan maar ik ben bang dat het niet lang meer duurt voordat ik iemand een dikke vette uitbrander ga geven!
Laat gaan. Je er niet te druk om maken. Ene oor in andere oor uit. Vers geven is lekker de een keer een potje is makkelijker. Jou kind jou manier. Wat een ander er van vind ene oor in andere oor uit. Je niet laten op fokken en. Van mijn kind mijn leven mijn opvoeding en opvattingen en als er eens een nuttige tip voor bij komt die is dan mooi mee genomen voor de rest. Als je je kind niet laat stuiteren. Vind ( ik alles prima)
vooral gaan bedenken van wie je wat aantrekt en van wie niet.... toen ik me daar bewust van werd bleven er nog maar heeeel weinig mensen over van wie ik hun "commentaar" ...... ergernis is het begin van loslaten hierin
Jullie kind jullie opvoeding. Ik ben het ook wel eens niet met de keuzes van een ander maar het is hun manier en ik bemoei me er niet mee. En zolang het kind er niet onder lijd, lekker laten gaan. Ik maak straks zelf ook de papjes en hapjes, goedkoper en ik heb beter zicht op wat er in gaat, bij mijn dochter ook gedaan en die wou geeneens potjes meer. Wat betreft het huilen....je hoort en voelt wel of het echt of gejengel.is, en met 6 maanden vind ik het anders dan bij een kind van 2. Doe wat jullie denken dat goed is.
Inderdaad jullie kind jullie opvoeding. Zelf maken is goed maar potje is ook goed. Je moet je daar niets van proberen aan te trekken. Ik weet helaas uit ervaring dat het wel lastig is. Eerst voelde ik me schuldig dat ik geen borstvoeding kon geven en toen voelde ik me schuldig omdat ik mijn kind met regelmaat potjes gaf. Ach... komt vanzelf goed
Oi ts. Hier ook. Net een heel weekend van alles aangehoord wat beter kon. Zoals men hierboven al zegt, niks van aantrekken. Er is altijd wel iemand die het beter weet. Maar frustrerend is het wel. Ik blijf doen waar ik me goed bij voel. Succes.. Lekker langs je heen laten gaan.
Ja dat is ook allemaal zo en het klinkt zo makkelijk om het naast me neer te leggen maar ik wil zo graag keihard schreeuwen waarom ik bepaalde dingen doe maar ik word gelijk bestempeld alsde 'bezorgde moeder' of de 'aansteller' gmbllll is het heel erg als ik iemand hiervoor tegen de grond sla? grapje.