Ik heb lang nadgedacht om mijn verhaal hier neer te zetten, maar nu heb ik er toch nood aan om mijn hart even te luchten want zie het even niet meer zitten. Begin deze maand ben ik uiteindelijk dan toch weggegaan bij mijn vriend. Ik was hier al heel lang over aan het nadenken, heb hem dit ook meermaals aangegeven, want de situatie tussen ons was echt niet meer houdbaar. Ik had de relatie al eens beëindigd tijdens mijn zwangerschap, maar telkens kwam hij af met mooie beloftes en ik hoopte dat hij zich daar aan zou houden. Ook omdat ik mijn zoontje de kans niet wilde ontnemen om op te groeien in een gezin. Die beloftes waren slechts goed voor enkele dagen/weken en daarna was alles weer zoals voordien. Als hij nu wel een goede vader was geweest dan zou ik nog gebleven zijn, maar hoe hij soms deed tegen mijn zoontje, dat kon volgens mij echt niet. Hij heeft nooit echt geholpen met de verzorging. De keren dat hij een flesje gegeven heeft kan ik tellen op één hand. Luiers verversen deed hij niet. Als ik vroeg even op Sebastiaan te letten zodat ik wat kon doen in huis, stond hij na vijf minuten al terug bij me met de zin:,,er heeft iemand u nodig!'' Zo kon ik dus nooit mijn huishouden op orde krijgen. Helpen deed hij niet terwijl hij niet ging werken ( af en toe eens via interim en dan was hij na een paar dagen al "ziek"), hij was niet in orde met zijn papieren en trok daardoor ook geen werkloosheidsuitkering, hij zou wel recht hebben op een leefloon van het OCMW, maar ook hiervoor keek hij niet om de papieren in orde te maken. We leefden dus enkel van mijn inkomsten. Nu ben ik dus weg en omdat ik het geld niet heb om een verhuiswagen te huren, heb ik mijn spullen in verschillende keren moeten halen. Telkens was dit een gedoe, hij deed de deur niet open, pas als ik de politie gebeld had liet hij me binnen. Gisteren laat ik weten dat ik volgende week mijn koelkast,vaatwasser (beide nieuw, maar door mij betaald), wasmachine en fiets kom halen. Weer doet hij moeilijk! Zegt dat hij niets meer moet meegeven volgens zijn advocaat, want dat dit van de gezamelijke rekening is betaald. We hebben nooit een gezamelijke rekening gehad. Dat was mijn rekening en hij had er volmacht op! Ik kan ook aantonen dat die spullen van mijn loon zijn betaald en die andere spullen had ik al voor ik hem kende. Ik weet dat hij me niets kan maken en dat ik sterk in mijn schoenen sta, maar het is zo vermoeiend dat hij nooit kan meewerken en zich gedraagt als een klein kind. En het zal alleen maar erger worden wanneer bezoekrecht voor ons zoontje moet bepaald worden. Ik zie er zo tegen op, probeer possitief te denken, maar het begint me nu echt wel wat teveel te worden! (sorry voor het lange verhaal)
Ja meis, lastig zo'n vervelende vent. Goed van je dat je bent weggegaan. Je moet af en toe hier je hart maar even luchten en verder op je tanden bijten tot het achter de rug is, meer kan je ook niet doen. Dikke digi knuf en sterkte!
Ik hoop dat je snel je spullen hebt verhuist en kan beginnen aan een nieuw leven! De bezoekrechten zijn dan wel een keer aan de beurt. Gelukkig heeft jou zoontje een sterke mama! Succes en sterkte!
jeetje wat een moelijke situatie zeg! wat rot dat hij het nog moeilijker probeert te maken zeg! Ik hoop dat alles zo snel mogelijk achter de rug is voor jou en je zoontje. En gewoon die spullen halen hoor, desnoods weer met behulp van de politie. jij hebt bewijs dat je het zelf gekocht hebt, dus hij heeft geen poot om op te staan. lijkt me ook niet dat een advocaat gezegd had wat je ex zei.
Hartstikke goed dat je voor jezelf en je zoon heb gekozen!!!!! Het is nu allemaal lastig, maar het wordt makkelijker....echt waar. Dikke knuffel voor jou
Ik sluit me aan bij DDS haar woorden. Het is even moeilijk maar uiteindelijk schijnt ook voor jou weer de zon! Sterkte!
is het niet mogelijk dat je de nu eerstvolgende keer, wat meer mensen met auto's meeneemt en dat je alles 1 keer meeneemt? Vrienden, kennissen, familie?? Niemand die iemand kent met een bedrijfsbusje?
