Toen ik net mijn dochter op ging halen kwam de leidster naar me toe voor een gesprekje.... Mijn dochter is thuis druk, zingt, speelt, lacht en kletst de oren van mijn hoofd af maar op het kinderdagverblijf is ze erg stil. Ze zegt daar helemaal niks en ze horen haar alleen praten als ik haar op kom halen, ze hobbelt overal maar achter en vaak denken ze "oja, S..... hebben we ook nog" dit omdat ze zich zo afzondert. Als ze iets aan haar vragen geeft ze geen antwoord en speelt altijd afgezondert van de andere kindjes alleen. Dat alleen spelen was mij ook al opgevallen en als we ergens op visite zijn is ze vaak het eerste half uur a uurtje stil maar ontdooit daarna wel en dit is bij de opvang niet het geval. Als we ineen winkel, speeltuin of ergens anders waar het druk is zijn heeft ze hier helemaal geen last van en is gewoon zichzelf. Nu gaan ze rond de tafel met elkaar waaronder ook de vaste leidster van S om te bespreken hoe ze het het beste aan kunnen pakken om haar wat meer zichzelf te laten zijn op het kinderdagverblijf. Sinds 2 weken gaat ze ook naar het peuterspeelzaal en daar zeggen ze precies hetzelfde. Het kinderdagverblijf gaat ze nu sinds april naartoe. Nu heb ik totaal geen idee hoe ikzelf haar kan helpen om wat losser te worden.... Iemand hetzelfde gehad of tips?
Hoi vlinder, Ik werk zelf in de kinderopvang en zie dit regelmatig bij kindjes rond de 2 jaar. Hoeveel dagen gaat ze naar de opvang? Kindjes van 2 hoeven nog niet perse echt samen te spelen. Als ze er pas net is en ze komt maar 1 dag bijv dan hebben ze even de tijd nodig om te wennen aan de situatie en de omgeving. Ze is er al een half jaar zeg je maar 1,5 is ook een moeilijke leeftijd om dan te wennen aan een kinderdagverblijf, je bent je eigen aan het ontdekken, je eigen grenzen aan het stellen en je bent pas net gewend aan de regels en normen en waarden van papa en mama) Kindjes van 2 zijn ook meestal observators. Wat ik zo hoor aan jou verhaal is jou meisje dat ook. Het eerste half uur op visite observeert ze even en kan dan zichzelf zijn. Dat ze zich na een half uur fijn voelt komt waarschijnlijk door het gene dat de ouder erbij is. Dat is toch een ander veiligheidsgevoel dan een pm'er op de opvang. De geluiden en grotere kindjes kunnen ook heel veel indrukken geven op de kindjes. Is ze van een baby groep ( 0-2 jaar) overgegaan naar een peutergroep (2-4 jaar)? Ik heb zelf een situatie meegemaakt op het werk met een meisje van 2,5. Die is thuis ook aanwezig en bij ons was ze heel stil. Dit natuurlijk tegen moeder gezegd, waar het meisje bij was. Zo van...he wat jammer nou dat .. niet zoveel praat want ik weet dat ze het kan en wat een grote meid ze al is. (Wel al vaker aan moeder aangegeven, kwam niet uit het niets natuurlijk) thuis heeft moeder nog eens tegen het meisje gezegd dat ze " gewoon" mag praten en zingen op het kinderdagverblijf en dat de pm' ers dan ook weten wat ze wil enz. Niet gelogen, de volgende dag...ze begon te praten! Hele zinnen en ook uit zichzelf en met andere kindjes. Ik wist wel dat ze het kon maar ze moest even die bevestiging van mama hebben dat ze overal zichzelf mag zijn. Zingen doet ze weliswaar nog niet in de kring maar wel als ze aan het spelen is. Probeer ook eens met je meisje een "gesprekje" aan te gaan en wacht even af wat het kinderdagverblijf gaat ondernemen. Succes, vind het moeilijk je via internet advies te geven (in het echt zal maar zeggen kan ik aanvullen enz naar je antwoord) en weet je hele verhaal en achtergrond niet.
Dat werkt bij naar niet, hebben ze allemaal al geprobeerd.... Maar sinds een maandje merk ik dat ze heel veel verrandert is....veel driftig, andere kindjes slaan, mij slaan en bijten enz enz......nu gaat ze sinds 2 weken ook naar psz en daar is ze de jongste. Vanmorgen zwemles gehad en dat was 1 drama....daarna sloeg ze de dochter van een vriendin in haar gezicht....
