Hallo, Moet het even van me afschrijven... Sinds vandaag heb ik dan eindelijk verlof en wat was ik er aan toe. Mijn schema zag er normaal als volgt uit: Maandag werken , Damien naar schoonmoeder Dinsdag werken, Damien naar mijn moeder Woe Vrij, Damien thuis Donderdagochtend werken, Damien naar schoonmoeder Vrijdag werken, Damien naar KDV Nu ik verlof heb, wilde ik het als volgt doen, zodat ik ook nog wat dingen kan doen en vooral ook wat rust heb: Maandag Damien naar schoonmoeder, ik thuis zodat ik kan rusten en dingen kan afmaken. Dinsdag samen met Damien naar mijn moeder. Woe lekker thuis samen Do lekker thuis samen Vrijdag Damien naar KDV (in het weekend sowieso thuis) Nu was het vandaag de eerste keer dat hij werd gebracht door mijn man (die alweer helemaal in de stress was pff Mannen!!) Damien helemaal over zijn toeren omdat ik niet mee ging:x Auto in, geen tijd nog meer stress...en daar gingen ze, mama ook helemaal in tranen! Ik voel me nu zoooo schuldig, omdat ik thuis ben en hij weg moest Wat vinden jullie, en hoe doen jullie dat? Laten jullie je kindje wel thuis tijdens verlof? Alvast bedankt.... xxx
Ben zelf zwanger van de eerste en heb geen ervaring, maar ik kan mij goed voorstellen dat je een dag voor jezelf wilt. Je kan je rust pakken en nog de laatste dingen in huis doen. Voor je zoontje is het op zich niet erg, omdat hij het al gewend is om naar z`n oma te gaan. Rot om te zien dat hij huilt, maar kinderen zijn het vaak weer vergeten Doe wat je gevoel je ingeeft Groetjes, BB
Nee hoor ik zou het ook doen! Nu gaat mijn dochter naar school als ik verlof heb maar op di en vr naar de bso en op woensdag naar oma gaat dan gewoon door.!
Ja dat klopt ook, weet ook zeker dat als ie daar is zich vermaakt want hij gaat heel graag naar zijn oma's. Zullen ook wel hormonen zijn...kan me dan alleen zo ergeren aan mijn man dat ie zo gestrest doet als ie ook eens een keertje hem moet aankleden enz...en hem alleen moet wegbrengen. Soms heb ik t idee dat ie echt niet in de gaten heeft hoever ik al zwanger ben en het mij ook allemaal heel zwaar wordt. Vind het ook heerlijk dat ik een dag voor mezelf kan hebben, heb t ook echt nodig maar als het elke keer zo gaat heeft t ook weinig zin want blijf ik ermee in mijn maag zitten Sorry voor mijn geklaag
Als ik het ook ook zo lees wordt het huilen ook meer veroorzaakt door het gedrag van je man. En zou ik het daar met hem toch eens over hebben. Tis ook een stuk fijner als ie je lachend uitzwaait! En klagen mag hoor
Ja daar ben ik dus ook bang voor, daarbij is sowieso alles nu MAMA... dus als papa dan ook nog zo doet is het einde zoek. Ga t er straks maar ff met m over hebben, want hier wordt ik echt niet blij van
Straks na de Bevalling zal hij ook een paar keer worden weggebracht als jij nog thuis bent. Hij kan er maar beter nu aan wennen dan dat hij straks de nieuwe baby de schuld geeft, denk ik.
Hier was kindjelief wel thuis... mja mn partner is thuisblijfpapa, dus een compleet andere situatie. Maar ik zou idd wel willen proberen het "ritme" erin te houden, zeker de dagen op KDV aanhouden (moet je toch voor betalen...) Maar je man moet zich schamen!!!!!
Ik werk niet en mijn dochter gaat niet naar de opvang oid. Maar ik kan je vertellen dat nu ik zwanger ben en vaak zó moe ben dat ik soms zou willen dat ik dichter bij mijn ouders woonde en mijn dochter af en toe een dagje weg kon brengen. (lijkt me niet meer dan normaal dus) En als je kleine er straks is kan je je zoontje ook niet constant aandacht geven en zal hij het af en toe met papa of een oma moeten doen.