Heb ik nu voor gezorgd, volgende week is de laatste keer dat ik daar moet zijn. Hopelijk heb ik dan ook de papieren voor de overdracht van de elektriciteit en dan hoef ik hem niet meer te zien tot de zaak rond mijn zoontje zou voorkomen.
ik denk dat weggaan bij deze man 1 van de beste dingen is die je hebt gedaan. Waardeloos sujet zeg! En dat je het vechten zo moe bent kan ik begrijpen meis.. Zet hem op!
veel sterkte meid! En zoals ik inderdaad hierboven al las, als je de laatste spullen gaat halen neem wat mensen mee dan is hij in de minderheid en gaat het misschien wat makkelijker.
wat een verdrietig verhaal... en goed dat je voor jezelf en je kindje een keus hebt gemaakt... kun je de rest van de spullen niet laten ophalen door een paar sterke mannen? dan heb jij er geen omkijken na om daar weer een drama te verwachten.. en als dat niet gaat gewoon de politie inschakelen en een advocaat nemen! wat een lakse man zeg! hij zou toch beter moeten weten en zeggen neem alles maar mee want het is nodig voor mijn kind! bah wat een zelfingenomen figuur... ik wil je veel sterkte wensen en heel veel geluk in de toekomst samen met je kindje!
Wat een loser! Ik denk toch dat dit wel goed komt. Je hebt immers al de hulp van de politie en je hebt de bewijzen. Het is even vervelend (écht vervelend), maar als dit eenmaal voorbij is, dan ben je echt van hem af. Goed van je dat je deze stap hebt gezet. Hij klinkt echt als een loser, niet (willen) werken en leven op andermans salaris. Er zijn genoeg vrouwen die dat doen, maar die zijn tenminste nog huisvrouw. Als hij dan nog eens wat thuis zou doen en voor de baby zou zorgen... Maar nee.... Verder vraag ik me af hoe het met alimentatie zal gaan. Ik zou het sowieso aanvragen en er al wel van uitgaan dat hij het niet gaat betalen. Wat ik zo lees, zie ik hem er voor aan. Succes verder!
Jeetje wat een situatie. goed dat je voor jezelf gekozen hebt. Maar bezoekrecht regelen ? Zou daar wel even goed over nadenken wat je wel en niet wilt. Aangezien hij geen luiers niets verschoond zou ik daar mijn kind dus niet zonder toezicht achter laten tot ik zeker weet dat er ook echt voor hem gezorgt wordt
meer mensen meenemen en meer auto's heb ik ook gedaan toen ik bij mijn ex wegging (klinkt als jou ex trouwens... ook niet willen werken, niet helpen in de verzorging van de kleine e.d.) maar ik heb vrienden en familie opgetrommeld toen en zo hebben we mijn spullen opgehaald, heb alles meegenomen wat door mij betaald was! De commode wou hij houden... waarom geen idee? heeft nooit 1 cent aan zijn kind uitgegeven dus die was ook van mij. de commode hebben mijn oom en beste vriendin uitelkaar gehaald en zo op de kar geladen en mijn ex stond er bij en keek er naar... toen kregen we de wasmachine ook van mij want die had ik al toen op mijzelf woonde. Nou toen kwam mijn exschoonvader erbij dikke ruzie gemaakt in de gang, ik zie mijn eigen vader nooit kwaad maar toen was hij knalrood van woede en zijn handen jeukten. Maar de wasmachine was van mij kon het aantonen door papieren dus mijn exschoonvader kon ons niet meer tegenhouden en heeft zelfs geholpen dat ding van het dakterras af te krijgen... en weer mijn ex stond er bij en keek er na hij heeft denk ik nog wel goed op de kop gekregen van zijn vader omdat hij beweerd had dat die wasmiachine van hem was t.o. zijn vader. Maar toen ik alles ingeladen had en eindelijk vergoed weg was daar... dacht ik ook: moet dit nu zo? zo kinderachtig allemaal. Nu hebben we het er nog vaak over met zijn allen en kunnen er om lachen en er worden grappen over gemaakt. Ik hoop dat dit ook zo bij jou gaat dat je na een paar maanden er om kan lachen, want ze zijn zielig hoor deze mannen. En probeer je zo sterk mogelijk te maken, laat geen traan bij je ex in de buurt want dat vinden ze prachtig nl. Huil pas als je bij hem uit de buurt bent. en probeer een grote groep mensen bijelkaar te zoeken die jou kunnen helpen en dan kan je alles hebben binnen een paar uren. wij hadden 4 auto's, 1 kar en 10 mensen en binnen 3 uren hadden we alles in mijn nieuwe huis Sterkte meid ik weet wat je nu doormaakt! maar blijf vechten. en een omgangsregeling. denk je dat je ex dit gaat afdwingen? Mijn ex kijkt helemaal niet meer naar zijn zoon om nl. Hij zou zo hard naar zijn zoon omkijken er voor betalen e.d. maar helemaal niks dus. en aangezien jou ex klinkt als de mijne (in doen en laten) ben ik benieuwd wat hij gaat doen als je definitief weg bent jou ex klinkt ook laks in alles... en als hij een omgangsregeling wil hebben via de rechter moet er heel wat gebeuren, als hij al niet eens papieren invult voor een WW uitkering o.i.d. dan zie ik het met de rechter ook niet goed komen...