Dat past ook heel goed bij haar leeftijd. Ze " moeten" op deze leeftijd zoveel. Ze leren vanalles en zijn hun eigen ik aan het ontdekken. Ze krijgen overal regels en normen en waarden. Op het kdv op de psz op de zwemles, thuis, bij opa en oma rtc etc. Hoe gaat het met praten? Praat ze al met meerdere woorden/zinnen? Slaan schoppen knijpen bijten is meestal een frustatie die ze hebben ondat ze zich niet goed verwoorden. Kids van 2 kennen nog geen oorzaak-gevolg. Misschien heeft het andere kindje iets gedaan of gezegd waar ze eerst niet op reageerde en nadat ze hrt even laten bezinken denkt ze van ja daag dat laat k niet gebeuren en pats. Wat ik ook vaker doe is al ik zie dat ze gefrustreerd zijn en willen slaan etc dan pak ik ze even apart en zet ze op een nadenkstoeltje. Het is geen straf maar wanneer ze biet meer boos is dan kan ze er zelf vanaf komen en vertellen tegen mama waarom ze nu boos was en dan uitpraten met t ander kindje (omdat je zegt dat ze thuis de oren van je hoofd af kletst neem k aan dat ze tegen jou wel vollop praat met zinnen/woorden) Nogmaals, op deze leeftijd krijgen ze zoveel te om over na te denken qua regels en normen en waarden dat ze hun eigen ik in de hand willen houden en daarom gaan ze de grenzen uittesten van andere.
Ze kan al goed praten, hele zinnen komen eruit en kan daardoor goed duidelijk maken wat ze wil met praten Ze zaten naast elkaar aan tafel samen van een bord te eten en ineens sloeg ze dat kindje.... Hier op kdv hebben ze het zo nog nooit gehad dat een kindje zo stil is. Ik heb tievallig vandaag gezien hoe ze zich gedraagt als er meerdere vreemde kindjes om haar heen spelen, ze houd ze goed in de gaten en als ze dichterbij komen verstijfd ze gewoon helemaal en staart naar de grond of draait haar hoofdje weg en komt pas weer in beweging als het kindje wegloopt. Vind het toch wel vreemd aangezien ze eigenlijk van baby af aan regelmatig bij kinderen komt.
Hmm dat is ook vreemd als ze zo verstijfd. Maar wel goed dat ze het je heeft "laten zien". Nu heb je een beeld erbij. Ik heb nog heel veel vragen maar het is moeilijk om je te kunnen helpen via zp. Ken je meisje niet en de situaties waar het in voorkomt niet. Ik hoop dat ze snel loskomt en zichzelf overal laat zien Heeft het kdv je gezegd dat dit nog nooit is voorgekomen dat iemand zo stil is? Ik zie dit juist regelmatig en er zijn veel kindjes die dit een periode hebben gehad of nog hebben. Zie nu een kindje voor me dat dan ook echt helemaal niks zegt, geen emotie laat zien en niet speelt eet en drinkt etc als iemand mij dat zou zeggen. Kan me niet indenken dat ze op geen enkele manier met lichaamstaal of iets dergelijks laat weten hoe ze zich voelt. Dat ineengedoken zitten wanneer er kinderen om haar heen zijn moeten ze direct opin gaan. Ik vind dat ze zichzelf juist wel laat zien door die lichaamstaal. Daar moeten ze opin gaan. En anders in kleine groepjes activiteiten gaan doen.
Toevallig loopt er nu een stagaire en die heeft nu als opdracht dat ze een kindje ergens in moet stimuleren zoals bv op het potje plassen maar hun hebben haar nu dus de opdracht gegeven om mijn dochter wat meer losjes te maken dus stimuleren met praten e.d. en vandaag heeft ze voorzichtig wat gepraat Spelen doet ze wel alleen op zichzelf maar zodra er een kindje echt haar kant op komt stopt ze en blijft ze stilstaan tot het kindje weer weg is. Ze eet en drinkt goed, alleen als ze aan haar vragen wat ze op haar brood wilt geeft ze geen antwoord.... Nu de stagaire echt met haar bezig is en haar net wat meer persoonlijke aandacht geeft komt ze wat losser. Nu gaan ze dus eerst beginnen met wat meer persoonlijke aandacht en dan steeds een stapje verder.
Dat vind k fijn om te horen! Wanneer de stagiaire een vertrouwensband heeft met je dochter kan zij heel veel bereiken. Het kan goed zijn dat je dochter dan wel samenspeelt wanneer zij erbij is en haar dat vertrouwen geeft. Ben blij dat ze al voorzichtig heeft gepraat
Ja ik was ook echt blij dat te horen. De leidster kwam gelijk en vertelde het ook helemaal vol trots haha. Alleen als de stagaire weggaat zal iemand anders dat over moeten nemen maar wie weet is ze dan al zo losjes dat dat vanzelf gaat. Ben iig blij dat er toch iets mee gedaan wordt
Ik neem aan dat de stagiaire er wel even is. En denk ook wek dat ze wat losser is dan. Wat wel belangrijk is is dat de stagiaire niet altijd met haar bezig is. Anders gaat ze haar claimen en dan is het moeilijk als ze weggaat. Het moet echt in stapjes gebeuren en de stagiair moet haar weer in stapjes loslaten maar daar heb k wel vertrouwen in. Mijn pauze is weer om dus ga weer naar "mijn" kindjes