@Stampvamp op jou reageer ik zo even wat uitgebreider @PenK hij weet heel goed wat hij heeft gedaan,hij krijgt ook geestelijke begeleiding bij,alleen hij zit daar nu vanaf Maandag maar niemand heeft nog contact met hem gezocht en daar baal ik dan weer van,weet je als hij dan iets heeft gedaan zoals eerder pillen geslikt dan kwam hij al heel snel weer bij positieve want dan waren de stemmen ook weer tijdelijk weg omdat hij het dan gedaan had, @Dana snap dat je het niet verkeerd bedoeld,maar nee dit geeft mij niet meer rust,wel meer rust dat hij zichzelf mischien niet wat kan aan doen,maja als hij het wilt kan hij het wel doen,dus nee geef me geen rust heb nu juist meer onrust in mijn lichaam @Jazz hulp voor mij nee,ja als ik erom vraag maar ze vragen nooit hoe het met mij gaat,ik zit vandaag ook in een behoorlijke dip,kan alleen maar huilen,omdat ik het gewoon erg moeilijk vind allemaal,ik krijg nog meer steun van mensen van buitenaf dan van mensen die dichtbij mij staan
@stampvan idd mensen begrijpen de helft niet hoe de situatie was en nu is,totdat ze idd zelf in zo'n situatie terecht komen,mijn *ex*schoonzusje heeft toen opgepast die nacht toen de politie hier aan de deur kwam.,en sindsdien heeft ze niet 1 keer gevraagd van hoe het nu gaat,en dan is het van tja mensen weten niet hoe ze moeten reageren en zijn geshockt jaa snap ik maar hoe moeten wij ons dan wel niet voelen, ik krijg wel hele lieve kaartjes van de familie van mijn man van zijn Ooms en Tante's ook echt speciaal aan mijn gericht en dat doet je dan wel erg goed,mijn moeder steund me echt mega goed die woont alleen helaaa bijna 2 uur hier vandaan,zijn familie helpt ook wel,en dan heb je de mensen van ja als ik iets kan doen dan moet je het zeggen,en ja zo zit ik niet in elkaar wil mensen niet tot last zijn met mijn problemen,ik heb gewoon liever dat ze zeggen nou meid ben je dan thus dan kook ik voor je of pas op,maja zo zit de mens niet echt in elkaar,en dat maakt ook zeker niet uit,maar nu leer je wel wie je vrienden zijn en wie niet,ik hoop dat de ogen nu open zijn gegaan bij de hulpverleners maar ben er bang voor
Jeetje er zou toch ergens wel een hulpverlening voor jou moeten zijn. Ik keek gelijk of je bij mij in de buurt woont want oppassen en voor jullie koken zou ik wel willen maar helaas ook onze afstand is ver..... Kan me voorstellen dat je in een dip zit en dus jezelf verwennen met kleine dingen is heel belangrijk en ik hoop dan ook dat je dat doet. Veel sterkte en ik blijf je volgen en je kan altijd je ei hier kwijt.
Ik moet even van mij afschrijven vanaf Oktober vorig jaar zijn wij al bezig met goedehulp voor Roelof,omdat hij psy was ingestort, hij is toen een aantal maanden opgenomen geweest maar wat hij daarmee wijzer is geworden niks eigenlijk,de ene zij je bent zwaar deprisief de andere weer dit en de andere weer dat,hij heeft toen een test gedaan en daar uit bleek dat hij bordeline heeft,prima eindelijk iets ontdekt waar ze wat aan kunnen doen,nu ben je een aantal maanden verder en tig psy gezien en nog niks is er iets gedaan aan zijn problemen,we hebben vaak gebeld met hun omdat hij ook stemmen in zijn hoofd hoord,meestal kon hij winnen van de stemmen en deed hij niks,hij heeft wel een aantal keer geprobeerd teveel pillen te slikken en daardoor naar het zh moest,maar de laatste weken leek het goed te gaan,maar hij kreeg wel weer last van zijn stemmen in zijn hoofd,dan bel je de crisidienst op en dan is het van neem maar een tabletje extra of ga een stukje wandelen,terwijl ze weten dat als hij alleen weg gaat dat hij dan zichzelf wat kan aan doen,nu hoorde hij weer stemmen en nu heeft hij zich daar aan over geveven omdat ze begonnen de dreigen met mij en de baby wat aan te doen,en hij is dus onder de trein gaan liggen en is daarbij zijn linkerbeen kwijt geraakt,in het ziekenhuis kon opeens de hulpverlening elke dag langs komen,en nu zit hij al anderhalve week in het revalidatie centrum en nu horen zie je niemand,ja de vrouw die hem behandeld is ziek en kon wel een tijd duren voordat ze weer ging werken,het duurd allemaal zoooooo