Het enige waar ik mee akkoord zal gaan is dat hij mijn zoontje mag komen bezoeken bij mijn thuis. NOOIT zal ik hem meegeven, als ik zoiets doe ben ik zelf een onverantwoordelijke ouder. Ik weet nu al dat hij nooit alimentatie zal betalen (van welk geld?!), hij heeft al verschillende zaken lopen bij deurwaarders, hij leeft met het principe:geen geld, tja dan moet een rekening maar niet betaald worden! Ik heb geprobeerd zijn miserie op te lossen, maar nu zal het wel weer slechter gaan.
heel goed dat je weg bent gegaan, en wat bezoekregeleling betreft, het lijkt me niet iemand die zich daar om bekommerd, maar alleen om jou dan dwars te zitten (dit lijkt me uit jouw verhaal) waar betaald hij een advocaat van? wat kindalimentatie betreft kom je kind voor alle andere schulden behalve belasting, hij wou de lusten en krijgt ook de lasten. heel veel succes, wat je kindje betreft ik zou m nooit aan zo'n loser mee geven!
Volgens mij wilt hij enkel bezoekrecht om mij te pesten en omdat zijn vader erachter zit dat hij daar voor moet gaan. Het is ook zijn vader die een advocaat voor hem gaat betalen. Zelf heeft hij maar weinig interesse in z'n zoon, heeft nog geen enkele keer gevraagd hoe het met hem gaat en 1 keer vroeg hij wanneer hij hem mocht komen halen. Ik heb toen geantwoord dat zolang er niets is uitgesproken, hij hem enkel mag komen bezoeken. Heb hem dus nog niet gezien! Volgens mij zou een vader die om zijn kind geeft toch al lang naar hem zijn komen kijken. Voor die verhuis heb ik drie grote, brede mannen die meegaan. Hopelijk houd hij zich dan wat in! Vorige keer vond hij zijn autosleutels niet toen ik daar was en beschuldigde hij mij ervan ze gestolen te hebben! Ik was vijf minuten binnen. @annetske: Hier wilde hij de volledige kinderkamer houden. Toen ik daar was om ze te halen vroeg ik heel beleefd:,, Heb ik uw toestemming om de kamer mee te nemen?'' Hij:,,Nee, waarom?'' waarop ik gezegd heb anders moet ik de politie bellen dat ze toch niet hoeven te komen. Mocht de kamer dadelijk meenemen en hij heeft geen woord gezegd!! Denk dat hij nog het meeste kwaad is dat ik me nu niet door hem laat doen. Daarvoor liet ik me maar bang maken door zijn dreigementen, maar er komt ook een punt waarop teveel, teveel is!
Wat een verhaal.. goede beslissing! Aan zo'n vriend/vader heb je dus helemaal niks. Vraag: waarom heb je hem niet buiten gezet, zodat jij in het huis kon blijven wonen? Ik neem aan dat jij ook de huur hebt betaald al die jaren...
Jaren hebben we daar niet eens gewoond ( maar negen maanden). Ik ben daar zelf weggegaan omdat ik het ook niet meer allemaal kon blijven betalen, als ik daar zou blijven zou ik zelf in geldproblemen komen. Daarom heb ik ervoor gekozen om terug bij mijn ouders te gaan wonen. Nu ga ik een paar jaar sparen en tegen dat Sebastiaan naar school gaat, hoop ik aan de beurt te zijn voor een sociale woning. Zo zou ik dan toch zelf kunnen zorgen dat mijn zoontje niets tekort heeft.