lang voordat er hulp komt en goede hulp komt,moet ernu weer iets gebeuren voordat ze komen??en dan ga je bellen tja we weten nog niet wie hem gaat behandelen en wat voor plan we gaan hebben,pfff echt ik weet het zelf al helemaal niet meer,word bureau jeugdzorg ingeschakeld voor hulp voor de oudste etc,heel goed want ik wil natuurlijk ook hulp voor hem,want hij heeft er ook een klap van meegekregen,en wat hoor je als ze niet vinden dat het belangrijk is word hij 2 maanden op een wachtlijst gezet terwijl we nu de hulp zo hard nodig hebben,zo zakt de moed wel in je schoenen en wil je al helemaal geen hulp meer van niemand,maja dat is ook de oplossing niet, ik kan vandaag alleen maar huilen huilen omdat ik gewoon niet meer weet hoe ik dit moet volhouden en hoe ik dit allemaal moet aanpakken,mijn man die aan het revalideren is en ik hem wil steunen waar ik maar kan,2 kids die nu vakantie hebben en hun de aandacht moet geven en nu zwanger ben en daar ook de rust aan moet kunnen geven,maar hoe doe ik dat geen idee, gelukkig zijn er lieve mensen zoals mijn schoonzus die de kids wil opvangen, maar er zijn ook een aantal mensen die je nu goed leert kennen in deze moeilijke periode en dan is het van ja ze weten niet hoe ze moeten reageren,als is het vragen van hoe gaat het via sms kaartje of wat dan ook al genoeg ja ff van me afschrijven mischien lucht het op,
Oooh meid ik heb zo met je te doen..Herinner veel ligt ook aan het feit dat het vakantie is...dan lopen ze allemaal niet zo hard...je zou het niet denken aan het weer, want er is geen zon maar goed. Laat even los...echt ga naar je ha ook en kijk wat hij kan doen vooral met jeugdzorg want wie weet kan hij daar druk achter zetten, en ook mbt je man. En ja inderdaad in dit soort situaties merk je gewoon wie er wel voor je zijn en wie niet. En als je de hele dag moet huilen gewoon doen. Kinderen zijn flexibel en begrijpen meer dan je denkt. En je kan ze ook gewoon uitleggen dat je hun vader erg mist... Hoe gaat het nu trouwens met je man?
Wat een verhaal zeg. Dit is iets waar ik ook zo bang voor ben. Mijn man hoort ook weleens stemmen. Een dikke knuffel iig.
hij mocht afgelopen weekend al naar huis,en we hebben echt een top weekend gehad,ja het gaat erg op en af,gisteren hoorde hij weer stemmen,ik wil gewoon dat hij snel hulp erin krijt
oh ik zit me hier op de stoel te frustreren, natuurlijk wil je dat hij gelijk hulp krijgt, dit gaat toch ook niet langer? en dan kunnen ze wel zeggen dat je ook op jezelf moet passen omdat je zwanger bent en je kinderen vakantie hebben maar dat gaat gewoon niet als je steeds op je man moet letten. ik hoop echt dat de hulp snel op gang komt!
Nou precies dus,jij snapt het,iedereen ook doe rustig aan denk goed aanjezelf,ik kan pas aan mezelf denken als ik weet dat er eindelijk eens de goede hulp komt,natuurlijk denk ik wel aan de baby en probeer ik mijn rust te vinden maar dat is soms best moeilijk
heb nog vaak aan je gedacht de laatste tijd,wou dat ik iets voor je kon doen. ik heb eigenlijk ook geen idee hoe jullie de juiste hulp krijgen,ik denk mischien die lui (hulpverleners) onder druk zetten,1000x bellen. kun je voor in joun situatie geen hulp krijgen voor bv hulp in huis? zodat je je restje energie aan de kids kan besteden? en ben je al naar de ha geweest weer?
hey lieverd, het is z'n KUTsituatie en dan duurt het allemaal echt extreem lang! zo haddan toen roelof nog in het ziekenhuis lag gelijk alles ingang moeten zetten!! en dat D. hulp nodig heeft tuurlijk dat snap toch iedere halve zool??? waarom duurt het allemaal zo lang! ik kan me er zo boos over maken. iedereen roept vanalles maar inplaats dat ze er vaart achter zetten gaat alles op zijn elfendertigste! meid jij doet het goed!neem aub ook jou tijd om het te verwerken! (zoek je voor jezelf ook hulp?) denk aan je derde ventje!!
Jeetje meid, echt enorm vervelend dat hij niet meteen hulp krijgt! Petje af voor jou! Je hebt een enorme kracht nodig om en zwanger te zijn en er voor je man en je twee kinderen te zijn. Hopelijk krijgen jullie snel de hulp die nodig is, sterkte meid!
Zo te lezen gaat het zo niet langer. Je kunt je man wel steunen maar jij en je kinderen zijn er ook nog. Heb je al van de cursus vers gehoord dat is speciaal voor bordeliners. En andere problemen. Daarbij heeft je man geen goede psygiater en of sociaal psygverpleegkundigen waar hij naar toe gaat? En als het echt niet gaat kan je man toch zeggen dat hij opgenomen wilt worden en echt wat aan zijn probleem wil doen?? Een instelling is niet alles idd maar jij komt tot rust en heb de stress van hem er niet extra bij en hij zou daar begeleiding moeten krijgen voor zijn problemen en zo nemen jullie ook wat afstand van elkaar maar voor jou en je kinderen wel de beste oplossing je kinderen krijgen er mee van mee dan we allemaal denken. Hij kan er zelf niks aandoen je hebt het of je hebt het niet. Je moet wel de juiste begeleiding krijgen idd. En als dit te veel gaat vragen ook van de partner moet je denk toch een keuze maken om het een tijdje los te laten en hem los laten. Je gaat er zelf aan onderdoor dadelijk hebben jou kinderen twee ouders die ziek zijn. Want het is een ziekte bordeline een geestesziekte en wat ik boven al schreef hij kan er zelf niks aandoen wel zijn er dus die cursussen die hem verder kunnen helpen. Weet eigenlijk niet zo goed hoe ik je kan helpen omdat het voor je man ook moelijk is als bordeliner om daar mee te leven. Het klinkt voor mij zelf hard(bordeliner) om te zeggen maar hij moet het echt zelfdoen om uit deze problemen(gevoelens) te komen jij als partner kan wel helpen maar niet ten kosten van alles. Ik hoop dat je me begrijpt. En dat je de juiste mensen tegenkomt die hem wel kunnen helpen.
Pfff... Ik heb je verhaal met tranen in m'n ogen gelezen... Wat ontzettend zwaar!!! Maar jeeeeeeeemig, wat ben jij een STERKE vrouw zeg! Geweldig dat je zo je man blijft steunen, want het zal vást niet makkelijk zijn! Ik hoop zooooo dat je man, jij en jullie kindjes snel de goede hulp krijgen om dit alles als gezin te verwerken!!!! Ik denk aan je/jullie hoor!
begrijp ik nou goed uit je verhaal dat je man 6 weken een verhouding had met de buurvrouw. 6 maanden opgenomen is geweest in een psychiatrisch ziekenhuis. Hij heel veel last heeft van stemmen in zijn hoofd en als vader van 2 bijna 3 kinderen onder een trein is gaan liggen om zijn been eraf te laten rijden en in het weekend gewoon thuis is? Wat vreselijk verdrietig voor jou en de kinderen. Ik snap wel dat je trouwt in goede en in slechte tijden, maar dit is toch veel te heftig voor je kinderen?
Ik hoop alleen dat die stemmen in zijn hoofd straks niet gaan zeggen dat hij jou of de kinderen iets aan moet doen.....
@Diaan ja ik heb vandaag overal weer achter aan gebeld,en morgen word ik weer terug gebeld over hoe en wat,ik hoop dat ze nu eens met een plan komen,en tja hulp in huis gaat niet meer zo makkelijk helaas als je zelf gezond bent etc moet je dat allemaal zelf doen,ik was al naar de ha geweest heb een kaartje meegekregen voor een psycholoog maar die is nu nog met vakantie @Amfy nou toen hij in het zh lag konde ze opeens wel elke dag komen,en nu nu moetje weer wachten op de goede hulp @Sam thncc meis! @pnirmal ja de cursus vers training kennen we ja,daar stond hij voor ingeschreven voor September als er plek zou zijn, en hij is al eens eerder een aantal maanden opgenomen geweest maar dat schijnt voor hem niet goed te zijn omdat hij dan nog meer negatieve prikkels krijgt,een opname was nu ook geen optie hadden ze in het zh gezegd, los laten doe ik hem zeker niet we zijn volgende week Donderdag 8 jaar getrouwd ik ben juist heel blij dat hij nu inziet dat het zo niet langer gaat en er echt hulp voor hem moet komen,eerder dacht hij zo mensen moeten zich maar aan hem aanpassen,maar dat gaat niet @vlinder lief dat je dat zegt!ja ik moet wel strek zijn heb nog 2 kids en ben zwanger,die hebben niks aan een moeder die instort en bij de pakken neer gaat zitten,ja k hoop ook dat er snel de goede hulp komt, @Skye dankje! @Petrabrr ja dat heb je goed,maar het schijnt als hij gewoon de normale leven oppakt dat het dan goed is,tja weet ik heb nergens verstand van je word er gewoon gek van